[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ | Βρυξέλλες, 30.1.2008 COM(2008) 40 τελικό 2008/0028 (COD) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές (υποβληθείσα από την Επιτροπή){SEC(2008) 92}{SEC(2008) 93}{SEC(2008) 94}{SEC(2008) 95} ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 1. Πλαίσιο της πρότασης ( Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Το σχέδιο πρότασης ενοποιεί και επικαιροποιεί δύο τομείς της νομοθεσίας σχετικά με την επισήμανση, τη γενική επισήμανση και τη διατροφική επισήμανση των τροφίμων, αντίστοιχα, που καλύπτονται από τις οδηγίες 2000/13/ΕΚ και 90/496/ΕΟΚ. Η οδηγία 2000/13/ΕΚ τροποποιήθηκε πολλές φορές, και η εξέλιξη τόσο της αγοράς τροφίμων όσο και των προσδοκιών των καταναλωτών καθιστά αναγκαία την επικαιροποίηση και τον εκσυγχρονισμό της. Η οδηγία 90/496/ΕΚ προβλέπει ότι η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας. Οι διοργανικές διαδικασίες έχουν αλλάξει και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η Επιτροπή πρέπει να υποβάλλει εκτίμηση αντικτύπου με προτάσεις για νέα νομοθεσία. Η αναθεώρηση της νομοθεσίας σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων συνοδεύεται από εκτίμηση αντικτύπου, η οποία παρέχει επισκόπηση της εφαρμογής της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ. Συνεπώς, δεν καταρτίστηκε ξεχωριστή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας. ( Γενικό πλαίσιο Γενική επισήμανση - Η κύρια πολιτική βούληση η οποία οδήγησε στην πρώτη «οριζόντια» νομοθετική πράξη σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων (οδηγία 79/112/ΕΚ) ήταν η παροχή κανόνων για την επισήμανση των τροφίμων ως εργαλείο για την ελεύθερη κυκλοφορία των τροφίμων στην Κοινότητα. Με την πάροδο του χρόνου, ανέκυψε η προστασία των δικαιωμάτων των καταναλωτών ως ειδικός στόχος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Το 2003 η ΓΔ SANCO, σε στενή συνεργασία με τους ενδιαφερομένους, δρομολόγησε αξιολόγηση της νομοθεσίας σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων, προκειμένου να επανεκτιμηθούν η αποτελεσματικότητα και η νομική της βάση και να προσδιοριστούν οι ανάγκες και οι προσδοκίες των σύγχρονων καταναλωτών όσον αφορά την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα, λαμβανομένων υπόψη των υλικοτεχνικών περιορισμών. Τα πορίσματα, τα οποία δημοσιεύτηκαν το 2004, προσδιόρισαν το περιεχόμενο μιας μελλοντικής πρότασης. Διατροφική επισήμανση - Η πρόσφατη «Λευκή Βίβλος για μια ευρωπαϊκή στρατηγική για θέματα υγείας που έχουν σχέση με τη διατροφή, το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία» υπογράμμισε την ανάγκη να έχουν οι καταναλωτές πρόσβαση σε σαφείς, συνεκτικές και τεκμηριωμένες πληροφορίες. Η διατροφική επισήμανση είναι ένας καθιερωμένος τρόπος πληροφόρησης των καταναλωτών για να στηριχθούν οι συνειδητές -όσον αφορά θέματα υγείας- επιλογές τροφίμων από τους καταναλωτές. Οι ενδιαφερόμενοι έχουν κάνει ενέργειες για να ενθαρρύνουν την αναγραφή διατροφικών πληροφοριών στο εμπρόσθιο μέρος των συσκευασιών. Υπάρχουν διαφορές στα χρησιμοποιούμενα συστήματα επισήμανσης, οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν εμπόδια στο εμπόριο. ( Υφιστάμενες διατάξεις στον τομέα της πρότασης Η πρόταση ενοποιεί και τροποποιεί τις ακόλουθες νομοθετικές πράξεις: - Οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων. Η οδηγία αυτή θεσπίζει κοινές απαιτήσεις επισήμανσης οι οποίες πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα τρόφιμα που διατίθενται στον τελικό καταναλωτή καθώς και στα τρόφιμα που παραδίδονται στις μονάδες ομαδικής εστίασης. Καθορίζει τις υποχρεωτικές πληροφορίες της επισήμανσης. Η πρόταση εισάγει ορισμένες γενικές αρχές σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα και αναπτύσσει ένα μηχανισμό διαχείρισης, έτσι ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι εξελίξεις που θα επιτρέπουν στους καταναλωτές να κάνουν ενημερωμένοι τις επιλογές των τροφίμων τους. Οι υποχρεωτικές απαιτήσεις παραμένουν σε γενικές γραμμές οι ίδιες, με επιλογή της Επιτροπής να προτείνει νέες απαιτήσεις για συγκεκριμένα θέματα. - Οδηγία 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 24ης Σεπτεμβρίου 1990 σχετικά με τους κανόνες επισήμανσης των τροφίμων όσον αφορά τις τροφικές τους ιδιότητες. Η πρόταση εισάγει την υποχρεωτική επισήμανση των βασικών διατροφικών στοιχείων στο κύριο οπτικό πεδίο. Εκτός από την ενοποίηση των οδηγιών 2000/13/ΕΚ και 90/496/ΕΟΚ, αναδιατυπώνονται εν προκειμένω τα ακόλουθα κείμενα: - Οδηγία 87/250/ΕΟΚ της Επιτροπής της 15ης Απριλίου 1987 σχετικά με την αναγραφή του ογκομετρικού αλκοολικού τίτλου κατά την επισήμανση των αλκοολούχων ποτών που προορίζονται για τον τελικό καταναλωτή - Οδηγία 94/54/ΕΚ της Επιτροπής της 18ης Νοεμβρίου 1994 σχετικά με την αναγραφή, στην επισήμανση ορισμένων τροφίμων, υποχρεωτικών ενδείξεων πέραν των προβλεπομένων από την οδηγία 79/112/ΕΟΚ του Συμβουλίου - Οδηγία 1999/10/ΕΚ της Επιτροπής της 8ης Μαρτίου 1999 η οποία διέπει τις παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του άρθρου 7 της οδηγίας 79/112/ΕΟΚ του Συμβουλίου όσον αφορά την επισήμανση των ειδών διατροφής - Οδηγία 2002/67/ΕΚ της Επιτροπής, της 18ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων που περιέχουν κινίνη και των τροφίμων που περιέχουν καφεΐνη - Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 608/2004 της Επιτροπής, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη σήμανση των τροφίμων και των συστατικών τροφίμων με προσθήκη φυτοστερόλων, φυτοστερολεστέρων, φυτοστανόλων ή φυτοστανολεστέρων - Οδηγία 2004/77/ΕΚ της Επιτροπής, της 29ης Απριλίου 2004, για την τροποποίηση της οδηγίας 94/54/EΚ σχετικά με την επισήμανση ορισμένων τροφίμων που περιέχουν γλυκυρριζικό οξύ και το μετά αμμωνίου άλας του. ( Συνέπεια με τις υπόλοιπες πολιτικές και στόχους της Ένωσης Η πρόταση ευθυγραμμίζεται προς την πολιτική της Επιτροπής για τη βελτίωση του ρυθμιστικού πλαισίου, τη στρατηγική της Λισαβόνας και τη στρατηγική της ΕΕ για την αειφόρο ανάπτυξη. Δίδεται έμφαση στην απλούστευση της ρυθμιστικής διαδικασίας, για τη μείωση του διοικητικού φόρτου και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού κλάδου παραγωγής τροφίμων, με την παράλληλη εξασφάλιση της ασφάλειας των τροφίμων, τη διατήρηση του υψηλού επιπέδου προστασίας της δημόσιας υγείας και το συνυπολογισμό των παγκόσμιων πτυχών τους. Υπάρχει τρέχουσα διαδικασία μέτρησης του διοικητικού κόστους από τις οριζόντιες διατάξεις για την επισήμανση, το αποτέλεσμα της οποίας θα μπορούσε να παράσχει σχετικές πληροφορίες. 2. Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη και εκτίμηση αντικτυπου ( Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη Μέθοδοι διαβούλευσης, κύριοι τομείς-στόχοι και γενικά χαρακτηριστικά των συνομιλητών Πραγματοποιήθηκαν ευρείες έρευνες σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη προκειμένου να διατυπωθούν οι απόψεις τους σχετικά με τις διατάξεις και την εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας και τις ανάγκες αλλαγής. Οι ερωτηθέντες προέρχονταν από κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς, από τη βιομηχανία, ή ήταν μεμονωμένα άτομα. Ορισμένες διαβουλεύσεις επικεντρώθηκαν στα κράτη μέλη, στη βιομηχανία ή στους καταναλωτές. Περίληψη απαντήσεων και τρόπος με τον οποίο ελήφθησαν υπόψη Οι καταναλωτές ζητούν περισσότερες και «καλύτερες» πληροφορίες στις ετικέτες και ενδιαφέρονται για σαφείς, απλές, περιεκτικές, τυποποιημένες και επίσημες πληροφορίες. Η βιομηχανία θεωρεί ότι υπάρχουν υπερβολικά πολλές απαιτήσεις επισήμανσης, οι οποίες επιβάλλουν την εφαρμογή λεπτομερών τεχνικών κανόνων. Ο όγκος και η διασπορά των κειμένων υπονομεύουν τη σαφήνεια και τη συνεκτικότητα των κανόνων. Το κόστος των αλλαγών ανησυχεί τη βιομηχανία. Τα κράτη μέλη επιθυμούν να ισορροπήσουν τις ανάγκες των καταναλωτών και της βιομηχανίας, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν ζητήματα που αφορούν ειδικά τη χώρα τους. Οι ειδικές πτυχές που υπογραμμίστηκαν στη διαβούλευση σχετικά με τη γενική επισήμανση ήταν οι ακόλουθες: - οι καταναλωτές θεωρούν ότι είναι δύσκολο να διαβάσουν και να κατανοήσουν τις ετικέτες· - υπάρχουν πολλά τρόφιμα από τα οποία λείπουν πληροφορίες σχετικά με τα αλλεργιογόνα· - η επισήμανση της καταγωγής είναι προβληματικός τομέας· - υπάρχει νομικό κενό όσον αφορά την αναγραφή καταλόγου συστατικών των αλκοολούχων ποτών. Σχετικά με τη διατροφική επισήμανση, πιστεύεται ότι η αναγραφή διατροφικών πληροφοριών αποτελεί σημαντική πηγή πληροφοριών για τον καταναλωτή. Δεν είναι όλοι οι ενδιαφερόμενοι ευχαριστημένοι από τη σχετική νομοθεσία, αλλά οι γνώμες σχετικά με το πώς αυτή θα μπορούσε να βελτιωθεί διίστανται. - Ορισμένοι καταναλωτές ζητούν ή προτιμούν περιεκτική διατροφική επισήμανση, ενώ άλλοι έχουν επιφυλάξεις όσον αφορά μόνο ένα μέρος της. Οι καταναλωτές και οι ΜΚΟ του τομέα της δημόσιας υγείας επιθυμούν υποχρεωτική διατροφική επισήμανση, η οποία θα μπορεί εύκολα να κατανοηθεί. - Η βιομηχανία ανησυχεί για το δεσμευτικό χαρακτήρα της νομοθεσίας και τις επιπτώσεις στο σχεδιασμό της συσκευασίας. Επιθυμεί μια πιο ευέλικτη εθελοντική προσέγγιση. - Τα κράτη μέλη γνωρίζουν την ανάγκη μείωσης των εμποδίων στην εσωτερική αγορά, πράγμα που διευκολύνεται από μια εναρμονισμένη προσέγγιση. Εντούτοις, υπάρχει αυξανόμενη πίεση από ορισμένα από αυτά για μεγαλύτερη ευελιξία σε εθνικό επίπεδο, ιδίως όταν χρησιμοποιούνται καινοτόμα συστήματα διατροφικής επισήμανσης. Από τις 13.3.2006 έως τις 16.6.2006 διενεργήθηκε ανοικτή διαβούλευση μέσω του διαδικτύου. Η Επιτροπή έλαβε 175 απαντήσεις. Τα αποτελέσματα είναι διαθέσιμα από στην ακόλουθη διεύθυνση: http://ec.europa.eu/food/food/labellingnutrition/betterregulation/index_en.htm. ( Συγκέντρωση και χρήση εμπειρογνωμοσύνης Δεν υπήρξε ανάγκη προσφυγής σε εξωτερική εμπειρογνωμοσύνη. ( Εκτίμηση αντικτύπου Εξετάστηκαν ορισμένες βασικές εναλλακτικές προσεγγίσεις: Καμία παρέμβαση - έτσι θα διατηρούνταν η σημερινή κατάσταση με διάσπαρτη νομοθεσία, με τις ακόλουθες αρνητικές συνέπειες: - αποσπασματικοί και συγκεχυμένοι κανόνες που υποσκάπτουν την αποτελεσματική εφαρμογή· - αδικαιολόγητες επιβαρύνσεις για τις επιχειρήσεις τροφίμων λόγω μη επικαιροποιημένων, περιττών και ασαφών απαιτήσεων· - μη συνεκτική χρήση ετικετών για τους καταναλωτές· - μη αποτελεσματικότητα της επισήμανσης ως μέσου επικοινωνίας· - αποτυχία της νομοθεσίας να προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες αγορές και στις νόμιμες απαιτήσεις των καταναλωτών. Η παρέμβαση εξετάστηκε στο πλαίσιο της κατάργησης νομοθετικών ρυθμίσεων, της εθνικής νομοθεσίας, της ανεπίσημης προσέγγισης ή της επικαιροποίησης της κοινοτικής νομοθεσίας. Κατάργηση νομοθετικών ρυθμίσεων - Αυτή θα οδηγούσε στην κατάργηση των βασικών μέσων πολιτικής όσον αφορά τους οριζόντιους κανόνες επισήμανσης των τροφίμων με άμεσο αντίκτυπο στους κάθετους κανόνες επισήμανσης. Μολονότι οι επιχειρήσεις παραγωγής τροφίμων θα εξακολουθούσαν να εφαρμόζουν τους ισχύοντες κανόνες για σύντομο χρονικό διάστημα, σταδιακά θα απέσυραν τις πληροφορίες που θεωρούν ως επιβάρυνση. Οι μη εναρμονισμένοι κανόνες θα έβλαπταν την εσωτερική αγορά, θα οδηγούσαν σε πλημμελή πληροφόρηση και θα μείωναν το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών. Οι ισχύοντες κανόνες έχουν αποδείξει την αξία τους ως προς το ότι επιτρέπουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και την προστασία των καταναλωτών. Η κατάργησή τους θα προκαλούσε την αντίδραση των περισσότερων κρατών μελών και των καταναλωτών, δεδομένου ότι έχουν συνηθίσει τις ισχύουσες απαιτήσεις, και οιαδήποτε αλλαγή θα θεωρούνταν εγκατάλειψη πολύτιμου «κεκτημένου». Συνεπώς, η κατάργηση νομοθετικών ρυθμίσεων δεν θεωρήθηκε βιώσιμη προσέγγιση. Εθνική νομοθεσία - Η κατάργηση των εναρμονισμένων κανόνων θα οδηγούσε στη δημιουργία εθνικών κανόνων, με τις ακόλουθες επιπτώσεις: - οι διαφορετικοί εθνικοί κανόνες θα εμπόδιζαν την εσωτερική αγορά· - στρέβλωση του θεμιτού ανταγωνισμού· - αυξημένος διοικητικός φόρτος για τη βιομηχανία· - μη συνεκτική προσέγγιση όσον αφορά το περιεχόμενο και τη διαθεσιμότητα των πληροφοριών, που θα προκαλούσε τη σύγχυση των καταναλωτών· - διαφορετικό επίπεδο προστασίας για τους πολίτες της ΕΕ. Εναλλακτική ανεπίσημη προσέγγιση (αυτορρύθμιση, από κοινού ρύθμιση, καθοδήγηση) - Τα διάφορα χαρακτηριστικά των πληροφοριών προς τους καταναλωτές και οι τρέχουσες τάσεις για ανάπτυξη μιας «νέας νομοθετικής κουλτούρας» απαιτούσαν την εκτίμηση μιας προσέγγισης που θα μπορούσε να κρατήσει την ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δέσμευσης και μεταξύ δράσης σε εθνικό επίπεδο και δράσης σε επίπεδο ΕΕ. Μια πολυεπίπεδη, εκ των κάτω προς τα άνω, διαχείριση (τοπικό/εθνικό/κοινοτικό επίπεδο), βασιζόμενη στην αρχή της δέσμευσης για επίσημες, μετρήσιμες βέλτιστες πρακτικές θα μπορούσε να αποτελεί βιώσιμη εναλλακτική δυνατότητα. Η ένταξη των ήδη εναρμονισμένων λεπτομερών απαιτήσεων σε μια τέτοια προσέγγιση δεν θα είχε προστιθέμενη αξία, δεδομένου ότι θα περιέπλεκε χωρίς λόγο την τρέχουσα κατανόηση μεταξύ των ενδιαφερομένων και θα μπορούσε να εκληφθεί ως κατάργηση νομοθετικών ρυθμίσεων, μολονότι, όσον αφορά οιαδήποτε θέματα νέας πολιτικής, η εισαγωγή μιας πιο εμπεριστατωμένης και βιώσιμης προσέγγισης σχετικά με τις πληροφορίες προς τους καταναλωτές, που ανακύπτει από τις βέλτιστες πρακτικές και από έναν σταθερό διάλογο με τους ενδιαφερόμενους έχει το δυναμικό να επιτύχει επωφελή αποτελέσματα τόσο για τη βιομηχανία όσο και για τους καταναλωτές. Στην εκτίμηση αντικτύπου εξετάστηκαν οι συνέπειες των κύριων επιλογών για την αναθεώρηση των διατάξεων σχετικά με τη γενική και τη διατροφική επισήμανση, και συγκεκριμένα της μη ανάληψης δράσης, της εθελοντικής ανάληψης δράσης ή της εισαγωγής δεσμευτικών κοινοτικών απαιτήσεων. Η Επιτροπή διενήργησε εκτίμηση αντικτύπου που παρατίθεται στο πρόγραμμα εργασίας, η έκθεση της οποίας είναι διαθέσιμη στο δικτυακό τόπο της Επιτροπής. Η Επιτροπή ολοκλήρωσε τις εκθέσεις της εκτίμησης αντικτύπου σχετικά με τις επιλογές για την αναθεώρηση της οδηγίας 2000/13/ΕΚ και της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ, οι οποίες παρουσιάζονται παράλληλα με την παρούσα πρόταση ως έγγραφα εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής. Η εκτίμηση αντικτύπου κατέδειξε ότι ο αντίκτυπος στους παρασκευαστές μπορεί να ελαττωθεί με την παροχή μεταβατικών περιόδων που επιτρέπουν την πραγματοποίηση αλλαγών στην επισήμανση κατά τη διάρκεια του κανονικού κύκλου αλλαγής των ετικετών που πραγματοποιείται σε μια επιχείρηση. 3. Νομικά στοιχεία της πρότασης ( Σύνοψη της προτεινόμενης δράσης Έκδοση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές. Η πρόταση εκσυγχρονίζει, απλουστεύει και αποσαφηνίζει την τρέχουσα κατάσταση επισήμανσης των τροφίμων. Ειδικότερα: - αναδιατύπωση των διαφόρων οριζόντιων διατάξεων σχετικά με την επισήμανση. Η ενοποίηση των εν λόγω κειμένων (οδηγίες) σε μια ενιαία νομοθετική πράξη (κανονισμός) θα μεγιστοποιήσει τις συνέργειες και θα αυξήσει τη σαφήνεια και τη συνεκτικότητα των κοινοτικών κανόνων. Πρόκειται για ισχυρή μέθοδο απλούστευσης που θα παράσχει στους οικονομικούς παράγοντες και στις εκτελεστικές αρχές ένα πιο σαφές και πιο εξορθολογισμένο κανονιστικό πλαίσιο· - εξασφάλιση συνοχής μεταξύ οριζόντιων και κάθετων κανόνων· - εξορθολογισμός (επικαιροποίηση, αποσαφήνιση) των υποχρεωτικών πληροφοριών που απαιτούνται από το άρθρο 3 παράγραφος 1 της οδηγίας 2000/13/ΕΚ· - καθιέρωση ενός ευέλικτου, εκ των κάτω προς τα άνω, μηχανισμού (μέσω των εθνικών συστημάτων), ο οποίος θα δώσει στη βιομηχανία τη δυνατότητα να καινοτομήσει και θα επιτρέψει σε ορισμένες πτυχές των κανόνων επισήμανσης να προσαρμοστούν στις διαφορετικές και συνεχώς μεταβαλλόμενες αγορές και απαιτήσεις των καταναλωτών. Επιπλέον, εισάγει σαφείς αρχές για τη χάραξη σαφέστερης διαχωριστικής γραμμής μεταξύ υποχρεωτικών και εθελοντικών πληροφοριών. Οι κυριότερες αλλαγές όσον αφορά τα θέματα γενικής επισήμανσης είναι οι ακόλουθες: - αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων για τους διάφορους υπευθύνους επιχειρήσεων τροφίμων σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού· - βελτίωση του ευανάγνωστου των πληροφοριών που παρέχονται στη σήμανση· καθιερώνεται ελάχιστο μέγεθος εκτύπωσης της γραμματοσειράς για τις υποχρεωτικές πληροφορίες· - θέσπιση απαίτησης να διατίθενται πληροφορίες σχετικά με τα αλλεργιογόνα συστατικά για τα μη προσυσκευασμένα προϊόντα που πωλούνται στο λιανικό εμπόριο και από μονάδες ομαδικής εστίασης· - δεδομένων των ιδιαιτεροτήτων του κρασιού, των οινοπνευματωδών και της μπίρας, η πρόταση προβλέπει την υποβολή, από την Επιτροπή, έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων που ισχύουν όσον αφορά την αναγραφή καταλόγου των συστατικών και την υποχρεωτική διατροφική επισήμανση στα εν λόγω προϊόντα, με τη δυνατότητα θέσπισης ειδικών μέτρων· - όσον αφορά την επισήμανση της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης ενός τροφίμου, η βασική απαίτηση στη νομοθεσία παραμένει η ίδια. Ως εκ τούτου, η επισήμανση αυτή είναι εθελοντική· αλλά, αν η μη παροχή των πληροφοριών αυτών ενδέχεται να παραπλανήσει τον καταναλωτή, η επισήμανση καθίσταται υποχρεωτική. Τόσο η υποχρεωτική όσο και η εθελοντική επισήμανση της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης ενός τροφίμου ως εργαλείο εμπορίας δεν πρέπει να παραπλανά τον καταναλωτή και πρέπει να βασίζεται σε εναρμονισμένα κριτήρια. Η χώρα καταγωγής πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις μη προτιμησιακής καταγωγής με βάση τον κοινοτικό τελωνειακό κώδικα. Ο τόπος προέλευσης αναφέρεται σε οποιονδήποτε τόπο που δεν είναι η χώρα καταγωγής όπως ορίζεται από τον κοινοτικό τελωνειακό κώδικα. Οι κανόνες για τον καθορισμό του τόπου προέλευσης θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία της επιτροπολογίας. Επιπλέον, θεσπίζονται κριτήρια για τη δήλωση της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης των προϊόντων που έχουν πολλά συστατικά και της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης του κρέατος, εκτός του βοδινού και του μοσχαρίσιου. Τα κριτήρια αυτά πρέπει να εφαρμόζονται επίσης στην εθελοντική δήλωση της σήμανσης καταγωγής «EC»· - η πρόταση αποσαφηνίζει τους όρους υπό τους οποίους τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν εθνικούς κανόνες σχετικά με την επισήμανση της καταγωγής. Οι κανόνες για τη διατροφική επισήμανση αναδιατυπώνονται με τις οριζόντιες διατάξεις σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων. Η πρόταση καθιστά τη διατροφική επισήμανση υποχρεωτική στο κύριο οπτικό πεδίο μιας ετικέτας τροφίμων. Επιτρέπει την ανάπτυξη βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά την παρουσίαση των διατροφικών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων εναλλακτικών μορφών έκφρασης των διατροφικών πληροφοριών σε σχέση με τις συνολικές ημερήσιες διατροφικές απαιτήσεις, ή μορφών παρουσίασης μέσω διαγραμμάτων. Οι κυριότερες νέες πτυχές της πρότασης σχετικά με τη διατροφική επισήμανση είναι οι ακόλουθες: - η υποχρεωτική δήλωση είναι για την ενέργεια, τα λιπαρά, τα κορεσμένα, τους υδατάνθρακες -με ειδική αναφορά στα σάκχαρα- και το αλάτι, εκφρασμένα ως ποσότητες ανά 100g ή ανά 100ml ή ανά μερίδα στο κύριο οπτικό πεδίο (στο εμπρόσθιο μέρος της συσκευασίας), ενώ οι θρεπτικές ουσίες από έναν καθορισμένο κατάλογο μπορούν να δηλώνονται εθελοντικά. Στην επιλογή των υποχρεωτικών στοιχείων έχουν ληφθεί υπόψη: έρευνες που καταδεικνύουν ότι οι καταναλωτές μπορεί να αισθάνονται ότι κατακλύζονται από υπερβολικές πληροφορίες· επιστημονικές συμβουλές σχετικά με τις σημαντικότερες θρεπτικές ουσίες που έχουν σχέση με τον κίνδυνο ανάπτυξης παχυσαρκίας και μη μεταδοτικών νόσων· καθώς και η ανάγκη να αποφευχθεί η υπερβολική επιβάρυνση των επιχειρήσεων τροφίμων, και ιδίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων· - στην περίπτωση των αλκοολούχων ποτών, προβλέπονται παρεκκλίσεις για το κρασί, τα οινοπνευματώδη και τη μπίρα, και θα υποβληθεί στο μέλλον σχετική έκθεση της Επιτροπής· - τα υποχρεωτικά στοιχεία πρέπει επίσης να δηλώνονται σε σχέση με τις προσλαμβανόμενες ποσότητες αναφοράς, μολονότι μπορούν να αναπτυχθούν άλλα μορφότυπα παρουσίασης μέσω εθελοντικών εθνικών συστημάτων. Για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που ανακύπτουν από την αποσπασματική νομοθεσία, η νέα πρόταση θα τροποποιήσει, θα αναδιατυπώσει και θα αντικαταστήσει τις διατάξεις που υπάρχουν ήδη στην τρέχουσα οριζόντια νομοθεσία σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων, πράγμα που θα οδηγήσει στην κατάργηση των ακολούθων νομοθετικών πράξεων: Οδηγίες 2000/13/ΕΚ, 90/496/ΕΟΚ, 87/250/ΕΟΚ, 94/54/ΕΚ, 1999/10/ΕΚ, 2002/67/ΕΚ, 2004/77/ΕΚ και κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 608/2004. ( Νομική βάση Άρθρο 95 ( Αρχή της επικουρικότητας Η αρχή της επικουρικότητας εφαρμόζεται εφόσον η πρόταση δεν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας. Οι στόχοι της πρότασης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν σε ικανοποιητικό βαθμό από τα κράτη μέλη για τον(-ους) ακόλουθο(-ους) λόγο(-ους). Η επισήμανση των τροφίμων προστατεύει τους καταναλωτές και τους ενημερώνει κατά τη λήψη των αποφάσεών τους. Θεωρείται ότι η δράση σε επίπεδο ΕΕ θα δώσει καλύτερα αποτελέσματα από ό,τι μια σειρά ατομικών ενεργειών των κρατών μελών, επειδή: (i) μια εναρμονισμένη προσέγγιση μπορεί να απλουστεύσει το διοικητικό φόρτο των επιχειρήσεων τροφίμων που δραστηριοποιούνται είτε σε διεθνικό είτε σε κοινοτικό επίπεδο· και (ii) η ενιαία δράση εξασφαλίζει πρότυπα σε κοινοτικό επίπεδο για τη μείωση των ανισοτήτων για τους πολίτες σε ολόκληρη την ΕΕ. Διαφορετικές απαιτήσεις επισήμανσης θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τις τρέχουσες ευκαιρίες της ενιαίας αγοράς για την τροφική αλυσίδα, με σημαντικό αντίκτυπο στο εμπόριο, δεδομένου του μεγάλου όγκου του ενδοκοινοτικού εμπορίου, που το 2003 κάλυψε περισσότερο από το 75% ολόκληρου του εμπορίου, με εκροές ύψους περίπου 120 δις ευρώ. Μια έρευνα της βιομηχανίας τροφίμων κατέδειξε ότι το 65% των επιχειρήσεων εξήγαγαν τα προϊόντα τους σε άλλα κράτη μέλη και ότι ποσοστό μεγαλύτερο του 60% εκείνων που απάντησαν τάχθηκαν υπέρ της εναρμόνισης της γενικής επισήμανσης των τροφίμων μέσω ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Το κύριο μέρος της κοινοτικής δράσης έγκειται στον καθορισμό των όρων για την επισήμανση των τροφίμων εντός της ΕΕ, πράγμα που δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και μόνο, εάν σκοπός είναι η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Όσον αφορά τις λεπτομέρειες του εφαρμοστέου κανονισμού, το μοντέλο διαχείρισης για την ανάπτυξη των εθνικών συστημάτων θα προσφέρει έναν πιο συμμετοχικό και ευέλικτο τρόπο σχεδιασμού και επιβολής του. Η κοινοτική δράση θα συμβάλει σε μεγαλύτερο βαθμό στην επίτευξη των στόχων της πρότασης για τον(-ους) ακόλουθο(-ους) λόγο(-ους). Η εμπειρία δείχνει ότι τα κράτη μέλη δεν μπορούν να επιτύχουν μια εναρμονισμένη κοινή αγορά ικανοποιητικά και ότι η ΕΕ μπορεί να επιτύχει καλύτερα και περισσότερα αποτελέσματα όσον αφορά την παροχή πληροφοριών στους καταναλωτές. Η νέα πρόταση δίνει επίσης το περιθώριο για έναν ηπιότερο μηχανισμό παρέμβασης σε εθνικό επίπεδο και σε κοινοτικό επίπεδο. Η κοινοτική αρμοδιότητα χρησιμοποιείται λαμβάνοντας πλήρως υπόψη τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, αναγνωρίζοντας ότι, όσον αφορά ορισμένες πτυχές, η πλήρης ομοιομορφία των ετικετών σε ολόκληρη την ΕΕ δεν είναι αναγκαστικά ο μόνος και επιθυμητός τρόπος για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων. Αντίθετα, θα αποσυνέθετε το δυναμικό για ταχεία προσαρμογή στις μεταβαλλόμενες ανάγκες και περιστάσεις των εφαρμοστέων κανόνων. Προβλέπεται εναρμόνιση για τα προσυσκευασμένα τρόφιμα τα οποία δυνητικά θα αποτελέσουν μέρος του ενδοκοινοτικού εμπορίου. Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν κανόνες όταν τα προϊόντα δεν υπόκεινται στο ενδοκοινοτικό εμπόριο, όπως τα μη προσυσκευασμένα τρόφιμα και τα τρόφιμα που διατίθενται από τις μονάδες ομαδικής εστίασης. Συνεπώς, η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας. ( Αρχή της αναλογικότητας Η πρόταση συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας για τον(-ους) ακόλουθο(-ους) λόγο(-ους). Η πρόταση εναρμονίζει το κανονιστικό πλαίσιο για τις οριζόντιες διατάξεις όσον αφορά την επισήμανση των τροφίμων και, συνεπώς, συμβάλλει στην προστασία των καταναλωτών, εξασφαλίζοντας ότι οι καταναλωτές λαμβάνουν κατάλληλες πληροφορίες που τους επιτρέπουν να κάνουν, ενημερωμένοι, ασφαλείς, υγιεινές και βιώσιμες επιλογές. Τα προτεινόμενα μέτρα είναι επαρκή για την επίτευξη των στόχων, δηλαδή να εξασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές θα μπορούν να κάνουν ενημερωμένοι τις επιλογές τους και να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Ταυτόχρονα δεν επιβάλλουν υπερβολικό ούτε αδικαιολόγητο φόρτο. Η απουσία εναρμόνισης θα οδηγούσε στον πολλαπλασιασμό των εθνικών κανόνων, με συνέπεια την αύξηση του φόρτου για τη βιομηχανία και την έλλειψη σαφήνειας για τους καταναλωτές. Η οικονομική επιβάρυνση ελαχιστοποιείται, δεδομένου ότι οι περισσότερες διατάξεις υπάρχουν ήδη, ενώ διατίθεται επαρκής χρόνος ώστε οι τυχόν νέες απαιτήσεις να αποτελέσουν μέρος της τακτικής τροποποίησης των ετικετών από τους παρασκευαστές. ( Επιλογή μέσων Προτεινόμενα μέσα: κανονισμός, από κοινού ρύθμιση. Η χρήση άλλων μέσων δεν θα ήταν σκόπιμη για τον(-ους) ακόλουθο(-ους) λόγο(-ους). Οι ισχύοντες κανόνες είναι, γενικά, δεσμευτικοί, και επιτρέπουν στα κράτη μέλη μικρή ευελιξία όσον αφορά την εφαρμογή τους. Μια οδηγία θα συνεπαγόταν μη συνεκτική προσέγγιση στην Κοινότητα, η οποία θα οδηγούσε σε αβεβαιότητα τόσο τους καταναλωτές όσο και τη βιομηχανία. Ένας κανονισμός παρέχει συνεκτική προσέγγιση την οποία μπορεί να ακολουθήσει η βιομηχανία και μειώνει το διοικητικό φόρτο, δεδομένου ότι οι επιχειρήσεις του κλάδου δεν χρειάζεται να εξοικειωθούν με τις επιμέρους νομοθετικές ρυθμίσεις των κρατών μελών. Οι κατευθυντήριες γραμμές, οι αυτορρυθμιστικές ή οι εθελοντικές προσεγγίσεις θα οδηγούσαν σε ασυνέπεια και σε δυνητική μείωση της ποσότητας των πληροφοριών που παρέχονται στους καταναλωτές, πράγμα που δεν θα ήταν αποδεκτό. Εντούτοις, υπάρχουν πτυχές της νομοθεσίας για τις οποίες θεωρήθηκε κατάλληλη μια πιο ευέλικτη προσέγγιση, και για τις πτυχές αυτές αναπτύχθηκε στο σχέδιο πρότασης μια εναλλακτική μορφή διαχείρισης βασιζόμενη σε μη δεσμευτικές νομοθετικές πράξεις και σε εθελοντικές δεσμεύσεις. 4. Δημοσιονομικές επιπτώσεις Ουδεμία. 5. Συμπληρωματικές πληροφορίες ( Προσομοίωση, πιλοτική φάση και μεταβατική περίοδος Θα υπάρξει μεταβατική περίοδος για την πρόταση. ( Απλούστευση Η πρόταση απλουστεύει τη νομοθεσία. Η χρησιμοποίηση ενός κανονισμού ως νομικού μέσου στηρίζει το στόχο της απλούστευσης, επειδή εγγυάται ότι όλοι οι παράγοντες πρέπει να ακολουθήσουν την ίδια στιγμή τους ίδιους κανόνες. Ο συνδυασμός της οδηγίας 2000/13/ΕΚ με την οδηγία 90/496/ΕΟΚ σχετικά με τη διατροφική επισήμανση σε μία νομοθετική πράξη απλουστεύει το κανονιστικό πλαίσιο. Επιπλέον, η πρόταση απλουστεύει τη δομή της νομοθεσίας που εισάγει η οδηγία 2000/13/ΕΚ, αναδιατυπώνοντας και αντικαθιστώντας διατάξεις που υπάρχουν ήδη στην τρέχουσα οριζόντια νομοθεσία σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων. Αντιμετωπίζοντας ορισμένα ειδικά θέματα πολιτικής, η πρόταση θα συμβάλει σημαντικά στην ευκολότερη συμμόρφωση και μεγαλύτερη σαφήνεια για τους ενδιαφερομένους. Η πρόταση περιλαμβάνεται στο κυλιόμενο πρόγραμμα της Επιτροπής για την επικαιροποίηση και την απλοποίηση του κοινοτικού κεκτημένου καθώς και στο πρόγραμμα εργασίας της και το νομοθετικό της πρόγραμμα με στοιχεία αναφοράς 2006/SANCO/001. ( Κατάργηση ισχύουσας νομοθεσίας Η έγκριση της πρότασης θα οδηγήσει σε κατάργηση της ισχύουσας νομοθεσίας. ( Αναδιατύπωση Η πρόταση περιλαμβάνει αναδιατύπωση. ( Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος Η προτεινόμενη πράξη παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ, οπότε πρέπει να επεκταθεί στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο. ( Λεπτομερής εξήγηση της πρότασης Ο Κανονισμός παρέχει τη βάση για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών σε σχέση με τα τρόφιμα, θεσπίζοντας γενικές αρχές και απαιτήσεις της νομοθεσίας σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα (κεφάλαια II και III). Το κεφάλαιο IV (υποχρεωτικές πληροφορίες) απλουστεύει την υπάρχουσα νομοθεσία, διατηρώντας, παράλληλα, τα βασικά υποχρεωτικά στοιχεία επισήμανσης. Το γεγονός ότι οι ορισμοί και οι λεπτομερείς ή ειδικοί κανόνες παρατίθενται σε παραρτήματα καθιστά ευκολότερη την παρακολούθηση και την τροποποίηση του κειμένου. Αποσαφηνίζονται οι κανόνες για την επισήμανση των στοιχείων σχετικά με τον τόπο καταγωγής. Το τμήμα 3 του κεφαλαίου IV καθορίζει τις διατροφικές πληροφορίες για την ενεργειακή αξία και καθιστά υποχρεωτική την αναγραφή των ποσοτήτων λιπαρών, κορεσμένων, υδατανθράκων -με ειδική αναφορά στα σάκχαρα- και αλατιού, απαιτεί δε την παρουσίασή τους στο κύριο οπτικό πεδίο της ετικέτας. Στο κεφάλαιο VII θεσπίζεται σύστημα διαχείρισης των πληροφοριών για τα τρόφιμα για τα εθνικά συστήματα προκειμένου να ενθαρρυνθεί η θέσπιση στα κράτη μέλη μιας διαλογικής και συνεχούς διαδικασίας ανταλλαγής πληροφοριών, για να μπορούν να αναπτυχθούν εθνικά μη δεσμευτικά συστήματα με βάση τις βέλτιστες πρακτικές. Στο κοινοτικό επίπεδο, η Επιτροπή θα ενθαρρύνει και θα οργανώσει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών και της ίδιας για δραστηριότητες που σχετίζονται με την ανάπτυξη των εθνικών συστημάτων. 2008/0028 (COD) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 95, την πρόταση της Επιτροπής[1], τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[2], Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της Συνθήκης[3], Εκτιμώντας τα ακόλουθα: (1) Το άρθρο 153 της Συνθήκης προβλέπει ότι η Κοινότητα πρέπει να συμβάλλει στην επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών με μέτρα που θεσπίζει σύμφωνα με το άρθρο 95. (2) Η ελεύθερη κυκλοφορία ασφαλών και υγιεινών τροφίμων είναι θεμελιώδης πτυχή της εσωτερικής αγοράς και συμβάλλει σημαντικά στην υγεία και την ευημερία των πολιτών και διασφαλίζει τα κοινωνικά και οικονομικά τους συμφέροντα. (3) Προκειμένου να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας των καταναλωτών και να διασφαλιστεί το δικαίωμά τους για πληροφόρηση, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές είναι κατάλληλα ενημερωμένοι όσον αφορά τα τρόφιμα που καταναλώνουν. Οι επιλογές των καταναλωτών μπορούν να επηρεαστούν, μεταξύ άλλων, από υγειονομικούς, οικονομικούς, περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και ηθικούς παράγοντες. (4) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων[4], προβλέπει ότι είναι γενική αρχή της νομοθεσίας για τα τρόφιμα να παρέχεται βάση για τους καταναλωτές ώστε να επιλέγουν ενημερωμένοι όσον αφορά τα τρόφιμα που καταναλώνουν και να εμποδίζονται τυχόν πρακτικές που μπορεί να παραπλανήσουν τον καταναλωτή. (5) Η οδηγία 2005/29/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά[5] καλύπτει ορισμένες πτυχές της παροχής πληροφοριών στους καταναλωτές, ειδικότερα με σκοπό την πρόληψη παραπλανητικών ενεργειών και παραλείψεων πληροφόρησης. Οι γενικές αρχές όσον αφορά τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές πρέπει να συμπληρωθούν με ειδικούς κανόνες σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές. (6) Οι κοινοτικοί κανόνες σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων που εφαρμόζονται σε όλα τα τρόφιμα περιέχονται στην οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων[6]. Οι περισσότερες από τις διατάξεις της εν λόγω οδηγίας χρονολογούνται από το 1978 και, ως εκ τούτου, πρέπει να επικαιροποιηθούν. (7) Η οδηγία 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 24ης Σεπτεμβρίου 1990 σχετικά με τους κανόνες επισήμανσης των τροφίμων όσον αφορά τις τροφικές τους ιδιότητες[7] θεσπίζει κανόνες σχετικά με το περιεχόμενο και την παρουσίαση των διατροφικών πληροφοριών στα προσυσκευασμένα τρόφιμα. Η αναγραφή των διατροφικών πληροφοριών είναι εθελοντική, εκτός εάν υπάρχει ισχυρισμός επί θεμάτων διατροφής όσον αφορά το τρόφιμο. Οι περισσότερες από τις διατάξεις της εν λόγω οδηγίας χρονολογούνται από το 1990 και, ως εκ τούτου, πρέπει να επικαιροποιηθούν. (8) Οι απαιτήσεις γενικής επισήμανσης συμπληρώνονται με διάφορες διατάξεις που πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα τρόφιμα σε ιδιαίτερες συνθήκες ή σε ορισμένες κατηγορίες τροφίμων. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί ειδικοί κανόνες οι οποίοι πρέπει να εφαρμόζονται σε συγκεκριμένα τρόφιμα. (9) Μολονότι οι αρχικοί στόχοι και τα βασικά στοιχεία της τρέχουσας νομοθεσίας σχετικά με την επισήμανση εξακολουθούν να ισχύουν, αυτή πρέπει να εξορθολογιστεί, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ευκολότερη συμμόρφωση και μεγαλύτερη σαφήνεια για τους ενδιαφερομένους, και να εκσυγχρονιστεί, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι νέες εξελίξεις στον τομέα των πληροφοριών για τα τρόφιμα. (10) Υπάρχει δημόσιο συμφέρον στη σχέση μεταξύ δίαιτας και υγείας και στην επιλογή κατάλληλης διατροφής που να ανταποκρίνεται στις ατομικές ανάγκες. Η «Λευκή Βίβλος της Επιτροπής για μια ευρωπαϊκή στρατηγική για θέματα υγείας που έχουν σχέση με τη διατροφή, το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία»[8] σημείωσε ότι η διατροφική επισήμανση είναι σημαντικό εργαλείο για την πληροφόρηση των καταναλωτών σχετικά με τη σύνθεση των τροφίμων, και τους βοηθά να επιλέγουν ενημερωμένοι. Η στρατηγική για την πολιτική καταναλωτών 2007-2013 της ΕΕ υπογράμμισε ότι η παροχή στους καταναλωτές της δυνατότητας να κάνουν ενημερωμένοι τις επιλογές τους είναι σημαντική τόσο για την αποτελεσματικότητα του ανταγωνισμού όσο και για την ευημερία των καταναλωτών. Η γνώση των βασικών αρχών διατροφής και οι κατάλληλες διατροφικές πληροφορίες στα τρόφιμα θα συμβάλουν σημαντικά στο να μπορούν οι καταναλωτές να κάνουν τις επιλογές τους ενημερωμένοι. (11) Προκειμένου να ενισχυθεί η ασφάλεια δικαίου και να διασφαλιστεί η ορθολογικότητα και η συνεκτικότητα της εφαρμογής, είναι σκόπιμο να καταργηθούν οι οδηγίες 90/496/ΕΟΚ και 2000/13/ΕΚ και να αντικατασταθούν από έναν ενιαίο κανονισμό, ο οποίος εξασφαλίζει την ασφάλεια τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τη βιομηχανία και μειώνει το διοικητικό φόρτο. (12) Για λόγους σαφήνειας, είναι σκόπιμο να καταργηθούν και να συμπεριληφθούν στον παρόντα κανονισμό και άλλες οριζόντιες νομοθετικές πράξεις, και συγκεκριμένα: η οδηγία 87/250/ΕΟΚ της Επιτροπής της 15ης Απριλίου 1987 σχετικά με την αναγραφή του ογκομετρικού αλκοολικού τίτλου κατά την επισήμανση των αλκοολούχων ποτών που προορίζονται για τον τελικό καταναλωτή[9], η οδηγία 94/54/ΕΚ της Επιτροπής της 18ης Νοεμβρίου 1994 σχετικά με την αναγραφή, στην επισήμανση ορισμένων τροφίμων, υποχρεωτικών ενδείξεων πέραν των προβλεπομένων από την οδηγία 79/112/ΕΟΚ του Συμβουλίου[10], η οδηγία 1999/10/ΕΚ της Επιτροπής της 8ης Μαρτίου 1999 η οποία διέπει τις παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του άρθρου 7 της οδηγίας 79/112/ΕΟΚ του Συμβουλίου όσον αφορά την επισήμανση των ειδών διατροφής[11], η οδηγία 2002/67/ΕΚ της Επιτροπής, της 18ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων που περιέχουν κινίνη και των τροφίμων που περιέχουν καφεΐνη[12], ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 608/2004 της Επιτροπής, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη σήμανση των τροφίμων και των συστατικών τροφίμων με προσθήκη φυτοστερόλων, φυτοστερολεστέρων, φυτοστανόλων ή φυτοστανολεστέρων[13] και η οδηγία 2004/77/ΕΚ της Επιτροπής, της 29ης Απριλίου 2004, για την τροποποίηση της οδηγίας 94/54/EΚ σχετικά με την επισήμανση ορισμένων τροφίμων που περιέχουν γλυκυρριζικό οξύ και το μετά αμμωνίου άλας του[14]. (13) Πρέπει να θεσπιστούν κοινοί ορισμοί, αρχές, απαιτήσεις και διαδικασίες, έτσι ώστε να δημιουργηθούν ένα σαφές πλαίσιο και μια κοινή βάση για τη λήψη κοινοτικών και εθνικών μέτρων όσον αφορά τις πληροφορίες για τα τρόφιμα. (14) Προκειμένου να ακολουθηθεί μια εκτενής και εξελικτική προσέγγιση στις πληροφορίες που παρέχονται στους καταναλωτές σχετικά με τα τρόφιμα που καταναλώνουν, πρέπει να υπάρξει ένας ευρύς ορισμός της νομοθεσίας σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα, που θα καλύπτει τους κανόνες οριζόντιου ή ειδικού χαρακτήρα, καθώς και ένας ευρύς ορισμός των πληροφοριών για τα τρόφιμα, που θα καλύπτει τις πληροφορίες που παρέχονται από μέσα διαφορετικά από την ετικέτα. (15) Οι κοινοτικοί κανόνες πρέπει να εφαρμόζονται μόνο στις επιχειρήσεις, η έννοια των οποίων υπονοεί κάποια συνέχεια δραστηριοτήτων και έναν ορισμένο βαθμό οργάνωσης. Οι πράξεις όπως ο περιστασιακός χειρισμός, το σερβίρισμα και η πώληση τροφίμων από ιδιώτες σε εκδηλώσεις όπως οι φιλανθρωπικές εκδηλώσεις ή οι τοπικές δημοτικές πανηγύρεις και συναντήσεις δεν καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. (16) Η νομοθεσία σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει να παρέχει επαρκή ευελιξία ώστε να μπορεί να επικαιροποιείται με τις νέες απαιτήσεις των καταναλωτών σχετικά με τις πληροφορίες, και να εξασφαλίζει ισορροπία μεταξύ της προστασίας της εσωτερικής αγοράς και των διαφορών στην αντίληψη των καταναλωτών στα κράτη μέλη. (17) Ο κύριος λόγος για τον οποίο απαιτείται η αναγραφή υποχρεωτικών πληροφοριών για τα τρόφιμα πρέπει να είναι η παροχή στους καταναλωτές της δυνατότητας να αναγνωρίζουν ένα τρόφιμο και να κάνουν κατάλληλη χρήση του, καθώς και να κάνουν επιλογές οι οποίες ανταποκρίνονται στις ατομικές διαιτητικές τους ανάγκες. (18) Για να μπορεί η νομοθεσία σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα να προσαρμόζεται στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των καταναλωτών για πληροφορίες, οιοδήποτε σκεπτικό για την ανάγκη παροχής υποχρεωτικών πληροφοριών για τα τρόφιμα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη το ευρέως καταδειχθέν ενδιαφέρον της πλειονότητας των καταναλωτών για τη γνωστοποίηση ορισμένων πληροφοριών. (19) Εντούτοις, οι νέες απαιτήσεις όσον αφορά τις υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει να θεσπίζονται, εάν και όταν απαιτούνται, σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας, της αναλογικότητας και της αειφορίας. (20) Οι κανόνες σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα πρέπει να απαγορεύουν τη χρήση πληροφοριών που παραπλανούν τον καταναλωτή ή την απόδοση στα τρόφιμα θεραπευτικών ιδιοτήτων. Για να είναι αποτελεσματική η εν λόγω απαγόρευση, πρέπει αυτή να επεκταθεί και στη διαφήμιση και την παρουσίαση των τροφίμων. (21) Προκειμένου να εμποδιστεί ο κατακερματισμός των κανόνων σχετικά με την ευθύνη των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων όσον αφορά την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα, είναι σκόπιμο να αποσαφηνιστούν οι ευθύνες των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων στον τομέα αυτό. (22) Πρέπει να καταρτιστεί κατάλογος όλων των υποχρεωτικών πληροφοριών οι οποίες πρέπει καταρχήν να παρέχονται για όλα τα τρόφιμα που προορίζονται για τον τελικό καταναλωτή και τις μονάδες ομαδικής εστίασης. Ο κατάλογος αυτός πρέπει να διατηρήσει τις πληροφορίες που απαιτούνται ήδη βάσει της υπάρχουσας νομοθεσίας, δεδομένου ότι θεωρούνται, γενικά, πολύτιμο κεκτημένο για την πληροφόρηση των καταναλωτών. (23) Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι αλλαγές και οι εξελίξεις στον τομέα των πληροφοριών για τα τρόφιμα, πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις οι οποίες θα δίνουν στην Επιτροπή τη δυνατότητα να τροποποιεί τον κατάλογο των υποχρεωτικών πληροφοριών με την προσθήκη ή την αφαίρεση ενδείξεων και να επιτραπεί η δυνατότητα διάθεσης ορισμένων στοιχείων με εναλλακτικά μέσα. Η διαβούλευση με τους ενδιαφερομένους θα διευκολύνει την πραγματοποίηση έγκαιρων και καλά επικεντρωμένων αλλαγών των απαιτήσεων σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα. (24) Ορισμένα συστατικά ή άλλες ουσίες, όταν χρησιμοποιούνται στην παραγωγή τροφίμων και εξακολουθούν να υπάρχουν, προκαλούν αλλεργίες ή δυσανεξίες στους καταναλωτές, και ορισμένες από τις εν λόγω αλλεργίες ή δυσανεξίες συνιστούν κίνδυνο για την υγεία των εμπλεκόμενων καταναλωτών. Είναι σημαντικό να δίνονται πληροφορίες σχετικά με την παρουσία προσθέτων στα τρόφιμα, βοηθητικών μέσων τεχνικής επεξεργασίας και άλλων ουσιών με αλλεργιογόνο δράση, έτσι ώστε οι καταναλωτές που πάσχουν από τροφικές αλλεργίες ή δυσανεξίες να μπορούν, ενημερωμένοι, να κάνουν ασφαλείς επιλογές. (25) Οι ετικέτες των τροφίμων πρέπει να είναι σαφείς και κατανοητές, έτσι ώστε να βοηθούν τους καταναλωτές που επιθυμούν να είναι πιο ενημερωμένοι στις διατροφικές και διοικητικές επιλογές τους. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι ευανάγνωστες ετικέτες αποτελούν σημαντικό στοιχείο στη μεγιστοποίηση της δυνατότητας να επηρεάσουν οι πληροφορίες της ετικέτας τα άτομα που τις διαβάζουν, και ότι το μικρό μέγεθος των γραμμάτων είναι μια από τις αιτίες που οι καταναλωτές δεν είναι ικανοποιημένοι με τις ετικέτες των τροφίμων. (26) Προκειμένου να διασφαλιστεί η παροχή των πληροφοριών για τα τρόφιμα, πρέπει να εξεταστούν όλοι οι τρόποι διάθεσης των τροφίμων στους καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένης της πώλησης τροφίμων εξ αποστάσεως. Μολονότι είναι σαφές ότι τα τρόφιμα που διατίθενται με πώληση εξ αποστάσεως πρέπει να πληρούν τις ίδιες απαιτήσεις πληροφοριών με εκείνα που πωλούνται στα καταστήματα, πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, οι σχετικές υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει να είναι επίσης διαθέσιμες πριν πραγματοποιηθεί η αγορά. (27) Προκειμένου να παρέχονται στους καταναλωτές πληροφορίες για τα τρόφιμα, οι οποίες απαιτούνται για να κάνουν ενημερωμένοι τις επιλογές τους, τα αλκοολούχα μικτά ποτά πρέπει επίσης να παρέχουν πληροφορίες για τα συστατικά τους. (28) Είναι επίσης σημαντικό να παρέχονται στους καταναλωτές πληροφορίες για τα υπόλοιπα αλκοολούχα ποτά. Υπάρχουν ήδη ειδικοί κοινοτικοί κανόνες σχετικά με την επισήμανση του κρασιού. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς[15] παρέχει ένα εξαντλητικό σύνολο τεχνικών προτύπων, τα οποία καλύπτουν πλήρως όλες τις οινολογικές πρακτικές, τις μεθόδους παρασκευής και τα μέσα παρουσίασης και επισήμανσης των κρασιών, εξασφαλίζοντας έτσι ότι καλύπτονται όλα τα στάδια της διαδικασίας παραγωγής και ότι οι καταναλωτές προστατεύονται και ενημερώνονται δεόντως. Ειδικότερα, η νομοθεσία αυτή περιγράφει με ακριβή και εξαντλητικό τρόπο τις ουσίες οι οποίες πιθανόν χρησιμοποιούνται στη διαδικασία παραγωγής, μαζί με τους όρους χρήσης τους, μέσω ενός θετικού καταλόγου οινολογικών πρακτικών και επεξεργασιών. Οιαδήποτε πρακτική δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτό τον κατάλογο απαγορεύεται. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να εξαιρεθεί το κρασί, σ’αυτό το στάδιο, από την υποχρέωση αναγραφής καταλόγου των συστατικών του και να προβλεφθεί διατροφική δήλωση. Όσον αφορά τη μπίρα και τα οινοπνευματώδη όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. […] της […] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των οινοπνευματωδών ποτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1576/89 του Συμβουλίου[16], και προκειμένου να εξασφαλιστεί μια συνεπής προσέγγιση και συνοχή με τους όρους που έχουν θεσπιστεί για το κρασί, εφαρμόζεται το ίδιο είδος εξαιρέσεων. Εντούτοις, η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, και μπορεί, αν χρειαστεί, να προτείνει ειδικές απαιτήσεις στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού. (29) Η επισήμανση της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης ενός τροφίμου πρέπει να προβλέπεται σε κάθε περίπτωση που η απουσία της είναι πιθανόν να παραπλανήσει τους καταναλωτές όσον αφορά την πραγματική χώρα καταγωγής ή τον πραγματικό τόπο προέλευσης του συγκεκριμένου προϊόντος. Σε άλλες περιπτώσεις, η αναγραφή της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης επαφίεται στην εκτίμηση των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων. Σε κάθε περίπτωση, η αναγραφή της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης πρέπει να γίνεται με τρόπο που να μην παραπλανάται ο καταναλωτής και βάσει σαφώς καθορισμένων κριτηρίων, τα οποία εξασφαλίζουν ίσους όρους για τη βιομηχανία και βελτιώνουν την κατανόηση από τους καταναλωτές των πληροφοριών που σχετίζονται με τη χώρα καταγωγής ή τον τόπο προέλευσης ενός τροφίμου. Τα εν λόγω κριτήρια δεν πρέπει να εφαρμόζονται στις ενδείξεις που σχετίζονται με το όνομα ή τη διεύθυνση του υπευθύνου της επιχείρησης τροφίμων. (30) Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων ενδέχεται να επιθυμούν να επισημάνουν ότι ένα τρόφιμο κατάγεται από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, για να επιστήσουν την προσοχή των καταναλωτών στην ποιότητα του προϊόντος τους και στα παραγωγικά πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ενδείξεις αυτές πρέπει επίσης να συμμορφώνονται με τα εναρμονισμένα κριτήρια. (31) Οι κοινοτικοί μη προτιμησιακοί κανόνες καταγωγής θεσπίζονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 1992 περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα[17] και οι διατάξεις εφαρμογής του στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής της 2ας Ιουλίου 1993 για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα[18]. Ο καθορισμός της χώρας καταγωγής των τροφίμων πρέπει να βασίζεται σ’ αυτούς τους κανόνες, τους οποίους το γνωρίζουν καλά οι επιχειρήσεις και οι διοικήσεις, και θα διευκολύνουν εν προκειμένω την εφαρμογή. (32) Η διατροφική δήλωση σε ένα τρόφιμο αφορά πληροφορίες σχετικά με την παρουσία ενέργειας και ορισμένων θρεπτικών ουσιών στο τρόφιμο. Η υποχρεωτική παροχή διατροφικών πληροφοριών πρέπει να υποστηρίζει τις δράσεις στον τομέα της διατροφικής εκπαίδευσης για το κοινό και να στηρίζει τη συνειδητή επιλογή τροφίμων. (33) Η Λευκή Βίβλος της Επιτροπής «για μια ευρωπαϊκή στρατηγική για θέματα υγείας που έχουν σχέση με τη διατροφή, το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία» υπογράμμισε ορισμένα διατροφικά στοιχεία που είναι σημαντικά για τη δημόσια υγεία. Συνεπώς, είναι σκόπιμο οι απαιτήσεις όσον αφορά την υποχρεωτική παροχή των διατροφικών πληροφοριών να λαμβάνουν υπόψη τα εν λόγω στοιχεία. (34) Γενικά, οι καταναλωτές δεν γνωρίζουν τη δυνητική συμβολή των αλκοολούχων ποτών στη συνολική τους δίαιτα. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να εξασφαλιστεί η παροχή πληροφοριών σχετικά με το διατροφικό περιεχόμενο ιδίως των μικτών αλκοολούχων ποτών. (35) Για λόγους συνέπειας και συνοχής της κοινοτικής νομοθεσίας, η εθελοντική αναγραφή των ισχυρισμών επί θεμάτων διατροφής ή επί θεμάτων υγείας στις ετικέτες των τροφίμων πρέπει να είναι σύμφωνη με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα[19]. (36) Για να αποφευχθούν περιττές επιβαρύνσεις της βιομηχανίας, είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν ορισμένες κατηγορίες τροφίμων -τα οποία είναι μη επεξεργασμένα ή για τα οποία οι διατροφικές πληροφορίες δεν αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για την επιλογή των καταναλωτών- από την υποχρεωτική αναγραφή της διατροφικής δήλωσης, εκτός εάν η υποχρέωση παροχής αυτών των πληροφοριών προβλέπεται από άλλη κοινοτική νομοθετική πράξη. (37) Για να ανταποκρίνονται στο μέσο καταναλωτή και να εξυπηρετούν τον ενημερωτικό σκοπό για τον οποίο προορίζονται, και δεδομένου του τρέχοντος επιπέδου γνώσεων σχετικά με το θέμα της διατροφής, οι παρεχόμενες πληροφορίες πρέπει να είναι απλές και κατανοητές. Η έρευνα έχει καταδείξει ότι οι καταναλωτές θεωρούν ότι οι πληροφορίες που αναγράφονται στο κύριο οπτικό πεδίο ή στο «εμπρόσθιο μέρος της συσκευασίας» είναι χρήσιμες κατά τη λήψη των αποφάσεων αγοράς. Συνεπώς, για να εξασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές μπορούν να βλέπουν εύκολα τις βασικές διατροφικές πληροφορίες όταν αγοράζουν τρόφιμα, οι πληροφορίες αυτές πρέπει να αναγράφονται στο κύριο οπτικό πεδίο της ετικέτας. (38) Οι πρόσφατες εξελίξεις στην έκφραση της διατροφικής δήλωσης, εκτός των 100g/100ml/μερίδα, από ορισμένα κράτη μέλη και οργανώσεις της βιομηχανίας δείχνουν ότι οι καταναλωτές ικανοποιούνται από αυτά τα συστήματα, δεδομένου ότι τους βοηθούν να κάνουν γρήγορα συνειδητές επιλογές. Εντούτοις, δεν υπάρχουν στοιχεία σε ολόκληρη την Κοινότητα που να αποδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο ο μέσος καταναλωτής κατανοεί και χρησιμοποιεί την εναλλακτική έκφραση των πληροφοριών. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να δοθεί η δυνατότητα ανάπτυξης διαφόρων συστημάτων και να συνεχιστεί η έρευνα σχετικά με την κατανόηση εκ μέρους των καταναλωτών σε διάφορα κράτη μέλη, έτσι ώστε, αν χρειάζεται, να θεσπιστεί μια εναρμονισμένη προσέγγιση. (39) Η δήλωση -στο εμπρόσθιο μέρος της συσκευασίας- των ποσοτήτων των διατροφικών στοιχείων και των συγκριτικών δεικτών, σε εύκολα αναγνωρίσιμη μορφή ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν οι διατροφικές ιδιότητες ενός τροφίμου, πρέπει να εξετάζεται στο σύνολό της -ως μέρος της διατροφικής επισήμανσης- και να μην αντιμετωπίζεται ως μια ομάδα ατομικών ισχυρισμών. (40) Η εμπειρία δείχνει ότι, σε πολλές περιπτώσεις, οι εθελοντικές πληροφορίες για τα τρόφιμα παρέχονται εις βάρος της σαφήνειας των υποχρεωτικών πληροφοριών. Ως εκ τούτου, πρέπει να προβλεφθούν κριτήρια που θα βοηθήσουν τους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων και τις εκτελεστικές αρχές να επιτύχουν ισορροπία μεταξύ της παροχής υποχρεωτικών και εθελοντικών πληροφοριών για τα τρόφιμα. (41) Τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν το δικαίωμα, ανάλογα με τις τοπικές πρακτικές συνθήκες και περιστάσεις, να καθορίζουν κανόνες όσον αφορά την παροχή πληροφοριών για τα μη προσυσκευασμένα τρόφιμα. Μολονότι, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η ζήτηση των καταναλωτών για άλλες πληροφορίες είναι περιορισμένη, οι πληροφορίες σχετικά με δυνητικά αλλεργιογόνα θεωρούνται πολύ σημαντικές. Τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι τα περισσότερα κρούσματα τροφικών αλλεργιών οφείλονται σε μη προσυσκευασμένα τρόφιμα. Συνεπώς, οι πληροφορίες αυτές πρέπει να παρέχονται πάντα στον καταναλωτή. (42) Τα κράτη μέλη δεν πρέπει να μπορούν να θεσπίζουν διατάξεις διαφορετικές από εκείνες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό στον τομέα τον οποίο εναρμονίζει, εκτός εάν υπάρχει σ’ αυτόν σχετική ειδική μνεία. (43) Οι κανόνες σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει να μπορούν να προσαρμόζονται σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κοινωνικό, οικονομικό και τεχνολογικό περιβάλλον. (44) Όσον αφορά ορισμένες πτυχές των πληροφοριών για τα τρόφιμα οι οποίες οδηγούν στην ανάπτυξη καινοτόμων και σύγχρονων εμπορικών πρακτικών, πρέπει να πραγματοποιηθούν επαρκή πειράματα και έρευνα των καταναλωτών και να παρασχεθούν τεκμηριωμένα στοιχεία σχετικά με τα βέλτιστα συστήματα. Συνεπώς, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η κοινοτική νομοθεσία σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει να περιορίζεται στην πρόβλεψη των υποχρεωτικών βασικών απαιτήσεων που καθορίζουν το επίπεδο προστασίας και πληροφόρησης των καταναλωτών, και να επιτρέπει ευελιξία για την ικανοποίηση αυτών των απαιτήσεων, με τρόπο που να είναι συμβατή με τις διατάξεις σχετικά με την εσωτερική αγορά. (45) Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι περισσότερες λεπτομερείς απαιτήσεις σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα καταρτίζονται και καθιερώνονται με διαλεκτικό τρόπο και προκύπτουν από βέλτιστες πρακτικές, πρέπει να υπάρξουν ευέλικτοι μηχανισμοί, σε κοινοτικό και εθνικό επίπεδο, βασιζόμενοι στην ανοικτή και διαφανή δημόσια διαβούλευση και στη συνεχή αλληλεπίδραση μεταξύ ενός ευρέος φάσματος αντιπροσωπευτικών ενδιαφερομένων. Οι μηχανισμοί αυτοί μπορεί να οδηγούν στην ανάπτυξη εθνικών μη δεσμευτικών συστημάτων, βάσει εμπεριστατωμένης έρευνας των καταναλωτών και ευρείας διαβούλευσης με τους ενδιαφερομένους. Πρέπει να υπάρξουν μηχανισμοί που θα επιτρέπουν στους καταναλωτές να αναγνωρίζουν τα τρόφιμα που φέρουν σήμανση η οποία είναι σύμφωνη με το εθνικό σύστημα, όπως μέσω ενός αριθμού ή συμβόλου αναγνώρισης. (46) Για να εξασφαλιστεί ένα επίπεδο συνεκτικότητας στα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται στα διάφορα κράτη μέλη, πρέπει να προωθηθούν συνεχείς ανταλλαγές και επιμερισμός των βέλτιστων πρακτικών και εμπειριών μεταξύ των κρατών μελών και με την Επιτροπή και να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των ενδιαφερομένων στις ανταλλαγές αυτές. (47) Τα κράτη μέλη πρέπει να διενεργούν επίσημους ελέγχους για την επιβολή της συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004. (48) Οι αναφορές στην οδηγία 90/496/ΕΟΚ, στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα[20] πρέπει να επικαιροποιηθούν, ώστε να ληφθεί υπόψη ο παρών κανονισμός. Επομένως, οι κανονισμοί (EΚ) αριθ. 1924/2006 και 1925/2006 πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως. (49) Για να μπορέσουν τα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδίως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να παρέχουν διατροφικές πληροφορίες σχετικά με τα προϊόντα τους, η εφαρμογή των μέτρων που θα καταστήσουν υποχρεωτική την παροχή διατροφικών πληροφοριών πρέπει να θεσπιστεί σταδιακά, με εκτενείς μεταβατικές περιόδους, και με πρόσθετη μεταβατική περίοδο η οποία θα προβλέπεται για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. (50) Εφόσον οι στόχοι της παρούσας οδηγίας δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν, συνεπώς, να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να εγκρίνει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως καθορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως προβλέπεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων του. (51) Για να απλουστευθεί και να επιταχυνθεί η διαδικασία, πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να προβαίνει στη θέσπιση των μέτρων τεχνικού χαρακτήρα. (52) Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού πρέπει να θεσπιστούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή[21]. (53) Πρέπει να δοθεί στην Επιτροπή αρμοδιότητα, ειδικότερα για να τροποποιεί και να επικαιροποιεί τα παραρτήματα του παρόντος κανονισμού. Δεδομένου ότι τα μέτρα αυτά είναι γενικής εμβέλειας και έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση ή την κατάργηση μη ουσιωδών στοιχείων του εν λόγω κανονισμού και τη συμπλήρωσή του με την προσθήκη νέων μη ουσιωδών στοιχείων, πρέπει να θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο την οποία προβλέπει το άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/EΚ. (54) Λόγω του επείγοντος χαρακτήρα, πρέπει να εφαρμοστεί η διαδικασία λόγω επείγουσας ανάγκης που προβλέπεται στο άρθρο 5α παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ για την έγκριση των τροποποιήσεων των παραρτημάτων II και III του παρόντος κανονισμού, ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ I ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 1 Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής 1. Ο παρών κανονισμός παρέχει τη βάση για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών σε σχέση με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές αντίληψης των καταναλωτών και τις ανάγκες τους για πληροφόρηση και, παράλληλα, διασφαλίζοντας την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. 2. Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τις γενικές αρχές, απαιτήσεις και ευθύνες που διέπουν τις πληροφορίες για τα τρόφιμα, και ειδικότερα την επισήμανση των τροφίμων. Καθορίζει τα μέσα για τη διασφάλιση του δικαιώματος των καταναλωτών για πληροφόρηση και τις διαδικασίες για την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη παροχής επαρκούς ευελιξίας ώστε να ανταποκρίνεται στις μελλοντικές εξελίξεις και τις νέες απαιτήσεις πληροφόρησης. 3. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε όλα τα στάδια της τροφικής αλυσίδας, όπου οι δραστηριότητες των επιχειρήσεων τροφίμων αφορούν την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές. Εφαρμόζεται σε όλα τα τρόφιμα που προορίζονται για τον τελικό καταναλωτή, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων που διατίθενται από τις μονάδες ομαδικής εστίασης και των τροφίμων που προορίζονται να παραδοθούν στις μονάδες ομαδικής εστίασης. 4. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των απαιτήσεων επισήμανσης που προβλέπονται στην ειδική κοινοτική νομοθεσία η οποία εφαρμόζεται σε συγκεκριμένα τρόφιμα. Άρθρο 2 Ορισμοί 1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται οι ακόλουθοι ορισμοί: α) οι ορισμοί «τρόφιμα», «νομοθεσία για τα τρόφιμα», «επιχείρηση τροφίμων», «υπεύθυνος επιχείρησης τροφίμων», «λιανική», «διάθεση στην αγορά» και «τελικός καταναλωτής» του άρθρου 2 και του άρθρου 3 παράγραφοι 1, 2, 3, 7, 8 και 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002· β) οι ορισμοί «μεταποίηση», «μη μεταποιημένα προϊόντα» και «μεταποιημένα προϊόντα» του άρθρου 2 παράγραφος 1 στοιχεία ιγ), ιδ) και ιε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την υγιεινή των τροφίμων[22]· γ) οι ορισμοί «πρόσθετο τροφίμων» και «βοηθητικό μέσο τεχνικής επεξεργασίας» του άρθρου 2 παράγραφος 1 σημείο 2 και της υποσημείωσης 1 της οδηγίας 89/107/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα πρόσθετα που μπορούν να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή[23]· δ) ο ορισμός «αρτύματα» του άρθρου 1 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 88/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 22ας Ιουνίου 1988 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών στον τομέα των αρτυμάτων που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν στα τρόφιμα και των βασικών υλικών από τα οποία παρασκευάζονται[24]· ε) οι ορισμοί «κρέας» και «μηχανικώς διαχωρισμένο κρέας» των σημείων 1.1 και 1.14 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 853/2004· στ) οι ορισμοί «ισχυρισμός», «θρεπτική ουσία», «άλλη ουσία», «ισχυρισμός επί θεμάτων διατροφής» και «ισχυρισμός επί θεμάτων υγείας» του άρθρου 2 παράγραφος 2 σημεία 1 έως 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006. 2. Εφαρμόζονται επίσης οι ακόλουθοι ορισμοί: α) «πληροφορίες για τα τρόφιμα»: πληροφορίες που αφορούν ένα τρόφιμο και διατίθενται στον τελικό καταναλωτή με τη χρήση μιας ετικέτας, άλλου συνοδευτικού υλικού ή οιουδήποτε άλλου μέσου, συμπεριλαμβανομένων των εργαλείων της σύγχρονης τεχνολογίας ή των προφορικών ανακοινώσεων. Δεν περιλαμβάνονται οι εμπορικές ανακοινώσεις όπως ορίζονται από την οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2000 για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά[25]· β) «νομοθεσία σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα»: οι κοινοτικές διατάξεις που διέπουν τις πληροφορίες για τα τρόφιμα, και ιδίως την επισήμανση, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων γενικού χαρακτήρα που εφαρμόζονται σε όλα τα τρόφιμα ή σε συγκεκριμένα τρόφιμα και των κανόνων που εφαρμόζονται μόνο σε συγκεκριμένα τρόφιμα· γ) «υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα»: οι ενδείξεις οι οποίες νομίμως απαιτείται να παρέχονται στον τελικό καταναλωτή, βάσει κοινοτικής ή εθνικής νομοθεσίας· δ) «μονάδες ομαδικής εστίασης»: οιαδήποτε μονάδα (συμπεριλαμβανομένων των οχημάτων ή των σταθερών ή κινητών μονάδων), όπως εστιατόρια, καντίνες, σχολεία και νοσοκομεία, όπου, στο πλαίσιο μιας επαγγελματικής δραστηριότητας, παρασκευάζονται τρόφιμα για παροχή στον τελικό καταναλωτή, τα οποία είναι έτοιμα για κατανάλωση χωρίς περαιτέρω επεξεργασία· ε) «προσυσκευασμένο τρόφιμο»: η μονάδα πώλησης που προορίζεται να παρουσιαστεί ως έχει στον τελικό καταναλωτή και στις μονάδες ομαδικής εστίασης και που αποτελείται από ένα τρόφιμο και τη συσκευασία μέσα στην οποία έχει τοποθετηθεί πριν από τη διάθεσή του προς πώληση, εφ’ όσον η συσκευασία αυτή το καλύπτει ολικά ή εν μέρει, αλλά κατά τρόπο που να μην είναι δυνατόν να τροποποιηθεί το περιεχόμενο χωρίς να ανοιχτεί ή να τροποποιηθεί η συσκευασία· στ) «συστατικό»: οιαδήποτε ουσία, συμπεριλαμβανομένων των προσθέτων και των ενζύμων τροφίμων καθώς και οιουδήποτε συστατικού ενός σύνθετου συστατικού, η οποία χρησιμοποιείται στην παρασκευή ή επεξεργασία ενός τροφίμου και εξακολουθεί να υπάρχει στο τελικό προϊόν, ακόμη και σε διαφοροποιημένη μορφή· ζ) «τόπος προέλευσης»: οιοσδήποτε τόπος από τον οποίο αναγράφεται ότι προέρχεται ένα προϊόν και δεν είναι η «χώρα καταγωγής» όπως ορίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 23 έως 26 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92· η) «σύνθετο συστατικό»: ένα συστατικό που το ίδιο αποτελείται από περισσότερα του ενός συστατικά· θ) «σήμανση»: κάθε ετικέτα, μάρκα, σήμα, σχήμα ή άλλη περιγραφή, εγγεγραμμένη, τυπωμένη, διάτρητη, σφραγισμένη, ανάγλυφη ή εντυπωμένη ή προσαρτημένη σε δοχείο τροφίμου· ι) «επισήμανση»: οι μνείες, ενδείξεις, εμπορικά ή βιομηχανικά σήματα, εικόνες ή σύμβολα που αναφέρονται σ’ ένα τρόφιμο και φέρονται σε κάθε συσκευασία, έγγραφο, πινακίδα, ετικέτα, δακτύλιο ή περιλαίμιο που συνοδεύει ή αναφέρεται στο τρόφιμο αυτό· ια) «οπτικό πεδίο»: όλες οι επιφάνειες μιας συσκευασίας που μπορούν να διαβαστούν από μία οπτική γωνία, πράγμα που επιτρέπει την ταχεία και εύκολη πρόσβαση στις πληροφορίες της επισήμανσης, παρέχοντας στους καταναλωτές τη δυνατότητα να διαβάσουν αυτές τις πληροφορίες χωρίς να χρειάζεται να γυρνούν τη συσκευασία μπρος-πίσω. ιβ) «νόμιμη ονομασία»: η ονομασία ενός τροφίμου, η οποία προβλέπεται στις κοινοτικές διατάξεις που εφαρμόζονται για το τρόφιμο αυτό ή, αν δεν υπάρχουν τέτοιες κοινοτικές διατάξεις, η ονομασία η οποία προβλέπεται στους νόμους, κανονισμούς και διοικητικές διατάξεις που εφαρμόζονται στο κράτος μέλος στο οποίο το τρόφιμο πωλείται στον τελικό καταναλωτή ή στις μονάδες ομαδικής εστίασης. ιγ) «συνήθης ονομασία»: η ονομασία η οποία είναι αποδεκτή ως η ονομασία του τροφίμου, χωρίς να χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση, από τους καταναλωτές στο κράτος μέλος στο οποίο πωλείται· ιδ) «περιγραφική ονομασία»: μια ονομασία που παρέχει περιγραφή του τροφίμου και -εάν χρειάζεται- της χρήσης του, η οποία είναι επαρκώς σαφής ώστε να επιτρέπει στους καταναλωτές να γνωρίζουν την πραγματική του φύση και να το διακρίνουν από άλλα προϊόντα με τα οποία είναι δυνατόν να συγχέεται· ιε) «πρωταρχικό(-ά) συστατικό(-ά)»: τα σημαντικά ή/και χαρακτηριστικά συστατικά ενός τροφίμου· ιστ) «σημαντικό(-ά) συστατικό(-ά)»: το συστατικό ενός τροφίμου που αντιπροσωπεύει ποσοστό μεγαλύτερο του 50% του τροφίμου αυτού· ιζ) «χαρακτηριστικό(-ά) συστατικό(-ά)»: οιοδήποτε συστατικό ενός τροφίμου το οποίο συνήθως συνδέεται, από τον καταναλωτή, με την ονομασία του τροφίμου, και για το οποίο, στις περισσότερες περιπτώσεις, απαιτείται ποιοτική επισήμανση· ιη) «βασικές απαιτήσεις»: οι απαιτήσεις με τις οποίες καθορίζονται το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και οι πληροφορίες για τα τρόφιμα ως προς ένα συγκεκριμένο θέμα, και οι οποίες προβλέπονται στην κοινοτική πράξη που επιτρέπει την ανάπτυξη των εθνικών συστημάτων τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 44· ιθ) «ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας ενός τροφίμου»: η ημερομηνία μέχρι την οποία το τρόφιμο διατηρεί τις ιδιαίτερες ιδιότητές του σε κατάλληλες συνθήκες συντήρησης· κ) «βέλτιστες πρακτικές»: πρότυπα, συστήματα, πρωτοβουλίες ή οιεσδήποτε άλλες δραστηριότητες που θεσπίζονται από τις αρμόδιες αρχές, για τις οποίες έχει αποδειχθεί από την πείρα και την έρευνα ότι είναι οι πιο αποτελεσματικές για την πλειονότητα των καταναλωτών, και θεωρούνται υποδείγματα προς μίμηση. 3. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, η χώρα καταγωγής ενός τροφίμου αναφέρεται στην καταγωγή ενός τροφίμου όπως καθορίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 23 έως 26 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου. 4. Εφαρμόζονται επίσης οι ειδικοί ορισμοί του παραρτήματος I. ΚΕΦΑΛΑΙΟ II ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ Άρθρο 3 Γενικοί στόχοι 1. Η παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα επιδιώκει υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας και των συμφερόντων των καταναλωτών, παρέχοντας μια βάση για να κάνουν οι καταναλωτές ενημερωμένοι τις επιλογές τους και να χρησιμοποιούν με ασφάλεια τα τρόφιμα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στους υγειονομικούς, οικονομικούς, περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και ηθικούς παράγοντες. 2. Η νομοθεσία σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα έχει ως στόχο την επίτευξη, στην Κοινότητα, της ελεύθερης κυκλοφορίας των τροφίμων που παράγονται και πωλούνται στην αγορά, λαμβάνοντας υπόψη, όταν χρειάζεται, την ανάγκη προστασίας των νόμιμων συμφερόντων των παραγωγών και προώθησης της παραγωγής ποιοτικών προϊόντων. 3. Όταν η νομοθεσία σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα θεσπίζει νέες απαιτήσεις, λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη ύπαρξης μεταβατικής περιόδου μετά την έναρξη ισχύος των νέων απαιτήσεων, κατά τη διάρκεια της οποίας τα τρόφιμα που φέρουν ετικέτες οι οποίες δεν συμμορφώνονται με τις νέες απαιτήσεις μπορούν να διατεθούν στην αγορά, και τα αποθέματα των εν λόγω τροφίμων που έχουν διατεθεί στην αγορά πριν από το πέρας της μεταβατικής περιόδου να εξακολουθήσουν να πωλούνται έως ότου εξαντληθούν. Άρθρο 4 Αρχές που διέπουν τις υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα 1. Όταν απαιτούνται υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα, πρόκειται για πληροφορίες που εμπίπτουν σε μια από τις ακόλουθες κατηγορίες: α) πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα και τη σύνθεση, τις ιδιότητες ή άλλα χαρακτηριστικά του τροφίμου· β) πληροφορίες σχετικά με την προστασία της υγείας των καταναλωτών και την ασφαλή χρήση ενός τροφίμου. Ειδικότερα, πρόκειται για πληροφορίες σχετικά με: (i) τα χαρακτηριστικά της σύνθεσης τα οποία ενδέχεται να είναι επιβλαβή για την υγεία ορισμένων ομάδων καταναλωτών· (ii) τη διατηρησιμότητα, την αποθήκευση και την ασφαλή χρήση· (iii) τον αντίκτυπο στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων και συνεπειών που σχετίζονται με την επιβλαβή και επικίνδυνη κατανάλωση ενός τροφίμου· γ) πληροφορίες σχετικά με τα διατροφικά χαρακτηριστικά, έτσι ώστε να μπορούν οι καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων με ειδικές διαιτητικές απαιτήσεις, να κάνουν ενημερωμένοι τις επιλογές τους. 2. Όταν εξετάζεται η ανάγκη παροχής υποχρεωτικών πληροφοριών για τα τρόφιμα, λαμβάνονται υπόψη μια ευρέως διαδεδομένη ανάγκη της πλειονότητας των καταναλωτών για ορισμένες πληροφορίες στις οποίες δίνουν σημαντική αξία, ή τυχόν γενικώς αποδεκτά οφέλη για τους καταναλωτές, έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν συνειδητές επιλογές. Άρθρο 5 Διαβούλευση με την Αρχή Οιαδήποτε μέτρα της νομοθεσίας σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα που ενδέχεται να έχουν επιπτώσεις στη δημόσια υγεία θεσπίζονται έπειτα από διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων. ΚΕΦΑΛΑΙΟ III ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ Άρθρο 6 Βασική απαίτηση Οιοδήποτε τρόφιμο προορίζεται να παραδοθεί στον τελικό καταναλωτή ή στις μονάδες ομαδικής εστίασης συνοδεύεται από πληροφορίες για το τρόφιμο, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. Άρθρο 7 Θεμιτές πρακτικές σχετικά με τις πληροφορίες 1. Οι πληροφορίες για τα τρόφιμα δεν πρέπει να είναι παραπλανητικές όσον αφορά τα βασικά στοιχεία, ιδίως: α) ως προς τα χαρακτηριστικά του τροφίμου, και ιδίως τη φύση, την ταυτότητα, τις ιδιότητες, τη σύνθεση, την ποσότητα, τη διατηρησιμότητα, τη χώρα καταγωγής ή τον τόπο προέλευσης, τη μέθοδο παρασκευής ή λήψης· β) με την απόδοση στο τρόφιμο αποτελεσμάτων ή ιδιοτήτων που δεν έχει· γ) με τον υπαινιγμό ότι το τρόφιμο έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ενώ στην πραγματικότητα όλα τα παρόμοια τρόφιμα έχουν αυτά τα ίδια χαρακτηριστικά. 2. Οι πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει να είναι ακριβείς, σαφείς και κατανοητές για τον καταναλωτή. 3. Με την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων που προβλέπονται στην κοινοτική νομοθεσία σχετικά με τα φυσικά μεταλλικά νερά και με τα τρόφιμα ειδικής διατροφής, να μην αποδίδονται σε τρόφιμα ιδιότητες πρόληψης, αγωγής και θεραπείας οιασδήποτε ανθρώπινης ασθένειας ούτε να γίνεται αναφορά σε τέτοιες ιδιότητες. 4. Η απαγόρευση που προβλέπεται στην παράγραφο 3 εφαρμόζεται επίσης: α) στη διαφήμιση· β) στην παρουσίαση των τροφίμων, και ιδίως στο σχήμα ή στην όψη που δίνεται σ’ αυτά ή στη συσκευασία τους, στο υλικό συσκευασίας που χρησιμοποιήθηκε, στον τρόπο που είναι τακτοποιημένα, καθώς επίσης και στο χώρο έκθεσής τους. Άρθρο 8 Υποχρεώσεις 1. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 3 και 4, οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων, στις επιχειρήσεις που έχουν υπό τον έλεγχό τους, διασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της νομοθεσίας σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα οι οποίες σχετίζονται με τις δραστηριότητές τους, και επαληθεύουν ότι οι εν λόγω απαιτήσεις πληρούνται. 2. Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων, στις επιχειρήσεις που έχουν υπό τον έλεγχό τους, δεν τροποποιούν τις πληροφορίες που συνοδεύουν ένα τρόφιμο εάν μια τέτοια τροποποίηση θα παραπλανούσε τον τελικό καταναλωτή ή, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, θα μείωνε το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών, ιδίως όσον αφορά την υγεία. 3. Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων οι οποίοι διαθέτουν στην αγορά για πρώτη φορά ένα τρόφιμο που προορίζεται να παραδοθεί στον τελικό καταναλωτή ή σε μονάδες ομαδικής εστίασης εξασφαλίζουν την παρουσία και την ακρίβεια των πληροφοριών για το τρόφιμο, σύμφωνα με την εφαρμοζόμενη νομοθεσία σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα. 4. Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων που είναι αρμόδιοι για δραστηριότητες λιανικής πώλησης ή διανομής οι οποίες δεν επηρεάζουν τις πληροφορίες για τα τρόφιμα ενεργούν με τη δέουσα προσοχή ώστε να εξασφαλίσουν, εντός των ορίων των αντίστοιχων δραστηριοτήτων τους, την παρουσία των εφαρμοστέων απαιτήσεων σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα, ιδίως με το να μην διαθέτουν τρόφιμα για τα οποία γνωρίζουν ή υποθέτουν, βάσει των πληροφοριών που έχουν ως επαγγελματίες, ότι δεν συμμορφώνονται με τις εν λόγω απαιτήσεις. 5. Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων, στις επιχειρήσεις που έχουν υπό τον έλεγχό τους, εξασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες που σχετίζονται με τα μη προσυσκευασμένα τρόφιμα διαβιβάζονται στον υπεύθυνο που παραλαμβάνει τα τρόφιμα, έτσι ώστε να προβλέψει, κατά περίπτωση, την παροχή, στον τελικό καταναλωτή, των υποχρεωτικών πληροφοριών για τα τρόφιμα οι οποίες καθορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως γ) και στ). 6. Στις ακόλουθες περιπτώσεις, οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων, στις επιχειρήσεις που έχουν υπό τον έλεγχό τους, διασφαλίζουν ότι οι υποχρεωτικές ενδείξεις που απαιτούνται βάσει του άρθρου 9 αναγράφονται στην εξωτερική συσκευασία με την οποία το τρόφιμο διατίθεται στην αγορά ή στα εμπορικά έγγραφα που αναφέρονται στα τρόφιμα, όταν μπορεί να εξασφαλιστεί ότι τα εν λόγω έγγραφα είτε συνοδεύουν τα τρόφιμα στα οποία αναφέρονται είτε εστάλησαν πριν από την παράδοση ή ταυτόχρονα με αυτήν: α) όταν τα προσυσκευασμένα τρόφιμα προορίζονται μεν για τον τελικό καταναλωτή αλλά διατίθενται στο εμπόριο σε στάδιο που προηγείται της πώλησης στον τελικό καταναλωτή και όταν το στάδιο αυτό δεν είναι η πώληση σε μονάδα ομαδικής εστίασης· β) όταν τα προσυσκευασμένα τρόφιμα προορίζονται να παραδοθούν στις μονάδες ομαδικής εστίασης προκειμένου να παρασκευασθούν, να μεταποιηθούν, να τεμαχισθούν, ή να πωληθούν. Παρά τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου, οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων εξασφαλίζουν ότι οι ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία α), στ) και η) επίσης αναγράφονται στην εξωτερική συσκευασία με την οποία το τρόφιμο διατίθεται στην αγορά. ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΤΜΗΜΑ 1 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Άρθρο 9 Κατάλογος υποχρεωτικών ενδείξεων 1. Σύμφωνα με τα άρθρα 10 έως 34 και με την επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπονται στο παρόν κεφάλαιο, είναι υποχρεωτική η αναγραφή των ακόλουθων ενδείξεων: α) ονομασία του τροφίμου· β) κατάλογος των συστατικών· γ) οιαδήποτε συστατικά που απαριθμούνται στο παράρτημα II και προκαλούν αλλεργίες ή δυσανεξίες, και οιεσδήποτε ουσίες προέρχονται από αυτά· δ) ποσότητα ορισμένων συστατικών ή κατηγοριών συστατικών· ε) καθαρή ποσότητα του τροφίμου· στ) ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας και ημερομηνία λήξης· ζ) τυχόν ιδιαίτερες συνθήκες διατήρησης ή χρήσης· η) όνομα ή εμπορική επωνυμία και διεύθυνση του παρασκευαστή ή του συσκευαστή, ή ενός πωλητή εγκατεστημένου στο εσωτερικό της Κοινότητας· θ) χώρα καταγωγής ή τόπος προέλευσης, όταν η μη επισήμανσή τους είναι πιθανόν να παραπλανήσει τους καταναλωτές όσον αφορά την πραγματική χώρα καταγωγής ή τον πραγματικό τόπο προέλευσης του τροφίμου, ιδίως αν οι πληροφορίες που συνοδεύουν το τρόφιμο ή η ετικέτα στο σύνολό της εξυπονοούν ότι το τρόφιμο έχει διαφορετική χώρα καταγωγής ή τόπο προέλευσης· σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η ένδειξη είναι σύμφωνη με τους κανόνες που ορίζονται στο άρθρο 35 παράγραφοι 3 και 4 και με εκείνους που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 5· ι) οδηγίες χρήσης στην περίπτωση στην οποία η παράλειψή τους δεν θα επέτρεπε τη σωστή χρήση του τροφίμου· ια) για τα ποτά με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα μεγαλύτερη από 1,2% κατ’ όγκον, αναγραφή του αποκτηθέντος κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου· ιβ) διατροφική δήλωση. 2. Οι ενδείξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αναγράφονται με λέξεις και αριθμούς, εκτός αν οι καταναλωτές πληροφορούνται, όσον αφορά μία ή περισσότερες ενδείξεις, με άλλες μορφές έκφρασης που έχουν καθιερωθεί με μέτρα εφαρμογής που θέσπισε η Επιτροπή. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. 3. Η Επιτροπή δύναται να τροποποιεί τον κατάλογο των υποχρεωτικών ενδείξεων που ορίζονται στην παράγραφο 1. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. Άρθρο 10 Πρόσθετες υποχρεωτικές ενδείξεις για ειδικούς τύπους ή κατηγορίες τροφίμων 1. Εκτός από τις ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1, πρόσθετες υποχρεωτικές ενδείξεις για ειδικούς τύπους ή κατηγορίες τροφίμων αναφέρονται στο παράρτημα III. 2. Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιήσει το παράρτημα III. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 4. Άρθρο 11 Παρεκκλίσεις από τις απαιτήσεις για υποχρεωτικές ενδείξεις Για συγκεκριμένους τύπους ή κατηγορίες τροφίμων, η Επιτροπή μπορεί να προβλέψει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, παρεκκλίσεις από τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία β) και στ), με την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω παρεκκλίσεις δεν συνεπάγονται την ανεπαρκή πληροφόρηση τον τελικού καταναλωτή και των μονάδων ομαδικής εστίασης. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. Άρθρο 12 Μέτρα και σταθμά Το άρθρο 9 ισχύει με την επιφύλαξη ειδικότερων κοινοτικών διατάξεων σχετικά με τα μέτρα και σταθμά. Άρθρο 13 Διαθεσιμότητα και επισήμανση των υποχρεωτικών πληροφοριών για τα τρόφιμα 1. Οι υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα διατίθενται και είναι εύκολα προσβάσιμες, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, για όλα τα τρόφιμα . 2. Στην περίπτωση των προσυσκευασμένων τροφίμων, οι υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα αναγράφονται στη συσκευασία ή σε ετικέτα που επικολλάται σ’ αυτήν. 3. Μπορεί να αποφασιστεί από την Επιτροπή η διαθεσιμότητα ορισμένων υποχρεωτικών ενδείξεων με τρόπο διαφορετικό από την αναγραφή τους στη συσκευασία ή στην ετικέτα με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι γενικές αρχές και απαιτήσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο II του παρόντος κανονισμού. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. 4. Στην περίπτωση των μη προσυσκευασμένων τροφίμων εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 41. Άρθρο 14 Παρουσίαση των υποχρεωτικών ενδείξεων 1. Με την επιφύλαξη της ειδικής κοινοτικής νομοθεσίας που εφαρμόζεται σε ιδιαίτερα τρόφιμα όσον αφορά τις απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως ια), όταν εμφανίζονται στη συσκευασία η στην ετικέτα που έχει τοποθετηθεί σ’ αυτήν, οι υποχρεωτικές ενδείξεις που απαριθμούνται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 αναγράφονται στη συσκευασία ή στην ετικέτα με χαρακτήρες μεγέθους τουλάχιστον 3mm και παρουσιάζονται κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται σημαντική αντίθεση μεταξύ των γραμματοσειρών και του φόντου. 2. Οι ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία α), ε) και ια) πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο οπτικό πεδίο. 3. Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει λεπτομερείς κανόνες σχετικά με την παρουσίαση των υποχρεωτικών ενδείξεων και την επέκταση των απαιτήσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στις πρόσθετες υποχρεωτικές ενδείξεις για τις συγκεκριμένες κατηγορίες ή τύπους τροφίμων που αναφέρονται στα άρθρα 10 και 38. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. 4. Το ελάχιστο μέγεθος των χαρακτήρων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση συσκευασιών ή περιεκτών των οποίων η μεγαλύτερη επιφάνεια έχει εμβαδόν μικρότερο από 10 cm2. 5. Η παράγραφος 2 δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση των τροφίμων που καθορίζονται στο άρθρο 17 παράγραφοι 1 και 2. 6. Οι υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα αναγράφονται σε εμφανές σημείο, κατά τρόπον ώστε να είναι εύκολα ορατές, ευανάγνωστες και, όταν χρειάζεται, ανεξίτηλες. Σε καμία περίπτωση δεν κρύβονται, καλύπτονται, διαγράφονται ή διακόπτονται από άλλα κείμενα ή εικόνες, η οιαδήποτε άλλα παρεμβαίνοντα στοιχεία. Άρθρο 15 Πώληση εξ αποστάσεως Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων πληροφόρησης που προβλέπονται στο άρθρο 9, στην περίπτωση τροφίμων που διατίθενται προς πώληση με επικοινωνία εξ αποστάσεως, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Μαΐου 1997 για την προστασία των καταναλωτών κατά τις εξ αποστάσεως συμβάσεις[26]: α) οι υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα είναι διαθέσιμες πριν από την πραγματοποίηση της αγοράς και εμφανίζονται στο υλικό που υποστηρίζει την εξ αποστάσεως πώληση ή παρέχονται με άλλα κατάλληλα μέσα· β) οι ενδείξεις που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία δ), στ), ζ), η) και ια) δεν απαιτείται να αναγράφονται στο σημείο πώλησης. Άρθρο 16 Γλωσσικές απαιτήσεις 1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 9 παράγραφος 2, οι υποχρεωτικές πληροφορίες για ένα τρόφιμο αναγράφονται σε γλώσσα που είναι εύκολα κατανοητή από τους καταναλωτές των κρατών μελών στα οποία πωλείται το τρόφιμο. 2. Εντός της επικράτειάς τους, τα κράτη μέλη στα οποία πωλείται ένα τρόφιμο μπορούν να αποφασίσουν την αναγραφή των ενδείξεων σε μία ή περισσότερες από τις επίσημες γλώσσες της Κοινότητας. 3. Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν απαγορεύουν την πολύγλωσση επισήμανση. Άρθρο 17 Παράλειψη ορισμένων υποχρεωτικών ενδείξεων 1. Στην περίπτωση υάλινων φιαλών προοριζόμενων να επαναχρησιμοποιηθούν, οι οποίες φέρουν ανεξίτηλη ένδειξη και, ως εκ τούτου, δεν φέρουν ετικέτα, δακτύλιο ή ταινία λαιμού, απαιτείται η αναγραφή μόνο των υποχρεωτικών ενδείξεων που απαριθμούνται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία α), γ), ε), στ) και ιβ). 2. Στην περίπτωση συσκευασιών ή περιεκτών των οποίων η μεγαλύτερη επιφάνεια έχει εμβαδόν μικρότερο από 10 cm2, απαιτείται η αναγραφή μόνο των ενδείξεων που απαριθμούνται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία α), γ), ε), στ). Οι ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο β) παρέχονται με άλλα μέσα ή διατίθενται έπειτα από αίτηση του καταναλωτή. 3. Με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών νομοθετικών πράξεων που επιβάλλουν υποχρεωτική διατροφική δήλωση, η δήλωση που αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο ιβ) δεν απαιτείται για τα τρόφιμα που απαριθμούνται στο παράρτημα IV. ΤΜΗΜΑ 2 ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Άρθρο 18 Ονομασία του τροφίμου 1. Η ονομασία του τροφίμου είναι η νόμιμη ονομασία του. Αν δεν υπάρχει τέτοια ονομασία, η ονομασία του τροφίμου είναι η συνήθης ονομασία του ή -αν δεν υπάρχει συνήθης ονομασία ή αν η συνήθης ονομασία δεν χρησιμοποιείται- παρέχεται περιγραφική ονομασία του τροφίμου. 2. Ειδικές διατάξεις σχετικά με τη χρησιμοποίηση της ονομασίας των τροφίμων και των ενδείξεων που τα συνοδεύουν θεσπίζονται στο παράρτημα V. Άρθρο 19 Κατάλογος των συστατικών 1. Του καταλόγου των συστατικών μπορεί να προηγείται κατάλληλος τίτλος ή ένδειξη που συνίσταται στη λέξη «συστατικά» ή περιέχει τη λέξη αυτή. Ο εν λόγω κατάλογος περιλαμβάνει όλα τα συστατικά του τροφίμου, κατά σειρά ελαττούμενης περιεκτικότητας ως προς το βάρος, κατά τη στιγμή της χρησιμοποίησής τους στην παρασκευή του τροφίμου. 2. Τα συστατικά αναφέρονται με το ειδικό τους όνομα, εφ’ όσον έχουν, σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπονται στο άρθρο 18 και στο παράρτημα V. 3. Οι τεχνικοί κανόνες για την εφαρμογή των παραγράφων 1 και 2 καθορίζονται στο παράρτημα VI. Άρθρο 20 Παράλειψη του καταλόγου των συστατικών Για τα ακόλουθα τρόφιμα δεν απαιτείται κατάλογος συστατικών: α) νωπά φρούτα και λαχανικά, στα οποία περιλαμβάνονται και οι πατάτες, και τα οποία δεν έχουν αποφλοιωθεί, κοπεί ή υποστεί παρόμοια επεξεργασία· β) αεριούχα νερά, των οποίων η ονομασία δηλώνει αυτό το χαρακτηριστικό τους· γ) ξύδια ζύμωσης, που προέρχονται αποκλειστικά από ένα μόνο βασικό προϊόν και εφόσον δεν έχει προστεθεί άλλο συστατικό· δ) τυρί, βούτυρο, γάλα και κρέμα γάλακτος που έχουν υποστεί ζύμωση, στα οποία δεν έχουν προστεθεί άλλα συστατικά εκτός από γαλακτικά προϊόντα, τα ένζυμα και τις καλλιέργειες μικροοργανισμών που είναι αναγκαία για την παρασκευή τους ή το αναγκαίο αλάτι για την παρασκευή τυριών, εκτός από τα νωπά και τα τηγμένα· ε) κρασί, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου, μπίρα και οινοπνευματώδη, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. […] της […] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των οινοπνευματωδών ποτών και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1576/89 του Συμβουλίου. Η Επιτροπή καταρτίζει έκθεση μετά [ πέντε χρόνια από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού ] σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 19 για τα εν λόγω προϊόντα, και μπορεί να συνοδεύει την έκθεση αυτή με ειδικά μέτρα για τον καθορισμό των κανόνων για την επισήμανση των συστατικών. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3· στ) προϊόντα που αποτελούνται από ένα μόνο συστατικό, όπου: (i) η ονομασία του τροφίμου είναι η ίδια με την ονομασία του συστατικού· ή (ii) η ονομασία του τροφίμου επιτρέπει τον καθορισμό της φύσης του συστατικού χωρίς να υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης. Άρθρο 21 Παράλειψη στοιχείων των τροφίμων από τον κατάλογο των συστατικών Τα ακόλουθα στοιχεία ενός τροφίμου δεν απαιτείται να περιλαμβάνονται στον κατάλογο των συστατικών: α) τα στοιχεία ενός συστατικού που έχουν προσωρινά αφαιρεθεί κατά τη διαδικασία παρασκευής για να προστεθούν κατόπιν και πάλι σε ποσότητα που δεν υπερβαίνει την αρχική περιεκτικότητα· β) πρόσθετα τροφίμων και ένζυμα: (i) των οποίων η παρουσία σε ένα τρόφιμο οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι περιέχονταν σε ένα ή περισσότερα συστατικά του τροφίμου αυτού, υπό την επιφύλαξη ότι δεν εξυπηρετούν κανένα τεχνολογικό σκοπό στο τελικό προϊόν· ή (ii) που χρησιμοποιούνται ως βοηθητικά μέσα τεχνικής επεξεργασίας· γ) ουσίες που χρησιμοποιούνται στις αυστηρά αναγκαίες ποσότητες ως διαλύτες ή φορείς για θρεπτικές ουσίες, πρόσθετα τροφίμων ή αρωματικές ύλες· δ) ουσίες που δεν είναι πρόσθετα τροφίμων, αλλά χρησιμοποιούνται με τον ίδιο τρόπο και με τον ίδιο σκοπό ως βοηθητικά μέσα τεχνικής επεξεργασίας και εξακολουθούν να υπάρχουν στο τελικό προϊόν, ακόμη και σε διαφοροποιημένη μορφή. ε) νερό: (i) όταν το νερό χρησιμοποιείται κατά τη διαδικασία παρασκευής αποκλειστικά για την ανασύσταση στην αρχική του μορφή ενός συστατικού που χρησιμοποιήθηκε σε συμπυκνωμένη ή αφυδατωμένη μορφή· ή (ii) στην περίπτωση υγρού καλύψεως που κανονικά δεν καταναλώνεται. Άρθρο 22 Επισήμανση ορισμένων ουσιών που προκαλούν αλλεργίες ή δυσανεξίες 1. Οιοδήποτε συστατικό που απαριθμείται στο παράρτημα II ή οιαδήποτε ουσία που προέρχεται από συστατικό το οποίο απαριθμείται στο εν λόγω παράρτημα αναγράφεται στην ετικέτα με ακριβή αναφορά στην ονομασία του συστατικού. Η εν λόγω αναγραφή δεν απαιτείται στις περιπτώσεις στις οποίες: α) η ονομασία του τροφίμου αναφέρεται σαφώς στο συγκεκριμένο συστατικό· ή β) Το συστατικό που απαριθμείται στο παράρτημα II, από το οποίο προέρχεται η ουσία, περιλαμβάνεται ήδη στον κατάλογο των συστατικών. 2. Ο κατάλογος του παραρτήματος II επανεξετάζεται συστηματικά και, όταν χρειάζεται, επικαιροποιείται από την Επιτροπή με βάση τις πιο πρόσφατες επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 4. 3. Όταν χρειάζεται, μπορούν να εκδίδονται τεχνικές κατευθυντήριες γραμμές για την ερμηνεία του καταλόγου του παραρτήματος II, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 2. Άρθρο 23 Ποσοτική ένδειξη των συστατικών 1. Η ένδειξη της ποσότητας ενός συστατικού ή κατηγορίας συστατικών που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή ή επεξεργασία ενός τροφίμου απαιτείται όταν: α) το εν λόγω συστατικό ή κατηγορία συστατικών εμφανίζεται στην ονομασία του τροφίμου ή ο καταναλωτής το/την συνδέει, συνήθως, με την ονομασία αυτή· ή β) το εν λόγω συστατικό ή κατηγορία συστατικών διακρίνεται σαφώς στην επισήμανση, με λέξεις, εικόνες ή γραφική απεικόνιση· ή γ) το εν λόγω συστατικό ή κατηγορία συστατικών έχει ουσιαστική σημασία για το χαρακτηρισμό ενός τροφίμου και για τη διάκρισή του από άλλα προϊόντα με τα οποία είναι δυνατόν να συγχέεται λόγω της ονομασίας ή της εμφάνισής του. 2. Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιήσει την παράγραφο 1 προσθέτοντας άλλες περιπτώσεις. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. 3. Οι τεχνικοί κανόνες για την εφαρμογή της παραγράφου 1, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών περιπτώσεων στις οποίες δεν απαιτείται ποσοτική επισήμανση όσον αφορά ορισμένα συστατικά, καθορίζονται στο παράρτημα VII. Άρθρο 24 Καθαρή ποσότητα 1. Η καθαρή ποσότητα ενός τροφίμου εκφράζεται σε λίτρα, εκατοστόλιτρα, χιλιοστόλιτρα, χιλιόγραμμα ή γραμμάρια, κατά περίπτωση: α) σε μονάδες όγκου για τα υγρά· β) σε μονάδες μάζας για τα υπόλοιπα προϊόντα. 2. Μπορεί να αποφασιστεί από την Επιτροπή η έκφραση της καθαρής ποσότητας για ορισμένα ιδιαίτερα τρόφιμα με τρόπο διαφορετικό από εκείνον που περιγράφεται στην παράγραφο 1. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. 3. Οι τεχνικοί κανόνες για την εφαρμογή της παραγράφου 1, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών περιπτώσεων στις οποίες δεν απαιτείται επισήμανση της καθαρής ποσότητας, καθορίζονται στο παράρτημα VIII. Άρθρο 25 Ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας και ημερομηνία λήξης 1. Στην περίπτωση των τροφίμων που είναι μικροβιολογικώς εξαιρετικά αλλοιώσιμα και τα οποία, για το λόγο αυτό, ενδέχεται, έπειτα από σύντομο χρονικό διάστημα, να αποτελέσουν άμεσο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία, η ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας αντικαθίσταται από την ημερομηνία λήξης. 2. Τα κατάλληλα στοιχεία εκφράζονται σύμφωνα με το παράρτημα IX. 3. Ο τρόπος επισήμανσης της ημερομηνίας ελάχιστης διατηρησιμότητας που αναφέρεται στο σημείο 1 γ) του παραρτήματος IX μπορεί να καθοριστεί σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 2. Άρθρο 26 Οδηγίες χρήσης 1. Οι οδηγίες χρήσης ενός τροφίμου πρέπει να δίνονται με τρόπο που να επιτρέπει την κατάλληλη χρήση του τροφίμου αυτού. 2. Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει κανόνες όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αναγράφονται οι εν λόγω οδηγίες στην περίπτωση ορισμένων τροφίμων. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. Άρθρο 27 Αλκοολικός τίτλος 1. Οι κανόνες σύμφωνα με τους οποίους αναγράφεται ο κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος, όσον αφορά τα προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 22.04 και 22.05 του κοινού δασμολογίου, καθορίζονται από τις ειδικές κοινοτικές διατάξεις που εφαρμόζονται στα εν λόγω προϊόντα. 2. Ο αποκτηθείς κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος των ποτών με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα μεγαλύτερη από 1,2% κατ’ όγκον, εκτός από εκείνα που αναφέρονται στην παράγραφο 1, αναγράφεται σύμφωνα με το παράρτημα X. ΤΜΗΜΑ 3 ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ Άρθρο 28 Σχέση με άλλες νομοθετικές πράξεις 1. Οι διατάξεις του παρόντος τμήματος δεν εφαρμόζονται στα τρόφιμα εντός του πεδίου εφαρμογής των ακόλουθων νομοθετικών πράξεων: α) Οδηγία 2002/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 2002, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των συμπληρωμάτων διατροφής[27]. β) Οδηγία 80/777/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 15ης Ιουλίου 1980 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την εκμετάλλευση και τη θέση στο εμπόριο των φυσικών μεταλλικών νερών[28]. 2. Οι διατάξεις του παρόντος τμήματος εφαρμόζονται με την επιφύλαξη της οδηγίας 89/398/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 3ης Μαΐου 1989 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή[29] και των ειδικών οδηγιών που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας. Άρθρο 29 Περιεχόμενο 1. Η διατροφική δήλωση (εφεξής «υποχρεωτική διατροφική δήλωση») περιλαμβάνει τα ακόλουθα: α) την ενεργειακή αξία· β) τις ποσότητες λιπαρών, κορεσμένων, υδατανθράκων -με ειδική αναφορά στα σάκχαρα- και αλατιού. Η παρούσα παράγραφος δεν εφαρμόζεται στο κρασί, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου, στη μπίρα και στα οινοπνευματώδη, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. […] της […] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των οινοπνευματωδών ποτών και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1576/89 του Συμβουλίου. Η Επιτροπή καταρτίζει έκθεση μετά [ πέντε χρόνια από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού ] σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου για τα εν λόγω προϊόντα, και μπορεί να συνοδεύει την έκθεση αυτή με ειδικά μέτρα για τον καθορισμό των κανόνων για υποχρεωτική διατροφική δήλωση όσον αφορά τα εν λόγω προϊόντα. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. 2. Η διατροφική δήλωση μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τις ποσότητες ενός ή περισσοτέρων από τα ακόλουθα: α) trans-λιπαρά οξέα· β) μονοακόρεστα· γ) πολυακόρεστα· δ) πολυόλες· ε) άμυλο· στ) ίνες· ζ) πρωτεΐνες· η) οιοδήποτε από τα μέταλλα ή βιταμίνες που απαριθμούνται στο σημείο 1 του μέρους A του παραρτήματος XI και υπάρχουν σε σημαντικές ποσότητες, όπως καθορίζεται στο σημείο 2 του μέρους A του παραρτήματος XI. 3. Η επισήμανση της ποσότητας των ουσιών που ανήκουν ή είναι συστατικά μιας από τις κατηγορίες των θρεπτικών ουσιών που αναφέρονται στην παράγραφο 2 απαιτείται όταν διατυπώνεται ισχυρισμός επί θεμάτων διατροφής ή ισχυρισμός επί θεμάτων υγείας. 4. Οι κατάλογοι των παραγράφων 1 και 2 μπορούν να τροποποιούνται από την Επιτροπή. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. Άρθρο 30 Υπολογισμός 1. Η ποσότητα της ενέργειας υπολογίζεται με τη χρήση των συντελεστών μετατροπής του παραρτήματος XII. 2. Οι συντελεστές μετατροπής για τις βιταμίνες και τα μέταλλα που αναφέρονται στο σημείο 1 του μέρους Α του παραρτήματος XI, με σκοπό τον ακριβέστερο προσδιορισμό των ποσοστών στα οποία περιέχονται στα τρόφιμα, μπορούν να καθοριστούν από την Επιτροπή και να συμπεριληφθούν στο παράρτημα XII. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. 3. Οι ποσότητες της ενέργειας και των θρεπτικών ουσιών που αναφέρονται στο άρθρο 29 παράγραφοι 1 και 2 είναι εκείνες του τροφίμου όπως πωλείται. Κατά περίπτωση, οι πληροφορίες μπορεί να σχετίζονται με το τρόφιμο μετά την παρασκευή του, με την προϋπόθεση ότι παρέχονται επαρκώς λεπτομερείς οδηγίες παρασκευής και οι πληροφορίες σχετίζονται με το τρόφιμο όπως παρασκευάζεται για κατανάλωση. 4. Οι δηλούμενες τιμές είναι, σύμφωνα με την εκάστοτε περίπτωση, μέσες τιμές βασιζόμενες: α) στην ανάλυση του τροφίμου από τον παρασκευαστή· ή β) σε υπολογισμό βάσει των γνωστών η πραγματικών μέσων τιμών των χρησιμοποιούμενων συστατικών· ή γ) σε υπολογισμό βάσει γενικώς τεκμηριωμένων και αποδεκτών στοιχείων. Οι κανόνες εφαρμογής της δήλωσης της ενέργειας και των θρεπτικών ουσιών όσον αφορά την ακρίβεια των δηλούμενων τιμών, όπως οι διαφορές μεταξύ των δηλούμενων τιμών και αυτών που καθορίζονται κατά τη διάρκεια των επισήμων ελέγχων, μπορούν να αποφασίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 49 παράγραφος 2. Άρθρο 31 Μορφές έκφρασης 1. Η ποσότητα ενέργειας και θρεπτικών ουσιών ή τα συστατικά τους που αναφέρονται στο άρθρο 29 παράγραφοι 1 και 2 εκφράζονται με τη χρήση των μονάδων μέτρησης που απαριθμούνται στο μέρος Α του παραρτήματος XIII. 2. Η ποσότητα ενέργειας και θρεπτικών ουσιών που αναφέρεται στην παράγραφο 1 εκφράζεται ανά 100g ή ανά 100ml ή, με την επιφύλαξη του άρθρου 32 παράγραφοι 2 και 3, ανά μερίδα. 3. Η υποχρεωτική διατροφική δήλωση εκφράζεται, κατά περίπτωση, ως ποσοστό των προσλαμβανόμενων ποσοτήτων αναφοράς που καθορίζονται στο μέρος Β του παραρτήματος XI σε σχέση με την έκφραση ανά 100g ή ανά 100ml ή ανά μερίδα. Όταν παρέχεται, η δήλωση σχετικά με τις βιταμίνες και τα μέταλλα επίσης εκφράζεται ως ποσοστό των προσλαμβανόμενων ποσοτήτων αναφοράς που καθορίζονται στο σημείο 1 του μέρους Α του παραρτήματος XI. 4. Η δήλωση των πολυολών ή/και του αμύλου και η δήλωση των λιπαρών οξέων, εκτός από την υποχρεωτική δήλωση των κορεσμένων που αναφέρεται στο άρθρο 29 παράγραφος 1 στοιχείο β), παρουσιάζεται σύμφωνα με το παράρτημα XIII μέρος B. Άρθρο 32 Έκφραση σε βάση «ανά μερίδα» 1. Εκτός από τη διατροφική δήλωση ανά 100g ή ανά 100ml που αναφέρεται στο άρθρο 31 παράγραφος 2, οι πληροφορίες μπορεί να εκφράζονται ανά μερίδα, όπως ποσοτικοπούνται στην ετικέτα, με την προϋπόθεση ότι δηλώνονται οι αριθμοί ημερίδων που περιέχονται στη συσκευασία. 2. Η διατροφική δήλωση μπορεί να εκφράζεται μόνο σε βάση «ανά μερίδα», αν το τρόφιμο είναι προσυσκευασμένο ως ατομική μερίδα. 3. Η Επιτροπή αποφασίζει ενδεχόμενη έκφραση μόνο σε βάση «ανά μερίδα» για τρόφιμα που παρουσιάζονται σε συσκευασίες οι οποίες περιέχουν πολλαπλές μερίδες του τροφίμου και που δεν έχουν προσυσκευαστεί ως ατομικές μερίδες. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. Άρθρο 33 Πρόσθετες μορφές έκφρασης 1. Εκτός από τις μορφές έκφρασης που αναφέρονται στο άρθρο 31 παράγραφοι 2 και 3, η διατροφική δήλωση μπορεί να παρέχεται και με άλλες μορφές έκφρασης, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες βασικές απαιτήσεις: α) η μορφή έκφρασης έχει ως σκοπό να διευκολύνει τους καταναλωτές να κατανοήσουν τη συμβολή ή τη σημασία του τροφίμου για το ενεργειακό και διατροφικό περιεχόμενο μιας δίαιτας· και β) βασίζεται είτε σε εναρμονισμένες προσλαμβανόμενες ποσότητες αναφοράς είτε, όταν αυτές δεν υπάρχουν, σε γενικώς αποδεκτές επιστημονικές συμβουλές σχετικά με τις ποσότητες πρόσληψης όσον αφορά την ενέργεια ή τις θρεπτικές ουσίες· και γ) υποστηρίζεται από στοιχεία που αποδεικνύουν την κατανόηση και τη χρήση της παρουσίασης των πληροφοριών από το μέσο καταναλωτή. 2. Οι εν λόγω πρόσθετες μορφές έκφρασης, οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 1, αναγνωρίζονται στο πλαίσιο του εθνικού συστήματος που αναφέρεται στο άρθρο 44. Άρθρο 34 Παρουσίαση 1. Οι ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 31 παράγραφος 2 σχετικά με την υποχρεωτική διατροφική δήλωση περιλαμβάνονται στο κύριο οπτικό πεδίο. Παρουσιάζονται, όπου ενδείκνυται, από κοινού σε σαφή μορφότυπο και με την ακόλουθη σειρά: ενέργεια, λιπαρά, κεκορεσμένα λιπαρά, υδατάνθρακες με ειδική αναφορά στα σάκχαρα και το αλάτι. 2. Η διατροφική δήλωση σχετικά με τις θρεπτικές ουσίες που αναφέρονται στο άρθρο 29 παράγραφος 2 απεικονίζεται από κοινού σε ένα μέρος και, ως ενδείκνυται, με τη σειρά παρουσίασης που προβλέπεται στο μέρος Γ του παραρτήματος XIII. Όταν η διατροφική δήλωση δεν εμφανίζεται στο κύριο οπτικό πεδίο, παρουσιάζεται με μορφή πίνακα και με τους αριθμούς σε αντιστοίχιση εφόσον το επιτρέπει ο χώρος. Όπου δεν το επιτρέπει ο χώρος, η δήλωση παρουσιάζεται σε γραμμική μορφή. 3. Εάν η υποχρεωτική διατροφική δήλωση εμφανίζεται από κοινού με τη δήλωση σχετικά με τις θρεπτικές ουσίες που αναφέρονται στο άρθρο 29 παράγραφος 2, η σειρά παρουσίασης της ενέργειας και των θρεπτικών ουσιών που περιλαμβάνονται στη δήλωση γίνεται, ως ενδείκνυται, με τη σειρά που προβλέπεται στο μέρος Γ του παραρτήματος XIII. 4. Σε περιπτώσεις που η ποσότητα της ενέργειας ή της(-ων) θρεπτικής(-ών) ουσίας(-ών) είναι αμελητέα, η διατροφική δήλωση για τα στοιχεία αυτά μπορεί να αντικατασταθεί με μια δήλωση όπως «περιέχει αμελητέες ποσότητες των …» σε σημείο πολύ κοντά στη διατροφική δήλωση, όταν υφίσταται. 5. Γραφικά σχήματα ή σύμβολα για την παρουσίαση της διατροφικής δήλωσης μπορούν να χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο ενός εθνικού συστήματος που αναφέρεται στο άρθρο 44, υπό την προϋπόθεση ότι ικανοποιούνται οι ακόλουθες βασικές απαιτήσεις: α) οι εν λόγω μορφές παρουσίασης δεν παραπλανούν τον καταναλωτή· και β) υπάρχουν τεκμηριωμένα στοιχεία κατανόησης αυτών των μορφών παρουσίασης από το μέσο καταναλωτή. 6. Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίσει κανόνες σχετικά με άλλες πτυχές της παρουσίασης της διατροφική δήλωσης, εκτός αυτών που αναφέρονται στην παράγραφο 5. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. ΚΕΦΑΛΑΙΟ V ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ Άρθρο 35 Ισχύουσες προδιαγραφές 1. Όταν πληροφορίες για τα τρόφιμα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό παρέχονται σε εθελοντική βάση, ικανοποιούν τις σχετικές ειδικές προδιαγραφές που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό. 2. Με την επιφύλαξη της επισήμανσης σύμφωνα με ειδική κοινοτική νομοθεσία, ισχύουν οι παράγραφοι 3 και 4 όταν η χώρα καταγωγής ή ο τόπος προέλευσης ενός τροφίμου αναφέρεται εθελοντικά ώστε να πληροφορούνται οι καταναλωτές ότι το τρόφιμο προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα ή μια συγκεκριμένη χώρα ή τόπο. 3. Όταν η χώρα καταγωγής ή ο τόπος προέλευσης του τροφίμου δεν είναι ίδια/ίδιος με αυτήν/αυτόν του(-ων) πρωταρχικού(-ων) συστατικού(-ων), πρέπει να αναφέρεται επίσης η χώρα καταγωγής ή ο τόπος προέλευσης αυτού(-ων) του(-ων) συστατικού(-ων). 4. Για το κρέας, εκτός του βοδινού και μοσχαρίσιου, η ένδειξη της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης μπορεί να δίνεται ως ένας ενιαίος τόπος μόνον εάν τα ζώα έχουν γεννηθεί, εκτραφεί και σφαγεί στην ίδια χώρα ή τόπο. Στις άλλες περιπτώσεις πρέπει να παρέχονται πληροφορίες για κάθε έναν από τους διάφορους τόπους γέννησης, εκτροφής και σφαγής. 5. Η Επιτροπή θεσπίζει εκτελεστικούς κανόνες για την εφαρμογή της παραγράφου 3. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. 6. Η Επιτροπή θεσπίζει εκτελεστικούς κανόνες σχετικά με τους όρους και τα κριτήρια χρήσης των ενδείξεων που παρέχονται εθελοντικά. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. Άρθρο 36Παρουσίαση Η αναγραφή εθελοντικών πληροφοριών δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος του χώρου που διατίθεται για τις υποχρεωτικές πληροφορίες. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI Εθνικές διατάξεις Άρθρο 37 Αρχή Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν διατάξεις στον τομέα των πληροφοριών για τα τρόφιμα μόνον όπου προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό. Άρθρο 38 Εθνικές διατάξεις για τις πρόσθετες υποχρεωτικές ενδείξεις 1. Εκτός από τις υποχρεωτικές ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 και στο άρθρο 10, τα κράτη μέλη μπορούν, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 42, να απαιτούν πρόσθετες υποχρεωτικές ενδείξεις για ορισμένους τύπους ή κατηγορίες τροφίμων, που να αιτιολογούνται από τα ακόλουθα: α) την προστασία της δημόσιας υγείας· β) την προστασία των καταναλωτών· γ) την πρόληψη της απάτης· δ) την προστασία των δικαιωμάτων βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, των ενδείξεων προέλευσης, των ελεγχόμενων ονομασιών προέλευσης και την πρόληψη του αθέμιτου ανταγωνισμού. 2. Δυνάμει της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν μέτρα σχετικά με την υποχρεωτική ένδειξη της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης τροφίμων, μόνον όταν υπάρχει αποδεδειγμένη διασύνδεση ανάμεσα σε ορισμένες ποιότητες του τροφίμου και την καταγωγή ή την προέλευσή του. Όταν κοινοποιούν στην Επιτροπή τα εν λόγω μέτρα, τα κράτη μέλη παρέχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η πλειονότητα των καταναλωτών προσδίδει ιδιαίτερη αξία στην παροχή αυτής της πληροφορίας. Άρθρο 39 Γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν μέτρα που να παρεκκλίνουν από το άρθρο 9 παράγραφος 1 και το άρθρο 10 παράγραφος 2 στην περίπτωση γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων που κυκλοφορούν σε γυάλινες φιάλες οι οποίες πρόκειται να επαναχρησιμοποιηθούν. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο αυτών των διατάξεων. Άρθρο 40 Αλκοολούχα ποτά Τα κράτη μέλη μπορούν, εν αναμονή της θέσπισης των κοινοτικών διατάξεων που αναφέρονται στο άρθρο 20 στοιχείο ε), να διατηρήσουν τα εθνικά μέτρα σχετικά με την αναγραφή καταλόγου συστατικών, στην περίπτωση ποτών με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα μεγαλύτερη από 1,2% κατ’ όγκον. Άρθρο 41 Εθνικά μέτρα για τα μη προσυσκευασμένα τρόφιμα 1. Για τρόφιμα που προσφέρονται για πώληση στον τελικό καταναλωτή ή στις μονάδες ομαδικής εστίασης μη προσυσκευασμένα ή για τρόφιμα που συσκευάζονται στον τόπο πώλησης, εφ’ όσον το ζητήσει ο αγοραστής, ή προσυσκευάζονται για άμεση πώληση, τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τον τρόπο σύμφωνα με τον οποίο αναγράφονται οι ενδείξεις που προβλέπονται στο άρθρο 9 και στο άρθρο 10. 2. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην απαιτούν την αναγραφή ορισμένων ενδείξεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, εκτός αυτών που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο γ), υπό την προϋπόθεση ότι εξακολουθεί να είναι επαρκής η πληροφόρηση του καταναλωτή ή της μονάδας ομαδικής εστίασης. 3. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των μέτρων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2. Άρθρο 42 Διαδικασία κοινοποίησης 1. Όταν γίνεται παραπομπή στο παρόν άρθρο, τα κράτη μέλη που κρίνουν αναγκαία τη θέσπιση νέας νομοθεσίας σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα, κοινοποιούν προηγουμένως στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη τα προβλεπόμενα μέτρα καθώς και την αιτιολόγησή τους. 2. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμβουλεύεται τη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων που συστάθηκε με το άρθρο 58 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002, εάν κρίνει τη σχετική διαβούλευση χρήσιμη ή εάν το ζητήσει ένα κράτος μέλος. 3. Το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να λαμβάνει τα προβλεπόμενα μέτρα τρεις μόνον μήνες από την κοινοποίηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, υπό την προϋπόθεση ότι η γνώμη της Επιτροπής δεν είναι αρνητική. 4. Εάν η γνώμη της Επιτροπής είναι αρνητική, κινείται η διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 2 πριν από τη λήξη αυτής της τρίμηνης περιόδου, ώστε να αποφασιστεί αν τα προβλεπόμενα μέτρα μπορούν να εφαρμοστούν. Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει ορισμένες τροποποιήσεις στα προβλεπόμενα μέτρα. Το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να εφαρμόσει τα προβλεπόμενα μέτρα μόνον μετά την έκδοση της τελικής απόφασης της Επιτροπής. 5. Η οδηγία 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και κανονισμών[30] δεν ισχύει για μέτρα που υπάγονται στη διαδικασία κοινοποίησης η οποία ορίζεται στις παραγράφους 1 έως 4. Άρθρο 43 Λεπτομερείς κανόνες Οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος κεφαλαίου θεσπίζονται από την Επιτροπή. Τα μέτρα που έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 2. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ Άρθρο 44 Εθνικά συστήματα 1. Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν, να συνιστούν ή να καθιερώνουν κατ’ άλλο τρόπο εθνικά συστήματα που να αποτελούνται από αποκλειστικά μη δεσμευτικούς κανόνες, όπως συστάσεις, κατευθύνσεις, πρότυπα ή άλλους μη δεσμευτικούς κανόνες (εφεξής «τα εθνικά συστήματα») με σκοπό την εξασφάλιση της εφαρμογής των ακόλουθων διατάξεων και σύμφωνα με τις βασικές απαιτήσεις που αυτές προβλέπουν: α) άρθρο 33 παράγραφος 2 σχετικά με τις πρόσθετες μορφές διατύπωσης της διατροφικής δήλωσης· β) άρθρο 34 παράγραφος 5 σχετικά με την παρουσίαση της διατροφικής δήλωσης. 2. Η εφαρμογή μέσω των εθνικών συστημάτων, άλλων διατάξεων της νομοθεσίας σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα, επιπλέον αυτών που απαριθμούνται στην παράγραφο 1, και οι συναφείς βασικές απαιτήσεις θεσπίζονται από την Επιτροπή. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. 3. Εθνικά συστήματα μπορούν να αναπτυχθούν από τα κράτη μέλη με δική τους πρωτοβουλία ή ύστερα από αίτημα των ενδιαφερόμενων μερών, σύμφωνα με τις γενικές αρχές και απαιτήσεις που ορίζονται στα κεφάλαια ΙΙ και ΙΙΙ του παρόντος κανονισμού, και: α) ύστερα από κατάλληλη έρευνα καταναλωτών· και β) ύστερα από εκτενή διαβούλευση με ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων, με αξιοποίηση ορθών πρακτικών. 4. Τα εθνικά συστήματα περιλαμβάνουν κατάλληλους μηχανισμούς που να επιτρέπουν στους καταναλωτές να εντοπίζουν τρόφιμα που φέρουν σήμανση σύμφωνα με τα εθνικά συστήματα, να παρακολουθούν το επίπεδο συμμόρφωσης με το σύστημα και να εκτιμούν τον αντίκτυπό τους. 5. Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή λεπτομερή στοιχεία για τα εθνικά συστήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1, συμπεριλαμβανομένου ενός ταυτοποιητή για τρόφιμα που φέρουν σήμανση σύμφωνα με το εν λόγω εθνικό σύστημα. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί αυτά τα λεπτομερή στοιχεία, ιδίως μέσω ειδικής σελίδας στο Διαδίκτυο. 6. Η Επιτροπή ενθαρρύνει και οργανώνει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών και με την ίδια για θέματα που αφορούν τη θέσπιση και την εφαρμογή των εθνικών συστημάτων. Ενθαρρύνει τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων σε αυτή την ανταλλαγή, ιδίως μέσω της συμβουλευτικής ομάδας για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων και των φυτών, που δημιουργήθηκε με την απόφαση 2004/613/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2004, για τη δημιουργία μιας συμβουλευτικής ομάδας για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων και των φυτών[31]. 7. Η Επιτροπή, ύστερα από διαβούλευση με τα κράτη μέλη, μπορεί να θεσπίσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος άρθρου. Άρθρο 45 Τεκμήριο συμμόρφωσης 1. Κάθε πληροφορία για τα τρόφιμα που παρέχεται σύμφωνα με ένα εθνικό σύστημα τεκμαίρεται ότι είναι σύμφωνη με τις βασικές απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 44 παράγραφοι 1 και 2. 2. Η εφαρμογή εθνικών συστημάτων δεν παρεμποδίζει την ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων. Άρθρο 46 Κοινοτικά μέτρα 1. Εάν η Επιτροπή κρίνει ότι ένα εθνικό σύστημα δεν είναι σύμφωνο με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, μπορεί να εκδώσει απόφαση, αφού ενημερώσει την επιτροπή που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 1, με την οποία να ζητείται από ένα κράτος μέλος η κατάργηση ή η τροποποίηση του εν λόγω εθνικού συστήματος. 2. Η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει εκτελεστικά μέτρα σχετικά με τις διατάξεις που αναφέρονται στο άρθρο 44 παράγραφοι 1 και 2. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. Άρθρο 47 Εκτελεστικοί κανόνες Οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος κεφαλαίου θεσπίζονται από την Επιτροπή. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 2. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΕΣ, ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 48 Τεχνικές προσαρμογές Τα παραρτήματα μπορούν να τροποποιηθούν από την Επιτροπή σύμφωνα με τις διατάξεις που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 και στο άρθρο 22 παράγραφος 2, σχετικά με τις τροποποιήσεις των παραρτημάτων ΙΙ και ΙΙΙ. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3. Άρθρο 49 Επιτροπή 1. Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων. 2. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της εν λόγω απόφασης. Η προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/EΚ είναι διάρκειας τριών μηνών. 3. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται το άρθρο 5α παράγραφοι 1 έως 4 και το άρθρο 7 της απόφασης 1999/468/EΚ σχετικά με τις διατάξεις του άρθρου 8 αυτής. 4. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται το άρθρο 5α παράγραφοι 1, 2, 4 και 6 και το άρθρο 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 αυτής. Άρθρο 50 Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 Στο άρθρο 7 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1924/2006, η πρώτη και η δεύτερη παράγραφος αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο: «Η υποχρέωση και ο τρόπος παροχής πληροφοριών σύμφωνα με [το κεφάλαιο IV, τμήμα 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. ... του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου], όταν διατυπώνεται ισχυρισμός επί θεμάτων διατροφής ή/και υγείας, εφαρμόζονται κατ’ αναλογίαν, εξαιρουμένης της γενικής διαφήμισης. Επιπροσθέτως, και κατά περίπτωση, η ποσότητα ή οι ποσότητες των ουσιών για τις οποίες διατυπώνεται ο ισχυρισμός επί θεμάτων διατροφής ή υγείας, οι οποίες δεν εμφανίζονται στη διατροφική επισήμανση, αναγράφονται επίσης στο ίδιο οπτικό πεδίο με τη διατροφική δήλωση και εκφράζονται σύμφωνα με τα άρθρα 30 έως 32 του [κανονισμού (ΕΚ) αριθ. …]. * ΕΕ L … της ηη/μμ/εεεε, σ. ...». Άρθρο 51 Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 1. Στο άρθρο 6 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1925/2006, η παράγραφος 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: “6. Η προσθήκη βιταμίνης ή μετάλλου σε τρόφιμα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία αυτής της βιταμίνης ή του μετάλλου στα τρόφιμα σε τουλάχιστον σημαντική ποσότητα, εφόσον αυτό ορίζεται σύμφωνα με [το παράρτημα ΧΙ μέρους Α σημείο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. ...]* Οι ελάχιστες ποσότητες, συμπεριλαμβανομένων τυχόν χαμηλότερων ποσοτήτων, κατά παρέκκλιση των σημαντικών ποσοτήτων που προαναφέρθηκαν, για συγκεκριμένα τρόφιμα ή κατηγορίες τροφίμων εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2. * ΕΕ L … της ηη/μμ/εεεε, σ. ...». 2. Στο άρθρο 7 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1925/2006, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «3. Η διατροφική επισήμανση των προϊόντων στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και μέταλλα και τα οποία καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό είναι υποχρεωτική. Οι πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται αποτελούνται από εκείνες που ορίζονται στο άρθρο 29 παράγραφος 1 του [κανονισμού (ΕΚ) αριθ. …] και από τις συνολικές περιεχόμενες ποσότητες των βιταμινών και των μετάλλων που προστέθηκαν στα τρόφιμα.». Άρθρο 52 Κατάργηση 1. Οι οδηγίες 2000/13/ΕΚ, 87/250/ΕΚ, 94/54/ΕΚ, 1999/10/ΕΚ, 2002/67/ΕΚ, 2004/77/ΕΚ και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 608/2004 καταργούνται από την ημερομηνία της έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού. 2. Η οδηγία 90/496/ΕΟΚ καταργείται από [πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος]. 3. Οι αναφορές στις καταργούμενες πράξεις νοούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό. Άρθρο 53 Έναρξη ισχύος Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Το άρθρο 14 παράγραφος 1 εφαρμόζεται από [ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τα 3 χρόνια από την έναρξη ισχύος ]. Τα άρθρα 29 έως 34 εφαρμόζονται από [ την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα που ακολουθεί τα 3 χρόνια από την έναρξη ισχύος ], εκτός από την περίπτωση τροφίμων που έχουν επισημανθεί από τους υπεύθυνους επιχειρήσεων τροφίμων οι οποίες, κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος, διαθέτουν λιγότερους από 10 εργαζομένους και συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών ή/και ετήσιο ισολογισμό που δεν υπερβαίνει τα 2 εκατομμύρια ευρώ, όπου εφαρμόζονται από [ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τα 5 χρόνια από την έναρξη ισχύος ]. Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος. Βρυξέλλες, Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΕΙΔΙΚΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ Όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 4 1. Ορίζονται ως «διατροφική δήλωση» ή «διατροφική επισήμανση»: οι πληροφορίες που συνίστανται στα ακόλουθα: α) ενεργειακή αξία· ή β) ενεργειακή αξία και μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες θρεπτικές ουσίες: - λιπαρά, - υδατάνθρακες, - ίνες, - πρωτεΐνες, - αλάτι, - βιταμίνες και μέταλλα που απαριθμούνται στο παράρτημα ΧΙ μέρος Α σημείο 1· και υπάρχουν σε σημαντικές ποσότητες όπως ορίζεται στο παράρτημα ΧΙ μέρος Α σημείο 2. 2. «λιπαρά»: το σύνολο των λιπιδίων, συμπεριλαμβανομένων των φωσφολιπιδίων· 3. «κεκορεσμένα»: τα λιπαρά οξέα χωρίς διπλό δεσμό· 4. «trans-λιπαρά»: τα λιπαρά οξέα με τουλάχιστον έναν μη συνδυασμένο (δηλαδή διακοπτόμενο από τουλάχιστον μία ομάδα μεθυλενίου) διπλό δεσμό άνθρακα-άνθρακα στη διάταξη trans· 5. «μονοακόρεστα»: τα λιπαρά οξέα με ένα διπλό δεσμό cis· 6. «πολυακόρεστα λιπαρά οξέα»: τα λιπαρά οξέα με διπλούς δεσμούς, cis-cis χωρισμένους από ομάδες μεθυλενίου· 7. «υδατάνθρακες»: κάθε υδατάνθρακας που μεταβολίζεται στον ανθρώπινο οργανισμό, συμπεριλαμβανομένων των πολυολών· 8. «σάκχαρα»: όλοι οι μονοσακχαρίτες και δισακχαρίτες που περιέχονται στα τρόφιμα, εξαιρουμένων των πολυολών· 9. «πολυόλες»: αλκοόλες που περιέχουν περισσότερες από δύο ομάδες υδροξυλίου· 10. «πρωτεΐνες»: η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες υπολογιζόμενη με τον τύπο: πρωτεΐνη = ολικό άζωτο κατά Kjeldahl × 6,25· 11. «αλάτι»: η περιεκτικότητα σε αλάτι υπολογιζόμενη με τον τύπο: αλάτι = νάτριο × 2,5 12. «μέση τιμή»: η τιμή που αντιπροσωπεύει καλύτερα την ποσότητα μιας θρεπτικής ουσίας που περιέχεται σε ένα συγκεκριμένο τρόφιμο και αντικατοπτρίζει την ανοχή για τις εποχιακές διακυμάνσεις, για τις καταναλωτικές συνήθειες καθώς και για άλλους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την πραγματική τιμή· 13. «κύριο οπτικό πεδίο»: το οπτικό πεδίο που είναι πιθανότερο να εκτίθεται ή να είναι ορατό υπό κανονικές ή συνήθεις συνθήκες πώλησης ή χρήσης. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ Ή ΔΥΣΑΝΕΞΙΕΣ 1. Σιτηρά που περιέχουν γλουτένη (δηλαδή σιτάρι, σίκαλη, κριθάρι, βρώμη, όλυρα, σιτηρό kamut ή οι υβριδικές τους ποικιλίες) και προϊόντα με βάση τα σιτηρά αυτά, εκτός από: α) σιρόπια γλυκόζης με βάση το σιτάρι, συμπεριλαμβανομένης της δεξτρόζης[32] β) μαλτοδεξτρίνες με βάση το σιτάρι1· γ) σιρόπια γλυκόζης με βάση το κριθάρι· δ) σιτηρά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αποσταγμάτων ή αιθυλικής αλκοόλης γεωργικής προέλευσης για οινοπνευματώδη ποτά και άλλα ποτά με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα μεγαλύτερη από 1,2% κατ’ όγκον. 2. Καρκινοειδή και προϊόντα με βάση τα καρκινοειδή. 3. Αυγά και προϊόντα με βάση τα αυγά. 4. Ψάρια και προϊόντα με βάση τα ψάρια, εκτός από: α) ζελατίνη ψαριών που χρησιμοποιείται ως φορέας σκευασμάτων βιταμινών ή καροτενοειδών· β) ζελατίνη ψαριών ή ιχθυόκολλα που χρησιμοποιείται ως διαυγαστικό μέσο σε μπίρες και οίνους. 5. Αραχίδες (φιστίκια αράπικα) και προϊόντα με βάση τις αραχίδες. 6. Σόγια και προϊόντα με βάση τη σόγια, εκτός από: α) πλήρως ραφιναρισμένο σογιέλαιο και λίπη που προέρχονται από σόγια 1· β) τοκοφερόλες που έχουν αναμειχθεί με φυσιολογικό τρόπο (E306), φυσική D-άλφα τοκοφερόλη, φυσική D-άλφα οξική τοκοφερόλη, φυσική D-άλφα ηλεκτρική τοκοφερόλη από σπέρματα σόγιας· γ) φυτοστερόλες και φυτοστερολεστέρες που προέρχονται από φυτικά έλαια από σπέρματα σόγιας· δ) φυτοστανολεστέρα που παράγεται από στερόλες φυτικών ελαίων από σπέρματα σόγιας· 7. Γάλα και προϊόντα με βάση το γάλα (συμπεριλαμβανομένης της λακτόζης), εκτός από: α) ορό γάλακτος που χρησιμοποιείται για την παραγωγή αποσταγμάτων ή αιθυλικής αλκοόλης γεωργικής προέλευσης για οινοπνευματώδη ποτά και άλλα ποτά με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα μεγαλύτερη από 1,2% κατ’ όγκο. β) λακτιτόλη. 8. Καρποί με κέλυφος, δηλαδή αμύγδαλα ( Amygdalus communis L. ), φουντούκια ( Corylus avellana ), καρύδια ( Juglans regia ), καρύδια κάσιους ( Anacardium occidentale ), καρύδια πεκάν [ Carya illinoiesis (Wangenh.) K. Koch ], καρύδια Βραζιλίας ( Bertholletia excelsa ), πιστάκια ( Pistacia vera ), καρύδια μακαντάμια και καρύδια Κουίνσλαντ ( Macadamia ternifolia ) και προϊόντα με βάση τα ανωτέρω, εκτός από: α) καρπούς με κέλυφος που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αποσταγμάτων ή αιθυλικής αλκοόλης γεωργικής προέλευσης για οινοπνευματώδη ποτά και άλλα ποτά με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα μεγαλύτερη από 1,2% κατ’ όγκο. 9. Σέλινο και προϊόντα με βάση το σέλινο. 10. Σινάπι και προϊόντα με βάση το σινάπι. 11. Σπόροι σησαμιού και προϊόντα με βάση τους σπόρους σησαμιού. 12. Διοξείδιο του θείου και θειώδεις ενώσεις σε συγκεντρώσεις άνω των 10 mg/kg ή 10 mg/λίτρο εκπεφρασμένα ως SO2. 13. Λούπινο και προϊόντα με βάση το λούπινο. 14. Μαλάκια και προϊόντα με βάση τα μαλάκια. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ ΤΡΟΦΙΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ Η ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΜΙΑ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ τυποσ ή κατηγορια τροφιμου | ενδειξεισ | 1. τροφιμα συσκευασμενα σε ορισμενα αερια | 1.1 Τρόφιμα των οποίων η διατηρησιμότητα παρατείνεται με τη χρήση αερίων συσκευασίας, τα οποία έχουν εγκριθεί με την οδηγία 89/107/ΕΟΚ του Συμβουλίου[33]. | «Συσκευασμένο σε προστατευτική ατμόσφαιρα» | 2. τροφιμα που περιεχουν γλυκαντικεσ ουσιεσ | 2.1 Τρόφιμα που περιέχουν γλυκαντική ή γλυκαντικές ουσίες που έχουν εγκριθεί σύμφωνα με την οδηγία 89/107/ΕΟΚ | «με γλυκαντικές ουσίες»· η δήλωση αυτή συνοδεύει την ονομασία του τροφίμου | 2.2 Τρόφιμα που περιέχουν πρόσθετα σάκχαρα και άλλες γλυκαντικές ουσίες που έχουν εγκριθεί σύμφωνα με την οδηγία 89/107/ΕΟΚ | «με σάκχαρα και γλυκαντικές ουσίες»· η δήλωση αυτή συνοδεύει την ονομασία του τροφίμου | 2.3 Τρόφιμα που περιέχουν άσπαρτη που έχει εγκριθεί σύμφωνα με την οδηγία 89/107/ΕΟΚ | «περιέχει πηγή φαινυλαλανίνης». | 2.4 Τρόφιμα με περιεκτικότητα σε πρόσθετες πολυόλες πάνω από 10%, που έχουν εγκριθεί σύμφωνα με την οδηγία 89/107/ΕΟΚ | «η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να έχει υπακτική δράση» | 3. τροφιμα που περιεχουν γλυκυρριζικο οξυ ή το μετα αμμωνιου αλας του | 3.1 Είδη ζαχαροπλαστικής ή ποτά που περιέχουν γλυκυρριζικό οξύ ή το μετά αμμωνίου άλας του λόγω της προσθήκης ουσιών όπως του φυτού γλυκύρριζα Glycyrrhiza glabra, με συγκέντρωση ίση με ή ανώτερη από 100 mg/kg ή 10 mg/l. | Η ένδειξη «περιέχει γλυκύρριζα» πρέπει να προστίθεται αμέσως μετά τον κατάλογο των συστατικών, εκτός εάν ο όρος «γλυκύρριζα» περιλαμβάνεται ήδη στον κατάλογο των συστατικών ή στην ονομασία του τροφίμου. Εάν δεν υπάρχει κατάλογος των συστατικών, η δήλωση συνοδεύει την ονομασία του τροφίμου. | 3.2 Είδη ζαχαροπλαστικής ή ποτά που περιέχουν γλυκυρριζικό οξύ ή το μετά αμμωνίου άλας του λόγω της προσθήκης ουσιών όπως του φυτού γλυκύρριζα Glycyrrhiza glabra, με συγκέντρωση ίση με ή ανώτερη από 4 g/kg. | Το ακόλουθο μήνυμα πρέπει να προστεθεί μετά τον κατάλογο των συστατικών: «περιέχει γλυκύρριζα – να αποφεύγεται η υπερβολική κατανάλωση σε περίπτωση υπέρτασης». Εάν δεν υπάρχει κατάλογος των συστατικών, η δήλωση συνοδεύει την ονομασία του τροφίμου. | 3.3 Είδη ζαχαροπλαστικής ή ποτά που περιέχουν γλυκυρριζικό οξύ ή το μετά αμμωνίου άλας του λόγω της προσθήκης ουσιών όπως του φυτού γλυκύρριζα Glycyrrhiza glabra, με συγκέντρωση ίση με ή ανώτερη από 50mg/l ή 300mg/l με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα ανώτερη του 1,2% κατ’ όγκο[34]. | Το ακόλουθο μήνυμα πρέπει να προστεθεί μετά τον κατάλογο των συστατικών: «περιέχει γλυκύρριζα – να αποφεύγεται η υπερβολική κατανάλωση σε περίπτωση υπέρτασης». Εάν δεν υπάρχει κατάλογος των συστατικών, η δήλωση συνοδεύει την ονομασία του τροφίμου. | 4. ποτα με υψηλη περιεκτικοτητα καφεϊνησ | 4.1 Ποτά, με εξαίρεση αυτά που παρασκευάζονται με βάση τον καφέ, το τσάι ή εκχυλίσματα καφέ ή τσαγιού, των οποίων η ονομασία πώλησης περιέχει τον όρο «καφές» ή «τσάι», τα οποία: προορίζονται για κατανάλωση χωρίς τροποποίηση και περιέχουν καφεΐνη, από οποιαδήποτε πηγή, σε αναλογία άνω των 150 mg/l, ή βρίσκονται σε συμπυκνωμένη ή ξηρά μορφή και μετά την ανασύνθεση περιέχουν καφεΐνη, από οποιαδήποτε πηγή, σε αναλογία άνω των 150 mg/l. | Πρέπει να αναγράφεται η ένδειξη «υψηλή περιεκτικότητα σε καφεΐνη», στο ίδιο οπτικό πεδίο με την επωνυμία του ποτού, ακολουθούμενη από αναφορά, σε παρένθεση και σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 5 του παρόντος κανονισμού, στην περιεκτικότητα καφεΐνης, εκφραζόμενη ως mg/100ml. | 5. τροφιμα στα οποια εχουν προστεθει φυτοστερολες, φυτοστερολεστέρες, φυτοστανόλες ή φυτοστανολεστέρες | 5.1 Τρόφιμα ή συστατικά τροφίμων στα οποία έχουν προστεθεί φυτοστερόλες, φυτοστερολεστέρες, φυτοστανόλες ή φυτοστανολεστέρες | (1) Στο ίδιο οπτικό πεδίο με το όνομα του τροφίμου πρέπει να αναγράφεται η ένδειξη: «με προσθήκη φυτοστερόλων/ φυτοστανόλων»· (2) το ποσοστό των περιεχομένων πρόσθετων φυτοστερόλων, φυτοστερολεστέρων, φυτοστανόλων ή φυτοστανολεστέρων (εκφραζόμενο σε % ή ως γραμμάρια ελεύθερων φυτοστερόλων/φυτοστανόλων ανά 100 g ή 100 ml του τροφίμου) αναγράφεται στον κατάλογο των συστατικών· (3) αναφέρεται η πληροφορία ότι το τρόφιμο απευθύνεται αποκλειστικά στα άτομα που επιθυμούν να μειώσουν το επίπεδο της χοληστερόλης στο αίμα· (4) αναφέρεται η πληροφορία ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν φάρμακα για τη μείωση της χοληστερόλης πρέπει να καταναλώνουν το προϊόν υπό ιατρική παρακολούθηση· (5) αναγράφεται καθαρά ότι το τρόφιμο ενδέχεται να μην είναι κατάλληλο για τη διατροφή των εγκύων και των θηλαζουσών γυναικών και των παιδιών ηλικίας κάτω των πέντε ετών. (6) περιλαμβάνεται η υπόδειξη ότι το τρόφιμο πρέπει να χρησιμοποιείται στο πλαίσιο μιας υγιούς διατροφής που περιλαμβάνει την τακτική κατανάλωση φρούτων και λαχανικών (τα οποία βοηθούν στη διατήρηση των επιπέδων καροτινοειδών)· (7) στο ίδιο οπτικό πεδίο όπου αναγράφεται η δήλωση που ορίζει το σημείο 3) ανωτέρω, δήλωση ότι πρέπει να αποφεύγεται η ημερήσια κατανάλωση άνω των 3 g πρόσθετων φυτοστερόλων/φυτοστανόλων· (8) παρέχεται ορισμός της μερίδας του συγκεκριμένου τροφίμου ή συστατικού τροφίμων (κατά προτίμηση σε g ή ml) με αναφορά του ποσοστού φυτοστερόλης/φυτοστανόλης που περιέχει κάθε μερίδα. | ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ - μη μεταποιημένα προϊόντα που περιέχουν ένα μόνον συστατικό ή μία κατηγορία συστατικών· - μεταποιημένα προϊόντα που η μόνη επεξεργασία στην οποία υποβλήθηκαν είναι το κάπνισμα ή η ωρίμανση και τα οποία περιέχουν ένα μόνον συστατικό ή μία κατηγορία συστατικών· - νερά που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση, συμπεριλαμβανομένων αυτών που τα μόνα πρόσθετα συστατικά τους είναι το διοξείδιο του άνθρακα ή/και αρτύματα· - βότανα, μπαχαρικά ή μίγματα αυτών· - αλάτι και υποκατάστατα αυτού· - προϊόντα που καλύπτονται από την οδηγία 1999/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Φεβρουαρίου 1999 για τα εκχυλίσματα καφέ και τα εκχυλίσματα κιχωρίου[35], ολόκληροι ή αλεσμένοι κόκκοι καφέ και ολόκληροι ή αλεσμένοι κόκκοι αποκαφεϊνωμένου καφέ· - φυτικά αφεψήματα, τσάι, αποτεϊνωμένο τσάι, στιγμιαίο ή διαλυτό τσάι ή εκχύλισμα τσαγιού, αποτεϊνωμένο στιγμιαίο ή διαλυτό τσάι ή εκχύλισμα τσαγιού, που δεν περιέχουν πρόσθετα συστατικά· - ξύδι που έχει υποστεί ζύμωση, υποκατάστατα ξιδιού, συμπεριλαμβανομένων αυτών που το μόνο πρόσθετο συστατικό είναι αρτύματα· - αρτύματα· - πρόσθετα τροφίμων· - βοηθητικά μέσα τεχνικής επεξεργασίας· - ένζυμα τροφίμων· - ζελατίνη· - ουσίες ζελατινοποίησης· - ζυμομύκητες· - τρόφιμα σε συσκευασίες ή περιέκτες, των οποίων η μέγιστη επιφάνεια είναι μικρότερη από 25cm2· - τρόφιμα που πωλούνται από ιδιώτες στο πλαίσιο περιστασιακών δραστηριοτήτων και όχι στο πλαίσιο επιχείρησης, που θα συνεπάγετο τη συνέχεια των δραστηριοτήτων και έναν βαθμό οργάνωσης· - τρόφιμα που παραδίδονται απευθείας από παραγωγό μικρών ποσοτήτων προϊόντων στον τελικό καταναλωτή ή σε τοπικά καταστήματα λιανικής πώλησης που προμηθεύουν άμεσα τον τελικό καταναλωτή· - τρόφιμα σε εσωτερική συσκευασία που δεν έχει σχεδιαστεί για πώληση χωρίς την εξωτερική συσκευασία (οι διατροφικές πληροφορίες αναγράφονται στην εξωτερική συσκευασία, εκτός εάν ανήκει στις κατηγορίες τροφίμων που εξαιρούνται στο πλαίσιο του παρόντος παραρτήματος). ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΤΡΟΦΙΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ μεροσ α – ονομασια του τροφιμου 1. Επιτρέπεται να χρησιμοποιείται, στο κράτος μέλος εμπορίας, η ονομασία του τροφίμου με την οποία ένα προϊόν νομίμως παρασκευάζεται και διατίθεται στο εμπόριο στο κράτος μέλος παραγωγής. Ωστόσο, εφόσον η εφαρμογή των άλλων διατάξεων του παρόντος κανονισμού, ιδίως των προβλεπόμενων στο άρθρο 9, δεν επιτρέπει στους καταναλωτές του κράτους μέλους εμπορίας να γνωρίζουν την πραγματική φύση του τροφίμου και να το διακρίνουν από τα τρόφιμα με τα οποία θα μπορούσαν να το συγχέουν, η ονομασία του τροφίμου συνοδεύεται από άλλες περιγραφικές πληροφορίες οι οποίες αναγράφονται δίπλα σε αυτήν. 2. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η ονομασία του τροφίμου στο κράτος μέλος παραγωγής δεν χρησιμοποιείται στο κράτος μέλος εμπορίας όταν το τρόφιμο που φέρει αυτή την ονομασία απέχει τόσο, ως προς τη σύνθεση ή την παρασκευή του, από το τρόφιμο που είναι γνωστό υπό την ονομασία αυτή, ώστε οι διατάξεις του σημείου 1 δεν είναι επαρκείς για να εξασφαλίσουν την ορθή ενημέρωση των καταναλωτών στο κράτος μέλος εμπορίας. 3. Η προστατευόμενη ως διανοητική ιδιοκτησία ονομασία, η εμπορική ή η συνήθης ονομασία δεν είναι δυνατό να αντικατασταθούν από την ονομασία του τροφίμου. μεροσ β – υποχρεωτικεσ ενδειξεισ που συνοδευουν την ονομασια του τροφιμου 1. Η ονομασία του τροφίμου περιλαμβάνει ή συνοδεύεται από ενδείξεις της φυσικής κατάστασης του τροφίμου ή της ειδικής επεξεργασίας που έχει υποστεί (παραδείγματος χάριν: σε σκόνη, λυοφιλιωμένο, βαθείας/ταχείας κατάψυξης, συμπυκνωμένο, καπνιστό) σε κάθε περίπτωση που η παράλειψη αυτής της πληροφορίας θα μπορούσε να παραπλανήσει τον αγοραστή. 2. Τρόφιμα που έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία με ιοντίζουσα ακτινοβολία φέρουν μια από τις ακόλουθες ενδείξεις: «ακτινοβολημένο» ή «επεξεργασμένο με ιοντίζουσα ακτινοβολία». μεροσ γ – ειδικεσ απαιτησεισ σχετικα με τον χαρακτηρισμο «κιμαδεσ» 1. Κριτήρια σύνθεσης που έχουν ελεγχθεί βάσει ενός ημερήσιου μέσου όρου: Περιεκτικότητα σε λιπαρά | Συνδετικός ιστός: αναλογία πρωτεΐνης κρέατος | — άπαχος κιμάς | ≤ 7 % | ≤ 12 | — κιμάς μόνο από βοδινό κρέας | ≤ 20 % | ≤ 15 | — κιμάς που περιέχει χοιρινό κρέας | ≤ 30 % | ≤ 18 | — κιμάς από κρέας άλλων ειδών | ≤ 25 % | ≤ 15 | 2. Κατά παρέκκλιση από τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο παράρτημα ΙΙΙ τμήμα V κεφάλαιο IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 853/2004, στην επισήμανση αναφέρονται οι ακόλουθες φράσεις: - «ποσοστό λιπαρών λιγότερο από ….», - «συνδετικός ιστός: αναλογία πρωτεΐνης κρέατος κάτω από …» 3. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν τη διάθεση στην εθνική αγορά τους κιμά ο οποίος δεν ικανοποιεί τα κριτήρια του σημείου 1 του παρόντος μέρους, εφόσον ο κιμάς φέρει σήμα που δεν δύναται να συγχέεται με τα σήματα που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 853/2004. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ μεροσ α – ειδικεσ διαταξεισ σχετικα με την αναφορα συστατικων κατά φθινουσα σειρα βαρουσ Κατηγορία συστατικού | Διάταξη σχετικά με την αναγραφή κατά βάρος | 1. Πρόσθετο νερό και πτητικά προϊόντα | Απαριθμούνται κατά σειρά βάρους στο τελικό προϊόν. Η ποσότητα του νερού που προστίθεται ως συστατικό σε ένα τρόφιμο υπολογίζεται με την αφαίρεση από την ολική ποσότητα του τελικού προϊόντος της ολικής ποσότητας των άλλων συστατικών που έχουν χρησιμοποιηθεί. Η ποσότητα αυτή μπορεί να μη λαμβάνεται υπόψη, αν δεν υπερβαίνει κατά βάρος το 5% του τελικού προϊόντος. | 2. Συστατικά που χρησιμοποιούνται σε συμπυκνωμένη ή αφυδατωμένη μορφή και ανασυνιστώνται κατά τη χρονική στιγμή της παρασκευής | Μπορούν να απαριθμούνται κατά σειρά βάρους, όπως καταγράφεται πριν από τη συμπύκνωση ή την αφυδάτωσή τους. | 3. Συστατικά που χρησιμοποιούνται σε συμπυκνωμένα ή αφυδατωμένα τρόφιμα, τα οποία προορίζονται για ανασύσταση με την προσθήκη νερού | Μπορούν να απαριθμούνται κατά σειρά αναλογίας στο ανασυσταθέν προϊόν, υπό τον όρο ότι ο κατάλογος των συστατικών συνοδεύεται από έκφραση όπως «συστατικά ανασυσταθέντος προϊόντος» ή «συστατικά του έτοιμου προς κατανάλωση προϊόντος». | 4. Φρούτα, λαχανικά ή μανιτάρια, εκ των οποίων κανένα δεν υπερισχύει σημαντικά από πλευράς βάρους και τα οποία χρησιμοποιούνται σε αναλογίες που ποικίλουν, τα οποία χρησιμοποιούνται σε μίγμα ως συστατικά τροφίμου. | Μπορούν να ομαδοποιούνται στον κατάλογο συστατικών, υπό το χαρακτηρισμό «φρούτα», «λαχανικά» ή «μανιτάρια» ακολουθούμενο από τη φράση «σε μεταβαλλόμενες αναλογίες», ακολουθούμενη από κατάλογο των φρούτων, λαχανικών ή μανιταριών που περιέχονται. Στις περιπτώσεις αυτές, το μίγμα περιλαμβάνεται στον κατάλογο συστατικών σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 1, με βάση το συνολικό βάρος των φρούτων, λαχανικών ή μανιταριών που περιέχονται. | 5. Μίγματα μπαχαρικών ή βοτάνων, όταν κανένα δεν υπερισχύει σημαντικά σε αναλογία κατά βάρος | Μπορούν να απαριθμούνται με άλλη σειρά, υπό τον όρο ότι ο κατάλογος συστατικών συνοδεύεται από έκφραση όπως «σε μεταβαλλόμενη αναλογία». | 6. Συστατικά που συνιστούν λιγότερο από 2% του τελικού προϊόντος. | Μπορούν να απαριθμούνται με διαφορετική σειρά, μετά τα άλλα συστατικά. | 7. Συστατικά παρόμοια ή υποκαταστάσιμα μεταξύ τους που ενδέχεται να χρησιμοποιούνται στην παρασκευή ή την προετοιμασία ενός τροφίμου χωρίς να μεταβάλλεται η σύνθεση, η φύση ή η αντιληπτή αξία του, και εφόσον συνιστούν ποσοστό μικρότερο από 2% του τελικού προϊόντος | Η αναγραφή τους στον κατάλογο συστατικών μπορεί να γίνεται με την ένδειξη «περιέχει ... ή/και ...», στην περίπτωση κατά την οποία το ένα τουλάχιστον μεταξύ δύο το πολύ συστατικών περιέχεται στο τελικό προϊόν. Η διάταξη αυτή δεν ισχύει για τα πρόσθετα ή για τα συστατικά που απαριθμούνται στο μέρος Γ του παρόντος παραρτήματος. | μεροσ β – προσδιορισμοσ ορισμενων συστατικων με την ονομασια της κατηγοριασ αντι μιασ ειδικησ ονομασιασ Συστατικά που ανήκουν σε μία από τις κατηγορίες τροφίμων που απαριθμούνται παρακάτω και είναι στοιχεία άλλου τροφίμου είναι δυνατόν να αναφέρονται μόνο με τον προσδιορισμό της κατηγορίας αυτής. Ορισμός της κατηγορίας τροφίμου | Προσδιορισμός | 1. Έλαια εξευγενισμένα εκτός από ελαιόλαδο | «Έλαιο», από κοινού με είτε με τον προσδιορισμό «φυτικό» ή «ζωικό», κατά περίπτωση είτε με την ένδειξη της ειδικής φυτικής ή ζωικής προέλευσης. Ο προσδιορισμός «υδρογονωμένο» πρέπει να συνοδεύει την ένδειξη υδρογονωμένου ελαίου, εκτός αν η ποσότητα κεκορεσμένων και trans-λιπαρών περιλαμβάνεται στη διατροφική δήλωση. | 2. Λιπαρές ουσίες εξευγενισμένες | «Λιπαρή ουσία», από κοινού με είτε με τον προσδιορισμό «φυτικό» ή «ζωικό», κατά περίπτωση είτε με την ένδειξη της ειδικής φυτικής ή ζωικής προέλευσης. Ο προσδιορισμός «υδρογονωμένο» πρέπει να συνοδεύει την ένδειξη υδρογονωμένης λιπαρής ουσίας, εκτός αν η ποσότητα κεκορεσμένων και trans-λιπαρών περιλαμβάνεται στη διατροφική δήλωση. | 3. Μείγματα αλεύρων από δύο ή περισσότερα είδη δημητριακών | «Άλευρο», ακολουθούμενο από απαρίθμηση των ειδών δημητριακών, από τα οποία προέρχεται, κατά φθίνουσα σειρά βάρους. | 4. Άμυλο κάθε είδους, φυσικό και τροποποιημένο με φυσική μέθοδο ή με ένζυμα | «Άμυλο» | 5. Όλα τα είδη ψαριού, εφόσον το ψάρι αποτελεί συστατικό άλλου τροφίμου και υπό τον όρο ότι η ονομασία και η παρουσίαση του εν λόγω τροφίμου δεν αναφέρονται σε συγκεκριμένο είδος ψαριού. | «Ψάρι» | 6. Όλα τα είδη τυριού, εφόσον το τυρί ή μίγμα τυριών αποτελεί συστατικό άλλου τροφίμου και υπό τον όρο ότι η ονομασία και η παρουσίαση του εν λόγω τροφίμου δεν αναφέρονται σε συγκεκριμένο είδος τυριού. | «Τυρί» | 7. Όλα τα είδη μπαχαρικών εφόσον δεν υπερβαίνουν το 2% του βάρους του τροφίμου | «Μπαχαρικά» ή «ανάμικτα μπαχαρικά» | 8. Όλα τα βότανα ή μέρη βοτάνων που δεν υπερβαίνουν το 2% του βάρους τροφίμου | «Βότανα» ή «ανάμικτα βότανα» | 9. Όλα τα παρασκευάσματα κόμμεων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή κόμμεως βάσεως για τσίχλες | «Κόμμι βάσεως» | 10. Τριμμένη φρυγανιά οποιαδήποτε προέλευσης | «Τριμμένη φρυγανιά» | 11. Όλες οι κατηγορίες σακχαρόζης | «Σάκχαρα» | 12. Άνυδρη δεξτρόζη ή μονοϋδρίτης δεξτρόζης | «Δεξτρόζη» | 13. Σιρόπι γλυκόζης και σιρόπι γλυκόζης αφυδατωμένο | «Σιρόπι γλυκόζης» | 14. Όλες οι πρωτεΐνες του γάλακτος (καζεΐνες, καζεϊνικές ενώσεις και πρωτεΐνες του τυρογάλακτος και του αφρού γάλακτος) καθώς και τα μίγματά τους | «Πρωτεΐνες γάλακτος» | 15. Βούτυρο κακάου πιέσεως, πλακούντος έκθλιψης ή εξευγενισμένο | «Βούτυρο κακάου» | 16. Όλα τα είδη κρασιού, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου | «Κρασί» | 17. Σκελετικοί μύες[36] θηλαστικών και πτηνών που κρίνονται κατάλληλοι για ανθρώπινη κατανάλωση με φυσικά προσφυόμενο ιστό, όταν η συνολική περιεκτικότητα λιπαρών και συνδετικού ιστού δεν υπερβαίνει τις τιμές που αναφέρονται παρακάτω και όταν το κρέας αποτελεί συστατικό άλλου τροφίμου. Από τον παρόντα ορισμό εξαιρούνται τα προϊόντα που καλύπτονται από τον ορισμό «μηχανικά διαχωρισμένο κρέας». Μέγιστες περιεκτικότητες λιπαρών και συνδετικού ιστού για συστατικά που προσδιορίζονται με τον όρο «… κρέας» | «… κρέας» και οι ονομασίες[37] ζωικών ειδών από τα οποία προέρχεται | Είδος | Λιπώδης ιστός (%) | Συνδετικός ιστός[38] (%) | Θηλαστικά (εκτός των κουνελιών και των χοιροειδών) και μίγματα ειδών όπου επικρατούν τα θηλαστικά | 25 | 25 | Χοιροειδή | 30 | 25 | Πτηνά και κουνέλια | 15 | 10 | Εάν υπάρχει υπέρβαση των μέγιστων ορίων αλλά ικανοποιούνται όλα τα άλλα κριτήρια για τον ορισμό του «κρέατος», η περιεκτικότητα σε «… κρέας» πρέπει να προσαρμοστεί προς τα κάτω και στον κατάλογο συστατικών πρέπει να αναφέρεται, εκτός από τον όρο «… κρέας», η παρουσία λιπαρών ή/και συνδετικού ιστού. | 18. Όλα τα είδη προϊόντων που καλύπτονται από τον ορισμό για το «μηχανικώς διαχωρισμένο κρέας». | «μηχανικώς διαχωρισμένο κρέας» και οι ονομασίες (3) ζωικών ειδών από τα οποία προέρχεται | μεροσ γ – προσδιορισμοσ ορισμενων συστατικων με την ονομασια της κατηγοριασ τους ακολουθουμενη από την ειδικη ονομασια τους ή τον αριθμο εκ Τα πρόσθετα τροφίμων και ένζυμα, εκτός αυτών που ορίζονται στο άρθρο 21 στοιχείο β), που ανήκουν σε μια από τις κατηγορίες που απαριθμούνται στο παρόν μέρος πρέπει να προσδιορίζονται με την ονομασία της εν λόγω κατηγορίας, ακολουθούμενη από την ειδική ονομασία τους ή, όπου ενδείκνυται, τον αριθμό ΕΚ. Στην περίπτωση που ένα συστατικό ανήκει σε πλείονες κατηγορίες, αναγράφεται εκείνη που αντιστοιχεί στην κύρια λειτουργία του μέσα στο συγκεκριμένο τρόφιμο. Ωστόσο, ο προσδιορισμός «τροποποιημένο άμυλο» πρέπει να συνοδεύεται πάντοτε από την ένδειξη της ειδικής φυτικής προέλευσής του, όταν το συστατικό αυτό ενδέχεται να περιέχει γλουτένιο. Μέσο οξίνισης | Διορθωτικό οξύτητας | Αντισυσσωματωτικό | Αντιαφριστικό | Αντιοξειδωτικό | Διογκωτικό | Χρωστικό | Γαλακτωματοποιητής | Αλάτι τήξεως[39] | Σκληρυντικό | Ενισχυτικό γεύσης | Βελτιωτικό αλεύρων | Πηκτωματοποιητής | Υλικό επικάλυψης | Υγροσκοπικό μέσο | Τροποποιημένο άμυλο[40] | Συντηρητικό | Προωστικό αέριο | Διογκωτικό ζύμης | Σταθεροποιητής | Γλυκαντικό | Πυκνωτικό μέσο | μεροσ δ – προσδιορισμοσ αρτυματων στον καταλογο συστατικων 1. Τα αρτύματα αναφέρονται με τον όρο «άρτυμα(-ύματα)» ή με ειδικότερη ονομασία ή περιγραφή της αρτυματικής ουσίας. 2. Η κινίνη ή/και η καφεΐνη που χρησιμοποιείται ως άρτυμα στην παραγωγή ή την παρασκευή τροφίμου αναφέρεται με την ονομασία της στον κατάλογο συστατικών αμέσως μετά τον όρο «αρτύματα». 3. Η λέξη «φυσικό» ή κάθε άλλη λέξη που ουσιαστικά έχει την ίδια έννοια, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον για αρτύματα στις οποίες το αρτυματικό συστατικό περιέχει αποκλειστικά αρτυματικές ουσίες όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο β) σημείο i) της οδηγίας 88/388/ΕΟΚ ή/και αρτυματικά παρασκευάσματα όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο γ) της εν λόγω οδηγίας. 4. Σε περίπτωση που η ονομασία του αρτύματος περιέχει αναφορά στη φύση ή στη φυτική ή ζωική προέλευση των ουσιών που χρησιμοποιήθηκαν, ο όρος «φυσικό» ή οποιαδήποτε άλλη έκφραση με την ίδια ουσιαστικά έννοια, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνον εφόσον το αρωματικό συστατικό έχει απομονωθεί, με κατάλληλες φυσικές μεθόδους ή με ενζυματικές ή μικροβιολογικές μεθόδους ή με παραδοσιακές μεθόδους παρασκευής τροφίμων. αποκλειστικά και μόνον, ή σχεδόν αποκλειστικά, από το αντίστοιχο τρόφιμο ή την αντίστοιχη πηγή αρτυματικών υλών. μεροσ ε – προσδιορισμοσ συνθετων συστατικων 1. Ένα σύνθετο συστατικό μπορεί να αναγράφεται στον κατάλογο των συστατικών με την ονομασία του, εφόσον αυτή προβλέπεται από την νομοθεσία ή έχει καθιερωθεί από τη χρήση, κατά την κατιούσα σειρά περιεκτικότητας και ακολουθούμενη αμέσως από απαρίθμηση των δικών του συστατικών. 2. Ο κατάλογος συστατικών για σύνθετα συστατικά δεν είναι υποχρεωτικός: α) όταν η σύσταση του σύνθετου συστατικού ορίζεται στην τρέχουσα κοινοτική νομοθεσία και στο βαθμό που το σύνθετο συστατικό αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 2% του τελικού προϊόντος· ωστόσο, η παρούσα διάταξη δεν ισχύει για πρόσθετα τροφίμων, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 21 στοιχεία α) έως δ)· ή β) για σύνθετα συστατικά που αποτελούνται από μίγματα μπαχαρικών ή/και βοτάνων που αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 2% του τελικού προϊόντος, με εξαίρεση τα πρόσθετα τροφίμων, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 21 στοιχεία α) έως δ)· ή γ) όταν το σύνθετο συστατικό είναι τρόφιμο για το οποίο δεν απαιτείται κατάλογος συστατικών από την κοινοτική νομοθεσία. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΕΝΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ 1. Η ποσοτική ένδειξη των συστατικών δεν απαιτείται: α) όσον αφορά συστατικό ή κατηγορία συστατικών: (i) των οποίων το καθαρό στραγγισμένο βάρος δηλώνεται σύμφωνα με το σημείο 5 του παραρτήματος VIII· ή (ii) για τις οποίες είναι ήδη υποχρεωτική η αναφορά των ποσοτήτων στην επισήμανση, δυνάμει των κοινοτικών διατάξεων· ή (iii) που χρησιμοποιούνται σε μικρές ποσότητες για αρτυματικούς σκοπούς· ή (iv) που, ενώ εμφανίζονται στην ονομασία του τροφίμου, δεν είναι καθοριστικά για την επιλογή του καταναλωτή στο κράτος μέλος εμπορίας, επειδή η διακύμανση της ποσότητας δεν είναι ουσιώδης για το χαρακτηρισμό του τροφίμου ή τέτοιας φύσεως ώστε να το διακρίνει από άλλα παρόμοια προϊόντα· ή β) όταν ειδικές κοινοτικές διατάξεις ορίζουν επακριβώς την ποσότητα του συστατικού ή της κατηγορίας συστατικών, χωρίς να προβλέπεται η ένδειξή της στην επισήμανση· ή γ) στις περιπτώσεις που ορίζονται στο παράρτημα VI μέρος Α σημεία 4 και 5. 2. Το άρθρο 23 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) δεν ισχύουν για: α) κάθε συστατικό ή κατηγορία συστατικών που καλύπτεται από την ένδειξη «με γλυκαντικές ουσίες» ή «με σάκχαρα και γλυκαντικές ουσίες», εάν η ένδειξη αυτή συνοδεύει την ονομασία του τροφίμου, σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ· ή β) κάθε πρόσθετη βιταμίνη και ανόργανο στοιχείο, εάν η εν λόγω ουσία εμπίπτει στη διατροφική δήλωση. 3. Η ένδειξη της ποσότητας ενός συστατικού ή μιας κατηγορίας συστατικών: α) εκφράζεται ως ποσοστό, το οποίο αντιστοιχεί στην ποσότητα του συστατικού ή των συστατικών κατά τη στιγμή της χρησιμοποίησής τους· και β) εμφανίζεται είτε εντός της ονομασίας του τροφίμου είτε αμέσως δίπλα από αυτήν ή στον κατάλογο συστατικών σε συνδυασμό με το εν λόγω συστατικό ή την κατηγορία συστατικών. 4. Κατά παρέκκλιση από το σημείο 3, α) όταν τα τρόφιμα έχουν απωλέσει υγρασία κατόπιν θερμικής ή άλλης επεξεργασίας, η ποσότητα εκφράζεται ως εκατοστιαία αναλογία η οποία αντιστοιχεί στις ποσότητες των χρησιμοποιηθέντων συστατικών, αναγόμενες στο τελικό προϊόν, εκτός εάν αυτή η ποσότητα ή η αναγραφόμενη στην επισήμανση συνολική ποσότητα όλων των συστατικών υπερβαίνει το 100%, οπότε η ποσότητα εκφράζεται με βάση το βάρος του ή των χρησιμοποιηθέντων συστατικών για την παρασκευή 100g τελικού προϊόντος· β) οι ποσότητες των πτητικών συστατικών αναγράφονται κατά σειρά βάρους στο τελικό προϊόν· γ) η ποσότητα των συστατικών που χρησιμοποιούνται σε συμπυκνωμένη ή αφυδατωμένη μορφή και ανασυνιστώνται κατά την παρασκευή είναι δυνατό να αναγράφεται με τη σειρά αναλογίας κατά βάρος πριν από τη συμπύκνωση ή την αφυδάτωση· δ) όταν πρόκειται για συμπυκνωμένα ή αφυδατωμένα τρόφιμα στα οποία πρέπει να προστεθεί νερό, οι αναγραφόμενες ποσότητες των συστατικών είναι δυνατόν να αναγράφονται με βάση την αναλογία κατά βάρος στο ανασυσταθέν προϊόν. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΗΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣ 1. Η καθαρή ποσότητα δεν είναι υποχρεωτική στην περίπτωση τροφίμων: α) τα οποία υπόκεινται σε σημαντικές απώλειες του όγκου ή τους βάρους τους και που πωλούνται με το κομμάτι ή ζυγίζονται ενώπιον του αγοραστή· ή β) των οποίων η καθαρή ποσότητα είναι μικρότερη από 5 γραμμάρια ή 5 χιλιοστόλιτρα· η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται, ωστόσο, στην περίπτωση των μπαχαρικών και των βοτάνων. 2. Όταν η ένδειξη ορισμένου τύπου ποσότητας (όπως η ονομαστική ποσότητα, η ελάχιστη ποσότητα, η μέση ποσότητα) απαιτείται από τις κοινοτικές διατάξεις ή, αν δεν υπάρχουν τέτοιες, από τις εθνικές διατάξεις, για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, η ποσότητα αυτή θεωρείται ως η καθαρή ποσότητα. 3. Όταν μια προσυσκευασία αποτελείται από δύο ή περισσότερες αυτοτελείς προσυσκευασίες που περιέχουν την ίδια ποσότητα του ίδιου προϊόντος, η ένδειξη της καθαρής ποσότητας δίνεται με αναγραφή της καθαρής ποσότητας που περιέχεται σε κάθε αυτοτελή συσκευασία και του ολικού αριθμού των συσκευασιών αυτών. Οι ενδείξεις αυτές δεν είναι, ωστόσο, υποχρεωτικές, όταν ο ολικός αριθμός των αυτοτελών συσκευασιών διακρίνεται σαφώς και είναι δυνατόν να μετρηθεί εύκολα απ’ έξω και όταν μία τουλάχιστον ένδειξη της καθαρής ποσότητας που περιέχεται σε κάθε αυτοτελή συσκευασία είναι δυνατόν να διακρίνεται καθαρά απ’ έξω. 4. Όταν μια προσυσκευασία αποτελείται από δύο ή περισσότερες αυτοτελείς συσκευασίες που δεν θεωρούνται μονάδες πωλήσεως, η ένδειξη της καθαρής ποσότητας δίνεται με αναγραφή της ολικής καθαρής ποσότητας και του ολικού αριθμού των αυτοτελών συσκευασιών. 5. Όταν ένα στερεό τρόφιμο παρουσιάζεται μέσα σε υγρό καλύψεως, αναγράφεται και το καθαρό στραγγισμένο βάρος του τροφίμου αυτού. Για τους σκοπούς του παρόντος σημείου ως «υγρό κάλυψης» νοείται ένα από τα κατωτέρω προϊόντα, ενδεχομένως σε μείγματα μεταξύ τους και σε κατεψυγμένη ή υπερκατεψυγμένη κατάσταση, εφόσον το υγρό δεν αποτελεί παρά απλή προσθήκη σε σχέση με τα βασικά στοιχεία του παρασκευάσματος αυτού και δεν αποτελεί συνεπώς αποφασιστικό παράγοντα για την αγορά: νερό, υδατικά διαλύματα αλάτων, άλμη, υδατικά διαλύματα βρώσιμων οξέων, ξίδι, υδατικά διαλύματα σακχάρων, υδατικά διαλύματα άλλων γλυκαντικών ουσιών ή υλών, χυμοί φρούτων ή λαχανικών στην περίπτωση φρούτων ή λαχανικών. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IX ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ 1. Η ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας αναγράφεται ως εξής: α) Πριν από την ημερομηνία πρέπει να αναγράφεται η ένδειξη: - «Ανάλωση κατά προτίμηση πριν από...», εφόσον περιλαμβάνεται και η ακριβής ημέρα, - «Ανάλωση κατά προτίμηση πριν από το τέλος...», στις υπόλοιπες περιπτώσεις. β) Οι ενδείξεις που προβλέπονται στο σημείο α) συνοδεύονται: - είτε από την ίδια την ημερομηνία, - είτε από αναφορά η οποία παραπέμπει στο σημείο της ετικέτας όπου αναγράφεται η ημερομηνία. Αν είναι αναγκαίο, οι ενδείξεις αυτές συμπληρώνονται με αναγραφή των συνθηκών διατηρήσεως με την τήρηση των οποίων εξασφαλίζεται η αναγραφόμενη διατηρησιμότητα. γ) Η ημερομηνία αναγράφεται σε μη κωδικοποιημένη μορφή και συνίσταται, κατά σειρά, από την ημέρα, το μήνα και το έτος. Ωστόσο, για τρόφιμα: - με διατηρησιμότητα μικρότερη από τρεις μήνες, αρκεί η αναγραφή της ημέρας και του μήνα· - με διατηρησιμότητα μεγαλύτερη από τρεις μήνες, αλλά όχι μεγαλύτερη από 18 μήνες αρκεί η αναγραφή του μήνα και του έτους· - για τρόφιμα με διατηρησιμότητα μεγαλύτερη από 18 μήνες, αρκεί η αναγραφή του έτους. δ) Με την επιφύλαξη των κοινοτικών διατάξεων σχετικά με άλλες ενδείξεις της ημερομηνίας, η ένδειξη της ημερομηνίας διατηρησιμότητας δεν απαιτείται: - για νωπά φρούτα και λαχανικά, στα οποία περιλαμβάνονται και οι πατάτες, και τα οποία δεν έχουν αποφλοιωθεί, κοπεί ή υποστεί παρόμοια επεξεργασία· η παρέκκλιση αυτή δεν εφαρμόζεται στους βλαστάνοντες σπόρους και στα παρόμοια προϊόντα, όπως τα φύτρα ψυχανθών· - για τους οίνους, τα κρασιά λικέρ, τους αφρώδεις οίνους, τους αρωματικούς οίνους και τα παρόμοια προϊόντα που προέρχονται από διάφορα φρούτα εκτός από το σταφύλι, καθώς και για τα ποτά των κωδικών ΣΟ 22060091, 22060093 00 και 22060099 που παράγονται από σταφύλι ή γλεύκος σταφυλιού· - για τα ποτά με κατ' όγκον περιεκτικότητα σε οινόπνευμα τουλάχιστον 10%· - για μη αλκοολούχα αναψυκτικά, χυμούς φρούτων, νέκταρ φρούτων και αλκοολούχα ποτά με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα μεγαλύτερη από 1,2% που είναι συσκευασμένα σε ιδιαίτερα δοχεία χωρητικότητας άνω των πέντε λίτρων και τα οποία πρόκειται να διατεθούν σε μονάδες ομαδικής εστίασης· - για τα προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής τα οποία, από τη φύση τους, καταναλώνονται συνήθως μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες από την παρασκευή τους· - για το ξίδι· - για το μαγειρικό άλας· - για τα σάκχαρα σε στερεά μορφή· - για τα σακχαρώδη προϊόντα που αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από αρωματισμένα ή/και χρωματισμένα σάκχαρα· - για τις τσίκλες και τα παρόμοια προϊόντα για μάσημα· - για τις ατομικές μερίδες παγωτών. 2. Η ημερομηνία «ανάλωση πριν από» αναγράφεται ως εξής: α) Πρέπει να προηγείται η «ανάλωση πριν από…»· β) Οι ενδείξεις σημείο α) συνοδεύονται: - είτε από την ίδια την ημερομηνία, - είτε από αναφορά η οποία παραπέμπει στο σημείο της ετικέτας όπου αναγράφεται η ημερομηνία. Τα στοιχεία αυτά ακολουθούνται από την περιγραφή των συνθηκών διατήρησης οι οποίες πρέπει να τηρούνται. γ) Η ημερομηνία αναγράφεται σε μη κωδικοποιημένη μορφή και συνίσταται, κατά σειρά, από την ημέρα, το μήνα και ενδεχομένως το έτος. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ X ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ Ο πραγματικός ογκομετρικός αλκοολικός τίτλος ποτών με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα μεγαλύτερη από 1,2% κατ’ όγκον, αναφέρεται με αριθμό έως ένα δεκαδικό ψηφίο. Ακολουθείται από το σύμβολο «% vol.» του οποίου μπορεί να προηγείται η λέξη «οινόπνευμα» ή η συντομογραφία «alc.». Ο αλκοολικός τίτλος καθορίζεται στους 20°C. Οι θετικές και αρνητικές επιτρεπόμενες ανοχές όσον αφορά την ένδειξη του αλκοολικού τίτλου κατ’ όγκον, εκφραζόμενες σε απόλυτες τιμές, απαριθμούνται στον ακόλουθο πίνακα. Ισχύουν με επιφύλαξη των ανοχών που προκύπτουν από τη μέθοδο ανάλυσης που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του αλκοολικού τίτλου. Περιγραφή του ποτού | Θετική ή αρνητική ανοχή | 1. Μπύρες με αλκοολικό τίτλο που δεν υπερβαίνει τα 5,5 % vol.· ποτά που ταξινομούνται στον υπότιτλο 22.07 Β ΙΙ του κοινού δασμολογίου και τα οποία παρασκευάζονται από σταφύλια. | 0,5% vol. | 2. Μπύρες με αλκοολικό τίτλο που υπερβαίνει τα 5,5 % vol.· ποτά που ταξινομούνται στον υπότιτλο 22.07 Β Ι του κοινού δασμολογίου και τα οποία παρασκευάζονται από σταφύλια· μηλίτες, απιδίτες, οίνοι από φρούτα και συναφείς οίνοι, που παράγονται από φρούτα εκτός των σταφυλιών, ημιαφρώδη ή αφρώδη· ποτά με βάση μέλι που έχει υποστεί ζύμωση | 1% vol. | 3. Ποτά που περιέχουν εμβρεγμένα φρούτα ή μέρη φυτών | 1,5% vol. | 4. Κάθε άλλο ποτό με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα από 1,2 % κατ’ όγκον. | 0,3% vol. | ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XI ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ μεροσ α – προσλαμβανομενεσ ποσοτητεσ αναφορασ για βιταμινεσ και μεταλλα (ενηλικεσ) 1. Βιταμίνες και μέταλλα που μπορούν να αναφέρονται και οι συνιστώμενες ημερήσιες δόσεις τους (RDA) Βιταμίνη A (µg) Βιταμίνη D (µg) Βιταμίνη E (mg) Βιταμίνη C (mg) Θειαμίνη (mg) Ριβοφλαβίνη (mg) Νιασίνη (mg) Βιταμίνη B6 (mg) Φολικό οξύ (µg) | 800 5 10 60 1,4 1,6 18 2 200 | Βιταμίνη B12 (µg) Βιοτίνη (mg) Παντοθενικό οξύ (mg) Ασβέστιο (mg) Φωσφόρος (mg) Σίδηρος (mg) Μαγνήσιο (mg) Ψευδάργυρος (mg) Ιώδιο (µg) | 1 0,15 6 800 800 14 300 15 150 | 2. Σημαντική ποσότητα βιταμινών και μετάλλων Κατά κανόνα, η ποσότητα που θα λαμβάνεται υπόψη για να αποφασιστεί ποιες θεωρούνται σημαντικές ποσότητες αντιστοιχεί στο 15% της συνιστώμενης ανοχής που καθορίζεται στο σημείο 1 για 100g ή 100ml ή κατά συσκευασία, εάν αυτή περιέχει μία μόνο μερίδα. μεροσ β – προσλαμβανομενεσ ποσοτητεσ αναφορασ για ενεργεια και επιλεγμενεσ θρεπτικεσ ουσιεσ εκτοσ των βιταμινων και των μεταλλων (ενηλικεσ) Ενέργεια ή θρεπτική ουσία | Προσλαμβανόμενες ποσότητες αναφοράς | Ενέργεια | 8400 kJ (2000 kcal) | Συνολικά λιπαρά | 70 g | Κορεσμένα | 20 g | Υδατάνθρακες | 230 g | Σάκχαρα | 90 g | Αλάτι | 6g | ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XII Συντελεστες μετατροπης συντελεστεσ μετατροπησ για τον υπολογισμο της ενεργειασ Η δηλούμενη τιμή ενέργειας υπολογίζεται με τη χρήση των ακόλουθων συντελεστών μετατροπής: — υδατάνθρακες (εκτός των πολυολών) | 4 kcal/g — 17 kJ/g | — πολυόλες | 2,4 kcal/g — 10 kJ/g | — πρωτεΐνες | 4 kcal/g — 17 kJ/g | — λιπαρά | 9 kcal/g — 37 kJ/g | — διάφορες μορφές salatrim | 6 kcal/g — 25 kJ/g | — αλκοόλες (αιθανόλη) | 7 kcal/g — 29 kJ/g | — οργανικά οξέα | 3 kcal/g — 13 kJ/g | ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XIII ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ μεροσ α – διατυπωση της διατροφικησ δηλωσησ Οι μονάδες που πρέπει να χρησιμοποιούνται στη διατροφική δήλωση είναι οι ακόλουθες: — ενέργεια | kJ και kcal | — λιπαρά | γραμμάρια (g) | — υδατάνθρακες | — ίνες | — πρωτεΐνες | — αλάτι | — βιταμίνες και μέταλλα | οι μονάδες που ορίζονται στο παράρτημα ΧΙ μέρος Α σημείο 1 | — άλλες ουσίες | οι ενδεικνυόμενες μονάδες για κάθε μεμονωμένη ουσία | μεροσ β – σειρα παρουσιασησ της διατροφικησ δηλώσησ για συστατικα υδατανθρακων και λιπαρων 1. Όταν αναφέρονται πολυόλες ή/και άμυλο, η αναφορά συμπεριλαμβάνεται με την ακόλουθη σειρά: υδατάνθρακες | g | εκ των οποίων: | — σάκχαρα | g | — πολυόλες | g | — άμυλα | g | 2. Όταν αναφέρεται η ποσότητα ή/και το είδος λιπαρού οξέος, η αναφορά συμπεριλαμβάνεται με την ακόλουθη σειρά: λιπαρά | g | εκ των οποίων: | — κορεσμένα | g | — trans-λιπαρά | g | — μονοακόρεστα | g | — πολυακόρεστα | g | μεροσ γ - σειρα παρουσιασησ τησ ενεργειασ και των θρεπτικων ουσιων σε μια διατροφικη δηλωση Η σειρά παρουσίασης των πληροφοριών σχετικά με την ενέργεια και τις θρεπτικές ουσίες, ως ενδείκνυται, είναι η ακόλουθη: ενέργεια | kJ και kcal | λιπαρά | g | από τα οποία: | — κορεσμένα | g | — trans-λιπαρά | g | — μονοακόρεστα | g | — πολυακόρεστα | g | υδατάνθρακες | g | από τα οποία: | — σάκχαρα | g | — πολυόλες | g | — άμυλα | g | ίνες | g | πρωτεΐνες | g | αλάτι | g | βιταμίνες και μέταλλα | οι μονάδες που ορίζονται στο παράρτημα ΧΙ μέρος Α σημείο 1 | ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ 1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ: Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές 2. ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΒΔ / ΠΒΔ (διαχείριση βάσει δραστηριοτήτων/προϋπολογισμός βάσει δραστηριοτήτων) Τομέας (-είς) δραστηριότητας και σχετική (-ές) δραστηριότητα (-ες): Υγεία και προστασία των καταναλωτών - Ασφάλεια των τροφίμων, Υγεία των ζώων, Καλή μεταχείριση των ζώων και Υγεία των φυτών 3. ΓΡΑΜΜΕΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 3.1. Γραμμές προϋπολογισμού (επιχειρησιακές γραμμές και συναφείς γραμμές τεχνικής και διοικητικής βοήθειας (πρώην γραμμές B..A) συμπεριλαμβανομένων των ονομασιών τους: Ουδεμία δημοσιονομική επίπτωση. 3.2. Διάρκεια της δράσης και της δημοσιονομικής επίπτωσης: Αόριστη 3.3. Δημοσιονομικά χαρακτηριστικά: Γραμμή προϋπολογισμού | Είδος δαπάνης | Νέα | Συμμετοχή ΕΖΕΣ | Συνεισφορές υποψήφιων χωρών | Τομέας δημοσιονομικών προοπτικών | 4. ΣΥΓΚΕΦΑΛΑΙΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΟΡΩΝ 4.1. Δημοσιονομικοί πόροι 4.1.1. Συγκεφαλαιωτικός πίνακας των πιστώσεων ανάληψης υποχρεώσεων (ΠΑΥ) και των πιστώσεων πληρωμών (ΠΠ) εκατ. ευρώ (τρία δεκαδικά ψηφία) Είδος δαπάνης | Τμήμα αριθ. | Έτος n | n + 1 | n + 2 | n + 3 | n + 4 | n + 5 και επόμενα | Σύνολο | Επιχειρησιακές δαπάνες[41] | Πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων (ΠΑΥ) | 8.1. | α | Πιστώσεις πληρωμών (ΠΠ) | β | Διοικητικές δαπάνες περιλαμβανόμενες στο ποσό αναφοράς[42] | Τεχνική και διοικητική βοήθεια (ΜΔΠ) | 8.2.4. | γ | ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΟΣΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ | Πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων | α+γ | Πιστώσεις πληρωμών | β+γ | Διοικητικές δαπάνες μη περιλαμβανόμενες στο ποσό αναφοράς[43] | Ανθρώπινοι πόροι και συναφείς δαπάνες (ΜΔΠ) | 8.2.5. | δ | Διοικητικές δαπάνες, εκτός ανθρώπινων πόρων και συναφών δαπανών, μη περιλαμβανόμενες στο ποσό αναφοράς (ΜΔΠ) | 8.2.6. | ε | Συνολικές ενδεικτικές δημοσιονομικές δαπάνες της δράσης | ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΥ, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για ανθρώπινους πόρους | α+γ+δ+ε | ΣΥΝΟΛΟ ΠΠ, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για ανθρώπινους πόρους | β+γ+δ+ε | Λεπτομέρειες σχετικά με τη συγχρηματοδότηση Εάν η πρόταση προβλέπει συγχρηματοδότηση από τα κράτη μέλη ή από άλλους οργανισμούς (να διευκρινιστεί από ποιους), ο κατωτέρω πίνακας πρέπει να περιλαμβάνει εκτίμηση του επιπέδου της συγχρηματοδότησης (μπορούν να προστεθούν γραμμές, εάν προβλέπεται η συμμετοχή πολλών οργανισμών στη συγχρηματοδότηση): εκατ. ευρώ (τρία δεκαδικά ψηφία) Συγχρηματοδότης οργανισμός | Έτος n | n + 1 | n + 2 | n + 3 | n + 4 | n + 5 και επόμενα | Σύνολο | …………………… | στ | ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΥ συμπεριλαμβανομένης της συγχρηματοδότησης | α+γ+δ+ε+ στ | 4.1.2. Συμβατότητα με το δημοσιονομικό προγραμματισμό X Η πρόταση είναι συμβατή με τον ισχύοντα δημοσιονομικό προγραμματισμό. ( Η πρόταση απαιτεί επαναπρογραμματισμό του σχετικού τομέα των δημοσιονομικών προοπτικών. ( Η πρόταση ενδέχεται να απαιτήσει την εφαρμογή των διατάξεων της διοργανικής συμφωνίας[44] (σχετικά με το μέσο ευελιξίας ή με την αναθεώρηση των δημοσιονομικών προοπτικών). 4.1.3. Δημοσιονομική επίπτωση στα έσοδα X Η πρόταση δεν έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις στα έσοδα ( Η πρόταση έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις – οι επιπτώσεις στα έσοδα είναι οι ακόλουθες: εκατ. ευρώ (ένα δεκαδικό ψηφίο) Πριν από το δράση [έτος n-1] | Κατάσταση μετά τη δράση | Σύνολο ανθρώπινων πόρων | 5. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ Οι διευκρινίσεις σχετικά με το πλαίσιο της πρότασης πρέπει να δίνονται στην αιτιολογική έκθεση. Το παρόν τμήμα του νομοθετικού δημοσιονομικού δελτίου πρέπει να περιλαμβάνει τις ακόλουθες συμπληρωματικές πληροφορίες: 5.1. Ανάγκη που πρέπει να καλυφθεί βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα Ο προτεινόμενος κανονισμός για την παροχή διατροφικών πληροφοριών στους καταναλωτές αναδιατυπώνει και επικαιροποιεί τους ισχύοντες κανόνες για την επισήμανση τροφίμων, οι οποίοι ισχύουν για τα τρόφιμα γενικά. Θεσπίζει έναν ευέλικτο ανιόντα μηχανισμό που θα επιτρέπει στους εμπλεκόμενους να καινοτομούν όσον αφορά την επισήμανση τροφίμων αλλά και στους κανόνες επισήμανσης να προσαρμόζονται στις διαφορετικές και συνεχώς μεταβαλλόμενες αγορές και απαιτήσεις των καταναλωτών. Οι κανόνες για τη διατροφική επισήμανση αναδιατυπώνονται με τις γενικές διατάξεις περί επισήμανσης των τροφίμων. Η πρόταση καθιστά τη διατροφική επισήμανση υποχρεωτική στο κύριο οπτικό πεδίο της ετικέτας του τροφίμου και επιτρέπει την ανάπτυξη βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά την παρουσίαση των διατροφικών πληροφοριών. Προβλέπεται μεταβατική περίοδος 3 ετών για την εφαρμογή των νέων κανόνων. 5.2. Προστιθέμενη αξία της κοινοτικής συμμετοχής, συνέπεια μεταξύ της πρότασης και των άλλων δημοσιονομικών μέσων, δυνατότητα συνέργειας 5.3. Στόχοι, αναμενόμενα αποτελέσματα και συναφείς δείκτες της πρότασης στο πλαίσιο της ΔΒΔ (διαχείριση βάσει δραστηριοτήτων) Κύριοι στόχοι της νομοθεσίας είναι: - η παροχή στους καταναλωτές της δυνατότητας να κάνουν συνειδητές, ασφαλείς, υγιεινές και βιώσιμες επιλογές· - η παροχή στους καταναλωτές πρόσφορων, χρήσιμων και βάσιμα προσδοκώμενων πληροφοριών· - η εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς· - η ανάπτυξη στην αγορά ενός ανταγωνιστικού περιβάλλοντος. Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους στόχους, το ευρύ πεδίο της αναθεώρησης αντιστοιχεί στους ακόλουθους ειδικούς στόχους: - εξασφάλιση συνέπειας και σαφήνειας στην παροχή πληροφοριών· - προστασία της υγείας των καταναλωτών και αντιμετώπιση ειδικών απαιτήσεων των καταναλωτών για πληροφόρηση· - αποφυγή της παραπλανητικής επισήμανσης· - παροχή στη βιομηχανία της δυνατότητας να καινοτομεί, επιτρέποντάς της να αξιοποιεί την επισήμανση για την προώθηση των προϊόντων της. Θα παρακολουθούνται οι ακόλουθοι δείκτες: η κοινοποίηση από τα κράτη μέλη εθνικών συστημάτων σχετικά με την παροχή διατροφικών πληροφοριών στους καταναλωτές. 5.4. Μέθοδος υλοποίησης (ενδεικτική) Αναφέρατε κατωτέρω τη μέθοδο ή τις μεθόδους[46] που επιλέχθηκε(-αν) για την υλοποίηση της δράσης. X Κεντρική διαχείριση X απευθείας από την Επιτροπή ( έμμεσα με ανάθεση σε: ( εκτελεστικούς οργανισμούς ( οργανισμούς που έχουν συσταθεί από τις Κοινότητες σύμφωνα με το άρθρο 185 του δημοσιονομικού κανονισμού ( εθνικούς δημόσιους οργανισμούς / οργανισμούς με αποστολή δημόσιας υπηρεσίας ( Επιμερισμένη ή αποκεντρωμένη διαχείριση ( με τα κράτη μέλη ( με τρίτες χώρες ( Από κοινού διαχείριση με διεθνείς οργανισμούς (να διευκρινιστεί) Σχετικές παρατηρήσεις: 6. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ 6.1. Σύστημα παρακολούθησης Η γενική παρακολούθηση της νομοθεσίας για την επισήμανση των τροφίμων περιλαμβάνεται στον κανονισμό 882/2004 για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων. Ο εν λόγω κανονισμός προβλέπει ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν αποτελεσματικά τις απαιτήσεις της νομοθεσίας περί τροφίμων. Η Επιτροπή (Γραφείο Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων) ελέγχει την ορθή εφαρμογή εκ μέρους των κρατών μελών. Η παρακολούθηση γίνεται από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, π.χ. μέσω της υποβολής εκθέσεων από τα κράτη μέλη, ΜΚΟ και δραστηριοτήτων αυτοπαρακολούθησης της βιομηχανίας. 6.2. Αξιολόγηση 6.2.1. Εκ των προτέρων 6.2.2. Μέτρα που ελήφθησαν μετά από ενδιάμεση / εκ των υστέρων αξιολόγηση (διδάγματα από ανάλογες εμπειρίες στο παρελθόν) 6.2.3. Όροι και συχνότητα των μελλοντικών αξιολογήσεων Η Επιτροπή πρέπει να διενεργήσει αξιολόγηση της νέας νομοθεσίας 5 έως 7 χρόνια μετά την πλήρη της εφαρμογή, έτσι ώστε να εκτιμήσει τη συνάφειά της με τις ανάγκες των ενδιαφερόμενων μερών. Συγκεκριμένα, η εν λόγω αξιολόγηση πρέπει να επικεντρώνεται στην αποδοχή και την αποτελεσματικότητα των εθνικών συστημάτων, με σκοπό να εκτιμηθεί η ανάγκη για κοινοτικούς κανόνες σε θέματα για τα οποία έχουν θεσπιστεί εθνικά μη δεσμευτικά συστήματα. 7. ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ 8. ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΟΡΩΝ 8.1. Στόχοι της πρότασης από πλευράς δημοσιονομικού κόστους Πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων σε εκατ. ευρώ (τρία δεκαδικά ψηφία) Έτος n | Έτος n+1 | Έτος n+2 | Έτος n+3 | Έτος n+4 | Έτος n+5 | Μόνιμοι ή έκτακτοι υπάλληλοι[48] (XX 01 01) | A*/AD | 3,5 | 3,5 | 3,5 | 3,5 | 3,5 | 3,5 | B*, C*/AST | 1/0.2 | 1/0.2 | 1/0.2 | 1/0.2 | 1/0.2 | 1/0.2 | Προσωπικό που χρηματοδοτείται[49] από το άρθρο XX 01 02 | Λοιπό προσωπικό[50] που χρηματοδοτείται από το άρθρο XX 01 04/05 | ΣΥΝΟΛΟ | 4,7 | 4,7 | 4,7 | 4,7 | 4,7 | 4,7 | 8.2.2. Περιγραφή των καθηκόντων που απορρέουν από τη δράση Εφαρμογή του κανονισμού, δηλαδή θέσπιση κατευθυντήριων γραμμών και εκτελεστικών μέτρων, διαχείριση της κοινοποίησης εθνικών μέτρων σε διαβούλευση με τη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων. Η Επιτροπή θα διευκολύνει επίσης την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ αυτής και των κρατών μελών σχετικά με τα εθνικά συστήματα, θα δημοσιοποιεί λεπτομερή στοιχεία για τα εθνικά συστήματα και θα παρακολουθεί την ανάπτυξη και την εφαρμογή τους. 8.2.3. Πηγές ανθρώπινων πόρων (κανονισμός υπηρεσιακής κατάστασης) Εάν αναφέρονται περισσότερες της μιας πηγές ανθρώπινων πόρων, διευκρινίστε τον αριθμό θέσεων που προέρχεται από καθεμία από τις πηγές αυτές X Θέσεις που έχουν διατεθεί για τη διαχείριση του προγράμματος και πρέπει να αντικατασταθούν ή να παραταθούν ( Θέσεις που έχουν διατεθεί εκ των προτέρων στο πλαίσιο της διαδικασίας ΕΣΠ/ΠΣΠ (Ετήσια Στρατηγική Πολιτική/Προσχέδιο Προϋπολογισμού) για το έτος n ( Θέσεις που θα ζητηθούν στο πλαίσιο της επόμενης διαδικασίας ΕΣΠ/ΠΣΠ ( Θέσεις προς αναδιάταξη με χρησιμοποίηση των υφιστάμενων πόρων της διαχειρίστριας υπηρεσίας (εσωτερική αναδιάταξη) ( Θέσεις που απαιτούνται για το έτος ν αλλά δεν προβλέπονται στο πλαίσιο της διαδικασίας ΕΣΠ/ΠΣΠ του σχετικού οικονομικού έτους 8.2.4. Άλλες διοικητικές δαπάνες περιλαμβανόμενες στο ποσό αναφοράς (XX 01 04/05 – Δαπάνες διοικητικής διαχείρισης) εκατ. ευρώ (τρία δεκαδικά ψηφία) Γραμμή προϋπολογισμού (αριθμός και ονομασία) | Έτος n | Έτος n+1 | Έτος n+2 | Έτος n+3 | Έτος n+4 | Έτος n+5 και επόμενα | ΣΥΝΟΛΟ | Άλλη τεχνική ή διοικητική βοήθεια | - Εσωτερική (intra muros) | - Εξωτερική (extra muros) | Σύνολο τεχνικής και διοικητικής βοήθειας | 8.2.5. Δημοσιονομικές δαπάνες για ανθρώπινους πόρους και συναφείς δαπάνες που δεν περιλαμβάνονται στο ποσό αναφοράς εκατ. ευρώ (τρία δεκαδικά ψηφία) Κατηγορία ανθρώπινων πόρων | Έτος n | Έτος n+1 | Έτος n+2 | Έτος n+3 | Έτος n+4 | Έτος n+5 και επόμενα | Μόνιμοι και έκτακτοι υπάλληλοι (XX 01 01) | Προσωπικό που χρηματοδοτείται από το άρθρο XX 01 02 (επικουρικοί υπάλληλοι, END(=ΑΕΕ), συμβασιούχοι υπάλληλοι, κλπ.) (να αναφερθεί η γραμμή του προϋπολογισμού) | Συνολικές δαπάνες για ανθρώπινους πόρους και συναφείς δαπάνες (ΜΗ περιλαμβανόμενες στο ποσό αναφοράς) | Υπολογισμός– Μόνιμοι και έκτακτοι υπάλληλοι Να γίνει παραπομπή στο σημείο 8.2.1, κατά περίπτωση Υπολογισμός– Προσωπικό που χρηματοδοτείται από το άρθρο XX 01 02 Να γίνει παραπομπή στο σημείο 8.2.1, κατά περίπτωση 8.2.6. Άλλες διοικητικές δαπάνες που δεν περιλαμβάνονται στο ποσό αναφοράς εκατ. ευρώ (τρία δεκαδικά ψηφία) | Έτος n | Έτος n+1 | Έτος n+2 | Έτος n+3 | Έτος n+4 | Έτος n+5 και επόμενα | ΣΥΝΟΛΟ | XX 01 02 11 01 – Αποστολές | XX 01 02 11 02 – Συνεδριάσεις και διασκέψεις | XX 01 02 11 03 – Επιτροπές[52] | XX 01 02 11 04 – Μελέτες και παροχή συμβουλών | XX 01 02 11 05 - Συστήματα πληροφορικής | 2. Σύνολο άλλων δαπανών διαχείρισης (XX 01 02 11) | 3. Άλλες δαπάνες διοικητικής φύσης (να προσδιοριστούν και να αναφερθεί η σχετική γραμμή του προϋπολογισμού) | Σύνολο διοικητικών δαπανών εκτός των ανθρώπινων πόρων και των συναφών δαπανών (που ΔΕΝ περιλαμβάνονται στο ποσό αναφοράς) | Υπολογισμός – Άλλες διοικητικές δαπάνες μη περιλαμβανόμενες στο ποσό αναφοράς [1] ΕΕ C xxx της xx.xx.xxxx. σ. xx. [2] ΕΕ C xxx της xx.xx.xxxx. σ. xx. [3] Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της …………….., κοινή θέση του Συμβουλίου της ………….. [4] ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 575/2006 της Επιτροπής (ΕΕ L 100 της 8.4.2006, σ. 3). [5] ΕΕ L 149 της 11.6.2005, σ. 22. 6 ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2006/142/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 368 της 23.12.2006, σ. 110). [6] ΕΕ L 276 της 6.10.1990, σ. 40. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2003/120/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 333 της 20.12.2003, σ. 51.) [7] COM(2007) 279. [8] ΕΕ L 113 της 30.4.1987, σ. 57. [9] ΕΕ L 300 της 23.11.1994, σ. 14. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2004/77/ΕΚ (ΕΕ L 162 της 30.4.2004, σ. 76). [10] ΕΕ L 69 της 16.3.1999, σ. 22. [11] ΕΕ L 191 της 19.7.2002, σ. 20. [12] ΕΕ L 97 της 1.4.2004, σ. 44. [13] ΕΕ L 162 της 30.4.2004, σ. 76. [14] ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1. [15] ΕΕ L […] της […], σ. […]. [16] ΕΕ L 302 της 19.10.1993, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1791/2006 του Συμβουλίου (ΕΕ L 363 της 20.12.2006, σ. 1). [17] ΕΕ L 253 της 11.10.1993, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2005 της Επιτροπής (ΕΕ L 148 της 11.6.2005, σ. 5). [18] ΕΕ L 404 της 30.12.2006, σ. 9. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε με … [19] ΕΕ L 404 της 30.12.2006, σ. 26. [20] ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23. Απόφαση όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2006/512/ΕΚ (ΕΕ L 200 της 22.7.2006, σ. 11). [21] ΕΕ L 139 της 30.4.2004, σ. 1. [22] ΕΕ L 40 της 11.2.1989, σ. 27. [23] ΕΕ L 184 της 15.7.1988, σ. 61. [24] ΕΕ L 178 της 17.7.2000, σ. 1. [25] ΕΕ L 144 της 4.6.1997, σ. 19. [26] ΕΕ L 183 της 12.7.2002, σ. 51. [27] ΕΕ L 229 της 30.8.1980, σ. 1. [28] ΕΕ L 186 της 30.6.1989, σ. 27. [29] ΕΕ L 204 της 21.7.1998, σ. 37. [30] ΕΕ L 275 της 25.8.2004, σ. 17. [31] Και τα προϊόντα τους στο βαθμό που η επεξεργασία την οποία έχουν υποστεί δεν είναι πιθανό να αυξήσει το επίπεδο αλλεργιογένεσης που εκτιμήθηκε από την ΕΑΑΤ για το σχετικό προϊόν από το οποίο προέρχονται [32] ΕΕ L 40 της 11.2.1989, σ. 27. [33] Το επίπεδο εφαρμόζεται στα προϊόντα όπως προτείνονται έτοιμα προς κατανάλωση ή όπως έχουν ανασυσταθεί σύμφωνα με τις οδηγίες των παραγωγών. [34] ΕΕ L 66 της 13.3.1999, σ. 26. [35] Το διάφραγμα και οι μασητήρες περιλαμβάνονται στους σκελετικούς μύες, ενώ η καρδιά, η γλώσσα, οι μύες του κεφαλιού (εκτός των μασητήρων), οι μύες του καρπού, του ταρσού και της ουράς εξαιρούνται. [36] Για την επισήμανση στα αγγλικά, ο προσδιορισμός αυτός μπορεί να αντικατασταθεί από τη γενική ονομασία των συστατικών για τα εν λόγω ζωικά είδη. [37] Η περιεκτικότητα σε συνδετικό ιστό υπολογίζεται με βάση την αναλογία μεταξύ της περιεκτικότητας σε κολλαγόνα και της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες κρέατος. Ως περιεκτικότητα σε κολλαγόνα θεωρείται η περιεκτικότητα σε υδροξυπρολίνη πολλαπλασιασμένη με το συντελεστή 8. [38] Μόνο για τα τηγμένα τυριά και τα προϊόντα με βάση το τετηγμένο τυρί. [39] Δεν απαιτείται ένδειξη της ειδικής ονομασίας ή του αριθμού ΕΚ. [40] Δαπάνες εκτός κεφαλαίου xx 01 του σχετικού τίτλου xx. [41] Δαπάνες του άρθρου xx 01 04 του τίτλου xx. [42] Δαπάνες κεφαλαίου xx 01 εκτός των δαπανών των άρθρων xx 01 04 ή xx 01 05. [43] Βλέπε σημεία 19 και 24 της διοργανικής συμφωνίας. [44] Να προστεθούν στήλες εάν είναι αναγκαίο, δηλαδή εάν η διάρκεια της δράσης υπερβαίνει τα 6 έτη. [45] Εάν αναφέρονται περισσότερες μέθοδοι, να δοθούν συμπληρωματικές διευκρινίσεις στο τμήμα «Σχετικές παρατηρήσεις» του παρόντος σημείου. [46] Όπως περιγράφεται στο τμήμα 5.3. [47] Των οποίων το κόστος ΔΕΝ καλύπτεται από το ποσό αναφοράς. [48] Των οποίων το κόστος ΔΕΝ καλύπτεται από το ποσό αναφοράς. [49] Των οποίων το κόστος περιλαμβάνεται στο ποσό αναφοράς. [50] Να γίνει παραπομπή στο νομοθετικό δημοσιονομικό δελτίο που αφορά ειδικά τον (τους) εν λόγω εκτελεστικό (-ούς) οργανισμό (-ούς). [51] Να διευκρινιστεί το είδος της επιτροπής και η ομάδα στην οποία ανήκει.