31986L0362

Οδηγία 86/362/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 24ης Ιουλίου 1986 που αφορά τον καθορισμό των ανωτάτων περιεκτικοτήτων για τα κατάλοιπα φυτοφαρμάκων μέσα και πάνω στα σιτηρά

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 221 της 07/08/1986 σ. 0037 - 0042
Φινλανδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 3 τόμος 21 σ. 0220
Σουηδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 3 τόμος 21 σ. 0220


*****

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 24ης Ιουλίου 1986

που αφορά τον καθορισμό των ανωτάτων περιεκτικοτήτων για τα κατάλοιπα φυτοφαρμάκων μέσα και πάνω στα σιτηρά

(86/362/ΕΟΚ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 43 και 100,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

ότι η φυτική παραγωγή καταλαμβάνει πολύ σημαντική θέση στην Κοινότητα·

ότι η απόδοση της παραγωγής αυτής επηρεάζεται συνεχώς από τους επιβλαβείς οργανισμούς και τα ζιζάνια·

ότι, είναι απολύτως ουσιώδης η προστασία των φυτών και των φυτικών προϊόντων από τους οργανισμούς αυτούς, όχι μόνο για να αποφευχθεί μείωση της απόδοσης ή ζημία των συγκομιζομένων προϊόντων αλλά και για να αυξηθεί η παραγωγικότητα στη γεωργία·

ότι η χρησιμοποίηση χημικών φυτοφαρμάκων αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μέσα προστασίας των φυτών και των φυτικών προϊόντων από την επίδραση αυτών των επιβλαβών οργανισμών·

ότι, εντούτοις, αυτά τα φυτοφάρμακα δεν έχουν μόνο ευνοϊκή επίδραση επί της φυτικής παραγωγής, δεδομένου ότι πρόκειται, γενικά, για τοξικές ουσίες ή παρασκεύασμα με επικίνδυνες δευτερογενείς συνέπειες·

ότι ένας μεγάλος αριθμός από τα φυτοφάρμακα αυτά και τα προϊόντα τους που προκύπτουν από το μεταβολισμό ή την αποσύνθεσή τους μπορεί να έχει επιβλαβείς συνέπειες για τους καταναλωτές φυτικών προϊόντων·

ότι αυτά τα φυτοφάρμακα και οι τυχόν προσμείξεις τους είναι δυνατό να αποτελούν κίνδυνο για το περιβάλλον·

ότι μερικά κράτη μέλη, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους αυτούς, έχουν ήδη καθορίσει ανώτατες περιεκτικότητες για ορισμένα κατάλοιπα φυτοφαρμάκων πάνω και μέσα στα σιτηρά·

ότι η ύπαρξη ανομοιοτήτων μεταξύ των κρατών μελών σε ό,τι αφορά τις επιτρεπόμενες ανώτατες περιεκτικότητες σε κατάλοιπα φυτοφαρμάκων, μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία κωλυμάτων στις συναλλαγές και κατ' αυτόν τον τρόπο να εμποδίσει την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο εσωτερικό της Κοινότητας·

ότι, για το λόγο αυτό, πρέπει να καθοριστούν, σε ένα πρώτο στάδιο, οι ανώτατες περιεκτικότητες ορισμένων δραστικών ουσιών στα σιτηρά, που πρέπει να τηρούνται όταν τα προϊόντα αυτά τίθενται σε κυκλοφορία·

ότι, επιπλέον, με την τήρηση των ανωτάτων περιεκτικοτήτων εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και η καλή προστασία της υγείας των καταναλωτών·

ότι, συγχρόνως, πρέπει να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να ελέγχουν τις περιεκτικότητες σε κατάλοιπα φυτοφαρμάκων στα σιτηρά που παράγονται και καταναλίσκονται στο έδαφός τους, μέσω συστήματος επίβλεψης και συναφών μέτρων, για την εξασφάλιση προστασίας ανάλογης με εκείνη που παρέχει η εφαρμογή των καθοριζομένων ανωτάτων περιεκτικοτήτων·

ότι, σε ειδικές περιπτώσεις, και ιδίως στην περίπτωση των υγρών πτητικών ή αεριούχων προϊόντων απεντόμωσης, θα έπρεπε να επιτραπεί στα κράτη μέλη να δέχονται, για τα σιτηρά που δεν προορίζονται για άμεση κατανάλωση, υψηλότερες ανώτατες περιεκτικότητες από τις προβλεπόμενες, εφόσον εξασφαλίζεται με κατάλληλο έλεγχο, ότι τα προϊόντα αυτά διατίθενται τελικό χρήστη ή στον καταναλωτή μόνο όταν η περιεκτικότητά τους σε κατάλοιπα δεν υπερβαίνει πλέον τις επιτρεπόμενες ανώτατες περιεκτικότητες·

ότι δεν είναι ανάγκη να εφαρμόζεται η παρούσα οδηγία στα προϊόντα που προορίζονται για εξαγωγή στις τρίτες χώρες, προς παρασκευή προϊόντων εκτός από τα τρόφιμα ή προς σπορά·

ότι πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να μειώνουν προσωρινά τις καθορισμένες περιεκτικότητες, αν αποδειχθούν απροσδόκητα επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία ή την υγεία των ζώων·

ότι ενδείκνυται, στην περίπτωση αυτή, να καθιερωθεί στενή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής, στα πλαίσια της Μόνιμης Φυτοϋγειονομικής Επιτροπής·

ότι, για να εξασφαλιστεί η τήρηση των διατάξεων της παρούσας οδηγίας όταν τίθενται σε κυκλοφορία τα σχετικά προϊόντα, τα κράτη μέλη πρέπει να προβλέπουν πρόσφορα μέτρα ελέγχου·

ότι θα έπρεπε να καθιερωθούν κοινοτικές μέθοδοι δειγματοληψίας και ανάλυσης οι οποίες τουλάχιστον θα χρησιμοποιούνται ως μέθοδοι αναφοράς·

ότι οι μέθοδοι δειγματοληψίας και ανάλυσης είναι θέματα τεχνικής και επιστημονικής φύσης και, ως εκ τούτου, θα έπρεπε να καθορίζονται με διαδικασία που να καθιερώνει στενή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής, στα πλαίσια της Μόνιμης Φυτοϋγειονομικής Επιτροπής·

ότι είναι σκόπιμο να υποβάλλουν τα κράτη μέλη κάθε χρόνο έκθεση στην Επιτροπή επί των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από τα μέτρα ελέγχου τους, έτσι ώστε να καθίσταται δυνατή η συγκέντρωση πληροφοριών για τις περιεκτικότητες σε κατάλοιπα των φυτοφαρμάκων, στο επίπεδο της Κοινότητας, στο σύνολό της·

ότι το Συμβούλιο θα πρέπει να επανεξετάσει την παρούσα οδηγία το αργότερο στις 30 Ιουνίου 1991, προκειμένου να οικοδομηθεί ένα ομοιόμορφο κοινοτικό σύστημα,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται, με την επιφύλαξη της οδηγίας 74/63/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 1973 περί καθορισμού των ανωτάτων ορίων περιεκτικότητας των ζωοτροφών σε ανεπιθύμητες ουσίες και προϊόντα (1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 86/354/ΕΟΚ (2), στα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι, εφόσον τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν κατάλοιπα των φυτοφαρμάκων που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ.

Άρθρο 2

1. Κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας, με τον όρο « κατάλοιπα φυτοφαρμάκων» νοούνται τα υπολείμματα των φυτοφαρμάκων ή των προϊόντων που προκύπτουν από το μεταβολισμό, την αποσύνθεση ή την αντίδρασή τους, τα οποία απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ, που ευρίσκονται πάνω ή μέσα στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1.

2. Κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας, με τον όρο «θέση σε κυκλοφορία» νοείται κάθε επί πληρωμή ή δωρεάν παράδοση των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1.

Άρθρο 3

1. Τα κράτη μέλη φροντίζουν ώστε τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 να μην παρουσιάζουν, από τη στιγμή που τίθενται σε κυκλοφορία, κανένα κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία οφειλόμενο στην παρουσία καταλοίπων φυτοφαρμάκων.

2. Τα κράτη μέλη δεν δύνανται να απαγορεύσουν ή να παρεμποδίσουν στο έδαφός τους την κυκλοφορία των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1, λόγω της παρουσίας καταλοίπων φυτοφαρμάκων, παρά μόνον εάν η ποσότητα των εν λόγω καταλοίπων υπερβαίνει τις ανώτατες περιεκτικότητες που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ.

Άρθρο 4

1. Τα κράτη μέλη ορίζουν ότι τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 δεν δύνανται να περιέχουν, από τη στιγμή που τίθενται σε κυκλοφορία, κατάλοιπα φυτοφαρμάκων που να υπερβαίνουν τις ανώτατες περιεκτικότητες που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ.

2. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κάθε αναγκαία διάταξη προκειμένου να εξασφαλίσουν, με δειγματοληπτικούς τουλάχιστον ελέγχους, την τήρηση των ανωτάτων περιεκτικοτήτων που καθορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 1.

Άρθρο 5

1. Στην περίπτωση προϊόντων τα οποία απαριθμούνται στο άρθρο 1, εκτός από αυτά που έχουν εισαχθεί από τρίτη χώρα ή που προορίζονται για άλλο κράτος μέλος, τα κράτη μέλη μπορούν, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 4, να συνεχίσουν να εφαρμόζουν σύστημα που ήδη ισχύει στο έδαφός τους και επιτρέπει τον έλεγχο της παρουσίας καταλοίπων φυτοφαρμάκων, και να λαμβάνουν παράλληλα κάθε άλλο μέτρο με σκοπό την επίτευξη αποτελέσματος αναλόγου με τις περιεκτικότητες σε κατάλοιπα φυτοφαρμάκων που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ έτσι ώστε να εκτιμηθεί μέχρι ποιο βαθμό ο πληθυσμός τους εκτίθεται συνολικά, μέσω της διατροφής, στους κινδύνους από τα κατάλοιπα αυτά, όποια και αν είναι η πηγή τους. Τέτοια μέτρα περιλαμβάνουν τακτικές και αντιπροσωπευτικές έρευνες σχετικά με τις περιεκτικότητες σ' αυτά τα κατάλοιπα φυτοφαρμάκων που περιέχονται σε τυπικά διαιτολόγια.

2. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή για κάθε εφαρμογή της παραγράφου 1.

Άρθρο 6

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν την παρουσία μέσα και πάνω στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, των καταλοίπων φυτοφαρμάκων που απαριθμούνται στο μέρος Β του παραρτήματος ΙΙ, σε ποσότητες μεγαλύτερες από αυτές που έχουν καθοριστεί, εάν τα συγκεκριμένα προϊόντα δεν προορίζονται για άμεση κατανάλωση και εφόσον εξασφαλίζεται, μέσω κατάλληλου ελέγχου, ότι μπορούν να τεθούν στη διάθεση του τελικού χρήστη ή του καταναλωτή, όταν παραδίδονται άμεσα σε αυτόν, μόνον εάν η περιεκτικότητά τους σε κατάλοιπα δεν υπερβαίνει πλέον τις ανώτατες περιεκτικότητες που καθορίζονται στο μέρος Β. Τα κράτη αυτά ενημερώνουν τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή για τα μέτρα που έλαβαν. Τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται σε όλα τα προϊόντα που αναφέρονται εκεί ανεξάρτητα από την καταγωγή τους.

Άρθρο 7

Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή, πριν από την 1η Αυγούστου κάθε έτους, έκθεση για τα αποτελέσματα των επισήμων ελέγχων, της ασκηθείσας επίβλεψης και των άλλων μέτρων που ελήφθησαν σύμφωνα με το άρθρο 4 και, ενδεχομένως, το άρθρο 5 κατά το προηγούμενο έτος.

Άρθρο 8

1. Οι τρόποι δειγματοληψίας και οι μέθοδοι ανάλυσης που απαιτούνται για τον έλεγχο, την επίβλεψη και τα άλλα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 4 και, ενδεχομένως, στο άρθρο 5, καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 12. Η ύπαρξη κοινοτικών μεθόδων ανάλυσης, που θα χρησιμοποιούνται σε περίπτωση διαφορών, δεν αποκλείει τη χρήση, εκ μέρους των κρατών μελών, άλλων επιστημονικά αξιόπιστων μεθόδων που επιτρέπουν την επίτευξη συγκρίσιμων αποτελεσμάτων.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στα λοιπά κράτη μέλη και την Επιτροπή τις λοιπές μεθόδους που χρησιμοποιούν σύμφωνα με την παράγραφο 1.

Άρθρο 9

1. Όταν το κράτος μέλος θεωρεί ότι κάποια ανώτατη περιεκτικότητα που καθορίζεται στο παράρτημα ΙΙ προκαλεί κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία, και ως εκ τούτου απαιτεί ταχεία επέμβαση, το κράτος μέλος αυτό δύναται να την περιορίσει προσωρινά στο έδαφός του. Στην περίπτωση αυτή, ανακοινώνει αμελλητί στα λοιπά κράτη μέλη και στην Επιτροπή τα ληφθέντα μέτρα, συνοδευόμενα από αιτιολογική έκθεση.

2. Εάν παρουσιασθεί η κατάσταση που προβλέπεται στην παράγραφο 1, αποφασίζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 13, αν οι ανώτατες περιεκτικότητες που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ πρέπει να τροποποιηθούν. Εφόσον το Συμβούλιο ή η Επιτροπή δεν λάβουν καμιά απόφαση σύμφωνα με την προαναφερθείσα διαδικασία, το κράτος μέλος δύναται να διατηρεί τα μέτρα τα οποία έχει θέσει σε εφαρμογή.

Άρθρο 10

Με την επιφύλαξη του άρθρου 9, οι τροποποιήσεις των ανωτάτων περιεκτικοτήτων που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ λόγω της εξέλιξης των τεχνικών και επιστημονικών γνώσεων, αποφασίζονται από το Συμβούλιο με ειδική πλειοψηφία, μετά από πρόταση της Επιτροπής.

Άρθρο 11

Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα μετά από πρόταση της Επιτροπής, θεσπίζει, με οδηγίες, κάθε νέο κατάλογο προϊόντων ή κάθε νέο κατάλογο καταλοίπων φυτοφαρμάκων πάνω και μέσα στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, καθώς και τις ανώτατες περιεκτικότητές τους.

Άρθρο 12

1. Στην περίπτωση προσφυγής στη διαδικασία που καθορίζεται στο παρόν άρθρο, η Μόνιμη Φυτοϋγειονομική Επιτροπή, στο εξής καλούμενη «επιτροπή», συγκαλείται αμελλητί από τον πρόεδρό της είτε με δική του πρωτοβουλία είτε κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους.

2. Στην επιτροπή, οι ψήφοι των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης. Ο πρόεδρος δεν ψηφίζει.

3. Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει σχέδιο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για τα μέτρα αυτά εντός προθεσμίας, την οποία μπορεί να καθορίσει ο πρόεδρος σε συνάρτηση με τον επείγοντα χαρακτήρα των εξεταζομένων θεμάτων. Αποφασίζει με πλειοψηφία πενήντα τεσσάρων ψήφων.

4. Η Επιτροπή θεσπίζει τα μέτρα και τα θέτει σε άμεση εφαρμογή, όταν αυτά είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής. Αν δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής, ή ελλείψει γνώμης, η Επιτροπή υποβάλλει αμέσως στο Συμβούλιο πρόταση για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Το Συμβούλιο θεσπίζει τα μέτρα με ειδική πλειοψηφία.

Αν μετά την πάροδο προθεσμίας τριών μηνών από την υποβολή της πρότασης, το Συμβούλιο δεν θεσπίσει μέτρα, η Επιτροπή θεσπίζει τα προταθέντα μέτρα, εκτός από την περίπτωση που το Συμβούλιο αποφασίζει με απλή πλειοψηφία κατά των εν λόγω μέτρων.

Άρθρο 13

1. Στην περίπτωση προσφυγής στη διαδικασία που καθορίζεται στο παρόν άρθρο, η επιτροπή συγκαλείται αμελλητί από τον πρόεδρο, είτε με δική του πρωτοβουλία είτε κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους.

2. Στην επιτροπή, οι ψήφοι των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης. Ο πρόεδρος δεν ψηφίζει.

3. Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει σχέδιο για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για τα μέτρα αυτά εντός προθεσμίας δύο ημερών. Αποφασίζει με πλειοψηφία πενήντα τεσσάρων ψήφων. 4. Η Επιτροπή θεσπίζει τα μέτρα και τα θέτει σε άμεση εφαρμογή, όταν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής. Αν δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής, ή ελλείψει γνώμης, η Επιτροπή υποβάλλει αμέσως στο Συμβούλιο πρόταση για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Το Συμβούλιο θεσπίζει τα μέτρα με ειδική πλειοψηφία.

Αν μετά την πάροδο προθεσμμίας δεκαπέντε ημερών από την ημερομηνία υποβολής της πρότασης, το Συμβούλιο δεν θεσπίσει μέτρα, η Επιτροπή θεσπίζει τα προτεινόμενα μέτρα, εκτός αν το Συμβούλιο αποφασίσει με απλή πλειοψηφία κατά των εν λόγω μέτρων.

Άρθρο 14

Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, όταν αποδεικνύεται τουλάχιστον από κατάλληλη ένδειξη ότι προορίζονται:

α) για εξαγωγή σε τρίτες χώρες·

β) για παραγωγή μη βρώσιμων ή μη πόσιμων προϊόντων·

γ) για σπορά.

Άρθρο 15

Προκειμένου να τελειοποιηθεί το κοινοτικό καθεστώς που θεσπίζει η παρούσα οδηγία, το Συμβούλιο, με βάση έκθεση της Επιτροπής που θα συνοδεύεται ενδεχομένως από τις κατάλληλες προτάσεις, επανεξετάζει, το βραδύτερο στις 30 Ιουνίου 1991, την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 16

Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία, το βραδύτερο στις 30 Ιουνίου 1988. Πληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου, τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 17

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 24 Ιουλίου 1986.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

A. CLARK

(1) ΕΕ αριθ. C 56 της 6. 3. 1980, σ. 14.

(2) ΕΕ αριθ. C 28 της 9. 2. 1981, σ. 64.

(3) ΕΕ αριθ. C 300 της 18. 11. 1980, σ. 29.

(1) ΕΕ αριθ. L 38 της 11. 2. 1974, σ. 31.

(2) ΕΕ αριθ. L 212 της 2. 8. 1986, σ. 27.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

1.2 // // // Κλάση του κοινού δασμολογίου

// Περιγραφή εμπορευμάτων

// // // ex 10.01 // Σιτάρι // 10.02 // Σίκαλη // 10.03 // Κριθάρι // 10.04 // Βρώμη // ex 10.05 // Καλαμπόκι // ex 10.06 // Ρύζι paddy // ex 10.07 // Φαγόπυρο το εδώδιμο, κεχρί, σόργο, τριτικάλι και άλλα σιτηρά // //

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΤΜΗΜΑ Α

1.2 // // // Κατάλοιπα φυτοφαρμάκων

// Ανώτατη περιεκτικότητα σε mg/kg (ppm) 1.2.3 // // // // 1. Αλντρίν

2. Ντιελντρίν (HEOD) // χωριστά ή μαζί, εκφραζόμενη σε ντιελντρίν (HEOD) // 0,01 1.2 // 3. Ολικά ανόργανα βρωμιούχα άλατα, εκφραζόμενα σε ιόντα Br // 50 // 4. Καρμπαρύλ // 1 : ρύζι

0,5 : άλλα σιτηρά // 5. Χλωρντέιν (σύνολο των ισομερών cis και trans) // 0,02 // 6. DDT (σύνολο των ισομερών του DDT, του TDB και του DDE, εκφραζόμενα σε DDT) // 0,05 // 7. Διαζινόν // 0,05 // 8. 1,2-διβρωμομεθάνιο (διβρωμούχο αιθυλένιο) // 0,01 (1) // 9. Ντιχλωρβός // 2 // 10. Εντοσουλφάν (σύνολο των ισομερών α και β και του θειικού εντοσουλφάν, εκφραζόμενα σε εντοσουλφάν) // 0,2 : αραβόσιτος

0,1 : άλλα σιτηρά // 11. Εντρίν // 0,01 // 12. Επταχλώρ (σύνολο του επταχλώρ και του επταχλωρεποξειδίου, εκφραζόμενα σε επταχλώρ) // 0,01 // 13. Εξαχλωροβενζόλιο (HCB) // 0,01 // 14. Εξαχλωροκυκλοεξάνιο (HCH) // // 14.1. Ισομερές α

14.2. Ισομερές β (σύνολο) // 0,02 // 14.3. Ισομερές γ (λιντέιν) // 0,1 (2) // 15. Μαλαθείο (σύνολο του μαλαθείου και του μαλαοξόν, εκφραζόμενα σε μαλαθείο) // 8 // 16. Φωσφαμιντόν // 0,05 // 17. Πυρεθρίνες (σύνολο των πυρεθρινών Ι και ΙΙ, των κινερινών Ι και ΙΙ, και των ιασμολινών Ι και ΙΙ) // 3 // 18. Τριχλωρφόν // 0,1 // //

(1) Κατά τη διάρκεια μεταβατικής περιόδου που λήγει το αργότερο στις 30 Ιουνίου 1991, τα κράτη μέλη των οποίων οι αρχές ελέγχου δεν δύνανται ακόμη να καθορίσουν, με συνήθη τρόπο, τα κατάλοιπα στο καθορισμένο όριο των 0,01 mg/kg, μπορούν να χρησιμοποιήσουν μεθόδους των οποίων το όριο καθορισμού δεν υπερβαίνει τα 0,5 mg/kg.

(2) Από 1ης Ιανουαρίου 1990. ΤΜΗΜΑ Β

1.2 // // // Κατάλοιπα φυτοφαρμάκων

// Ανώτατη περιεκτικότητα σε mg/kg (ppm) // // // 1. Βρωμομεθάνιο (βρωμιούχο μεθύλιο) // 0,1 // 2. Διθειάνθρακας // 0,1 // 3. Τετραχλωράνθρακας // 0,1 // 4. Υδροκυανικό οξύ και κυανούχα άλατα εκφραζόμενα σε υδροκυανικό οξύ // 15 // 5. Φωσφίνη και φωσφορούχα άλατα εκφραζόμενα σε φωσφίνη // 0,1 // //