ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 20ής Φεβρουαρίου 1978 περί των αποβλήτων που προέρχονται από τη βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως τα άρθρα 100 και 235,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Συνελεύσεως(1),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2),

Εκτιμώντας:

ότι τα απόβλητα που προέρχονται από τη βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία καθώς και για το περιβάλλον- ότι κατόπιν τούτου θα έπρεπε να προλαμβάνεται και να μειούται προοδευτικώς η ρύπανση που προκαλείται από αυτά τα απόβλητα προκειμένου να εξαλειφθεί-

ότι τα προγράμματα δράσεως των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του 1973(3) και του 1977(4) στον τομέα του περιβάλλοντος προβλέπουν την ανάγκη αναλήψεως κοινοτικής δράσεως κατά των αποβλήτων που προέρχονται από τη βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου-

ότι μία διαφορά μεταξύ των διατάξεων που ήδη εφαρμόζονται ή αυτών που ευρίσκονται στο στάδιο της προετοιμασίας στα διάφορα Κράτη Μέλη, όσον αφορά τα απόβλητα που προέρχονται από τη βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου, δύναται να δημιουργήσει ανίσους όρους ανταγωνισμού και να έχει ως εκ τούτου άμεση επίπτωση στη λειτουργία της κοινής αγοράς- ότι είναι λοιπόν σκόπιμο να γίνει στον εν λόγω τομέα η προσέγγιση των νομοθεσιών που προβλέπεται στο άρθρο 100 της συνθήκης-

ότι φαίνεται αναγκαίο όπως η προσέγγιση αυτή των νομοθεσιών συνοδεύεται από κοινοτική δράση που θα αποβλέπει με μια ευρύτερη ρύθμιση στην πραγματοποίηση ενός από τους στόχους της Κοινότητος στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και της βελτιώσεως της ποιότητος ζωής- ότι πρέπει λοιπόν προς τον σκοπό αυτό να προβλεφθούν ορισμένες ειδικές διατάξεις- ότι, εφ' όσον οι εξουσίες δράσεως που απαιτούνται για τον σκοπό αυτό δεν προβλέπονται από τη συνθήκη, πρέπει να γίνει προσφυγή στο άρθρο 235 της συνθήκης-

ότι η οδηγία 75/442/ΕΟΚ(5) αφορά τη διάθεση των αποβλήτων εν γένει- ότι για τα απόβλητα που προέρχονται από τη βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου πρέπει να προβλεφθεί ένα ειδικό καθεστώς για την εγγύηση της προστασίας της ανθρωπίνης υγείας και του περιβάλλοντος από τις επιβλαβείς συνέπειες που προκαλούνται από την απόρριψη, την ανεξέλεγκτη εγκατάλειψη ή εναπόθεση αυτών των αποβλήτων-

ότι για την επίτευξη αυτών των στόχων πρέπει να προβλεφθεί ένα σύστημα προηγουμένης αδείας για την απόρριψη, καταβύθιση, εναποθήκευση, απόθεση και έγχυση των αποβλήτων- ότι η χορήγηση της αδείας αυτής πρέπει να υπόκειται σε ειδικές προϋποθέσεις-

ότι η απόρριψη, η καταβύθιση, η εναποθήκευση, η απόθεση και η έγχυση στο έδαφος των αποβλήτων πρέπει να συνοδεύονται αφ' ενός από τον έλεγχο των αποβλήτων και αφ' ετέρου από τον έλεγχο και την επιτήρηση του χώρου περί του οποίου πρόκειται-

ότι για τις παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις τα Κράτη Μέλη πρέπει να καταρτίσουν προ της 1ης Ιουλίου 1980 προγράμματα προοδευτικής μειώσεως της ρυπάνσεως που προκαλείται από τα απόβλητα προκειμένου να εξαλειφθεί- ότι τα προγράμματα αυτά πρέπει να καθορίζουν γενικούς στόχους μειώσεως που πρέπει να επιτευχθεί μέχρι την 1η Ιουλίου 1987 το αργότερο και να ορίζουν τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για κάθε εγκατάσταση-

ότι για τις νέες βιομηχανικές εγκαταστάσεις τα Κράτη Μέλη πρέπει να χορηγούν προηγούμενη άδεια- ότι της αδείας αυτής πρέπει να προηγείται μελέτη περί της επιδράσεως επί του περιβάλλοντος και να δύναται να χορηγείται μόνο στις επιχειρήσεις εκείνες που αναλαμβάνουν την υποχρέωση να χρησιμοποιούν τα ολιγότερο επιβλαβή για το περιβάλλον υλικά, μεθόδους και τεχνολογίες που είναι διαθέσιμες στην αγορά,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

1. Η παρούσα οδηγία έχει ως αντικείμενο την πρόληψη και την προοδευτική μείωση με σκοπό την εξάλειψη της ρυπάνσεως που προκαλείται από τα απόβλητα που προέρχονται από τη βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου.

2. Κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας νοείται ως:

α) ρύπανση: η κατ' άμεσο ή έμμεσο τρόπο απόρριψη κάθε καταλοίπου που προκύπτει από τη διαδικασία παραγωγής του διοξειδίου του τιτανίου η οποία πραγματοποιείται από τον άνθρωπο εντός ενός χώρου και η οποία επιφέρει συνέπειες που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία, να βλάψουν τους εμβίους πόρους και το οικολογικό σύστημα, να εμποδίσουν την ψυχαγωγία ή τις άλλες νόμιμες χρήσεις του χώρου περί του οποίου πρόκειται-

β) απόβλητο:

- κάθε κατάλοιπο που προκύπτει από τη διαδικασία παραγωγής του διοξειδίου του τιτανίου το οποίο ο κάτοχός του απορρίπτει ή υποχρεούται να απορρίψει δυνάμει των εθνικών διατάξεων που ισχύουν-

- κάθε κατάλοιπο που προκύπτει από τη διαδικασία επεξεργασίας ενός καταλοίπου που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο-

γ) διάθεση:

- η συγκέντρωση, διαλογή, μεταφορά, επεξεργασία των αποβλήτων, καθώς και η εναποθήκευση και απόθεσή τους επί ή εντός του εδάφους και η έγχυσή τους εντός του εδάφους-

- η απόρριψη στα ύδατα επιφανείας, στα υπόγεια ύδατα και στα θάλασσα καθώς και η βύθισή τους στη θάλασσα-

- οι εργασίες μετατροπής οι απαραίτητες για την επαναχρησιμοποίηση, ανάκτηση ή ανακύκλωσή τους-

δ) παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις: οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις που έχουν ήδη δημιουργηθεί κατά την ημερομηνία κοινοποιήσεως της παρούσας οδηγίας-

ε) νέες βιομηχανικές εγκαταστάσεις: οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις που αρχίζουν να δημιουργούνται κατά την ημερομηνία κοινοποιήσεως της παρούσας οδηγίας ή εκείνες που δημιουργήθηκαν μετά από αυτή την ημερομηνία. Εξομοιούνται προς τις νέες βιομηχανικές εγκαταστάσεις οι επεκτάσεις που έγιναν σε παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις και που οδηγούν, για την περιοχή αυτή, σε αύξηση της ικανότητος παραγωγής διοξειδίου του τιτανίου της σχετικής εγκαταστάσεως κατά 15 000 τόννους κατ' έτος ή περισσότερο.

Άρθρο 2

Τα Κράτη Μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα απόβλητα θα διατεθούν χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία και χωρίς να επιφέρουν βλάβη στο περιβάλλον και ιδίως:

- χωρίς να δημιουργήσουν κίνδυνο για τα ύδατα, τον ατμοσφαιρικό αέρα ή το έδαφος ούτε για την πανίδα και χλωρίδα-

- χωρίς να θίξουν την τοποθεσία και το τοπίο.

Άρθρο 3

Τα Κράτη Μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για προωθήσουν την πρόληψη, την ανακύκλωση και τη μετατροπή των αποβλήτων, την απόκτηση από αυτά πρώτων υλών καθώς και κάθε άλλη μέθοδο που θα επέτρεπε την επαναχρησιμοποίηση των αποβλήτων.

Άρθρο 4

1. Η απόρριψη, η καταβύθιση, η εναποθήκευση, η απόθεση και η έγχυση στο έδαφος των αποβλήτων απαγορεύονται χωρίς προηγουμένη άδεια που χορηγείται από την αρμοδία αρχή του Κράτους Μέλους επί του εδάφους του οποίου παρήχθησαν τα απόβλητα. Προηγουμένη άδεια πρέπει επίσης να χορηγείται από την αρμοδία αρχή του Κράτους Μέλους

- επί του εδάφους του οποίου απορρίπτονται, εναποθηκεύονται, αποτίθενται ή εγχύονται στο έδαφος τα απόβλητα-

- από το έδαφος του οποίου εκβάλλονται ή καταβυθίζονται.

2. Η άδεια δύναται να δοθεί μόνον για περιορισμένη χρονική διάρκεια. Δύναται δε να ανανεωθεί.

Άρθρο 5

Σε περίπτωση απορρίψεως ή καταβυθίσεως η αρμοδία αρχή συμφώνως προς το άρθρο 2 και βάσει των πληροφοριών που παρεσχέθησαν συμφώνως προς το παράρτημα I δύναται να χορηγήσει την άδεια που προβλέπεται στο άρθρο 4 υπό την προϋπόθεση:

α) ότι η διάθεση των αποβλήτων δεν δύναται να πραγματοποιηθεί με πλέον κατάλληλα μέσα-

β) ότι μετά από εκτίμηση βάσει των κοινών επιστημονικών και τεχνικών γνώσεων δεν προβλέπεται επιβλαβές αποτέλεσμα άμεσο ή μεταγενέστερο στο υδάτινο περιβάλλον-

γ) ότι δεν θα επέλθει βλάβη στη ναυσιπλοΐα, στην αλιεία, στην αναψυχή, στην εξόρυξη των πρώτων υλών, στην αφαλάτωση, στην ιχθυοτροφία και στην οστρακοκαλλιέργεια, στις περιοχές ιδιαιτέρου επιστημονικού ενδιαφέροντος και στις άλλες νόμιμες χρήσεις των εν λόγω υδάτων.

Άρθρο 6

Σε περίπτωση εναποθηκεύσεως, αποθέσεως, ή εγχύσεως στο έδαφος, η αρμοδία αρχή, συμφώνως προς το άρθρο 2 και βάσει των πληροφοριών που παρέχονται συμφώνως προς το παράρτημα I, δύναται να χορηγήσει την άδεια που προβλέπεται στο άρθρο 4 υπό την προϋπόθεση:

α) ότι η διάθεση των αποβλήτων δεν δύναται να πραγματοποιηθεί με πλέον κατάλληλα μέσα-

β) ότι μετά από εκτίμηση βάσει των κοινών επιστημονικών και τεχνικών γνώσεων δεν προβλέπεται επιβλαβές αποτέλεσμα, άμεσο ή μεταγενέστερο στα υπόγεια ύδατα, στο έδαφος ή στην ατμόσφαιρα-

γ) ότι δεν θα επέλθει βλάβη στην ανάπλαση, στην εξόρυξη των πρώτων υλών, στα φυτά, στα ζώα, στις περιοχές ιδιαιτέρου επιστημονικού ενδιαφέροντος και στις άλλες νόμιμες χρήσεις των εν λόγω χώρων.

Άρθρο 7

1. Οποιοσδήποτε και αν είναι ο τρόπος και ο βαθμός επεξεργασίας των εν λόγω αποβλήτων, η απόρριψη, η καταβύθιση, η εναποθήκευση, η απόθεση και η έγχυσή τους στο έδαφος συνοδεύονται από έλεγχο των αποβλήτων καθώς και του γύρω χώρου από φυσική, χημική, βιολογική και οικολογική άποψη όπως αναφέρεται στο παράρτημα II.

2. Ο έλεγχος πραγματοποιείται περιοδικώς από έναν ή περισσότερους οργανισμούς που ορίζονται από το Κράτος Μέλος του οποίου η αρμοδία αρχή εξέδωσε την άδεια κατά την έννοια του άρθρου 4. Σε περίπτωση διακρατικής ρυπάνσεως μεταξύ Κρατών Μελών ο οργανισμός ορίζεται από κοινού από τα ενδιαφερόμενα μέρη.

3. Η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο, εντός προθεσμίας ενός έτους από της κοινοποιήσεως της παρούσας οδηγίας, πρόταση περί του τρόπου επιβλέψεως και ελέγχου των σχετικών χώρων. Το Συμβούλιο αποφαίνεται επί της προτάσεως αυτής εντός προθεσμίας έξι μηνών μετά τη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων των γνωμών της Συνελεύσεως και της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής.

Άρθρο 8

1. Η αρμοδία αρχή του ενδιαφερομένου Κράτους Μέλους λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για να επανορθώσει μία από τις ακόλουθες καταστάσεις και ενδεχομένως απαιτεί την αναστολή των εργασιών απορρίψεως, καταβυθίσεως, εναποθηκεύσεως, αποθέσεως ή εγχύσεως:

α) εάν τα αποτελέσματα του ελέγχου που προβλέπεται στο παράρτημα II μέρος Α σημείο 1 αποδεικνύουν ότι δεν ετηρήθησαν οι προϋποθέσεις για την προηγουμένη άδεια που προβλέπεται στα άρθρα 4, 5 και 6, ή

β) εάν τα αποτελέσματα των πειραμάτων οξείας τοξικότητος που προβλέπονται στο παράρτημα II μέρος Α σημείο 2 αποδεικνύουν ότι οι μέγιστοι βαθμοί που ορίζονται εκεί έχουν ξεπερασθεί, ή

γ) εάν τα αποτελέσματα του ελέγχου που προβλέπεται στο παράρτημα II μέρος Β εμφανίζουν μία χειροτέρευση του εν λόγω χώρου που ευρίσκεται μέσα στην εξεταζομένη ζώνη, ή

δ) εάν σε περίπτωση απορρίψεως ή καταβυθίσεως επέρχεται βλάβη στη ναυσιπλοΐα, στην αλιεία, στην αναψυχή, στην εξόρυξη πρώτων υλών, στην αφαλάτωση, στην ιχθυοτροφία ή στην οστρακοκαλλιέργεια, στις περιοχές ιδιαιτέρου επιστημονικού ενδιαφέροντος και στις άλλες νόμιμες χρήσεις των εν λόγω χώρων, ή

ε) εάν σε περίπτωση εναποθηκεύσεως, αποθέσεως ή εγχύσεως στο έδαφος επέρχεται βλάβη στην αναψυχή, στην εξόρυξη πρώτων υλών, στα φυτά, στα ζώα, στις περιοχές ιδιαιτέρου επιστημονικού ενδιαφέροντος και στις άλλες νόμιμες χρήσεις των εν λόγω χώρων.

2. Εάν πρόκειται για περισσότερα από ένα Κράτη Μέλη, τα μέτρα λαμβάνονται κατόπιν κοινής συμφωνίας τους.

Άρθρο 9

1. Στην περίπτωση των παλαιών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, τα Κράτη Μέλη καταρτίζουν προγράμματα προοδευτικής μειώσεως της ρυπάνσεως, προκειμένου να εξαλειφθεί η ρύπανση η οποία προκαλείται από τα απόβλητα που προέρχονται από αυτές τις εγκαταστάσεις.

2. Τα προγράμματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθορίζουν τους γενικούς στόχους μειώσεως της ρυπάνσεως από τα υγρά, στερεά ή αέρια απόβλητα που πρέπει να επιτευχθούν το αργότερο μέχρι την 1η Ιουλίου 1978. Τα προγράμματα περιλαμβάνουν επίσης και τους ενδιαμέσους στόχους. Περιλαμβάνουν εξάλλου πληροφορίες περί της καταστάσεως του εν λόγω χώρου, περί των μέτρων μειώσεως της ρυπάνσεως, καθώς και περί των μεθόδων επεξεργασίας των αποβλήτων που δημιουργούνται από τις μεθόδους παραγωγής.

3. Τα προγράμματα που προβλέπουν στην παράγραφο 1 διαβιβάζονται στην Επιτροπή το αργότερο την 1η Ιουλίου 1980, προκειμένου να μπορέσει να υποβάλει στο Συμβούλιο, εντός προθεσμίας έξι μηνών από της παραλαβής του συνόλου των εθνικών προγραμμάτων, τις κατάλληλες προτάσεις που αποβλέπουν στο συντονισμό των προγραμμάτων αυτών, όσον αφορά τη μείωση της ρυπάνσεως με σκοπό την εξάλειψή της και τη βελτίωση των όρων ανταγωνισμού στον τομέα της παραγωγής διοξειδίου του τιτανίου. Το Συμβούλιο αποφαίνεται επί των προτάσεων αυτών εντός προθεσμίας έξι μηνών μετά τη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων των γνωμών της Συνελεύσεως και της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής.

4. Τα Κράτη Μέλη εφαρμόζουν ένα πρόγραμμα από την 1η Ιανουαρίου 1982 το αργότερο.

Άρθρο 10

1. Τα προγράμματα που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 πρέπει να καλύπτουν όλες τις παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις και να ορίζουν τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για κάθε εγκατάσταση.

2. Όταν σε ειδικές περιπτώσεις ένα Κράτος Μέλος κρίνει ότι για μια ειδική εγκατάσταση δεν είναι αναγκαίο κανένα συμπληρωματικό μέτρο για να εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις που τίθενται από την παρούσα οδηγία, αυτό το Κράτος Μέλος παρέχει στην Επιτροπή τα δικαιολογητικά τα οποία το οδηγούν στο συμπέρασμα αυτό εντός προθεσμίας έξι μηνών από της κοινοποιήσεως της παρούσας οδηγίας.

3. Αφού προβεί με πλήρη ανεξαρτησία σε κάθε αναγκαία επαλήθευση των δικαιολογητικών αυτών, η Επιτροπή μπορεί να αποδεχθεί τις απόψεις του Κράτους Μέλους, ότι δεν είναι αναγκαίο να ληφθούν συμπληρωματικά μέτρα για τη σχετική ιδιαίτερη εγκατάσταση. Η Επιτροπή πρέπει να δώσει τη δικαιολογημένη συναίνεσή της εντός προθεσμίας έξι μηνών.

4. Σε περίπτωση που η Επιτροπή δεν συμφωνεί με το Κράτος Μέλος πρέπει να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα του εν λόγω Κράτους Μέλους συμπληρωματικά μέτρα περί της σχετικής εγκαταστάσεως.

5. Στην περίπτωση κατά την οποία η Επιτροπή δώσει τη συναίνεσή της, η συναίνεση αυτή πρέπει να αποτελέσει το αντικείμενο μιας περιοδικής επανεξετάσεως υπό το φως των αποτελεσμάτων του ελέγχου που διενεργείται κατ' εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και των σημαντικών μετατροπών οι οποίες θα ηδύναντο να επέλθουν στη χρησιμοποιουμένη παραγωγική διαδικασία ή στους στόχους που επιδιώκονται στα πλαίσια της πολιτικής του περιβάλλοντος.

Άρθρο 11

Για τις νέες βιομηχανικές εγκαταστάσεις απαιτείται προηγουμένη έκδοση αδείας από τις αρμόδιες αρχές του Κράτους Μέλους στο έδαφος του οποίου πρόκειται να ανεγερθούν. Των αδειών αυτών πρέπει να προηγούνται μελέτες περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων. Δύνανται δε να χορηγούνται μόνον στις επιχειρήσεις που δηλώνουν ότι αναλαμβάνουν την υποχρέωση να μη χρησιμοποιούν παρά τα υλικά, τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που είναι διαθέσιμες στην αγορά και που κρίνονται ολιγότερο επιζήμιες για το περιβάλλον.

Άρθρο 12

Υπό την επιφύλαξη της οδηγίας αυτής τα Κράτη Μέλη δύνανται να θεσπίσουν αυστηρότερες ρυθμίσεις.

Άρθρο 13

1. Προς τον σκοπό εφαρμογής της παρούσας οδηγίας τα Κράτη Μέλη παρέχουν στην Επιτροπή όλες τις αναγκαίες πληροφορίες περί:

- των αδειών που εχορηγήθησαν συμφώνως προς τα άρθρα 4, 5 και 6,

- των αποτελεσμάτων του ελέγχου του σχετικού χώρου της εγκαταστάσεως που πραγματοποιήθηκε συμφώνως προς το άρθρο 7,

- των μέτρων που ελήφθησαν συμφώνως προς το άρθρο 8.

Επίσης παρέχουν στην Επιτροπή τις πληροφορίες γενικής φύσεως που λαμβάνουν στα πλαίσια του άρθρου 11, όσον αφορά τα υλικά, τις μεθόδους και τις τεχνολογίες.

2. Οι πληροφορίες οι οποίες συλλέγονται κατ' εφαρμογή του παρόντος άρθρου δύνανται να χρησιμοποιηθούν μόνον προς το σκοπό εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

3. Η Επιτροπή και οι αρμόδιες αρχές των Κρατών Μελών καθώς και οι υπάλληλοί τους και άλλοι υπάλληλοι είναι υποχρεωμένοι να μην διαδίδουν τις πληροφορίες που συλλέγουν κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και οι οποίες από τη φύση τους καλύπτονται από επαγγελματικό απόρρητο.

4. Οι παράγραφοι 2 και 3 δεν εμποδίζουν τη δημοσίευση γενικών πληροφοριών ή μελετών που δεν περιέχουν ατομικά στοιχεία των επιχειρήσεων ή ενώσεων επιχειρήσεων.

Άρθρο 14

Ανά τριετία τα Κράτη Μέλη συντάσσουν έκθεση περί της προλήψεως και προοδευτικής μειώσεως της ρυπάνσεως που προκαλείται από τα απόβλητα που προέρχονται από τη βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου και τη διαβιβάζουν στην Επιτροπή η οποία και την ανακοινώνει στα άλλα Κράτη Μέλη.

Η Επιτροπή ανά τριετία συντάσσει έκθεση προς το Συμβούλιο και τη Συνέλευση επί της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 15

1. Τα Κράτη Μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για τη συμμόρφωσή τους προς την παρούσα οδηγία εντός προθεσμίας δώδεκα μηνών από της κοινοποιήσεώς της και πληροφορούν περί τούτου αμέσως την Επιτροπή.

2. Τα Κράτη Μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των διατάξεων του εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν για τον τομέα ο οποίος διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 16

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα Κράτη Μέλη.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 20 Φεβρουαρίου 1978.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Per HAEKKERUP

(1) ΕΕ αριθ. Α 28 της 9.2.1976, σ. 16.

(2) ΕΕ αριθ. Α 131 της 12.6.1976, σ. 18.

(3) ΕΕ αριθ. Α 112 της 20.12.1973, σ. 3.

(4) ΕΕ αριθ. Α 139 της 13.6.1977, σ. 3.

(5) ΕΕ αριθ. Ν 194 της 25.7.1975, σ. 39.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΔΕΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 4, 5 ΚΑΙ 6 Α. Χαρακτηριστικά και σύνθεση των υλικών:

1. συνολική ποσότης και μέση σύνθεση των υλικών (π.χ. ανά έτος)-

2. μορφή (π.χ. στερεά, λασπώδης, υγρή ή αέριος)-

3. φυσικές ιδιότητες(όπως διαλυτότης και πυκνότης), χημικές και βιομηχανικές (όπως απαίτηση σε οξυγόνο) και βιολογικές-

4. τοξικότης-

5. ανθεκτικότης φυσική, χημική και βιολογική-

6. βιολογική συσσώρευση και μεταβολή σε βιολογικά υλικά ή ιζήματα-

7. ευαισθησία στις φυσικές, χημικές και βιοχημικές μεταβολές και αλληλεπίδραση μέσα στο σχετικό περιβάλλον με άλλα οργανικά και ανόργανα υλικά-

8. πιθανότης ζημιών και άλλων αλλοιώσεων που ελαττώνουν την εμπορική αξία των θαλασσίων πόρων (ψάρια, μαλάκια, όστρακα, κλπ.).

Β. Χαρακτηριστικά του χώρου καταβυθίσεως ή απορρίψεως και μέθοδοι διαθέσεως:

1. τοποθεσία (π.χ. συντεταγμένες της ζώνης βυθίσεως ή απορρίψεως, το βάθος και η απόσταση από τις ακτές, θέση σε σχέση με άλλες τοποθεσίες (όπως ζώνες αναψυχής, αναπαραγωγής, καλλιεργείας και αλιείας ιχθύων και εκμεταλλεύσιμοι πόροι)-

2. ρυθμός απορρίψεως του υλικού (π.χ. ημερησία, εβδομαδιαία, μηνιαία ποσότης)-

3. μέθοδοι συσκευασίας και τοποθετήσεως, κατά περίπτωση-

4. αρχική διάλυση που πραγματοποιείται με την προτεινομένη μέθοδο εκφορτώσεως, ειδικότερα την ταχύτητα των πλοίων-

5. χαρακτηριστικά διασποράς (όπως επίδραση των ρευμάτων των παλιρροιών και του ανέμου στην οριζόντια μετακίνηση και την κάθετη ανάμιξη)-

6. χαρακτηριστικά του ύδατος (όπως θερμοκρασία, pH, αλμυρότης, στρωμάτωση, δείκτες ρυπάνσεως: κυρίως διαλελυμένου οξυγόνου (OD), χημική απαίτηση σε οξυγόνο (COD), βιοχημική απαίτηση σε οξυγόνο (BOD), παρουσία οργανικού ή ανοργάνου αζώτου και κυρίως εμφάνιση αμμωνίας, αιωρουμένων υλών, άλλων θρεπτικών συστατικών, παραγωγικότητα)-

7. χαρακτηριστικά του βυθού (όπως τοπογραφία, γεωχημικά και γεωλογικά χαρακτηριστικά, βιολογική παραγωγικότητα)-

8. ύπαρξη και αποτελέσματα παλαιών καταβυθίσεων ή απορρίψεων στη σχετική ζώνη (π.χ. δείγματα που να δεικνύουν την ύπαρξη βαρέων μετάλλων και την περιεκτικότητα σε οργανικό άνθρακα).

Γ. Χαρακτηριστικά του χώρου αποθέσεως, εναποθηκεύσεως ή εγχύσεως και μέθοδοι διαθέσεως:

1. γεωγραφική θέση-

2. χαρακτηριστικά των παρακειμένων ζωνών-

3. μέθοδοι συσκευασίας και τοποθετήσεως κατά περίπτωση-

4. χαρακτηριστικά των μεθόδων αποθέσεως, εναποθηκεύσεως και εγχύσεως συμπεριλαμβανομένης της εκτιμήσεως των προληπτικών μέτρων που ελήφθησαν για την αποφυγή της ρυπάνσεως των υδάτων, του εδάφους και της ατμοσφαίρας.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ Α. Έλεγχος των αποβλήτων

Οι εργασίες διαθέσεως συνοδεύονται:

1. από έλεγχο περί της ποσότητος, της συνθέσεως και της τοξικότητος των αποβλήτων για να είναι σίγουρο ότι τηρούνται οι προϋποθέσεις προηγουμένης αδείας που προβλέπεται στα άρθρα 4, 5 και 6-

2. από πειράματα οξείας τοξικότητος επί ορισμένων ειδών μαλακίων, οστράκων, ιχθύων και πλαγκτόν και κατά προτίμηση επί των ειδών που ευρίσκονται συνήθως στις ζώνες απορρίψεως. Επίσης διενεργούνται πειράματα επί δειγμάτων του είδους Artemia salina.

Τα πειράματα αυτά δεν πρέπει να εμφανίζουν για χρονική διάρκεια 36 ωρών και με αραίωση αποβλήτου 1 προς 5 000:

- θνησιμότητα πλέον του 20%, όσον αφορά τα ενήλικα άτομα των ειδών υπό εξέταση,

- θνησιμότητα υψηλότερη της ελεγχομένης ομάδος πειραματοζώων, όσον αφορά τα νεογνά.

Β. Επίβλεψη και έλεγχος του περιβάλλοντος

I. Σε περίπτωση απορρίψεως σε γλυκά ύδατα ή στη θάλασσα ή σε περίπτωση καταβυθίσεως, ο έλεγχος αυτός αναφέρεται στα ακόλουθα τρία αντικείμενα: στη στήλη ύδατος, τους οργανισμούς και τα ιζήματα. Ο περιοδικός έλεγχος της καταστάσεως της ζώνης που προσβάλλεται από τα απόβλητα θα επιτρέψει την παρακολούθηση της εξελίξεως των χώρων που αναφέρονται.

Ο έλεγχος αφορά ιδίως:

1. το pH-

2. το διαλελυμένο οξυγόνο-

3. τη διαύγεια-

4. τα ένυδρα οξείδια και τα υδροξείδια του σιδήρου εν αιωρήσει-

5. τα τοξικά μέταλλα στο νερό, στα αιωρούμενα στερεά, στα ιζήματα και συσσωρευμένα, στους βενθικούς και πελαγικούς οργανισμούς που έχουν επιλεγεί-

6. την ποκιλία και τη σχετική και απόλυτη αφθονία της χλωρίδος και της πανίδος.

II. Σε περίπτωση εναποθηκεύσεως, αποθέσεως ή εγχύσεως ο έλεγχος περιλαμβάνει ιδίως:

1. πειράματα για να εξασφαλισθεί ότι δεν επήλθε επιβλαβές αποτέλεσμα στα νερά επιφανείας ή τα υπόγεια. Τα πειράματα αυτά πρέπει να αφορούν εκτός των άλλων και:

- την οξύτητα,

- την περιεκτικότητα σε σίδηρο (διαλελυμένο και αιωρούμενο),

- την περιεκτικότητα σε ασβέστιο,

- ενδεχομένως δε τη συγκέντρωση των τοξικών μετάλλων (διαλελυμένα και εν αιωρήσει)-

2. ενδεχομένως πειράματα για τον προσδιορισμό της βλάβης που τυχόν επήλθε στη δομή του υπεδάφους-

3. γενική εκτίμηση της οικολογίας της περιοχής που συνορεύει με τον τόπο αποθέσεως, εναποθηκεύσεως ή εγχύσεως.