1)

Εφαρμόζεται το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας (1):

μολονότι η αιτιολογική σκέψη 12 του εν λόγω κανονισμού διευκρινίζει ότι «[ο]ι κανόνες αρμοδιότητας που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού περί γονικής μέριμνας επιλέγονται υπό το πρίσμα του συμφέροντος του παιδιού, ειδικότερα δε του κριτηρίου της εγγύτητας [·] αυτό σημαίνει ότι κατά πρώτο λόγο θα πρέπει να είναι αρμόδια τα δικαστήρια του κράτους μέλους της συνήθους διαμονής του παιδιού, εκτός από ορισμένες περιπτώσεις μεταβολής της διαμονής του παιδιού […]»;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, αντιτίθεται η ούτω υφιστάμενη αρμοδιότητα δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003, η οποία προβλέπεται «κατά παρέκκλιση του άρθρου 8» του εν λόγω κανονισμού, στην εφαρμογή του άρθρου 15 του ίδιου κανονισμού, η οποία προβλέπεται «[σ]ε εξαιρετικές περιπτώσεις» και «εφόσον αυτό εξυπηρετεί το ύψιστο συμφέρον του παιδιού»;