1. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Πιστωτικά ιδρύματα – Συστήματα εγγυήσεως των καταθέσεων – Εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία περιορίζει τα καθήκοντα της εθνικής εποπτικής αρχής αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος και αποκλείει την αποκατάσταση της ζημίας που προκαλείται λόγω πλημμελούς ασκήσεως της εποπτείας – Σύμφωνος με την οδηγία 94/19 χαρακτήρας – Προϋπόθεση – Αποζημίωση των καταθετών υπό τις προϋποθέσεις που ορίζει η οδηγία
(Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 94/19, άρθρο 3 §§ 2 έως 5)
2. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Πιστωτικά ιδρύματα – Εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων – Εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία περιορίζει τα καθήκοντα της εθνικής εποπτικής αρχής αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος και αποκλείει την αποκατάσταση της ζημίας που προκαλείται λόγω πλημμελούς ασκήσεως της εποπτείας – Σύμφωνος με τις οδηγίες 77/780, 89/299 και 89/646 χαρακτήρας
(Οδηγίες του Συμβουλίου 77/780, 89/299 και 89/646)
1. Εφόσον διασφαλίζεται η αποζημίωση των καταθετών, σύμφωνα με την οδηγία 94/19/ΕΚ, περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων, δεν μπορεί να δοθεί στις παραγράφους 2 έως 5 του άρθρου 3 της οδηγίας αυτής η ερμηνεία ότι απαγορεύει εθνικό κανόνα, δυνάμει του οποίου η εθνική αρχή εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων ασκεί τα καθήκοντά της αποκλειστικά προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, με αποτέλεσμα το εθνικό δίκαιο να στερεί από τους ιδιώτες αξίωση προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστησαν λόγω πλημμελούς ασκήσεως της εποπτείας εκ μέρους της αρχής αυτής.
Πράγματι, σκοπός των διατάξεων αυτών είναι να διασφαλιστεί στους καταθέτες ότι το πιστωτικό ίδρυμα όπου έχουν την κατάθεσή τους ανήκει σε σύστημα εγγυήσεως των καταθέσεων, ώστε να διαφυλαχθεί το δικαίωμα αποζημιώσεώς τους σε περίπτωση που η κατάθεσή τους καταστεί μη διαθέσιμη, σύμφωνα με τους προβλεπόμενους στην οδηγία αυτή κανόνες και, επομένως, αποσκοπούν μόνο στη θέσπιση και την καλή λειτουργία ενός συστήματος εγγυήσεως των καταθέσεων, όπως αυτό προβλέπεται στην οδηγία. Αντιθέτως, εφόσον διασφαλίζεται η αποζημίωση των καταθετών, οι διατάξεις αυτές δεν παρέχουν στους καταθέτες δικαίωμα να αξιώσουν από τις αρμόδιες αρχές να θεσπίσουν μέτρα εποπτείας προς το συμφέρον των καταθετών.
(βλ. σκέψεις 29-30, 32, διατακτ. 1)
2. Η πρώτη οδηγία 77/780, περί του συντονισμού των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την ανάληψη και την άσκηση της δραστηριότητας πιστωτικού ιδρύματος, η οδηγία 89/299, σχετικά με τα ίδια κεφάλαια των πιστωτικών ιδρυμάτων, καθώς και η δεύτερη οδηγία 89/646, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την ανάληψη και την άσκηση δραστηριότητας πιστωτικού ιδρύματος και την τροποποίηση της οδηγίας 77/780, δεν απαγορεύουν εθνικό κανόνα, δυνάμει του οποίου η εθνική αρχή εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων ασκεί τα καθήκοντά της αποκλειστικά προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, με αποτέλεσμα το εθνικό δίκαιο να στερεί από τους ιδιώτες αξίωση προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστησαν λόγω πλημμελούς ασκήσεως της εποπτείας εκ μέρους της αρχής αυτής.
Πράγματι, από το ότι οι εν λόγω οδηγίες επιβάλλουν στις εθνικές αρχές ορισμένες υποχρεώσεις εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων, καθώς και από το ότι σκοπός των ως άνω οδηγιών είναι, μεταξύ άλλων, η προστασία των καταθετών δεν συνάγεται οπωσδήποτε ότι οι οδηγίες αυτές αποσκοπούν στη δημιουργία δικαιωμάτων υπέρ των καταθετών σε περίπτωση που οι καταθέσεις τους καταστούν μη διαθέσιμες λόγω πλημμελούς ασκήσεως της εποπτείας εκ μέρους των αρμόδιων εθνικών αρχών.
(βλ. σκέψεις 39-40, 47, διατακτ. 2)