ΟΔΗΓΙΑ 92/112/ΕΟΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 15ης Δεκεμβρίου 1992 για τον καθορισμό των διαδικασιών εναρμόνισης των προγραμμάτων περιορισμού της ρύπανσης που προκαλούν τα απόβλητα της βιομηχανίας διοξειδίου του τιτανίου, με προοπτική την εξάλειψή της

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 100Α,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

Σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (2),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

ότι η οδηγία 89/428/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1989 για τον καθορισμό των τρόπων εναρμόνισης των προγραμμάτων μείωσης της ρύπανσης που προκαλούν τα απόβλητα της βιομηχανίας του διοξειδίου του τιτανίου, με προοπτική την εξάλειψή της (4), ακυρώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με την απόφαση που εξέδωσε στις 11 Ιουνίου 1991 (5), ελλείψει κατάλληλης νομικής βάσεως 7

ότι, έαν τα κράτη μέλη έχουν ήδη λάβει τα απαιτούμενα μέτρα προκειμένου να συμμορφωθούν με την εν λόγω οδηγία, δεν είναι αναγκαίο να θεσπίσουν νέα μέτρα για την παρούσα οδηγία, εφόσον τα μέτρα τα οποία έχουν ήδη λάβει είναι σύμφωνα με αυτήν 7

ότι το κενό δικαίου που δημιουργήθηκε με την ακύρωση της οδηγίας αυτής, ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον και τις συνθήκες ανταγωνισμού στον κλάδο της παραγωγής διοξειδίου του τιτανίου 7 ότι επιβάλλεται η αποκατάσταση των υλικών συνθηκών όπως διαμορφώθηκαν με την περί ου ο λόγος οδηγία 7

ότι η παρούσα οδηγία αποσκοπεί στην προσέγγιση των εθνικών κανόνων σχετικά με τις συνθήκες παραγωγής του διοξειδίου του τιτανίου με στόχο την εξάλειψη των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού που υφίστανται μεταξύ των διαφόρων παραγωγών του κλάδου και την εξασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου προστασίας του περιβάλλοντος 7

ότι, σε ό,τι αφορά τις παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις που υπήρχαν στις 20 Φεβρουαρίου 1978, τα κράτη μέλη καταρτίζουν, σύμφωνα με την οδηγία 78/176/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 20ής Φεβρουαρίου 1978 περί των αποβλήτων που προέρχονται από την βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου (6), και ιδίως το άρθρο 9, προγράμματα βαθμιαίου περιορισμού της ρύπανσης που προκαλούν τα απόβλητα τα οποία προέρχονται από τις εν λόγω εγκαταστάσεις, με στόχο την εξάλειψή της 7

ότι τα προγράμματα αυτά καθορίζουν γενικούς στόχους περιορισμού της ρύπανσης από τα υγρά, στερεά και αέρια απόβλητα, οι οποίοι έπρεπε να έχουν επιτευχθεί μέχρι την 1η Ιουλίου 1987 7 ότι τα προγράμματα αυτά πρέπει να διαβιβάζονται στην Επιτροπή ώστε να μπορέσει να υποβάλει στο Συμβούλιο κατάλληλες προτάσεις για την εναρμόνιση των εν λόγω προγραμμάτων σε ό,τι αφορά τον περιορισμό της ρύπανσης με στόχο την εξάλειψή της και τη βελτίωση των όρων ανταγωνισμού στον τομέα τις βιομηχανίας του διοξειδίου του τιτανίου 7

ότι, προκειμένου να προστατευθεί το υδάτινο περιβάλλον, πρέπει να απαγορευθούν η πόντιση αποβλήτων και η απόρριψη ορισμένων αποβλήτων, ιδίως των στερεών και των ισχυρώς οξίνων αποβλήτων, καθώς και να περιοριστεί βαθμιαία η απόρριψη άλλων αποβλήτων, ιδίως ασθενώς οξίνων αποβλήτων και εξουδετερωμένων αποβλήτων 7

ότι οι παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις πρέπει να χρησιμοποιούν τα ενδεικνυόμενα συστήματα επεξεργασίας αποβλήτων ώστε να επιτύχουν τους απαιτούμενους στόχους μέσα στις καθορισμένες προθεσμίες 7

ότι, όσον αφορά τα ασθενώς όξινα απόβλητα και τα εξουδετερωμένα απόβλητα τα προερχόμενα από ορισμένες εγκαταστάσεις, η εγκατάσταση των εν λόγω συστημάτων ενδέχεται να προξενήσει δυσκολίες τεχνικής και οικονομικής φύσεως 7 ότι θα πρέπει, κατά συνέπεια, να επιτραπεί στα κράτη μέλη να αναστείλουν την εφαρμογή των διατάξεων αυτών, υπό την προϋπόθεση ότι θα εκπονήσουν και θα υποβάλουν στην Επιτροπή ένα πρόγραμμα δραστικού περιορισμού της ρύπανσης 7 ότι, στην περίπτωση που τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν αυτές τις ειδικές δυσκολίες, η Επιτροπή πρέπει να μπορεί να παρατείνει τις αντίστοιχες προθεσμίες 7

ότι, όσον αφορά την απόρριψη ορισμένων αποβλήτων, τα κράτη μέλη πρέπει να μπορούν να εφαρμόζουν τους ποιοτικούς στόχους κατά τρόπον ώστε τα αποτελέσματά τους να είναι εντελώς ισοδύναμα με τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τις οριακές τιμές 7 ότι η εν λόγω ισοδυναμία πρέπει να αποδεικνύεται σε πρόγραμμα που θα υποβάλλεται στην Επιτροπή 7

ότι, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των επιβαλλόμενων στα κράτη μέλη αφενός, από την οδηγία 80/779/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 15ης Ιουλίου 1980 όσον αφορά τις οριακές τιμές και τις καθοδηγητικές τιμές της ποιότητας της ατμόσφαιρας για το διοξείδιο του θείου και τα αιωρούμενα σωματίδια (1), και, αφετέρου, από την οδηγία 84/360/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1984 σχετικά με την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προέρχεται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις (2), πρέπει να προστατευθεί η ποιότητα της ατμόσφαιρας με τον καθορισμό των ενδεδειγμένων προτύπων εκπομπής σε ό,τι αφορά την απόρριψη αερίων προερχόμενων από τη βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου 7

ότι, προκειμένου να ελέγχεται η αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων αυτών, τα κράτη μέλη πρέπει να ελέγχουν την πραγματική παραγωγή κάθε εγκατάστασης 7

ότι πρέπει να αποφεύγεται η δημιουργία αποβλήτων προερχομένων από τη βιομηχανία διοξειδίου του τιτανίου ή να προβλέπεται η επαναχρησιμοποίησή τους, εφόσον αυτό είναι τεχνικά και οικονομικά εφικτό και ότι τα εν λόγω απόβλητα πρέπει να επαναχρησιμοποιούνται ή να διατίθενται χωρίς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον 7

ότι οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας δεν θίγουν την ευχέρεια των κρατών μελών να διατηρούν ή να θεσπίζουν, στον τομέα που διέπει, αυστηρότερες διατάξεις για την προστασία του περιβάλλοντος,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Η παρούσα οδηγία καθορίζει, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 της οδηγίας 78/176/ΕΟΚ, τις διαδικασίες εναρμόνισης των προγραμμάτων μείωσης της ρύπανσης που προκαλούν τα απόβλητα παλαιών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, με σκοπό την εξάλειψή της, και αποβλέπει στη βελτίωση των όρων ανταγωνισμού στον τομέα της παραγωγής διοξειδίου του τιτανίου.

Άρθρο 2

1. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως:

α) σε περίπτωση χρησιμοποίησης της μεθόδου κατεργασίας με θειικά:

- «στερεά απόβλητα»:

- τα αδιάλυτα κατάλοιπα μεταλλεύματος που δεν διαλύονται στο θειικό οξύ κατά τη διάρκεια των παραγωγικών διαδικασιών,

- ο κρυσταλλικός θειικός υποσίδηρος (FeSO47Η2Ο), ο λεγόμενος πράσινο βιτριόλι (copperes),

- «ισχυρώς όξινα απόβλητα»:

- τα μητρικά διαλύματα που προέρχοται από τη φάση διήθησης μετά από την υδρόλυση του διαλύματος θειικού τινανυλίου. Όταν τα μητρικά αυτά διαλύματα αναμιγνύονται με ασθενώς όξινα απόβλητα που περιέχουν συνολικά ελεύθερο θειικό οξύ άνω του 0,5 % και διάφορα βαρέα μέταλλα (3), τα δύο αυτά διαλύματα πρέπει να θεωρούνται ως ισχυρώς όξινα απόβλητα,

- «απόβλητα κατεργασίας»:

- τα άλατα διήθησης, οι ιλύες και τα υγρά απόβλητα που προέρχονται από την κατεργασία (συμπίκνωση ή εξουδετέρωση) ισχυρώς οξίνων αποβλήτων και περιέχουν διάφορα βαρέα μέταλλα, αλλά όχι τα απόβλητα που έχουν υποστεί εξουδετέρωση και διήθηση ή καθίζηση, περιέχουν μόνον ίχνη βαρέων μετάλλων και τα οποία, πριν να υποστούν οιαδήποτε αραίωση έχουν τιμή pH ανώτερη του 5,5,

- «ασθενώς όξινα απόβλητα»:

- τα ύδατα έκπλυσης, ψύξης, συμπύκνωσης και άλλες ιλύες και υγρά απόβλητα που δεν καλύπτονται από τους προηγούμενους ορισμούς και περιέχουν 0,5 % ή λιγότερο ελεύθερο θειικό οξύ,

- «εξουδετερωμένα απόβλητα»:

- τα υγρά με τιμή pH ανώτερη του 5,5, που περιέχουν μόνον ίχνη βαρέων μετάλλων και λαμβάνονται απευθείας με τη διήθηση ή την καθίζηση ισχυρώς ή ασθενώς οξίνων αποβλήτων τα οποία έχουν υποστεί κατεργασία για τη μείωση της οξύτητάς τους ή της περιεκτικότητάς τους σε βαρέα μέταλλα,

- «κόνεις»:

- οι κόνεις οιασδήποτε φύσεως που προέρχονται από τις εγκαταστάσεις παραγωγής, και ιδίως οι κόνεις μεταλλεύματος και χρωστικής ουσίας,

- «SOχ»:

- θειώδης ανυδρίτης και θειικός ανυδρίτης σε αέρια κατάσταση που προέρχονται από διάφορες φάσεις της παραγωγικής διαδικασίας και της εσωτερικής κατεργασίας των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των οξίνων κυστιδίων 7

β) σε περίπτωση χρησιμοποίησης της μεθόδου κατεργασίας με χλώριο:

- «στερεά απόβλητα»:

- τα αδιάλυτα κατάλοιπα μεταλλεύματος που δεν διαλύονται στο χλώριο κατά τη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας,

- τα μεταλλικά χλωριούχα άλατα και τα μεταλλικά υδροξείδια (κατάλοιπα διήθησης) που προέρχονται, υπό στερεά μορφή, από την παραγωγή τετραχλωριούχου τιτανίου,

- τα οπτανθρακικά κατάλοιπα που προέρχονται από την παραγωγή τετραχλωριούχου τιτανίου,

- «ισχυρώς όξινα απόβλητα»:

- τα απόβλητα που περιέχουν ελεύθερο υδροχλωρικό οξύ άνω του 0,5 % και διάφορα βαρέα μέταλλα (1),

- «απόβλητα κατεργασίας»:

- τα άλατα διήθησης, οι ιλύες και τα υγρά απόβλητα που προέρχονται από την κατεργασία (συμπύκνωση ή εξουδετέρωση) των ισχυρώς οξίνων αποβλήτων και περιέχουν διάφορα βαρέα μέταλλα, αλλά όχι τα απόβλητα που έχουν υποστεί εξουδετέρωση και διήθηση ή καθίζηση, που περιέχουν μόνον ίχνη βαρέων μετάλλων και τα οποία, πριν να υποστούν οιαδήποτε αραίωση, έχουν τιμή pH ανώτερη του 5,5,

- «ασθενώς όξινα απόβλητα»:

- τα ύδατα έκπλυσης, ψύξης ή συμπύκνωσης και άλλες ιλύες και υγρά απόβλητα που δεν καλύπτονται από τους ανωτέρω ορισμούς και περιέχουν ελεύθερο υδροχλωρικό οξύ λιγότερο ή ίσο με 0,5 %,

- «εξουδετερωμένα απόβλητα»:

- τα υγρά με τιμή pH ανώτερη του 5,5 που περιέχουν μόνον ίχνη βαρέων μετάλλων και λαμβάνονται απευθείας με τη διήθηση ή την καθίζηση ισχυρώς ή ασθενώς οξίνων αποβλήτων τα οποία έχουν υποστεί κατεργασία για τη μείωση της οξύτητάς τους ή της περιεκτικότητάς τους σε βαρέα μέταλλα.

- «κόνεις»:

- κόνεις οιασδήποτε φύσεως που προέρχονται από τις εγκαταστάσεις παραγωγής και ιδίως οι κόνεις μεταλλεύματος, χρωστικής ουσίας και οπτάνθρακος,

- «χλώριο»:

- χλώριο σε αέρια μορφή που απελευθερώνεται κατά τα διάφορα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας 7

γ) σε περιπτώσεις που χρησιμοποιείται η μία ή άλλη μέθοδος κατεργασίας:

- «πόντιση»:

- κάθε ηθελημένη απόρριψη, σε εσωτερικά επιφανειακά ύδατα, στα εσωτερικά παράκτια ύδατα, στα χωρικά ύδατα ή στην ανοικτή θάλασσα, ουσιών και υλών από πλοία ή αεροσκάφη (2).

2. Οι ορισμοί της οδηγίας 78/176/ΕΟΚ έχουν την ίδια έννοια και στην παρούσα οδηγία.

Άρθρο 3

Η πόντιση κάθε είδους στερεών αποβλήτων, ισχυρώς οξίνων αποβλήτων, αποβλήτων κατεργασίας, ασθενώς οξίνων ή εξουδετερωμένων αποβλήτων, όπως ορίζονται στο άρθρο 2, απαγορεύεται από τις 15 Ιουνίου 1993.

Άρθρο 4

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί ότι η απόρριψη αποβλήτων σε εσωτερικά επιφανειακά ύδατα, στα εσωτερικά παράκτια ύδατα, στα χωρικά ύδατα και στην ανοικτή θάλασσα απαγορεύεται:

α) όσον αφορά τα στερεά απόβλητα, τα ισχυρώς όξινα απόβλητα κατεργασίας τα οποία προέρχονται από παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν τη μέθοδο των θειικών:

- από τις 15 Ιουνίου 1993, σε όλα τα προαναφερθέντα ύδατα 7

β) όσον αφορά τα στερεά απόβλητα και τα ισχυρώς όξινα απόβλητα που προέρχονται από παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν τη μέθοδο του χλωρίου:

- από τις 15 Ιουνίου 1993, σε όλα τα προαναφερθέντα ύδατα.

Άρθρο 5

Στις περιπτώσεις κρατών μελών που αντιμετωπίζουν σοβαρές τεχνικές και οικονομικές δυσκολίες για να τηρήσουν την ημερομηνία που προβλέπεται στο άρθρο 4, η Επιτροπή μπορεί να παραχωρήσει αναστολή υπό τον όρο ότι θα της έχει υποβληθεί, πριν από τις 15 Ιουνίου 1993, ένα πρόγραμμα αποτελεσματικής μείωσης των απορρίψεων αυτού του είδους αποβλήτων. Το πρόγραμμα αυτό πρέπει να οδηγεί στην οριστική τους απαγόρευση στις 30 Ιουνίου 1993.

Το αργότερο τρεις μήνες μετά την έκδοση της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή ενημερώνεται για τις περιπτώσεις αυτές, και πραγματοποιεί σχετικές διαβουλεύσεις. Η Επιτροπή ενημερώνει τα άλλα κράτη μέλη.

Άρθρο 6

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί ότι η απόρριψη αποβλήτων μειώνεται σύμφωνα με τις ακόλουθες διατάξεις:

α) απόβλητα προερχόμενα από παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν τη μέθοδο των θειϊκών:

- τα ασθενώς όξινα απόβλητα και τα εξουδετερωμένα απόβλητα μειώνονται από τις 31 Δεκεμβρίου 1993, σε όλα τα ύδατα, σε τιμές που δεν υπερβαίνουν τα 800 χιλιόγραμμα ολικού θειικού ανά τόνο παραγομένου διοξειδίου του τιτανίου (που αντιστοιχούν στα ιόντα SO4 που περιέχονται στο ελεύθερο θειικό οξύ και στα μεταλλικά θειικά άλατα) 7

β) απόβλητα προερχόμενα από παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν τη μέθοδο του χλωρίου:

- τα ελαφρώς όξινα απόβλητα, τα απόβλητα κατεργασίας και τα εξουδετερωμένα απόβλητα μειώνονται από τις 15 Ιουνίου 1993, σε όλα τα ύδατα, στις ακόλουθες τιμές ολικού χλωριούχου ανά τόνο παραγομένου διοξειδίου του τιτανίου (οι τιμές αντιστοιχούν στα ιόντα χλωρίου που περιέχονται στο ελεύθερο υδροχλωρικό οξύ και τα μεταλλικά χλωριούχα άλατα):

- 130 χιλιόγραμμα, όταν χρησιμοποιείται φυσικό ρουτίλιο,

- 228 χιλιόγραμμα, όταν χρησιμοποιείται συνθετικό ρουτίλιο,

- 450 χιλιόγραμμα, όταν χρησιμοποιείται σκωρία.

Στην περίπτωση εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούν περισσότερους του ενός τύπους μεταλλευμάτων, οι τιμές αυτές εφαρμόζονται ανάλογα με τις ποσότητες των χρησιμοποιουμένων μεταλλευμάτων.

Άρθρο 7

Εκτός από την περίπτωση των εσωτερικών επιφανειακών υδάτων, τα κράτη μέλη μπορούν να παρατείνουν έως τις 31 Δεκεμβρίου 1994 το αργότερο την ημερομηνία εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 6 στοιχείο α), εάν αυτό επιβάλλεται λόγω σοβαρών τεχνικών και οικονομικών δυσχερειών και υπό τον όρον ότι έως τις 15 Ιουνίου 1993, το αργότερο, θα υποβληθεί στην Επιτροπή πρόγραμμα για την αποτελεσματική μείωση των απορρίψεων των αποβλήτων αυτών. Το πρόγραμμα αυτό πρέπει να επιτρέπει την επίτευξη της παρακάτω οριακής τιμής ανά τόνο παραγομένου διοξειδίου του τιτανίου κατά την αναγραφόμενη ημερομηνία:

- ελαφρώς όξινα απόβλητα και εξουδετερωμένα απόβλητα: 1 200 χιλιόγραμμα από τις 15 Ιουνίου 1993,

- ελαφρώς όξινα απόβλητα και εξουδετερωμένα απόβλητα: 800 χιλιόγραμμα από τις 31 Δεκεμβρίου 1994.

Το αργότερο τρεις μήνες μετά την έκδοση της παρούσας οδηγίας η Επιτροπή ενημερώνεται για τις περιπτώσεις αυτές για τις οποίες διενεργεί διαβουλεύσεις. Η Επιτροπή ενημερώνει σχετικά τα άλλα κράτη μέλη.

Άρθρο 8

1. Όσον αφορά τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 6, τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν την εφαρμογή ποιοτικών στόχων, συνδυασμένων με τις κατάλληλες οριακές τιμές, που θα εφαρμοσθούν κατά τρόπον ώστε να έχουν ισοδύναμο αποτέλεσμα, για την προστασία του περιβάλλοντος και την αποφυγή των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, με το αποτέλεσμα των οριακών τιμών που ορίζει η παρούσα οδηγία.

2. Εάν ένα κράτος μέλος επιλέξει την εφαρμογή ποιοτικών στόχων, υποβάλλει στην Επιτροπή πρόγραμμα (1) με το οποίο αποδεικνύεται ότι με τα μέτρα αυτά επιτυγχάνεται ισοδύναμο αποτέλεσμα, σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και την αποφυγή των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, των οριακών τιμών κατά τις ημερομηνίες που αυτές εφαρμόζονται σύμφωνα με το άρθρο 6.

Το πρόγραμμα αυτό υποβάλλεται στην Επιτροπή τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την ημερομηνία κατά την οποία το κράτος μέλος προτίθεται να εφαρμόσει τους ποιοτικούς στόχους.

Το πρόγραμμα αυτό κρίνεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 10 της οδηγίας 78/176/ΕΟΚ.

Η Επιτροπή ενημερώνει σχετικά τα άλλα κράτη μέλη.

Άρθρο 9

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλισθεί ότι οι εκπομπές στην ατμόσφαιρα μειώνονται σύμφωνα με τις ακόλουθες διατάξεις:

α) στην περίπτωση παλαιών βιομηχανικών εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούν μέθοδο θειικών:

i) όσον αφορά τις κόνεις, οι εκπομπές μειώνονται από τις 31 Δεκεμβρίου 1993, σε τιμή που δεν υπερβαίνει το 50 mg/Nm3 (2), από τις κύριες πηγές και τα 150 mg/Nm3 (2), από άλλες πηγές (3),

ii) όσον αφορά το SOχ που εκλύεται από τα στάδια χώνευσης και αποτέφρωσης κατά την παραγωγή του διοξειδίου του τιτανίου, οι εκπομπές μειώνονται από 1ης Ιανουαρίου 1995 σε τιμές που δεν υπερβαίνουν τα 10 kg ισοδυνάμου SO2 ανά τόνο παραγομένου διοξειδίου του τιτανίου,

iii) τα κράτη μέλη επιβάλλουν την εγκατάσταση συστημάτων για να αποφεύγεται η εκπομπή οξίνων κυστιδίων,

iv) οι εγκαταστάσεις για τη συμπίκνωση οξίνων αποβλήτων δεν πρέπει να απορρίπτουν περισσότερο από 500 mg/Nm3 SOχ, το οποίο υπολογίζεται ως ισοδύναμο SO2 (1),

v) οι εγκαταστάσεις για τη φρύξη των αλάτων που παράγονται κατά την κατεργασία των αποβλήτων πρέπει να διαθέτουν την καλύτερη διαθέσιμη τεχνολογία για τη μείωση των εκπομπών SOχ η οποία δεν συνεπάγεται υπερβολική δαπάνη 7

β) στην περίπτωση παλαιών βιομηχανικών εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούν τη μέθοδο του χλωρίου:

ι) όσον αφορά τις κόνεις, οι απορρίψεις μειώνονται από τις 15 Ιουνίου 1993, σε τιμές που δεν υπερβαίνουν τα 50 mg/Nm3 (2) από κύριες τους πηγές και τα 150 mg/Nm3 (2) από άλλες πηγές (3),

ii) όσον αφορά το χλώριο, οι εκπομπές μειώνονται από τις 15 Ιουνίου 1993 σε μια μέση ημερήσια συγκέντρωση που δεν υπερβαίνει τα 5 mg/Nm3 (4) και σε καμία επιμέρους στιγμή τα 40 mg/Nm3.

2. Η παρούσα οδηγία δεν θίγει τις διατάξεις της οδηγίας 80/779/ΕΟΚ.

3. Η διαδικασία ελέγχου των μετρήσεων αναφοράς των εκπομπών SOχ στην ατμόσφαιρα περιγράφεται στο παράρτημα.

Άρθρο 10

Οι τιμές και οι μειώσεις που αναφέρονται στα άρθρα 6, 8 και 9 ελέγχονται από τα κράτη μέλη σε συνάρτηση με την πραγματική παραγωγή κάθε μονάδας.

Άρθρο 11

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζουν ότι όλα τα απόβλητα της βιομηχανίας διοξειδίου του τιτανίου, και ιδίως τα απόβλητα των οποίων απαγορεύεται η απόρριψη ή η πόντιση στα ύδατα ή η εκπομπή στην ατμόσφαιρα:

- αποφεύγονται ή χρησιμοποιούνται εκ νέου όποτε αυτό είναι τεχνικά και οικονομικά εφικτό,

- χρησιμοποιούνται εκ νέου ή αποβάλλονται χωρίς να βλάπτεται η ανθρώπινη ύγεία και το περιβάλλον.

Το ίδιο ισχύει και για τα απόβλητα που προέρχονται από την εκ νέου χρησιμοποίηση ή την κατεργασία των προαναφερομένων αποβλήτων.

Άρθρο 12

1. Τα κράτη μέλη τα οποία δεν έχουν ακόμη λάβει τα απαιτούμενα μέτρα προκειμένου να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία, θέτουν αυτά σε ισχύ το αργότερο στις 15 Ιουνίου 1993. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σχετικά με τις εθνικές διατάξεις που θεσπίζουν προκειμένου να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία.

Οι εν λόγω διατάξεις, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία, ή συνοδεύονται από σχετική αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή εκδίδονται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή τις διατάξεις εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 13

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 15 Δεκεμβρίου 1992.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. HOWARD

(1) ΕΕ αριθ. C 317 της 7. 12. 1991, σ. 5.

(2) ΕΕ αριθ. C 94 της 13. 4. 1992, σ. 158, και

ΕΕ αριθ. C 305 της 23. 11. 1992.

(3) ΕΕ αριθ. C 98 της 21. 4. 1992, σ. 9.

(4) ΕΕ αριθ. L 201 της 14. 7. 1989, σ. 56.

(5)Απόφαση της 11ης Ιουνίου 1991, υπόθεση C 300/89, Επιτροπή κατά Συμβουλίου (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί).

(6) ΕΕ αριθ. L 54 της 25. 2. 1978, σ. 19. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 83/29/ΕΟΚ. (ΕΕ αριθ. L 32 της 3. 2. 1983, σ. 28).

(1) ΕΕ αριθ. L 229 της 30. 8. 1980, σ. 30. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 89/427/ΕΟΚ (ΕΕ αριθ. L 201 της 14. 7. 1989, σ. 53).

(2) ΕΕ αριθ. L 188 της 16. 7. 1984, σ. 20.

(3) Με τον ορισμό αυτόν καλύπτονται επίσης και τα ισχυρώς όξινα απόβλητα τα οποία έχουν αραιωθεί έως ότου η περιεκτικότητά τους σε ελεύθερο υδροχλωρικό οξύ να είναι μικρότερη ή ίση με 0,5 %.

(1)Με τον ορισμό αυτό καλύπτονται επίσης και τα ισχυρώς όξινα απόβλητα τα οποία έχουν αραιωθεί έως ότου η περιεκτικότητα τους σε ελεύθερο υδροχλωρικό οξύ να είναι μικρότερη ή ίση με 0,5 %.

(2) Με τους όρους «πλοία και αεροσκάφη» νοούνται τα σκάφη και τα αεροσκάφη παντός τύπου. Οι όροι αυτοί περιλαμβάνουν σκάφη κινούμενα σε στρώμα αέρος, τα πλωτά μέσα, αυτοπροωθούμενα ή όχι, καθώς και τις μόνιμες ή πλωτές εξέδρες.

(1) Τα στοιχεία αυτά παρέχονται στα πλαίσια του άρθρου 14 της οδηγίας 78/176/ΕΟΚ ή ξεχωριστά, ανάλογα με την περίπτωση.

(2)Κυβικό μέτρο, σε θερμοκρασία 273 K και πίεση 101,3 KPa.

(3)Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις πηγές δευτερεύουσας σημασίας που δεν λαμβάνονται υπόψη στους υπολογισμούς τους.

(1) Για τις νέες μεθόδους συμπύκνωσης, η Επιτροπή είναι διατεθειμένη να δεχθεί διαφορετικές τιμές εάν τα κράτη μέλη μπορούν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχουν τεχνικές που να επιτρέπουν την τήρηση του προτύπου αυτού.

(2)Κυβικό μέτρο, σε θερμοκρασία 273 K και πίεση 101,3 kPa.

(3)Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τις πηγές δευτερεύουσας σημασίας που δεν λαμβάνονται υπόψη στους υπολογισμούς τους.

(4)Εκτιμάται ότι οι τιμές αυτές αντιστοιχούν κατ' ανώτατο όριο σε 6 γραμμάρια ανά τόνο παραγομένου διοξειδίου του τιτανίου.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Διαδικασία ελέγχου των μετρήσεων αναφοράς των εκπομπών αερίων SOx

Για τον υπολογισμό των ποσοτήτων του SO2 καθώς και του SO3 και των οξίνων κυστιδίων εκφραζομένων σε ισοδύναμο SO2, που αποβάλλονται από συγκεκριμένες βιομηχανικές νομάδες, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο όγκος του αερίου που αποβάλλεται κατά τη διάρκεια των συγκεκριμένων εργασιών και η μέση περιεκτικότητα σε SO2 και SO3 που μετράται κατά την ίδια χρονική περίοδο. Ο προσδιορισμός της παροχής και της περιεκτικότητας σε SO2 και SO3 πρέπει να γίνεται κάτω από τις ίδιες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας.