31972L0230

Δευτέρα οδηγία 72/230/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Ιουνίου 1972 περί εναρμονίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων, των σχετικών με το σύστημα των φόρων κύκλου εργασιών και των ειδικών φόρων καταναλώσεως, των εφαρμοζομένων στη διεθνή κυκλοφορία ταξιδιωτών

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 139 της 17/06/1972 σ. 0028 - 0031
Φινλανδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 9 τόμος 1 σ. 0017
Δανική ειδική έκδοση: Σειρά I Κεφάλαιο 1972(II) σ. 0544
Σουηδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 9 τόμος 1 σ. 0017
Αγγλική ειδική έκδοση: Σειρά I Κεφάλαιο 1972(II) σ. 0565
Ελληνική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 09 τόμος 1 σ. 0030
Ισπανική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 09 τόμος 1 σ. 0033
Πορτογαλική ειδική έκδοση : Κεφάλαιο 09 τόμος 1 σ. 0033


ΔΕΥΤΕΡΑ ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 12ης Ιουνίου 1972 περί εναρμονίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των σχετικών με το σύστημα των φόρων κύκλου εργασιών και των ειδικών φόρων καταναλώσεως, των εφαρμοζομένων στη διεθνή κυκλοφορία ταξιδιωτών

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 99,

την οδηγία του Συμβουλίου της 28ης Μαΐου 1969 περί της εναρμονίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων, των σχετικών με τις απαλλαγές από τους φόρους κύκλου εργασιών και τους ειδικούς φόρους καταναλώσεως που εισπράττονται κατά την εισαγωγή, στο πλαίσιο της διεθνούς κυκλοφορίας των ταξιδιωτών(1),

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

Εκτιμώντας;

ότι το ψήφισμα του Συμβουλίου και των αντιπροσώπων των Κυβερνήσεων των Κρατών μελών της 22ας Μαρτίου 1971 περί της σταδιακής πραγματοποιήσεως της οικονομικής και νομισματικής ενώσεως εντός της Κοινότητος(2), προβλέπει, μεταξύ άλλων, την βαθμιαία επέκταση των φορολογικών απαλλαγών, οι οποίες χορηγούνται στους ιδιώτες κατά την διέλευση των ενδοκοινοτικών συνόρων-

ότι πρέπει να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των ταξιδιωτών μεταξύ των Κρατών μελών δια της αυξήσεως της απαλλαγής εκ των φόρων κύκλου εργασιών και ειδικών φόρων καταναλώσεως, η οποία προβλέπεται από την οδηγία του Συμβουλίου της 28ης Μαΐου 1969- ότι για τον σκοπό αυτό και για να μειωθούν οι έλεγχοι, πρέπει να απλουστευθούν από τώρα οι δηλώσεις οι υποβαλλόμενες από τους ταξιδιώτες, οι οποίοι διασχίζουν τα ενδοκοινοτικά σύνορα, όταν η αξία ή η ποσότης των εμπορευμάτων που έχουν στην κατοχή τους δεν υπερβαίνει τις επιτρεπόμενες απαλλαγές- ότι είναι ήδη ανάγκη να απολαύουν ορισμένων απαλλαγών τα άτομα τα οποία διαμένουν πλησίον των ενδοκοινοτικών συνόρων, καθώς επίσης και το προσωπικό των συγκοινωνιακών μέσων που χρησιμοποιούνται στην διεθνή κυκλοφορία-

ότι λόγω τεχνικών δυσκολιών παρουσιαζομένων κατά την εφαρμογή του άρθρου 6 της ανωτέρω οδηγίας, πρέπει να ρυθμισθούν ορισμένα προβλήματα εξαιρέσεων από τον φόρο στο στάδιο του λιανικού εμπορίου-

ότι με την προοπτική της προοδευτικής δημιουργίας μιας οικονομικής αγοράς με χαρακτηριστικά γνωρίσματα ανάλογα με εκείνα μιας εσωτερικής αγοράς εκτεινομένης στο σύνολο της Κοινότητος, τα Κράτη μέλη πρέπει να καταργήσουν στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές τα συστήματα της μη φορολογίας ή επιστροφής των φόρων κατά την εξαγωγή και επιβολής φόρων κατά την εισαγωγή, τα οποία ισχύουν επί του παρόντος και, κατά συνέπεια, την μη φορολογία ή την επιστροφή του φόρου κύκλου εργασιών και των ειδικών φόρων καταναλώσεως κατά το στάδιο της λιανικής πωλήσεως-

ότι, όμως, η ολική κατάργηση αυτής της μη φορολογίας ή επιστροφή φόρων είναι δυνατό να επιτευχθεί μόνο με προοδευτικό τρόπο-

ότι σε ένα πρώτο στάδιο πρέπει να προβλεφθούν ορισμένοι κοινοί κανόνες, εφαρμοζόμενοι στους κατοίκους της Κοινότητος, επί του γενικού θέματος της μη φορολογίας ή της επιστροφής κατά το στάδιο του λιανικού εμπορίου,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Το άρθρο 2 της οδηγίας του Συμβουλίου της 28ης Μαΐου 1969 τροποποιείται ως εξής:

α) στην παράγραφο 1 οι λέξεις: "εβδομήντα πέντε λογιστικές μονάδες" αντικαθίστανται από "εκατόν είκοσι πέντε λογιστικές μονάδες".

β) στην παράγραφο 2 οι λέξεις: "είκοσι λογιστικές μονάδες" αντικαθίστανται από "τριάντα λογιστικές μονάδες".

γ) στην παράγραφο 3 οι λέξεις: "εβδομήντα πέντε λογιστικές μονάδες" αντικαθίστανται από "εκατόν είκοσι πέντε λογιστικές μονάδες".

Άρθρο 2

Το άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας του Συμβουλίου της 28ης Μαΐου 1969 αντικαθίσταται από την ακόλουθη διάταξη:

"Με την επιφύλαξη των εθνικών διατάξεων που εφαρμόζονται επί του θέματος στους ταξιδιώτες, οι οποίοι διαμένουν εκτός Ευρώπης, κάθε Κράτος μέλος εφαρμόζει, όσον αφορά την εισαγωγή με απαλλαγή εκ των φόρων κύκλου εργασιών και ειδικών φόρων καταναλώσεως των κατωτέρω εμπορευμάτων, τα ακόλουθα ποσοτικά όρια:

"" ID="1">α) προϊόντα καπνού" ID="1">σιγαρέττα> ID="2">200 τεμάχια> ID="3">300 τεμάχια"> ID="1">ή"> ID="1">σιγαρίλλος (πούρα μεγίστου βάρους 3 γραμμάρια ανά τεμάχιον)> ID="2">100 τεμάχια> ID="3">150 τεμάχια"> ID="1">ή"> ID="1">πούρα> ID="2">50 τεμάχια> ID="3">75 τεμάχια"> ID="1">ή"> ID="1">καπνός πίπας> ID="2">250 τεμάχια> ID="3">400 τεμάχια"" ID="1">β) οινοπνευματώδη ποτά" ID="1">- απεσταγμένα ποτά και άλλα οινοπνευματώδη άνω των 22 βαθμών οινοπνεύματος> ID="2">1 φυάλη τυποποιημένη (standard) (από 0,70 λίτρου έως 1 λίτρο)> ID="3">συνολικά 1,5 λίτρο"> ID="1">ή"> ID="1">- απεσταγμένα ποτά και οινοπνευματώδη ποτά, απεριτίφ με βάση οίνο ή αλκοόλ, βαθμού οινοπνεύματος ίσου ή κατωτέρου των 22o, οίνοι αφρώδεις, vins de liqueur> ID="2">σύνολο 2 λίτρα> ID="3">σύνολο 3 λίτρα"> ID="1">και"> ID="1">- οίνοι κοινοί (μη αφρώδεις)> ID="2">σύνολο 2 λίτρα> ID="3">σύνολο 3 λίτρα"" ID="1""> ID="1">γ) αρώματα> ID="2">50 γραμμάρια> ID="3">75 γραμμάρια"> ID="1">και"> ID="1">κολώνιες> ID="2">1/4 λίτρα> ID="3">3/8 λίτρα"" ID="1""> ID="1">δ) καφές> ID="2">500 γραμμάρια> ID="3">750 γραμμάρια"> ID="1">ή"> ID="1">εκχυλίσματα και αποστάγματα καφέ> ID="2">200 γραμμάρια> ID="3">300 γραμμάρια"" ID="1""> ID="1">ε) τέϊον> ID="2">100 γραμμάρια> ID="3">150 γραμμάρια"> ID="1">ή"> ID="1">εκχυλίσματα και αποστάγματα τεΐου> ID="2">40 γραμμάρια> ID="3">60 γραμμάρια""

Άρθρο 3

Το άρθρο 5 παράγραφος 1 της οδηγίας του Συμβουλίου της 28ης Μαΐου 1969 αντικαθίσταται από τις κατωτέρω παραγράφους, οι δε παλαιές παράγραφοι 2 και 3 γίνονται νέοι παράγραφοι 6 και 7:

"1. Τα Κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να μειώνουν την αξία ή την ποσότητα των εμπορευμάτων επί των οποίων χορηγείται ατέλεια μέχρι του των αξιών ή των ποσοτήτων των προβλεπομένων στο άρθρο 2 και στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στήλη II, όταν τα εμπορεύματα εισάγονται από άλλο Κράτος μέλος από πρόσωπα διαμένοντα σε παραμεθόριο ζώνη του Κράτους μέλους της εισαγωγής ή του γειτονικού Κράτους μέλους, από τους εργαζόμενους των παραμεθορίων περιοχών ή από το προσωπικό συγκοινωνιακών μέσων, χρησιμοποιουμένων στην διεθνή κυκλοφορία.

Εν τούτοις, για τα κατωτέρω προϊόντα, οι ατέλειες είναι δυνατό να μειωθούν μέχρι τα ακόλουθα όρια:

"" ID="1""> ID="1">α) προϊόντα καπνού σιγαρέττα> ID="2">40 τεμάχια"> ID="1">ή"> ID="1">σιγαρίλλος (πούρα μεγίστου βάρους 3 γραμμάρια ανά τεμάχιο)> ID="2">20 τεμάχια"" ID="1">β) οινοπνευματώδη ποτά" ID="1">- απεσταγμένα ποτά και οινοπνευματώδη ποτά, άνω των 22o οινοπνεύματος> ID="2">0,25 λίτρα"> ID="1">ή"> ID="1">- απεσταγμένα ποτά και οινοπνευματώδη ποτά, απεριτίφ με βάση οίνο ή αλκοόλ, βαθμού οινοπνεύματος ίσου ή μικροτέρου από 22o, αφρώδεις οίνοι, vins de liqueur> ID="2">0,50 λίτρα"> ID="1">και"> ID="1">- κοινοί (μη αφρώδεις) οίνοι> ID="2">0,50 λίτρα""

2. Τα Κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να μειώνουν την αξία ή και την ποσότητα των εμπορευμάτων επί των οποίων χορηγείται ατέλεια, όταν εισάγονται εκ τρίτης χώρας από πρόσωπα διαμένοντα σε παραμεθόριο περιοχή, από τους εργαζομένους σε παραμεθορίους ζώνες ή από το προσωπικό των συγκοινωνιακών μέσων, των χρησιμοποιουμένων στην κυκλοφορία μεταξύ των τρίτων χωρών και της Κοινότητος.

3. Τα Κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να μειώνουν την αξία ή και την ποσότητα των εμπορευμάτων επί των οποίων χορηγείται ατέλεια, όταν εισάγονται από άλλο Κράτος μέλος, από τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων ενός Κράτους μέλους, που σταθμεύουν σε άλλο Κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένου του πολιτικού προσωπικού, καθώς επίσης και από τους συζύγους και τα υπ' αυτών συντηρούμενα τέκνα.

4. Τα αναφερόμενα στις παραγράφους 1 και 2 όρια δεν εφαρμόζονται, όταν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αποδεικνύουν ότι μεταβαίνουν εκτός της παραμεθορίου ζώνης ή ότι δεν επανέρχονται εκ της παραμεθορίου ζώνης του γειτονικού Κράτους μέλους ή της γειτονικής τρίτης χώρας.

Παρά ταύτα τα όρια αυτά εφαρμόζονται επί των εργαζομένων σε παραμεθόριες περιοχές και επί του προσωπικού των συγκοινωνιακών μέσων, των χρησιμοποιουμένων στην διεθνή κυκλοφορία, όταν εισάγουν εμπορεύματα με την ευκαιρία μετακινήσεώς τους, που γίνεται στο πλαίσιο της επαγγελματικής τους δραστηριότητος.

5. Για την εφαρμογή των διατάξεων των παραγράφων 1, 2 και 4 νοούνται ως:

- "παραμεθόριος περιοχή" μία περιοχή που δεν υπερβαίνει σε βάθος τα 15 χιλμ. κατ' ευθεία γραμμή, από τα σύνορα ενός Κράτους μέλους. Παρά ταύτα κάθε Κράτος οφείλει να συμπεριλάβει εντός της παραμεθορίου περιοχής τους δήμους ή κοινότητες, των οποίων το έδαφος συμπεριλαμβάνεται μερικά εντός αυτής-

- "εργαζόμενος σε παραμεθόριο περιοχή", κάθε άτομο το οποίο λόγω της συνήθους δραστηριότητός του αναγκάζεται να μεταβαίνει στην άλλη πλευρά των συνόρων κατά τις εργάσιμες ημέρες."

Άρθρο 4

Το άρθρο 6 της οδηγίας του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 1969 τροποποιείται ως εξής:

α) το κείμενο του αναφερθέντος άρθρου αποτελεί την παράγραφο 1-

β) προστίθενται οι εξής παράγραφοι:

"2. Με την επιφύλαξη του εφαρμοζομένου συστήματος επί των πραγματοποιουμένων πωλήσεων στα καταστήματα πωλήσεων αφορολογήτων ειδών των αεροδρομίων και επί των πωλήσεων εντός των αεροπλάνων, τα Κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια, όσον αφορά τις πωλήσεις στο στάδιο του λιανικού εμπορίου, να επιτρέπουν στις περιπτώσεις και υπό τις προϋποθέσεις, που διευκρινίζονται στις παραγράφους 3 και 4, την μη φορολογία ή την επιστροφή των φόρων κύκλου εργασιών για τα εμπορεύματα, τα οποία μεταφέρονται στις προσωπικές αποσκευές των ταξιδιωτών, που εξέρχονται από ένα Κράτος μέλος. Όσον αφορά τους ειδικούς φόρους καταναλώσεως δεν είναι δυνατή η μη φορολογία ή η επιστροφή φόρων.

3. Για τους ταξιδιώτες, των οποίων η κατοικία ή η συνήθης διαμονή ευρίσκεται εκτός της Κοινότητος, κάθε Κράτος μέλος έχει την ευχέρεια να καθορίσει τα όρια και τις προϋποθέσεις εφαρμογής της μη φορολογίας ή της επιστροφής των φόρων.

Για τους ταξιδιώτες, των οποίων η κατοικία ή η συνήθης διαμονή ή το κέντρο των επαγγελματικών δραστηριοτήτων, ευρίσκεται σε ένα Κράτος μέλος, η έκπτωση του φόρου επιτρέπεται μόνο για τα αντικείμενα, των οποίων η κατά μονάδα αξία, συμπεριλαμβανουμένων των φόρων, ανέρχεται σε ποσό ανώτερο του καθοριζομένου στο άρθρο 2 παράγραφος 1. Τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να καθορίσουν το ποσό αυτό σε ανώτερο επίπεδο. Εξ άλλου έχουν την ευχέρεια να αποκλείσουν τους κατοίκους τους εκ της μη φορολογίας ή της επιστροφής των φόρων.

4. Η μη φορολογία ή επιστροφή φόρου προϋποθέτει:

α) για τις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3 πρώτο εδάφιο, την υποβολή ενός αντιτύπου του τιμολογίου ή άλλου σχετικού αποδεικτικού εγγράφου, φέροντος θεώρηση του τελωνείου του Κράτους μέλους της εξαγωγής η οποία βεβαιώνει την έξοδο του εμπορεύματος-

β) για τις περιπτώσεις, οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 3, δεύτερο εδάφιο, την υποβολή ενός αντιτύπου του τιμολογίου ή άλλου σχετικού αποδεικτικού εγγράφου, φέροντος θεώρηση του τελωνείου του Κράτους μέλους της οριστικής εισαγωγής ή άλλης αρχής του Κράτους μέλους αυτού, αρμοδίας επί θεμάτων φόρων κύκλου εργασιών.

5. Για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου νοούνται ως:

- κατοικία ή συνήθης διαμονή ο τόπος ο αναφερόμενος στο διαβατήριο, το δελτίο ταυτότητος ή σε περίπτωση ελλείψεως αυτών των εγγράφων, σε οποιοδήποτε άλλο έγγραφο ταυτότητος, αναγνωριζόμενο ως έγκυρο από το Κράτος μέλος της εξαγωγής,

- "αντικείμενο", ένα πράγμα ή ομάδα πραγμάτων, που αποτελούν κανονικά ένα σύνολο".

Άρθρο 5

Κατ' εφαρμογή του άρθρου 7 της οδηγίας του Συμβουλίου της 28ης Μαΐου 1969 προστίθεται το επόμενο άρθρο:

"Άρθρο 7α

Στο πλαίσιο της ενδοκοινοτικής κυκλοφορίας τα Κράτη μέλη εκδίδουν τις αναγκαίες διατάξεις για να δώσουν την δυνατότητα στους ταξιδιώτες να πιστοποιούν σιωπηρώς ή με απλή προφορική δήλωση, ότι σέβονται τα όρια και τις προϋποθέσεις των επιτρεπομένων ατελειών."

Άρθρο 6

1. Τα Κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθούν:

- προς τα άρθρα 1, 2, 3 και 5 της παρούσης οδηγίας το αργότερο μέχρι της 1ης Ιουλίου 1972,

- προς το άρθρο 4 της παρούσης οδηγίας το αργότερο μέχρι της 1ης Ιανουαρίου 1973.

2. Κάθε Κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με τις διατάξεις που εκδίδει για την εφαρμογή της παρούσης οδηγίας.

Η Επιτροπή γνωστοποιεί τις πληροφορίες αυτές στα Κράτη μέλη.

Άρθρο 7

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα Κράτη μέλη.

Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις 12 Ιουνίου 1972.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. DUPONG

(1) ΕΕ αριθ. Ν 133 της 4. 6. 1969, σ. 6.

(2) ΕΕ αριθ. Α 28 της 27. 3. 1971, σ. 1.