2007R1580 — EL — 01.05.2011 — 015.001

Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα

Τροποποιείται από:

▼B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 21ης Δεκεμβρίου 2007

για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96 και (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 του Συμβουλίου στον τομέα των οπωροκηπευτικών

ΤΙΤΛΟΣ I

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής και χρήση όρων

1.  Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τους κανόνες εφαρμογής των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96 και (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Οι όροι που χρησιμοποιούνται στους κανονισμούς οι οποίοι αναφέρονται στην παράγραφο 1 έχουν την ίδια έννοια όταν χρησιμοποιούνται στον παρόντα κανονισμό, εκτός αντιθέτων διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Περίοδοι εμπορίας

Οι περίοδοι εμπορίας των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96 διαρκούν από την 1η Ιανουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Γενικοί κανόνες

▼M8

Άρθρο 2α

Πρότυπα εμπορίας· κάτοχοι

1.  Οι διατάξεις του άρθρου 113α παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 θα αναφέρονται ως γενικές προδιαγραφές εμπορίας, Λεπτομερή στοιχεία των γενικών προδιαγραφών εμπορίας περιέχονται στο μέρος Α του παραρτήματος Ι του παρόντος κανονισμού.

1.  Τα οπωροκηπευτικά που δεν καλύπτονται από ειδικές προδιαγραφές εμπορίας πρέπει να πληρούν τις γενικές προδιαγραφές εμπορίας. Όταν, ωστόσο, ο κάτοχος είναι σε θέση να αποδείξει ότι τα προϊόντα πληρούν τις ισχύουσες προδιαγραφές που έχουν εγκριθεί από την Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE), τότε το προϊόν θεωρείται ότι πληροί και τις γενικές προδιαγραφές εμπορίας.

2.  Οι ειδικές προδιαγραφές εμπορίας που προβλέπονται στο άρθρο 113 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 περιλαμβάνονται στο μέρος Β του παραρτήματος Ι του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τα ακόλουθα προϊόντα.

3.  Κατά την έννοια του άρθρου 13α παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 κάτοχος είναι «κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει στην κατοχή του φυσικά τα εξεταζόμενα προϊόντα.

▼B

Άρθρο 3

Εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις από την εφαρμογή των προδιαγραφών εμπορίας

1.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 113α παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 τα κατωτέρω προϊόντα δεν υπόκεινται στην απαίτηση συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές εμπορίας:

 ◄

▼M8

▼B

2.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 113α παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 τα κατωτέρω προϊόντα δεν υπόκεινται στην απαίτηση συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές εμπορίας εντός συγκεκριμένης περιοχής παραγωγής:

 ◄

▼M8

3.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 113α παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρέσουν από τις ειδικές προδιαγραφές εμπορίας προϊόντα τα οποία προσφέρονται για λιανική πώληση στους καταναλωτές για την προσωπική τους χρήση και με τη σήμανση «προϊόντα που προορίζονται για μεταποίηση» ή με οποιαδήποτε άλλη ισοδύναμη διατύπωση και προορίζονται για μεταποίηση διαφορετική από αυτήν που αναφέρεται στο σημείο α) i) της παραγράφου 1.

▼M8

3α.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 113α παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, όσον αφορά τις ειδικές προδιαγραφές εμπορίας, τα νωπά οπωροκηπευτικά που δεν υπάγονται στην κατηγορία «Έξτρα», κατά τα στάδια μετά την αποστολή, μπορεί να παρουσιάζουν ελαφρά μείωση της νωπότητας και της σπαργής και ελαφρά υποβάθμιση λόγω της ανάπτυξης και της τάσης τους για αλλοίωση.

3β.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 113α παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 τα κατωτέρω προϊόντα δεν υπόκεινται στην απαίτηση συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές εμπορίας:

▼M15

▼M8

▼B

4.  Προσκομίζεται η απόδειξη στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους ότι τα προϊόντα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) και στην παράγραφο 2 ανταποκρίνονται στις προβλεπόμενες προϋποθέσεις, ιδίως όσον αφορά τον προορισμό τους.

Άρθρο 4

Ενδείξεις επισήμανσης

▼M8

1.  Οι απαιτούμενες ενδείξεις βάσει του παρόντος κεφαλαίου πρέπει να αναγράφονται με ευανάγνωστα και εμφανή στοιχεία στη μία από τις πλευρές της συσκευασίας, είτε με απευθείας ανεξίτηλη εκτύπωση είτε με ετικέτα ενσωματωμένη ή στερεωμένη πάνω στη συσκευασία.

▼B

2.  Για τα εμπορεύματα που αποστέλλονται χύμα, φορτωμένα απευθείας σε μεταφορικό μέσο, οι ενδείξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρέπει να αναγράφονται στο έγγραφο που συνοδεύει το εμπόρευμα ή σε δελτίο το οποίο τοποθετείται ευκρινώς στο εσωτερικό του μεταφορικού μέσου.

▼M8

3.  Στην περίπτωση των συμβάσεων εξ αποστάσεως κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 1 της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 27 ), για τη συμμόρφωση με τις προδιαγραφές εμπορίας οι πληροφορίες πρέπει να είναι διαθέσιμες πριν από τη σύναψη της σύμβασης αγοράς.

4.  Τα τιμολόγια και συνοδευτικά έγγραφα, εξαιρουμένων των αποδείξεων για τον καταναλωτή, αναφέρουν την ονομασία της χώρας καταγωγής των προϊόντων και, κατά περίπτωση, την κατηγορία, την ποικιλία ή τον εμπορικό τύπο, εάν αυτό απαιτείται από κάποια ειδική προδιαγραφή εμπορίας, ή ότι τα προϊόντα προορίζονται για μεταποίηση.

▼M8

Άρθρο 5

Ενδείξεις επισήμανσης στο στάδιο της λιανικής πώλησης

Στο στάδιο της λιανικής πώλησης οι απαιτούμενες από το παρόν κεφάλαιο ενδείξεις επισήμανσης πρέπει να είναι ευανάγνωστες και εμφανείς. Τα προϊόντα μπορούν να διατίθενται για πώληση υπό την προϋπόθεση ότι η επιχείρηση λιανικής πώλησης αναγράφει σε εμφανές σημείο δίπλα στο προϊόν και ευανάγνωστα τις ενδείξεις που αφορούν τη χώρα καταγωγής και, κατά περίπτωση, την κατηγορία και την ποικιλία ή τον εμπορικό τύπο κατά τρόπο που να μην παραπλανάται ο καταναλωτής.

Για τα προσυσκευασμένα προϊόντα που προβλέπονται στην οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 28 ) αναγράφεται το καθαρό βάρος επιπλέον με όλες τις προβλεπόμενες στις προδιαγραφές εμπορίας ενδείξεις. Ωστόσο, για τα προϊόντα που πωλούνται συνήθως με το τεμάχιο, δεν ισχύει η υποχρέωση αναγραφής του καθαρού βάρους, όταν ο αριθμός των τεμαχίων είναι προφανής και μπορεί να υπολογιστεί με ευκολία χωρίς να ανοιχθεί η συσκευασία ή όταν ο αριθμός αυτός αναγράφεται στην ετικέτα.

Άρθρο 6

Αναμείξεις προϊόντων

1.  Επιτρέπεται η διάθεση στην αγορά συσκευασιών καθαρού βάρους 5 χλγρ. ή μικρότερου που περιέχουν μείγματα διαφορετικών τύπων οπωροκηπευτικών, υπό την προϋπόθεση ότι:

2.  Οι διατάξεις της παραγράφου 1 σημείο α) δεν ισχύουν για τα προϊόντα που περιέχονται σε μείγμα αλλά δεν είναι οπωροκηπευτικά σύμφωνα με τον ορισμό του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007.

3.  Εάν τα οπωροκηπευτικά που περιέχονται σε ένα μείγμα είναι καταγωγής περισσότερων του ενός κρατών μελών ή τρίτων χωρών, οι πλήρεις ονομασίες των χωρών καταγωγής μπορούν να αντικατασταθούν με μία από τις κατωτέρω ενδείξεις, κατά περίπτωση:

▼B

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Έλεγχοι τήρησης των προδιαγραφών εμπορίας

Τμήμα 1

Γενικές Διατάξεις

▼M8

Άρθρο 7

Πεδίο εφαρμογής

Το παρόν κεφάλαιο ορίζει τους κανόνες για τους ελέγχους συμμόρφωσης οι οποίοι διενεργούνται στα οπωροκηπευτικά σε όλα τα στάδια εμπορίας, σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο, για να επαληθευθεί ότι τα προϊόντα αυτά είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές εμπορίας και τις άλλες διατάξεις του παρόντος τίτλου και των άρθρων 113 και 113α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007.

▼B

Άρθρο 8

Αρμόδιοι φορείς

1.  Κάθε κράτος μέλος ορίζει:

▼M8

▼M8

Οι αρχές συντονισμού και οι οργανισμοί ελέγχου που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο μπορεί να είναι δημόσιοι ή ιδιωτικοί. Εντούτοις, την ευθύνη και στις δύο περιπτώσεις την έχουν τα κράτη μέλη.

▼B

2.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή:

3.  Χρέη αρχής συντονισμού μπορούν να εκτελούν ο οργανισμός ή οι οργανισμοί ελέγχου ή κάθε άλλος οργανισμός που ορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1.

4.  Η Επιτροπή φροντίζει για τη δημοσιοποίηση του καταλόγου των αρχών συντονισμού που έχουν οριστεί από τα κράτη μέλη με τον τρόπο που κρίνει ενδεδειγμένο.

Άρθρο 9

Βάση δεδομένων των εμπορευομένων

1.  Τα κράτη μέλη καταρτίζουν μια βάση δεδομένων των εμπορευομένων στον τομέα των οπωροκηπευτικών, η οποία συγκεντρώνει, υπό τους όρους που καθορίζονται στο παρόν άρθρο, τους εμπορευόμενους οι οποίοι συμμετέχουν στην εμπορία νωπών οπωροκηπευτικών, για τα οποία έχουν καθοριστεί προδιαγραφές δυνάμει του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

▼M8

Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν γι’ αυτό το σκοπό κάθε άλλη βάση ή βάσεις δεδομένων που έχουν ήδη δημιουργήσει για άλλους σκοπούς.

«Έμπορος»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο:

Οι αναφερόμενες στα σημεία i), ii) και iii) του σημείου α) του τρίτου εδαφίου δραστηριότητες καλύπτουν:

▼B

2.  Τα κράτη μέλη προσδιορίζουν τους όρους υπό τους οποίους οι ακόλουθοι εμπορευόμενοι περιλαμβάνονται ή όχι στη βάση δεδομένων:

▼M8

3.  Όταν η βάση δεδομένων αποτελείται από περισσότερα ξεχωριστά στοιχεία, η αρχή συντονισμού εξασφαλίζει την ομοιογένεια της βάσης, των διαφόρων στοιχείων της και του τρόπου επικαιροποίησής τους. Η επικαιροποίηση πραγματοποιείται ιδίως με βάση τις πληροφορίες που συλλέγονται κατά τους ελέγχους συμμόρφωσης.

4.  Η εν λόγω βάση δεδομένων περιλαμβάνει, για κάθε έμπορο, τον αριθμό εμπορικού μητρώου, την επωνυμία, τη διεύθυνση, τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την κατάταξή του σε μία από τις αναφερόμενες στο άρθρο 10 παράγραφος 2 κατηγορίες κινδύνου, και ιδίως τη θέση που κατέχει στο δίκτυο εμπορίας, πληροφορίες αναφορικά με το μέγεθος της επιχείρησης, πληροφορίες όσον αφορά πορίσματα προηγούμενων ελέγχων για κάθε έμπορο και κάθε άλλη πληροφορία που κρίνεται απαραίτητη για τους ελέγχους, όπως πληροφορίες που αφορούν την ύπαρξη συστήματος διασφάλισης της ποιότητας ή συστήματος αυτοελέγχου σε σχέση με τη συμμόρφωση προς τις προδιαγραφές εμπορίας. Η επικαιροποίηση πραγματοποιείται κυρίως με βάση τις πληροφορίες που συλλέγονται κατά τους ελέγχους συμμόρφωσης.

▼B

5.  Οι εμπορευόμενοι παρέχουν τις πληροφορίες που κρίνονται απαραίτητες από τα κράτη μέλη για την κατάρτιση και την ενημέρωση της βάσης δεδομένων. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους υπό τους οποίους οι εμπορευόμενοι που δεν είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός τους, αλλά ασκούν δραστηριότητα σ’ αυτό, περιλαμβάνονται στη βάση δεδομένων τους.

▼M8

Τμήμα 2

Έλεγχοι συμμόρφωσης που διενεργούνται από τα κράτη μέλη

Άρθρο 10

Έλεγχοι συμμόρφωσης

1.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι έλεγχοι συμμόρφωσης πραγματοποιούνται επιλεκτικά, βάσει ανάλυσης κινδύνου, με την απαραίτητη συχνότητα, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η συμμόρφωση με τις προδιαγραφές εμπορίας και με τις άλλες διατάξεις του παρόντος τίτλου και των άρθρων 113 και 113α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007.

1.  Τα κριτήρια αξιολόγησης κινδύνου περιλαμβάνουν την ύπαρξη του αναφερόμενου στο άρθρο 12α πιστοποιητικού συμμόρφωσης που εκδίδει η αρμόδια αρχή μιας τρίτης χώρας οι έλεγχοι συμμόρφωσης της οποίας έχουν εγκριθεί βάσει του άρθρου 13. Η ύπαρξη αυτού του πιστοποιητικού θεωρείται παράγοντας που μειώνει τον κίνδυνο μη συμμόρφωσης.

1.  Τα κριτήρια αξιολόγησης του κινδύνου μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν:

2.  Η ανάλυση κινδύνου βασίζεται στις πληροφορίες που περιέχονται στην αναφερόμενη στο άρθρο 9 βάση δεδομένων των εμπόρων και κατατάσσουν τους εμπόρους σε κατηγορίες κινδύνου.

2.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν εκ των προτέρων:

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην διενεργούν επιλεκτικούς ελέγχους σε προϊόντα τα οποία δεν υπόκεινται σε ειδικές προδιαγραφές εμπορίας βάσει ανάλυσης κινδύνου.

3.  Όταν από τους ελέγχους αποκαλύπτονται σημαντικές παρατυπίες, τα κράτη μέλη αυξάνουν τη συχνότητα των ελέγχων σε σχέση με τους εμπόρους, τα προϊόντα, την καταγωγή των προϊόντων ή άλλες παραμέτρους.

4.  Οι έμποροι διαβιβάζουν στους οργανισμούς ελέγχου όλες τις πληροφορίες που οι εν λόγω οργανισμοί κρίνουν απαραίτητες για την οργάνωση και διενέργεια των ελέγχων συμμόρφωσης.

Άρθρο 11

Εγκεκριμένοι έμποροι

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν σε εμπόρους οι οποίοι έχουν καταταγεί στην κατηγορία του χαμηλότερου κινδύνου και παρέχουν ειδικές εγγυήσεις συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές εμπορίας να χρησιμοποιούν το υπόδειγμα του Παραρτήματος ΙΙ στη σήμανση της κάθε συσκευασίας κατά το στάδιο της αποστολής ή/και να υπογράφουν το πιστοποιητικό συμμόρφωσης που αναφέρεται στο άρθρο 12α.

2.  Η άδεια παρέχεται για διάστημα τουλάχιστον ενός έτους.

3.  Οι έμποροι που ευνοούνται από αυτήν τη δυνατότητα οφείλουν:

4.  Όταν ένας εγκεκριμένος έμπορος δεν τηρεί πλέον τις απαιτήσεις της έγκρισης, το κράτος μέλος ανακαλεί την άδειά του.

5.  Παρά τις διατάξεις της παραγράφου 1, οι αναγνωρισμένοι έμποροι επιτρέπεται να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν μέχρι την εξάντληση των αποθεμάτων τα υποδείγματα τα οποία είναι σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό στις 30 Ιουνίου 2009.

5.  Οι άδειες που χορηγούνται σε εμπόρους πριν από την 1η Ιουλίου 2009 εξακολουθούν να ισχύουν για την περίοδο για την οποία έχουν εκδοθεί.

Άρθρο 12

Αποδοχή των δηλώσεων από τα τελωνεία

1.  Τα τελωνεία αποδέχονται μόνο δηλώσεις εξαγωγής ή/και διασαφήσεις για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικές προδιαγραφές εμπορίας, εάν:

1.  Οι παρούσες διατάξεις εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των ελέγχων συμμόρφωσης που διενεργούν τα κράτη μέλη βάσει του άρθρου 10.

2.  Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται επίσης στα προϊόντα που υπόκεινται στις οριζόμενες στο Παράρτημα Ι γενικές προδιαγραφές εμπορίας και στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α), εάν το οικείο κράτος μέλος το κρίνει απαραίτητο με βάση την αναφερόμενη στο άρθρο 10 παράγραφος 1 ανάλυση κινδύνου.

Άρθρο 12α

Πιστοποιητικά συμμόρφωσης

1.  Τα πιστοποιητικά μπορεί να εκδίδονται από αρμόδια αρχή που επιβεβαιώνει ότι τα προϊόντα πληρούν τις σχετικές προδιαγραφές εμπορίας. Στο Παράρτημα ΙΙΙ παρουσιάζεται το υπόδειγμα του πιστοποιητικού που χρησιμοποιούν οι αρμόδιες αρχές στην Κοινότητα.

1.  Οι αναφερόμενες στο άρθρο 13 παράγραφος 4 τρίτες χώρες μπορούν να χρησιμοποιούν το δικό τους πιστοποιητικό, υπό τον όρο ότι η Επιτροπή θεωρεί ότι αυτό περιέχει τουλάχιστον ισοδύναμες πληροφορίες με το κοινοτικό πιστοποιητικό. Η Επιτροπή γνωστοποιεί, με τα μέσα που η ίδια θεωρεί κατάλληλα, υποδείγματα πιστοποιητικών τρίτων χωρών.

2.  Τα πιστοποιητικά αυτά μπορεί να εκδίδονται είτε σε έντυπη μορφή με αυθεντική υπογραφή ή σε ελεγμένη ηλεκτρονική μορφή με ηλεκτρονική υπογραφή.

3.  Κάθε πιστοποιητικό φέρει σφραγίδα της αρμόδιας αρχής και υπογράφεται από τα εξουσιοδοτημένα γι’ αυτό το σκοπό πρόσωπα.

4.  Το πιστοποιητικό εκδίδεται σε τουλάχιστον μία από τις επίσημες γλώσσες της Κοινότητας.

5.  Κάθε πιστοποιητικό φέρει αύξοντα αριθμό με τον οποίο μπορεί να ταυτοποιηθεί και η αρμόδια αρχή διατηρεί αντίγραφο κάθε εκδιδόμενου πιστοποιητικού.

6.  Παρά τη διάταξη του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν μέχρι την εξάντληση των αποθεμάτων πιστοποιητικά συμμόρφωσης τα οποία είναι σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού στις 30 Ιουνίου 2009.

▼B

Τμήμα 3

Έλεγχοι που διενεργούνται από τρίτες χώρες

Άρθρο 13

Αναγνώριση των εργασιών ελέγχου που εκτελούνται από τρίτες χώρες πριν από την εισαγωγή στην Κοινότητα

▼M8

1.  Μετά από αίτηση τρίτης χώρας, η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει, σύμφωνα με την προβλεπόμενη στο άρθρο 195 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 διαδικασία, τους διενεργούμενους από την εν λόγω τρίτη χώρα ελέγχους συμμόρφωσης με ειδικές προδιαγραφές εμπορίας πριν την εισαγωγή στην Κοινότητα.

▼B

2.  Η αναγνώριση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μπορεί να παρασχεθεί για τις τρίτες χώρες που έχουν υποβάλει σχετική αίτηση και στο έδαφος των οποίων τηρούνται κοινοτικές προδιαγραφές εμπορίας ή τουλάχιστον ισοδύναμες προδιαγραφές για τα προϊόντα που εξάγονται προς την Κοινότητα.

Στην αναγνώριση ορίζεται η επίσημη αρχή στην τρίτη χώρα, υπ’ ευθύνη της οποίας πραγματοποιούνται οι εργασίες ελέγχου που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Η εν λόγω επίσημη αρχή είναι υπεύθυνη για τις επαφές με την Κοινότητα. Στην αναγνώριση ορίζονται επίσης οι οργανισμοί ελέγχου που είναι επιφορτισμένοι με τη διεξαγωγή των εν λόγω ελέγχων, που καλούνται στο εξής «οργανισμοί ελέγχου τρίτης χώρας».

Η αναγνώριση μπορεί να αφορά μόνο προϊόντα καταγωγής της σχετικής τρίτης χώρας και μπορεί να περιορίζεται σε ορισμένα προϊόντα.

3.  Οι οργανισμοί ελέγχου τρίτης χώρας είναι επίσημοι ή έχουν επισήμως αναγνωριστεί από την αρχή που αναφέρεται στην παράγραφο 2, παρέχουν επαρκή εχέγγυα και διαθέτουν το προσωπικό, τον εξοπλισμό και τις εγκαταστάσεις που είναι αναγκαία για τη διεξαγωγή των εν λόγω ελέγχων, σύμφωνα με τις μεθόδους που αναφέρονται στο άρθρο 20 παράγραφος 1 ή με ισοδύναμες μεθόδους.

▼M8

4.  Το Παράρτημα IV παρουσιάζει τον κατάλογο των χωρών των οποίων οι έλεγχοι συμμόρφωσης έχουν εγκριθεί βάσει του παρόντος άρθρου και τα σχετικά προϊόντα.

Η Επιτροπή γνωστοποιεί, με τα μέσα που θεωρεί κατάλληλα, στοιχεία των επίσημων αρχών και οργανισμών ελέγχου.

▼M8 —————

▼M8

Άρθρο 15

Αναστολή της έγκρισης

Η Επιτροπή μπορεί να αναστείλει την έγκριση, εάν διαπιστωθεί ότι, για σημαντικό αριθμό παρτίδων ή/και για μεγάλες ποσότητες, τα εμπορεύματα δεν αντιστοιχούν στις πληροφορίες που αναφέρονται στα πιστοποιητικά συμμόρφωσης τα οποία εκδόθηκαν από τους οργανισμούς ελέγχου της τρίτης χώρας.

▼M8 —————

▼B

Τμήμα 5

Μέθοδος ελέγχου

Άρθρο 20

Μέθοδος ελέγχου

1.  Οι έλεγχοι συμμόρφωσης που προβλέπονται στο παρόν κεφάλαιο, με εξαίρεση εκείνων που πραγματοποιούνται στο στάδιο της λιανικής πώλησης στον τελικό καταναλωτή, πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις μεθόδους που καθορίζονται στο παράρτημα VI, πλην αντιθέτων διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις ειδικές λεπτομέρειες του ελέγχου συμμόρφωσης στο στάδιο της λιανικής πώλησης στον καταναλωτή.

▼M8

2.  Όταν οι ελεγκτές διαπιστώσουν ότι τα προϊόντα είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές εμπορίας, ο οργανισμός ελέγχου μπορεί να εκδώσει το προβλεπόμενο στο παράρτημα III πιστοποιητικό συμμόρφωσης.

▼B

3.  Σε περίπτωση μη τήρησης των προδιαγραφών, ο οργανισμός ελέγχου ανακοινώνει τη μη συμμόρφωση στον εμπορευόμενο ή σε αντιπρόσωπό του. Τα εμπορεύματα που έχουν αποτελέσει αντικείμενο διαπίστωσης μη συμμόρφωσης δεν μπορούν να μετακινηθούν χωρίς την έγκριση του οργανισμού ελέγχου, που έχει κάνει τη διαπίστωση αυτή. Η έγκριση αυτή μπορεί να εξαρτηθεί από την τήρηση των όρων τους οποίους καθορίζει ο υπόψη οργανισμός ελέγχου.

Οι εμπορευόμενοι μπορούν να αποφασίσουν να αποκαταστήσουν εξ ολοκλήρου ή εν μέρει τη συμμόρφωση των εμπορευμάτων. Τα εμπορεύματα, των οποίων αποκαθίσταται η συμμόρφωση, δεν μπορούν να διατεθούν στο εμπόριο εάν δεν διαπιστωθεί προηγουμένως από τον αρμόδιο οργανισμό ελέγχου, με τα ενδεδειγμένα μέσα, ότι έχει πραγματοποιηθεί η αποκατάσταση της συμμόρφωσης. Αυτός εκδίδει, ενδεχομένως, το πιστοποιητικό συμμόρφωσης που προβλέπεται στο παράρτημα III, για την παρτίδα ή για μέρος της παρτίδας, μόνον εφόσον έχει πραγματοποιηθεί η αποκατάσταση της συμμόρφωσης.

▼M8

Εάν ένας οργανισμός ελέγχου δεχθεί την επιθυμία του εμπόρου να λάβει μέτρα για τη συμμόρφωση των προϊόντων σε ένα κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο διενεργήθηκε ο έλεγχος κατά τον οποίο διαπιστώθηκε η μη συμμόρφωση του προϊόντος, ο έμπορος γνωστοποιεί στον αρμόδιο οργανισμό ελέγχου του κράτους μέλους προορισμού τα στοιχεία της μη συμμορφούμενης παρτίδας. Το κράτος μέλος που διαπίστωσε τη μη συμμόρφωση διαβιβάζει αντίγραφο αυτού του πορίσματος στα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, περιλαμβανομένου του κράτους μέλους προορισμού της μη συμμορφούμενης παρτίδας.

▼B

Όταν δεν μπορεί να αποκατασταθεί η συμμόρφωση των εμπορευμάτων ούτε είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν για τη διατροφή των ζώων ούτε για βιομηχανική μεταποίηση, ούτε για οποιαδήποτε άλλη χρήση εκτός της διατροφής, ο οργανισμός ελέγχου δύναται, εάν αυτό θεωρηθεί αναγκαίο, να ζητήσει από τους εμπορευόμενους να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι τα αμφισβητούμενα προϊόντα δεν θα διατεθούν στο εμπόριο.

Οι εμπορευόμενοι διαβιβάζουν όλες τις πληροφορίες τις οποίες τα κράτη μέλη κρίνουν αναγκαίες για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.

▼M8 —————

▼M8

Τμήμα 6

Κοινοποιήσεις

Άρθρο 20a

Κοινοποιήσεις

1.  Ένα κράτος μέλος, στο έδαφος του οποίου έχει διαπιστωθεί ότι μια αποστολή από ένα άλλο κράτος μέλος δεν είναι σύμφωνη με τις προδιαγραφές εμπορίας λόγω ελαττωμάτων ή υποβάθμισης του προϊόντος που θα μπορούσαν να είχαν ανιχνευθεί κατά τη συσκευασία, ενημερώνει άμεσα την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη που ενδέχεται να είναι ενδιαφερόμενα.

2.  Ένα κράτος μέλος, στο έδαφος του οποίου απορρίφθηκε η ελεύθερη κυκλοφορία μιας παρτίδας προϊόντων από τρίτη χώρα εξαιτίας μη συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές εμπορίας, ενημερώνει άμεσα την Επιτροπή, τα κράτη μέλη που ενδεχομένως ενδιαφέρονται και την εμπλεκόμενη τρίτη χώρα που αναγράφεται στο παράρτημα IV.

3.  Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τα στοιχεία των συστημάτων ελέγχου και ανάλυσης κινδύνου τους. Ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση των συστημάτων.

4.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη συνοπτική παρουσίαση των αποτελεσμάτων των ελέγχων που διενεργούνται σε όλα τα στάδια εμπορίας κατά τη διάρκεια ενός έτους μέχρι τις 30 Ιουνίου του επόμενου έτους.

5.  Οι κοινοποιήσεις πραγματοποιούνται με τους τρόπους που ορίζει η Επιτροπή.

▼B

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Απαιτήσεις και αναγνώριση

Τμήμα 1

Ορισμοί

Άρθρο 21

Ορισμοί

1.  Για τους σκοπούς του παρόντος τίτλου, νοούνται ως:

▼M23

▼B

2.  Τα κράτη μέλη ορίζουν τις ενδιαφερόμενες νομικές οντότητες στην επικράτειά τους για τους σκοπούς του άρθρου 3 παράγραφος 1 και του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 σύμφωνα με τις εθνικές τους νομικές και διοικητικές δομές. Επίσης, θεσπίζουν ενδεχομένως διατάξεις για το σαφή ορισμό των μερών νομικών οντοτήτων για την εφαρμογή των εν λόγω άρθρων.

Τμήμα 2

Απαιτήσεις που εφαρμόζονται στις οργανώσεις παραγωγών

Άρθρο 22

Καλυπτόμενα προϊόντα

1.  Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν οργανώσεις παραγωγών δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 όσον αφορά το προϊόν ή την ομάδα προϊόντων που περιλαμβάνονται στην αίτηση αναγνώρισης, με την επιφύλαξη τυχόν απόφασης που λαμβάνεται δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του εν λόγω κανονισμού.

2.  Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν μόνο τις οργανώσεις παραγωγών όσον αφορά προϊόντα τα οποία προορίζονται αποκλειστικά για μεταποίηση όταν είναι σε θέση να διασφαλίσουν ότι τα προϊόντα αυτά παραδίδονται πράγματι για μεταποίηση, είτε μέσω συστήματος συμβάσεων προμηθειών είτε με άλλον τρόπο.

Άρθρο 23

Ελάχιστος αριθμός μελών

Κατά τον καθορισμό του ελάχιστου αριθμού μελών οργάνωσης παραγωγών δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι στην περίπτωση που ο αιτών αναγνώριση αποτελείται, στο σύνολό του ή εν μέρει, από μέλη τα οποία, με τη σειρά τους, είναι νομικές οντότητες ή σαφώς οριζόμενα μέρη νομικών οντοτήτων αποτελούμενων από παραγωγούς, ο ελάχιστος αριθμός παραγωγών μπορεί να υπολογιστεί με βάση τον αριθμό παραγωγών που συνδέονται με καθεμία από τις νομικές οντότητες ή καθένα από τα σαφώς οριζόμενα μέρη νομικών οντοτήτων.

Άρθρο 24

Ελάχιστη διάρκεια συμμετοχής με την ιδιότητα του μέλους

1.  Η ελάχιστη διάρκεια συμμετοχής ενός παραγωγού ως μέλους δεν δύναται να είναι κατώτερη του ενός έτους.

2.  Η αποποίηση της ιδιότητας του μέλους κοινοποιείται γραπτώς στην οργάνωση παραγωγών. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις προθεσμίες ειδοποίησης, ανώτατης διάρκειας έξι μηνών, και τις ημερομηνίες στις οποίες παράγει αποτελέσματα η παραίτηση από την ιδιότητα του μέλους.

Άρθρο 25

Διαρθρώσεις και δραστηριότητες της οργάνωσης παραγωγών

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι οργανώσεις παραγωγών διαθέτουν το προσωπικό, την υποδομή και τον εξοπλισμό που είναι αναγκαία για την τήρηση των απαιτήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και για τη διασφάλιση των ουσιωδών καθηκόντων τους, και ιδίως:

Άρθρο 26

Αξία ή όγκος της εμπορεύσιμης παραγωγής

Για τους σκοπούς του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, η αξία ή ο όγκος της εμπορεύσιμης παραγωγής υπολογίζεται επί της ίδιας βάσης όπως η αξία της παραγωγής που έχει διατεθεί στο εμπόριο η οποία αναφέρεται στα άρθρα 52 και 53 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 27

Παροχή τεχνικών μέσων

Για τους σκοπούς του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, θεωρείται ότι οργάνωση παραγωγών που είναι αναγνωρισμένη για προϊόν για το οποίο είναι αναγκαία η παροχή τεχνικών μέσων πληροί τις υποχρεώσεις της εφόσον παρέχει τεχνικά μέσα κατάλληλου επιπέδου, είτε η ίδια ή μέσω των μελών της είτε μέσω θυγατρικών ή με υπεργολαβική ανάθεση.

Άρθρο 28

Κύριες δραστηριότητες των οργανώσεων παραγωγών

1.  Η κύρια δραστηριότητα οργάνωσης παραγωγών αφορά τη συγκέντρωση της προσφοράς και τη διάθεση στην αγορά των προϊόντων των μελών της, για τα οποία έχει αναγνωριστεί.

2.  Η αξία της διατεθείσας στο εμπόριο παραγωγής των μελών της οργάνωσης παραγωγών και των μελών άλλων οργανώσεων παραγωγών την οποία πωλεί είναι υψηλότερη από την αξία όλης της διατεθείσας στο εμπόριο άλλης παραγωγής την οποία πωλεί.

Ο υπολογισμός αυτός βασίζεται μόνο σε προϊόντα για τα οποία η οργάνωση παραγωγών είναι αναγνωρισμένη.

3.  Όταν εφαρμόζεται το άρθρο 52 παράγραφος 7, οι διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στις σχετικές θυγατρικές από την 1η Ιανουαρίου 2012.

Άρθρο 29

Υπεργολαβία

Η υπεργολαβική ανάθεση δραστηριότητας από μια οργάνωση παραγωγών συνεπάγεται τη σύναψη από την οργάνωση παραγωγών εμπορικής συμφωνίας με άλλη οντότητα, μεταξύ άλλων με μέλος της ή με θυγατρική, για την εκτέλεση της σχετικής δραστηριότητας. Η οργάνωση παραγωγών παραμένει ωστόσο υπεύθυνη για την εξασφάλιση της εκτέλεσης της δραστηριότητας αυτής, καθώς και για τη γενική διαχείριση, τον έλεγχο και την εποπτεία της εμπορικής συμφωνίας για την εκτέλεση της συγκεκριμένης δραστηριότητας.

Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών όποτε μια ένωση οργανώσεων παραγωγών αναθέτει υπεργολαβικά μια δραστηριότητα.

Άρθρο 30

Διεθνική οργάνωση παραγωγών

1.  Η έδρα της διεθνικής οργάνωσης παραγωγών ορίζεται στο κράτος μέλος στο οποίο η οργάνωση διαθέτει σημαντικές εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης ή διαθέτει σημαντικό αριθμό μελών ή/και στο οποίο πραγματοποιείται σημαντικό μέρος της διάθεσης της παραγωγής της στο εμπόριο.

2.  Το κράτος μέλος στο οποίο έχει την έδρα της η διεθνική οργάνωση παραγωγών είναι αρμόδιο για:

Άρθρο 31

Συγχωνεύσεις οργανώσεων παραγωγών

1.  Εάν οι οργανώσεις παραγωγών που προχώρησαν σε συγχώνευση εφήρμοζαν στο παρελθόν διαφορετικά επιχειρησιακά προγράμματα, εξακολουθούν να εφαρμόζουν τα προγράμματα αυτά παράλληλα και χωριστά έως την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της συγχώνευσης. Στην περίπτωση αυτή, οι ενδιαφερόμενες οργανώσεις παραγωγών ζητούν τη συγχώνευση των επιχειρησιακών προγραμμάτων μέσω τροποποίησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 66. Σε διαφορετική περίπτωση, οι ενδιαφερόμενες οργανώσεις παραγωγών ζητούν παρευθύς τη συγχώνευση των επιχειρησιακών προγραμμάτων μέσω τροποποίησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 67.

2.  Τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια, κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, να επιτρέπουν στις οργανώσεις παραγωγών που το ζητήσουν, για δεόντως δικαιολογημένους λόγους, την παράλληλη εφαρμογή χωριστών επιχειρησιακών προγραμμάτων έως την ολοκλήρωσή τους.

Άρθρο 32

Μέλη μη παραγωγοί

1.  Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίζουν κατά πόσον και υπό ποιες προϋποθέσεις ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν είναι παραγωγός μπορεί να γίνει αποδεκτό ως μέλος μιας οργάνωσης παραγωγών.

2.  Κατά τον καθορισμό των προϋποθέσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ιδίως τη συμμόρφωση με τις διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) και παράγραφος 4 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

3.  Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται:

Τα κράτη μέλη δύνανται να περιορίζουν ή να απαγορεύουν το δικαίωμα ψήφου τους για τη λήψη αποφάσεων αναφερομένων στο επιχειρησιακό ταμείο, τηρουμένων των όρων που θεσπίζονται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 33

Δημοκρατικός έλεγχος των οργανώσεων παραγωγών

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα μέτρα τα οποία θεωρούν αναγκαία προκειμένου να αποφεύγεται κάθε κατάχρηση εξουσίας ή επιρροής ενός ή περισσοτέρων παραγωγών όσον αφορά τη διαχείριση και τη λειτουργία της οργάνωσης παραγωγών, τα οποία περιλαμβάνουν τα δικαιώματα ψήφου.

▼M10

Τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίζουν μέτρα περιοριστικού ή απαγορευτικού χαρακτήρα όσον αφορά τα δικαιώματα μιας νομικής οντότητας να τροποποιεί, να εγκρίνει ή να απορρίπτει αποφάσεις μιας οργάνωσης παραγωγών όταν αυτή αποτελεί σαφώς οριζόμενο μέρος της εν λόγω νομικής οντότητας.

▼B

Τμήμα 3

Ενώσεις οργανώσεων παραγωγών

Άρθρο 34

Αναγνώριση ενώσεων οργανώσεων παραγωγών

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν μόνο να αναγνωρίζουν τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών δυνάμει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, όσον αφορά τις δραστηριότητες σχετικά με το προϊόν ή τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στην αίτηση αναγνώρισης.

2.  Μια ένωση οργανώσεων παραγωγών μπορεί να αναγνωριστεί δυνάμει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και να ασκεί τις δραστηριότητες μιας οργάνωσης παραγωγών, ακόμη και όταν η εμπορία των σχετικών προϊόντων εξακολουθεί να εξασφαλίζεται από τα μέλη της.

Άρθρο 35

Κύριες δραστηριότητες ενώσεων οργανώσεων παραγωγών

Στις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, οι διατάξεις του άρθρου 28 παράγραφοι 2 και 3.

Άρθρο 36

Μέλη ενώσεων οργανώσεων παραγωγών που δεν είναι οργανώσεις παραγωγών

1.  Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίζουν κατά πόσον και υπό ποιες προϋποθέσεις ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν είναι αναγνωρισμένος παραγωγός μπορεί να γίνει αποδεκτό ως μέλος μιας ένωσης οργάνωσης παραγωγών.

2.  Τα μέλη μιας αναγνωρισμένης ένωσης οργανώσεων παραγωγών τα οποία δεν είναι αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών:

▼M10 —————

▼B

▼M10

Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέπουν, να περιορίζουν ή να απαγορεύουν το δικαίωμα ψήφου των εν λόγω μελών για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το επιχειρησιακό πρόγραμμα.

▼B

Άρθρο 37

Διεθνική ένωση οργανώσεων παραγωγών

1.  Η έδρα της διεθνικής ένωσης οργανώσεων παραγωγών ορίζεται σε ένα κράτος μέλος στο οποίο η ένωση αυτή διαθέτει σημαντικό αριθμό οργανώσεων-μελών ή/και στο οποίο πραγματοποιείται σημαντικό μέρος της διάθεσης στο εμπόριο της παραγωγής των οργανώσεων-μελών.

2.  Το κράτος μέλος στο οποίο έχει την έδρα της η διεθνική ένωση οργανώσεων παραγωγών είναι αρμόδιο για:

Τμήμα 4

Ομάδες παραγωγών

Άρθρο 38

Υποβολή του σχεδίου αναγνώρισης

1.  Μια νομική οντότητα ή ένα σαφώς οριζόμενο μέρος νομικής οντότητας υποβάλλει το σχέδιο αναγνώρισης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται η έδρα της.

2.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν:

Άρθρο 39

Περιεχόμενο του σχεδίου αναγνώρισης

Το προσχέδιο αναγνώρισης περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

Άρθρο 40

Έγκριση του σχεδίου αναγνώρισης

1.  Η αρμόδια εθνική αρχή αποφασίζει σχετικά με το προσχέδιο αναγνώρισης εντός των τριών μηνών που έπονται της παραλαβής του σχεδίου και όλων των δικαιολογητικών.

2.  Μετά τους ελέγχους που αναφέρονται στο άρθρο 113, η αρμόδια εθνική αρχή, αναλόγως της περιπτώσεως:

Η έγκριση δεν δύναται, κατά περίπτωση, να χορηγηθεί παρά μόνο για σχέδιο στο οποίο ενσωματώνονται οι τροποποιήσεις που ζητήθηκαν βάσει του ανωτέρω στοιχείου β).

Η αρμόδια εθνική αρχή κοινοποιεί την απόφασή της στη νομική οντότητα ή στο σαφώς οριζόμενο μέρος νομικής οντότητας.

Άρθρο 41

Θέση σε εφαρμογή του σχεδίου αναγνώρισης

1.  Το σχέδιο αναγνώρισης τίθεται σε εφαρμογή ανά ετήσιες περιόδους, από την 1η Ιανουαρίου. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να διαιρέσουν τις ετήσιες περιόδους σε εξαμηνιαίες περιόδους.

Το σχέδιο αναγνώρισης αρχίζει, σύμφωνα με την προτεινόμενη ημερομηνία του άρθρου 39 στοιχείο β):

2.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι ομάδες παραγωγών μπορούν να ζητήσουν αλλαγές στα σχέδια κατά τη διάρκεια της εφαρμογής τους. Οι αιτήσεις αυτές συνοδεύονται από όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά.

3.  Για κάθε τροποποίηση του σχεδίου, η αρμόδια εθνική αρχή λαμβάνει απόφαση εντός τριών μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης τροποποίησης, κατόπιν εξέτασης των κατατεθέντων δικαιολογητικών. Κάθε αίτηση τροποποίησης για την οποία δεν έχει ληφθεί απόφαση εντός της προαναφερθείσας προθεσμίας θεωρείται απορριφθείσα.

Άρθρο 42

Αίτηση αναγνώρισης ως οργάνωση παραγωγών

Οι ομάδες παραγωγών που θέτουν σε εφαρμογή σχέδιο αναγνώρισης μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να υποβάλουν αίτηση για αναγνώριση δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Οι αιτήσεις αυτές υποβάλλονται οπωσδήποτε πριν από το τέλος της μεταβατικής περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης αυτής, η ομάδα παραγωγών μπορεί να υποβάλει σχέδιο επιχειρησιακού προγράμματος δυνάμει του άρθρου 64.

Άρθρο 43

Κύριες δραστηριότητες των ομάδων παραγωγών

Στις ομάδες παραγωγών εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, οι διατάξεις του άρθρου 28.

Άρθρο 44

Αξία παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο

1.  Στις ομάδες παραγωγών εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, οι διατάξεις του άρθρου 52.

2.  Σε περίπτωση που προκύπτει μείωση της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο, για λόγους που είναι επαρκώς αιτιολογημένοι για τα κράτη μέλη και που δεν εμπίπτουν στην ευθύνη και στον έλεγχο της ομάδας παραγωγών, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο ισούται τουλάχιστον με το 65 % της αξίας που δηλώθηκε στην προηγούμενη αίτηση ή στις προηγούμενες αιτήσεις ενίσχυσης σχετικά με την πλέον πρόσφατη ετήσια περίοδο, όπως έχει επαληθευτεί από το κράτος μέλος, και ελλείψει τέτοιων αιτήσεων, με την αξία που δηλώθηκε αρχικά στο εγκεκριμένο σχέδιο αναγνώρισης.

▼M15

3.  Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο υπολογίζεται βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, όσον αφορά την περίοδο για την οποία ζητείται η ενίσχυση.

▼B

Άρθρο 45

Χρηματοδότηση των σχεδίων αναγνώρισης

1.  Τα ποσοστά ενίσχυσης που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 μειώνονται κατά το ήμισυ όσον αφορά την παραγωγή που διατίθεται στο εμπόριο αξίας άνω του 1 000 000 ευρώ.

2.  Η ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 υπόκειται για κάθε ομάδα παραγωγών σε ανώτατο όριο 100 000 ευρώ ανά ετήσια περίοδο.

3.  Σε περίπτωση που μια περίοδος εφαρμογής δεν καλύπτει ολόκληρο το ημερολογιακό έτος, τα ανώτατα όρια που αναφέρονται στην παράγραφο 2 μειώνονται αναλογικά.

4.  Η ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 καταβάλλεται:

Για τον υπολογισμό των δόσεων, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως βάση την παραγωγή που διατίθεται στο εμπόριο η οποία αφορά μια ετήσια περίοδο διαφορετική από την περίοδο για την οποία καταβάλλεται η ετήσια δόση και τούτο για λόγους ελέγχου. Η διαφορά μεταξύ των περιόδων είναι μικρότερη από την πραγματική σχετική περίοδο.

5.  Η συναλλαγματική ισοτιμία που εφαρμόζεται στα ποσά που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 είναι η τελευταία ισοτιμία που έχει δημοσιευθεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πριν από την πρώτη ημέρα της περιόδου στο πλαίσιο της οποίας χορηγείται η σχετική ενίσχυση.

Άρθρο 46

Ενισχύσεις στις επενδύσεις που είναι αναγκαίες για την αναγνώριση

Όσον αφορά τις επενδύσεις που συνδέονται με την εφαρμογή σχεδίων αναγνώρισης που αναφέρονται στο άρθρο 39 στοιχείο γ) του παρόντος κανονισμού για τις οποίες προβλέπονται ενισχύσεις δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007:

Άρθρο 47

Αίτηση ενίσχυσης

1.  Η ομάδα παραγωγών υποβάλλει μία και μόνο αίτηση για τη χορήγηση της ενίσχυσης που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εντός τριών μηνών από το τέλος κάθε ετήσιας ή εξαμηνιαίας περιόδου που προβλέπεται στο άρθρο 45 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού. Η αίτηση ενίσχυσης περιλαμβάνει δήλωση της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για την περίοδο για την οποία ζητείται η ενίσχυση.

2.  Οι αιτήσεις ενίσχυσης που καλύπτουν εξαμηνιαίες περιόδους μπορούν να υποβληθούν μόνον εάν το σχέδιο αναγνώρισης υποδιαιρείται σε εξαμηνιαίες περιόδους σύμφωνα με το άρθρο 41 παράγραφος 1. Κάθε αίτηση ενίσχυσης συνοδεύεται από γραπτή δήλωση της ομάδας παραγωγών ότι:

3.  Τα κράτη μέλη ορίζουν την προθεσμία για την καταβολή της ενίσχυσης, η οποία δεν υπερβαίνει σε καμία περίπτωση τους έξι μήνες από την παραλαβή της αίτησης.

Άρθρο 48

Επιλεξιμότητα

Τα κράτη μέλη αξιολογούν την επιλεξιμότητα των ομάδων παραγωγών για την ενίσχυση που προβλέπει ο παρών κανονισμός, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο είναι δικαιολογημένη η χορήγησή της, λαμβάνοντας υπόψη τους όρους και την ημερομηνία κατά την οποία είχε χορηγηθεί οποιαδήποτε προηγούμενη δημόσια ενίσχυση στις οργανώσεις ή ομάδες παραγωγών από τις οποίες προέρχονται τα μέλη των εν λόγω ομάδων παραγωγών, καθώς και τις μετακινήσεις των μελών ανάμεσα στις οργανώσεις παραγωγών και τις ομάδες παραγωγών.

Άρθρο 49

Κοινοτική συμμετοχή

1.  Η κοινοτική συνεισφορά με τη μορφή ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 ανέρχεται:

▼M10

▼M10

Το υπόλοιπο της ενίσχυσης πρέπει να καταβάλλεται ως κατ’ αποκοπή ενίσχυση από το κράτος μέλος. Δεν απαιτείται να συνοδεύονται οι αιτήσεις ενίσχυσης από δικαιολογητικά σχετικά με τη χρήση της ενίσχυσης.

▼B

2.  Η κοινοτική συνεισφορά με τη μορφή ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, που εκφράζεται ως εισφορά κεφαλαίου ή ισοδύναμο εισφοράς κεφαλαίου δεν υπερβαίνει, ως ποσοστό των επιλέξιμων επενδυτικών δαπανών:

Τα οικεία κράτη μέλη συνεισφέρουν τουλάχιστον το 5 % των επιλέξιμων επενδυτικών δαπανών.

Οι δικαιούχοι της ενίσχυσης για τις επιλέξιμες επενδυτικές δαπάνες συμμετέχουν τουλάχιστον:

Άρθρο 50

Συγχωνεύσεις

1.  Η ενίσχυση που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, μπορεί να χορηγείται ή να εξακολουθήσει να χορηγείται στις ομάδες παραγωγών που έχουν προαναγνωριστεί και έχουν προκύψει από τη συγχώνευση δύο ή περισσότερων προαναγνωρισμένων ομάδων παραγωγών.

2.  Για τον υπολογισμό του ποσού της ενίσχυσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1, η ομάδα παραγωγών που προκύπτει από συγχώνευση αντικαθιστά τις συγχωνευόμενες ομάδες.

3.  Όταν δύο ή περισσότερες ενώσεις παραγωγών συγχωνεύονται, η νέα οντότητα επωμίζεται τα δικαιώματα και αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις της ομάδας παραγωγών η οποία προαναγνωρίστηκε πρώτη.

4.  Όταν προαναγνωρισμένη ομάδα παραγωγών συγχωνεύεται με αναγνωρισμένη οργάνωση παραγωγών, η προκύπτουσα οντότητα δεν είναι πλέον επιλέξιμη για προαναγνώριση ως ομάδα παραγωγών, ούτε για την ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Η προκύπτουσα οντότητα εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο ίδιας μεταχείρισης με την αναγνωρισμένη οργάνωση, υπό τον όρο ότι πληροί όλες τις ισχύουσες απαιτήσεις. Εάν χρειάζεται, η οργάνωση παραγωγών ζητεί τροποποίηση του επιχειρησιακού προγράμματός της και προς το σκοπό αυτό εφαρμόζεται το άρθρο 31 τηρουμένων των αναλογιών.

Ωστόσο, οι δράσεις που υλοποιήθηκαν από τις ομάδες παραγωγών πριν από τη συγχώνευση εξακολουθούν να είναι επιλέξιμες υπό τους όρους που προβλέπονται στο σχέδιο αναγνώρισης.

Άρθρο 51

Συνέπειες της αναγνώρισης

1.  Με την αναγνώριση διακόπτεται η χορήγηση της ενίσχυσης που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Σε περίπτωση υποβολής επιχειρησιακού προγράμματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, το οικείο κράτος μέλος φροντίζει να μη γίνεται διπλή χρηματοδότηση των μέτρων που περιλαμβάνονται στο σχέδιο αναγνώρισης.

3.  Οι επενδύσεις για τις οποίες χορηγείται ενίσχυση με στόχο την κάλυψη των δαπανών που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, μπορούν να μεταφερθούν στα επιχειρησιακά προγράμματα υπό τον όρο ότι συνάδουν με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

4.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν την περίοδο, η οποία αρχίζει μετά την εφαρμογή του σχεδίου αναγνώρισης, εντός της οποίας η ομάδα παραγωγών πρέπει να αναγνωριστεί ως οργάνωση παραγωγών. Η περίοδος αυτή δεν υπερβαίνει τους τέσσερις μήνες.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Επιχειρησιακά ταμεία και επιχειρησιακά προγράμματα

Τμήμα 1

Αξία παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο

Άρθρο 52

Βάση υπολογισμού

1.  Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για μια οργάνωση παραγωγών υπολογίζεται με βάση την παραγωγή των μελών των οργανώσεων παραγωγών, για την οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών.

2.  Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο περιλαμβάνει και την παραγωγή των μελών που αποχώρησαν ή εισήλθαν στην οργάνωση παραγωγών. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους για την αποφυγή της διπλής καταμέτρησης.

▼M23

2α.  Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο δεν περιλαμβάνει την αξία των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών ή οποιουδήποτε άλλου προϊόντος το οποίο δεν είναι προϊόν του τομέα των οπωροκηπευτικών.

Ωστόσο, η αξία των οπωροκηπευτικών που διατίθενται στο εμπόριο και προορίζονται για μεταποίηση και μετατρέπονται σε ένα από τα μεταποιημένα οπωροκηπευτικά που απαριθμούνται στο μέρος X του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 ή σε οποιοδήποτε άλλο γεωργικό προϊόν που αναφέρεται στο παρόν άρθρο και περιγράφεται περαιτέρω στο παράρτημα VΙα του παρόντος κανονισμού, από οργάνωση παραγωγών, ένωση οργάνωσης παραγωγών ή τα μέλη τους, οι οποίοι είναι παραγωγοί ή τους συνεταιρισμούς τους ή θυγατρικές που αναφέρονται στην παράγραφο 7 του παρόντος άρθρου, είτε από τους ίδιους είτε μέσω εξωπορισμού, υπολογίζεται με τον πολλαπλασιασμό της τιμολογηθείσας αξίας των εν λόγω μεταποιημένων προϊόντων επί έναν κατ’ αποκοπή συντελεστή %.

Ο συντελεστής αυτός καθορίζεται ως εξής:

▼B

3.  Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να συμπεριλάβουν την αξία των υποπροϊόντων στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο.

4.  Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο περιλαμβάνει και την αξία των αποσύρσεων από την αγορά που διατίθενται όπως προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, η οποία εκτιμάται στη μέση τιμή των προϊόντων που διέθεσε στο εμπόριο η οργάνωση παραγωγών το προηγούμενο έτος.

▼M10

5.  Μόνον η παραγωγή των μελών της οργάνωσης παραγωγών που διατίθεται στο εμπόριο από την ίδια την οργάνωση παραγωγών συνυπολογίζεται στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο. Η παραγωγή των μελών της οργάνωσης παραγωγών που διατίθεται στο εμπόριο από άλλη οργάνωση παραγωγών, η οποία έχει οριστεί από την οργάνωσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 125α παράγραφος 2 στοιχεία β) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου ( 29 ), συνυπολογίζεται στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από τη δεύτερη οργάνωση παραγωγών.

▼M23

6.  Η παραγωγή οπωροκηπευτικών που διατίθεται στο εμπόριο τιμολογείται στο στάδιο της «εξόδου από την οργάνωση παραγωγών» κατά περίπτωση, ως προϊόν που απαριθμείται στο μέρος IX του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 το οποίο είναι προπαρασκευασμένο και συσκευασμένο, εκτός:

Για τους σκοπούς του στοιχείου β) του πρώτου εδαφίου τα κράτη μέλη καθορίζουν τις μειώσεις που ισχύουν για την τιμολογημένη αξία των προϊόντων όσον αφορά τα προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο τιμολογίου στα διάφορα στάδια παράδοσης ή μεταφοράς.

▼B

7.  Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο μπορεί επίσης να υπολογιστεί στο στάδιο της εξόδου από τη θυγατρική, στην ίδια βάση που αναφέρεται στην παράγραφο 6, με την προϋπόθεση ότι τουλάχιστον το 90 % του κεφαλαίου της θυγατρικής κατέχεται:

8.  Σε περίπτωση μείωσης της παραγωγής που προκαλείται από κλιματικά φαινόμενα, ασθένειες ζώων ή φυτών, ή προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς, η αποζημίωση από ασφάλεια που λαμβάνεται για τις αιτίες αυτές στο πλαίσιο των μέτρων ασφάλισης συγκομιδής που προβλέπονται στο τμήμα 6 του κεφαλαίου ΙΙΙ, ή ισοδύναμων μέτρων τα οποία διαχειρίζεται η οργάνωση παραγωγών, μπορεί να συμπεριληφθεί στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο.

Άρθρο 53

Περίοδος αναφοράς

1.  Τα ετήσια ανώτατα όρια της χρηματοδοτικής συνδρομής που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 υπολογίζονται κάθε έτος βάσει της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο κατά τη διάρκεια δωδεκάμηνης περιόδου αναφοράς, η οποία καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2.  Η περίοδος αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη για κάθε οργάνωση παραγωγών ως:

3.  Η δωδεκάμηνη περίοδος αποτελεί τη λογιστική περίοδο της σχετικής οργάνωσης παραγωγών.

Η περίοδος αναφοράς δεν ποικίλλει κατά τη διάρκεια του επιχειρησιακού προγράμματος, πλην δεόντως αιτιολογημένων περιπτώσεων.

4.  Σε περίπτωση που προκύπτει μείωση της αξίας ενός προϊόντος, για λόγους που είναι επαρκώς αιτιολογημένοι με βάση τις απαιτήσεις των κρατών μελών και που δεν εμπίπτουν στην ευθύνη και στον έλεγχο της οργάνωσης παραγωγών, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο και που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ισούται τουλάχιστον με το 65 % της αξίας του σχετικού προϊόντος κατά την προηγούμενη περίοδο αναφοράς.

Οι λόγοι που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο αιτιολογούνται πλήρως.

▼M13

5.  Στην περίπτωση που πρόσφατα αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών διαθέτουν ανεπαρκή ιστορικά δεδομένα σχετικά με την παραγωγή που διατίθεται στο εμπόριο για την εφαρμογή της παραγράφου 2, η αξία της εν λόγω παραγωγής μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι η αξία της εμπορεύσιμης παραγωγής που αναφέρεται από την οργάνωση παραγωγών για τον σκοπό της αναγνώρισης. Η αξία αυτή υπολογίζεται ως η μέση αξία της παραγωγής που διετέθη στο εμπόριο για την περίοδο κατά τη διάρκεια των εν λόγω τριών ετών κατά την οποία παρήγαγαν πράγματι οι παραγωγοί που είναι μέλη της οργάνωσης παραγωγών τη στιγμή υποβολής της αίτησης αναγνώρισης.

▼B

6.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με την αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο, από οργανώσεις παραγωγών οι οποίες δεν έχουν υποβάλει επιχειρησιακά προγράμματα.

7.  Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 και 6, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για την περίοδο αναφοράς υπολογίζεται δυνάμει της νομοθεσίας που εφαρμόζεται κατά τη συγκεκριμένη περίοδο αναφοράς.

▼M23

Ωστόσο, για τα επιχειρησιακά προγράμματα που εγκρίθηκαν έως την 20ή Ιανουαρίου 2010, η αξία της παραγωγής που διατέθηκε στο εμπόριο για τα έτη έως το 2007 υπολογίζεται βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας στην περίοδο αναφοράς, ενώ η αξία της παραγωγής που διατέθηκε στο εμπόριο για τα έτη μετά το 2008 υπολογίζεται βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας το 2008.

Για τα επιχειρησιακά προγράμματα που εγκρίθηκαν μετά την 20ή Ιανουαρίου 2010 η αξία της παραγωγής που διατέθηκε στο εμπόριο για τα έτη μετά το 2008 υπολογίζεται βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας κατά τον χρόνο έγκρισης του επιχειρησιακού προγράμματος.

▼B

Τμήμα 2

Επιχειρησιακά ταμεία

Άρθρο 54

Διαχείριση

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η διαχείριση των επιχειρησιακών ταμείων πραγματοποιείται κατά τρόπο ώστε οι δαπάνες και το εισόδημά τους να είναι δυνατόν να προσδιορισθούν, να ελεγχθούν και να πιστοποιηθούν σε ετήσια βάση από εξωτερικούς ελεγκτές.

Άρθρο 55

Χρηματοδότηση των επιχειρησιακών ταμείων

Οι χρηματοδοτικές εισφορές στο επιχειρησιακό ταμείο που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 καθορίζονται από την οργάνωση παραγωγών.

Όλοι οι παραγωγοί έχουν τη δυνατότητα να επωφελούνται από το επιχειρησιακό ταμείο και να συμμετέχουν δημοκρατικά στις αποφάσεις σχετικά με τη χρήση των κεφαλαίων της οργάνωσης παραγωγών και των οικονομικών εισφορών στα επιχειρησιακά ταμεία.

Άρθρο 56

Κοινοποίηση προβλεπόμενου ποσού

Οι οργανώσεις παραγωγών κοινοποιούν στα κράτη μέλη, το αργότερο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου, τα προβλεπόμενα ποσά της κοινοτικής εισφοράς, καθώς και της εισφοράς των μελών τους και των ίδιων των οργανώσεων παραγωγών στα επιχειρησιακά ταμεία για το επόμενο έτος, συνοδευόμενα από τα επιχειρησιακά προγράμματα ή τις αιτήσεις για έγκριση των τροποποιήσεών τους.

Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίσουν ημερομηνία μεταγενέστερη της 15ης Σεπτεμβρίου.

Ο υπολογισμός του προβλεπόμενου ποσού των επιχειρησιακών ταμείων πραγματοποιείται με βάση τα επιχειρησιακά προγράμματα και την αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο. Ο υπολογισμός κατανέμεται μεταξύ των δαπανών για τα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων και των δαπανών για τα λοιπά μέτρα.

Τμήμα 3

Επιχειρησιακά προγράμματα

Άρθρο 57

Εθνική στρατηγική

1.  Η γενική δομή και το περιεχόμενο της εθνικής στρατηγικής που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 καθορίζονται, από την 1η Ιανουαρίου 2009, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που παρατίθενται στο παράρτημα VII. Πριν από την ημερομηνία αυτή, τα κράτη μέλη καθορίζουν τη γενική δομή και το περιεχόμενό της. Η στρατηγική μπορεί να αποτελείται από περιφερειακά στοιχεία.

Στην εθνική στρατηγική ενσωματώνονται όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται και οι διατάξεις που εγκρίνονται από το κράτος μέλος κατ’ εφαρμογή του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και του παρόντος τίτλου.

2.  Η εθνική στρατηγική, συμπεριλαμβανομένης της ενσωμάτωσης του εθνικού πλαισίου που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, θεσπίζεται πριν από την υποβολή των σχεδίων επιχειρησιακών προγραμμάτων για κάθε δεδομένο έτος. Το εθνικό πλαίσιο ενσωματώνεται μετά την υποβολή του στην Επιτροπή και, ενδεχομένως, την τροποποίησή του, σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

3.  Η ανάλυση της αρχικής κατάστασης αποτελεί μέρος της διαδικασίας εκπόνησης της εθνικής στρατηγικής και διενεργείται υπό την ευθύνη του κράτους μέλους. Η ανάλυση αυτή προσδιορίζει και εκτιμά τις ανάγκες που πρέπει να ικανοποιηθούν, κατατάσσει τις ανάγκες κατά σειρά προτεραιότητας, ορίζει τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν μέσω των επιχειρησιακών προγραμμάτων για την ικανοποίηση των εν λόγω αναγκών προτεραιότητας, τα αναμενόμενα αποτελέσματα και τους ποσοτικοποιημένους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν σε σχέση με την αρχική κατάσταση, και καθορίζει τα πλέον ενδεδειγμένα μέσα και τις δράσεις για την επίτευξη των εν λόγω στόχων.

4.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν επίσης την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της εθνικής στρατηγικής καθώς και την εφαρμογή της μέσω των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

Η εθνική στρατηγική μπορεί να τροποποιηθεί, ιδίως με βάση την παρακολούθηση και την αξιολόγηση. Οι τροποποιήσεις αυτές επέρχονται πριν από την υποβολή των σχεδίων επιχειρησιακών προγραμμάτων για κάθε δεδομένο έτος.

5.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν στο πλαίσιο της εθνικής στρατηγικής τα ανώτατα ποσοστά του ταμείου τα οποία μπορούν να δαπανηθούν για κάθε επιμέρους μέτρο ή/και είδος δράσης ή/και δαπάνη, προκειμένου να διασφαλιστεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των διαφόρων μέτρων.

Άρθρο 58

Εθνικό πλαίσιο για τις περιβαλλοντικές δράσεις

1.  Πέρα από την κοινοποίηση που προβλέπεται δυνάμει του άρθρου 12 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη κοινοποιούν επίσης στην Επιτροπή τυχόν τροποποιήσεις του εθνικού πλαισίου, οι οποίες υπόκεινται στη διαδικασία του άρθρου 12 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Η Επιτροπή θέτει το πλαίσιο στη διάθεση των άλλων κρατών μελών με τον τρόπο που θεωρεί ενδεδειγμένο.

2.  Το πλαίσιο περιλαμβάνει μη εξαντλητικό κατάλογο των περιβαλλοντικών δράσεων και των συναφών όρων που συνεπώς έχουν εφαρμογή στο κράτος μέλος για τους σκοπούς του άρθρου 9 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και, για κάθε επιλεγμένη περιβαλλοντική δράση, αναφέρει:

Άρθρο 59

Συμπληρωματικοί κανόνες του κράτους μέλους

Τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίσουν κανόνες για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και του παρόντος κανονισμού όσον αφορά την επιλεξιμότητα των μέτρων, των δράσεων ή των δαπανών στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

Άρθρο 60

Σχέση με τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης

1.  Δεν χορηγείται στήριξη στο πλαίσιο του ή των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης του κράτους μέλους, που έχει ή έχουν εγκριθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, για δράσεις που καλύπτονται από μέτρα τα οποία προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2.

2.  Όταν η στήριξη δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, έχει χορηγηθεί κατ’ εξαίρεση, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 6 του εν λόγω κανονισμού, για μέτρα δυνητικά επιλέξιμα στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι δικαιούχοι μπορούν να λάβουν στήριξη για μια δεδομένη δράση στο πλαίσιο ενός μόνο καθεστώτος.

Προς το σκοπό αυτό, όταν τα κράτη μέλη ενσωματώνουν μέτρα που περιέχουν τέτοιες εξαιρέσεις στα προγράμματά τους αγροτικής ανάπτυξης, διασφαλίζουν ότι η εθνική στρατηγική που αναφέρεται στο άρθρο 57 του παρόντος κανονισμού καθορίζει τα κριτήρια και τους διοικητικούς κανόνες που θα εφαρμόσουν στα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης.

▼M10

Ενδεχομένως, και με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 103α παράγραφος 3, του άρθρου 103δ παράγραφοι 1 και 3 και του άρθρου 103ε του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, καθώς και του άρθρου 49 του παρόντος κανονισμού, το ύψος της στήριξης για τα μέτρα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό δεν υπερβαίνει το εφαρμοστέο ύψος για τα μέτρα που υπάγονται στο πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης.

▼B

Η στήριξη για περιβαλλοντικές δράσεις, εκτός από την απόκτηση πάγιων στοιχείων ενεργητικού, περιορίζεται στα μέγιστα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, για τις γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις. Τα ποσά αυτά μπορούν να αυξηθούν σε εξαιρετικές περιπτώσεις, λαμβανομένων υπόψη ειδικών περιστάσεων που πρέπει να αιτιολογούνται στην εθνική στρατηγική η οποία αναφέρεται στο άρθρο 57 του παρόντος κανονισμού.

▼M10

Το τέταρτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται σε περιβαλλοντικές δράσεις οι οποίες δεν σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με ένα συγκεκριμένο αγροτεμάχιο.

▼B

Άρθρο 61

Περιεχόμενο των επιχειρησιακών προγραμμάτων και επιλέξιμες δαπάνες

1.  Τα επιχειρησιακά προγράμματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

2.  Διάφορες περιβαλλοντικές δράσεις μπορούν να συνδυαστούν, υπό τον όρο ότι είναι συμπληρωματικές και συμβατές.

Σε περίπτωση συνδυασμού περιβαλλοντικών δράσεων, το επίπεδο της στήριξης λαμβάνει υπόψη το συγκεκριμένο διαφυγόν εισόδημα και τα πρόσθετα έξοδα που προκύπτουν από το συνδυασμό αυτό.

3.  Οι επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων στο πλαίσιο συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης, των οποίων η διάρκεια απόσβεσης ξεπερνά τη διάρκεια του επιχειρησιακού προγράμματος, μπορούν να μετατεθούν σε ένα μετέπειτα επιχειρησιακό πρόγραμμα για οικονομικούς λόγους δεόντως αιτιολογημένους, και ιδίως στις περιπτώσεις στις οποίες η περίοδος φορολογικής απόσβεσης υπερβαίνει τα πέντε έτη.

Σε περίπτωση αντικατάστασης επενδύσεων, η απομένουσα αξία των επενδύσεων που αντικαθίστανται:

Οι επενδύσεις ή οι δράσεις μπορούν να εφαρμοστούν σε επιμέρους εκμεταλλεύσεις μελών της οργάνωσης παραγωγών, υπό τον όρο ότι συμβάλλουν στους στόχους του επιχειρησιακού προγράμματος. Σε περίπτωση αποχώρησης του μέλους από την οργάνωση παραγωγών, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την ανάκτηση της επένδυσης ή της απομένουσας αξίας της, πλην αντιθέτων διατάξεων του κράτους μέλους.

4  Τα επιχειρησιακά προγράμματα δεν περιλαμβάνουν τις δράσεις ή τις δαπάνες που αναφέρονται στον κατάλογο που παρατίθεται στο παράρτημα VIII.

5.  Οι επιλέξιμες για τη χορήγηση ενίσχυσης δαπάνες στο πλαίσιο επιχειρησιακών προγραμμάτων περιορίζονται στις πραγματικές δαπάνες. Ωστόσο, τα κράτη μέλη δύνανται να προκαθορίσουν τυπικές κατ’ αποκοπή τιμές με δεόντως αιτιολογημένο τρόπο στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Τα κράτη μέλη αναθεωρούν τις εν λόγω τιμές τουλάχιστον ανά πενταετία.

6.  Για να είναι επιλέξιμη μια δράση, πάνω από το 50 % της αξίας των προϊόντων τα οποία αφορά αντιστοιχεί στα προϊόντα για τα οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών. Για να συνυπολογίζονται στο 50 %, τα προϊόντα πρέπει να προέρχονται από μέλη της οργάνωσης παραγωγών ή από μέλη άλλης οργάνωσης παραγωγών. Οι κατάλληλοι κανόνες του άρθρου 52 εφαρμόζονται για τον υπολογισμό της αξίας.

Άρθρο 62

Υποβαλλόμενα έγγραφα

Τα επιχειρησιακά προγράμματα συνοδεύονται από τα ακόλουθα στοιχεία, και ιδίως από:

Άρθρο 63

Μερικά επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να επιτρέψουν σε ενώσεις οργανώσεων παραγωγών να υποβάλουν δικό τους μερικό επιχειρησιακό πρόγραμμα, αποτελούμενο από δράσεις οι οποίες έχουν προσδιοριστεί μεν από τις οργανώσεις παραγωγών που είναι μέλη στα επιχειρησιακά τους προγράμματα, οι οποίες όμως δεν υλοποιούνται από αυτές.

2.  Για τα μερικά επιχειρησιακά προγράμματα ισχύουν οι ίδιοι κανόνες όπως και για τα άλλα επιχειρησιακά προγράμματα και εξετάζονται από κοινού με τα επιχειρησιακά προγράμματα των οργανώσεων παραγωγών που είναι μέλη.

3.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι:

▼M10

▼B

Άρθρο 64

Προθεσμία υποβολής

Τα επιχειρησιακά προγράμματα υποβάλλονται για έγκριση από την οργάνωση παραγωγών στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο έχει την έδρα της η οργάνωση παραγωγών, το αργότερο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου του έτους που προηγείται εκείνου της υλοποίησης. Ωστόσο, τα κράτη μέλη είναι δυνατό να μεταθέσουν την ημερομηνία αυτή αργότερα.

Σε περίπτωση που μια νομική οντότητα ή ένα σαφώς οριζόμενο μέρος νομικής οντότητας, συμπεριλαμβανομένης ομάδας παραγωγών, υποβάλλει αίτηση για αναγνώριση ως οργάνωση παραγωγών, μπορεί συγχρόνως να υποβάλει για έγκριση το επιχειρησιακό πρόγραμμα που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο. Η έγκριση του προγράμματος υπόκειται στη χορήγηση της αναγνώρισης το αργότερο μέχρι την τελική ημερομηνία που προβλέπεται στο άρθρο 65 παράγραφος 2.

Άρθρο 65

Απόφαση

1.  Η αρμόδια εθνική αρχή, αναλόγως της περιπτώσεως:

2.  Η αρμόδια εθνική αρχή αποφασίζει, όσον αφορά τα προγράμματα και τα ταμεία, το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου του έτους κατά το οποίο γίνεται η υποβολή.

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν τις οργανώσεις παραγωγών για τις αποφάσεις αυτές το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.

Ωστόσο, η αρμόδια εθνική αρχή, για λόγους δεόντως αιτιολογημένους, δύναται να λάβει απόφαση όσον αφορά τα επιχειρησιακά προγράμματα και τα ταμεία το αργότερο στις 20 Ιανουαρίου μετά την ημερομηνία της αίτησης. Στην απόφαση έγκρισης μπορεί να διευκρινίζεται ότι οι δαπάνες είναι επιλέξιμες από την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της αίτησης.

Άρθρο 66

Τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων για τα επόμενα έτη

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών μπορούν να ζητήσουν τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένης εάν χρειάζεται της παράτασης της διάρκειας έως πέντε έτη συνολικά, το αργότερο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου για να αρχίσουν να ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να μεταθέσουν την ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων.

2.  Οι αιτήσεις τροποποίησης συνοδεύονται από δικαιολογητικά τα οποία αναφέρουν το λόγο, τη φύση και τις επιπτώσεις των αλλαγών.

3.  Η αρμόδια αρχή αποφασίζει όσον αφορά τις αιτήσεις τροποποίησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.

Ωστόσο, τα κράτη μέλη, για λόγους δεόντως αιτιολογημένους, δύνανται να λάβουν απόφαση όσον αφορά τις τροποποιήσεις επιχειρησιακών προγραμμάτων το αργότερο στις 20 Ιανουαρίου μετά την ημερομηνία της αίτησης. Στην απόφαση έγκρισης μπορεί να διευκρινίζεται ότι οι δαπάνες είναι επιλέξιμες από την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της αίτησης.

Άρθρο 67

Τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων κατά τη διάρκεια του έτους

1.  Τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να εγκρίνουν τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων κατά τη διάρκεια του έτους, υπό όρους που καθορίζουν τα ίδια.

2.  Κατά τη διάρκεια του έτους, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών:

▼M5

▼B

3.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους υπό τους οποίους είναι δυνατόν να τροποποιηθούν τα επιχειρησιακά προγράμματα κατά τη διάρκεια του έτους χωρίς προγενέστερη έγκριση από την αρμόδια εθνική αρχή. Οι τροποποιήσεις αυτές είναι επιλέξιμες για ενίσχυση μόνον εφόσον κοινοποιούνται αμελλητί από την οργάνωση παραγωγών στην αρμόδια αρχή.

Άρθρο 68

Μορφή των επιχειρησιακών προγραμμάτων

1.  Τα επιχειρησιακά προγράμματα εφαρμόζονται κατά ετήσιες περιόδους που εκτείνονται από την 1η Ιανουαρίου μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου.

2.  Τα επιχειρησιακά προγράμματα που έχουν εγκριθεί το αργότερο πριν τις 15 Δεκεμβρίου, υλοποιούνται από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Η εφαρμογή των προγραμμάτων, για τα οποία έχει ληφθεί απόφαση έγκρισης μετά τις 15 Δεκεμβρίου, μετατίθεται κατά ένα χρόνο.

Κατά παρέκκλιση από την παρούσα παράγραφο πρώτο και δεύτερο εδάφιο, σε περίπτωση που εφαρμόζεται το άρθρο 65 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο ή το άρθρο 66 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο, η εφαρμογή των επιχειρησιακών προγραμμάτων που έχουν εγκριθεί σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές αρχίζει το αργότερο την 31η Ιανουαρίου που ακολουθεί την έγκρισή τους.

Τμήμα 4

Ενίσχυση

Άρθρο 69

Εγκεκριμένο ποσό ενίσχυσης

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στις οργανώσεις παραγωγών και τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών το εγκεκριμένο ποσό της ενίσχυσης, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 13 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.

Σε περίπτωση που εφαρμόζεται το άρθρο 65 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο ή το άρθρο 66 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη κοινοποιούν το εγκεκριμένο ποσό της ενίσχυσης το αργότερο στις 20 Ιανουαρίου.

Άρθρο 70

Αιτήσεις

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών υποβάλλουν στην αρμόδια αρχή αίτηση για χορήγηση ενίσχυσης ή για εξόφληση υπολοίπου για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα για το οποίο ζητείται ενίσχυση, το αργότερο μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου του έτους που έπεται εκείνου για το οποίο ζητείται η ενίσχυση.

2.  Οι αιτήσεις συνοδεύονται από δικαιολογητικά τα οποία πιστοποιούν:

3.  Οι αιτήσεις είναι δυνατό να καλύπτουν τις δαπάνες που έχουν προγραμματιστεί αλλά δεν έχουν πραγματοποιηθεί, εφόσον επαληθευθούν τα ακόλουθα:

Η ενίσχυση καταβάλλεται και η εγγύηση που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 72 παράγραφος 3 αποδεσμεύεται, μόνο με την προσκόμιση στοιχείων που αποδεικνύουν ότι οι προγραμματισμένες δαπάνες που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο β) έχουν όντως πραγματοποιηθεί, το αργότερο μέχρι και τις 30 Απριλίου του επόμενου έτους, για το οποίο έχουν προγραμματιστεί οι σχετικές δαπάνες, και βάσει αποδεδειγμένων δικαιωμάτων για ενίσχυση.

4.  Εάν οι αιτήσεις υποβληθούν μετά την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η ενίσχυση μειώνεται κατά 1 % για κάθε ημέρα καθυστέρησης.

Σε εξαιρετικές και δεόντως δικαιολογημένες περιπτώσεις, η αρμόδια αρχή μπορεί να δεχτεί αιτήσεις μετά την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1, εφόσον πραγματοποιηθούν οι αναγκαίοι έλεγχοι και εφόσον έχει εφαρμοστεί το χρονικό όριο γα την πληρωμή που αναφέρεται στο άρθρο 71.

Άρθρο 71

Καταβολή της ενίσχυσης

Τα κράτη μέλη καταβάλλουν την ενίσχυση το αργότερο μέχρι τις 15 Οκτωβρίου του έτους που έπεται του έτους υλοποίησης του προγράμματος.

Άρθρο 72

Προκαταβολές

1.  Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να υποβάλουν αίτηση για προκαταβολή του τμήματος της ενίσχυσης που αντιστοιχεί στην προβλεπόμενη δαπάνη η οποία προκύπτει από το επιχειρησιακό πρόγραμμα κατά την τρίμηνη ή τετράμηνη περίοδο που αρχίζει το μήνα κατά τον οποίο υπεβλήθη η αίτηση.

2.  Οι αιτήσεις για προκαταβολή υποβάλλονται όπως ορίζει το κράτος μέλος, είτε ανά τρίμηνο τον Ιανουάριο, τον Απρίλιο, τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο είτε ανά τετράμηνο τον Ιανουάριο, το Μάιο και τον Σεπτέμβριο.

Το συνολικό ποσό των προκαταβολών για ένα συγκεκριμένο οικονομικό έτος δεν μπορεί να υπερβεί το 80 % του ποσού που έχει εγκριθεί αρχικά για την ενίσχυση του επιχειρησιακού προγράμματος.

3.  Οι προκαταβολές καταβάλλονται υπό τον όρο σύστασης εγγύησης ίσης με το 110 % του ποσού με βάση τον κανονισμό αριθ. 2220/85.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν όρους προκειμένου να εξασφαλίσουν πως έχουν καταβληθεί οι οικονομικές εισφορές στο επιχειρησιακό ταμείο με βάση τα άρθρα 54 και 55 του παρόντος κανονισμού και ότι οι προηγούμενες προκαταβολές έχουν πράγματι δαπανηθεί.

4.  Οι αιτήσεις αποδέσμευσης των εγγυήσεων μπορούν να υποβληθούν κατά τη διάρκεια του έτους του υπό εξέλιξη προγράμματος, συνοδευόμενες από τα σχετικά δικαιολογητικά.

Οι εγγυήσεις αποδεσμεύονται έως το 80 % του ποσού των προκαταβολών.

5.  Η βασική απαίτηση, κατά την έννοια του άρθρου 20 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2220/85 καλύπτει την εκτέλεση των ενεργειών που περιέχονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα, τηρουμένων των δεσμεύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 62 στοιχεία β) και γ) του παρόντος κανονισμού.

Σε περίπτωση μη εκπλήρωσης της κύριας απαίτησης ή σε περίπτωση σοβαρών παρατυπιών όσον αφορά τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 62 στοιχεία β) και γ), η εγγύηση καταπίπτει, με την επιφύλαξη επιβολής άλλων κυρώσεων οι οποίες αποφασίζονται σύμφωνα με το τμήμα 3 του κεφαλαίου V.

Σε περίπτωση μη τήρησης άλλων απαιτήσεων, η εγγύηση καταπίπτει κατ’ αναλογία της σοβαρότητας της διαπραχθείσας παρατυπίας.

6.  Τα κράτη μέλη δύνανται να καθορίσουν ένα ελάχιστο ποσό και τις ισχύουσες προθεσμίες όσον αφορά τις προκαταβολές.

Άρθρο 73

Μερικές πληρωμές

Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να υποβάλουν αίτηση για καταβολή μέρους της ενίσχυσης που αντιστοιχεί στις δαπάνες οι οποίες προκύπτουν από το επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Οι αιτήσεις είναι δυνατό να υποβληθούν ανά πάσα στιγμή, αλλά τρεις φορές κατ’ ανώτατο όριο εντός ενός δεδομένου έτους. Συνοδεύονται από τα κατάλληλα δικαιολογητικά έγγραφα.

Το σύνολο των πληρωμών βάσει των αιτήσεων για την καταβολή μέρους της ενίσχυσης δεν μπορεί να υπερβεί το 80 % του ποσού που έχει εγκριθεί για την ενίσχυση που προορίζεται για το επιχειρησιακό πρόγραμμα, ή των πραγματικών δαπανών, ανάλογα με το ποιο ποσό είναι μικρότερο.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν το ελάχιστο ποσό και τις προθεσμίες για τις μερικές πληρωμές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων

Τμήμα 1

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 74

Επιλογή μέτρων πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων

Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν ότι ένα ή περισσότερα από τα μέτρα που απαριθμούνται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 δεν εφαρμόζονται στην επικράτειά τους.

Άρθρο 75

Δάνεια για τη χρηματοδότηση των μέτρων πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων

Δάνεια που συνάπτονται για τη χρηματοδότηση των μέτρων πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, των οποίων η διάρκεια αποπληρωμής ξεπερνά τη διάρκεια του επιχειρησιακού προγράμματος, μπορούν να μετατεθούν σε ένα μετέπειτα επιχειρησιακό πρόγραμμα για οικονομικούς λόγους δεόντως αιτιολογημένους.

Τμήμα 2

Αποσύρσεις από την αγορά

Άρθρο 76

Ορισμός

Το παρόν τμήμα θεσπίζει κανόνες σχετικά με τις αποσύρσεις από την αγορά, που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, ως «προϊόντα που αποσύρονται από την αγορά», «αποσυρθέντα προϊόντα» και «προϊόντα που δεν εκτίθενται προς πώληση» νοούνται τα προϊόντα τα οποία αποτελούν αντικείμενο απόσυρσης από την αγορά.

Άρθρο 77

Προδιαγραφές εμπορίας

1.  Σε περίπτωση που για ένα συγκεκριμένο προϊόν έχουν καθοριστεί προδιαγραφές εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφοι 2 και 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, το προϊόν αυτό που αποσύρεται από την αγορά πληροί τις εν λόγω προδιαγραφές, με εξαίρεση τις διατάξεις σχετικά με την παρουσίαση και την επισήμανση των προϊόντων. Τα προϊόντα μπορούν να αποσύρονται χύμα και να έχουν διαφορετικά μεγέθη, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι απαιτήσεις της κατηγορίας II, ιδίως όσον αφορά την ποιότητα και το μέγεθος.

Ωστόσο, τα νανόκαρπα προϊόντα όπως ορίζονται από τα σχετικά πρότυπα πρέπει να είναι σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές εμπορίας, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων σχετικά με την παρουσίαση και την επισήμανση του προϊόντος.

2.  Αν δεν έχουν καθοριστεί προδιαγραφές εμπορίας για ένα δεδομένο προϊόν, πρέπει να πληρούνται οι ελάχιστες απαιτήσεις που προβλέπονται στο παράρτημα IX για τα προϊόντα που αποσύρονται από την αγορά. Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν συμπληρωματικές διατάξεις σχετικά με τις ελάχιστες αυτές απαιτήσεις.

Άρθρο 78

Μέσος όρος τριετούς περιόδου για τις αποσύρσεις από την αγορά για δωρεάν διανομή

Το όριο του 5 % του όγκου της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 υπολογίζεται με βάση τον αριθμητικό μέσο όρο του συνολικού όγκου προϊόντων για τα οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών και τα οποία έχουν διατεθεί στο εμπόριο από την οργάνωση παραγωγών κατά τη διάρκεια των προηγούμενων τριών ετών.

Για τις πρόσφατα αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών, τα στοιχεία για τις περιόδους εμπορίας πριν από την αναγνώριση είναι τα ακόλουθα:

Άρθρο 79

Προηγούμενη κοινοποίηση των ενεργειών απόσυρσης

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών ή οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών κοινοποιούν προηγουμένως στις αρμόδιες εθνικές αρχές, με γραπτή τηλεπικοινωνία ή ηλεκτρονικό μήνυμα, κάθε ενέργεια απόσυρσης στην οποία προτίθενται να προβούν. Η κοινοποίηση αυτή περιλαμβάνει κατάλογο των προϊόντων που διατίθενται στην παρέμβαση και τα κυριότερα χαρακτηριστικά τους όσον αφορά τις σχετικές προδιαγραφές εμπορίας, την εκτίμηση της ποσότητας για κάθε σχετικό προϊόν, ένδειξη για τον προβλεπόμενο προορισμό καθώς και τον τόπο στον οποίο τα προϊόντα που αποσύρονται από την αγορά μπορούν να υποβληθούν στους ελέγχους που αναφέρονται στο άρθρο 110. Η κοινοποίηση περιλαμβάνει επίσης πιστοποιητικό συμμόρφωσης των αποσυρόμενων προϊόντων με τις ισχύουσες προδιαγραφές ή με τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 77.

2.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν λεπτομερείς κανόνες για τις οργανώσεις παραγωγών σχετικά με τις κοινοποιήσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1, ιδίως όσον αφορά τις προθεσμίες.

3.  Εντός των προθεσμιών που αναφέρονται στην παράγραφο 2, το κράτος μέλος:

Άρθρο 80

Στήριξη

1.  Η στήριξη, που αποτελείται από την κοινοτική συνδρομή και από τη συνδρομή της οργάνωσης παραγωγών, δεν υπερβαίνει, για τις αποσύρσεις από την αγορά, τα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα Χ όσον αφορά τα προϊόντα που αναφέρονται στο εν λόγω παράρτημα. Για τα λοιπά προϊόντα, τα κράτη μέλη καθορίζουν ανώτατα ποσά στήριξης.

▼M1

2.  Οι αποσύρσεις από την αγορά δεν υπερβαίνουν το 5 % του όγκου της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για κάθε δεδομένο προϊόν από κάθε δεδομένη οργάνωση παραγωγών. Ωστόσο, στο ποσοστό αυτό δεν λαμβάνονται υπόψη οι ποσότητες που διατίθενται με τους τρόπους που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο που έχει εγκριθεί από τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 81 παράγραφος 2.

▼B

Ο όγκος της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο υπολογίζεται ως το μέσο όρο του όγκου της παραγωγής που διατέθηκε στο εμπόριο κατά τα προηγούμενα τρία έτη. Εάν τα στοιχεία αυτά δεν είναι διαθέσιμα, χρησιμοποιείται ο όγκος της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για την οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών.

▼M23

Τα ποσοστά που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο αποτελούν ετήσιους μέσους όρους βάσει τριετούς περιόδου, με 5 % ετήσιο περιθώριο υπέρβασης.

▼B

Άρθρο 81

Προορισμοί των προϊόντων που αποσύρονται

1.  Τα κράτη μέλη ορίζουν τους επιτρεπόμενους προορισμούς για τα προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο απόσυρσης από την αγορά. Θεσπίζουν διατάξεις ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα προκύψουν αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον ούτε αρνητικές φυτοϋγειονομικές συνέπειες από την απόσυρση ή τον προορισμό της. Οι δαπάνες που πραγματοποιούνται από την οργάνωση παραγωγών για να συμμορφωθούν με τις διατάξεις αυτές είναι επιλέξιμες στο πλαίσιο της στήριξης για τις αποσύρσεις από την αγορά βάσει του επιχειρησιακού προγράμματος.

2.  Στους προορισμούς για τους οποίους γίνεται λόγος στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου περιλαμβάνονται η δωρεάν διανομή με την έννοια των προορισμών που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, καθώς και κάθε άλλος προορισμός ισοδύναμου χαρακτήρα που εγκρίνεται από τα κράτη μέλη.

▼M23

Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέπουν στις φιλανθρωπικές οργανώσεις και στα ιδρύματα που αναφέρονται στο άρθρο 103δ παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 να ζητούν συμβολική συνεισφορά από τους τελικούς αποδέκτες προϊόντων που αποτελούν αντικείμενο αποσύρσεων από την αγορά, στην περίπτωση που τα εν λόγω προϊόντα έχουν υποστεί μεταποίηση.

▼B

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διευκολυνθούν οι επαφές και η συνεργασία μεταξύ των οργανώσεων παραγωγών και των δικαιούχων τους οποίους έχουν εγκρίνει, κατόπιν αιτήματος, για δωρεάν διανομή.

3.  Η παραχώρηση προϊόντων στη μεταποιητική βιομηχανία είναι δυνατή μόνο με την επιφύλαξη ότι δεν προκύπτει καμία στρέβλωση του ανταγωνισμού για τις ενδιαφερόμενες βιομηχανίες στο εσωτερικό της Κοινότητας ή για εισαγόμενα προϊόντα.

Άρθρο 82

Έξοδα μεταφοράς

1.  Τα έξοδα μεταφοράς για τη δωρεάν διανομή όλων των προϊόντων που αποσύρονται από την αγορά είναι επιλέξιμα στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος με βάση τα κατ’ αποκοπή ποσά που προκύπτουν ανάλογα με την απόσταση μεταξύ του σημείου απόσυρσης και του τόπου παράδοσης που προβλέπονται στο παράρτημα XI.

Σε περίπτωση θαλάσσιας μεταφοράς, η Επιτροπή προσδιορίζει τα έξοδα μεταφοράς που μπορούν να αναληφθούν βάσει των πραγματικών εξόδων μεταφοράς και της απόστασης. Η αντιστάθμιση που καθορίζεται με τον τρόπο αυτό δεν μπορεί να υπερβεί τις δαπάνες που θα προέκυπταν από τη χερσαία μεταφορά από τη συντομότερη διαδρομή μεταξύ του τόπου φόρτωσης και του θεωρητικού σημείου εξόδου. Διορθωτικός συντελεστής 0,6 εφαρμόζεται στα ποσά που παρατίθενται στο παράρτημα XI.

2.  Τα έξοδα μεταφοράς καταβάλλονται στο μέρος που αναλαμβάνει πράγματι το οικονομικό βάρος της σχετικής μεταφοράς.

Η πληρωμή αυτή υπόκειται στην υποβολή δικαιολογητικών, τα οποία πιστοποιούν ιδίως:

▼M5

▼B

Άρθρο 83

Έξοδα διαλογής και συσκευασίας

▼M23

1.  Τα έξοδα διαλογής και συσκευασίας των νωπών οπωροκηπευτικών που αποσύρονται από την αγορά για δωρεάν διανομή είναι επιλέξιμα μέχρι το ύψος των κατ’ αποκοπή ποσών που απαριθμούνται στο μέρος Α του παραρτήματος XII στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων, όσον αφορά τα προϊόντα που διατίθενται σε συσκευασίες μικρότερες των 25 χιλιόγραμμων καθαρού βάρους.

2.  Οι συσκευασίες των προϊόντων που προορίζονται για δωρεάν διανομή φέρουν το ευρωπαϊκό έμβλημα με μία ή περισσότερες από τις ενδείξεις που παρατίθενται στο μέρος Β του παραρτήματος XII.

▼B

3.  Οι δαπάνες διαλογής και συσκευασίας καταβάλλονται στην οργάνωση παραγωγών η οποία πραγματοποίησε τις εργασίες αυτές.

Η πληρωμή αυτή υπόκειται στην υποβολή δικαιολογητικών, τα οποία πιστοποιούν ιδίως:

Άρθρο 84

Όροι για τους αποδέκτες των αποσυρθέντων προϊόντων

1.  Οι αποδέκτες των αποσυρθέντων προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 αναλαμβάνουν τη δέσμευση:

Τα κράτη μέλη, εφόσον θεωρούν ότι υπάρχει χαμηλός κίνδυνος, μπορούν να αποφασίσουν ότι οι αποδέκτες δεν υποχρεούνται να τηρούν τα διάφορα βιβλία που αναφέρονται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου εάν λαμβάνουν μόνο μικρές ποσότητες. Η απόφαση αυτή και η αιτιολογία της καταγράφονται·

2.  Οι αποδέκτες αποσυρθέντων προϊόντων για άλλους προορισμούς αναλαμβάνουν τη δέσμευση:

Τμήμα 3

Πρώιμη συγκομιδή και μη συγκομιδή

Άρθρο 85

Ορισμοί της πρώιμης συγκομιδής και της μη συγκομιδής

1.  Ως «πρώιμη συγκομιδή» νοείται η πλήρης συγκομιδή μη εμπορεύσιμων προϊόντων σε μια δεδομένη περιοχή, η οποία πραγματοποιείται πριν από την έναρξη της κανονικής συγκομιδής. Τα σχετικά προϊόντα δεν θα έχουν υποστεί ζημιές πριν από την πρώιμη συγκομιδή, είτε λόγω των καιρικών συνθηκών είτε λόγω ασθένειας ή άλλης αιτίας.

2.  Ως «μη συγκομιδή» νοείται η απουσία λήψης εμπορικής παραγωγής από τη συγκεκριμένη περιοχή κατά το συνήθη κύκλο παραγωγής. Ωστόσο, η καταστροφή των προϊόντων που προκαλείται από τις καιρικές συνθήκες ή ασθένεια δεν θεωρείται ως μη συγκομιδή.

3.  Η πρώιμη συγκομιδή και η μη συγκομιδή είναι συμπληρωματικές προς τις συνήθεις καλλιεργητικές πρακτικές και διαφέρουν από αυτές.

Άρθρο 86

Όροι για την εφαρμογή της πρώιμης συγκομιδής και της μη συγκομιδής

1.  Όσον αφορά τα μέτρα πρώιμης συγκομιδής και μη συγκομιδής, τα κράτη μέλη:

2.  Οι οργανώσεις παραγωγών ή οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών κοινοποιούν προηγουμένως στις αρμόδιες εθνικές αρχές, με γραπτή τηλεπικοινωνία ή ηλεκτρονικό μήνυμα, κάθε ενέργεια πρώιμης συγκομιδής και μη συγκομιδής στην οποία προτίθενται να προβούν.

Στην πρώτη κοινοποίηση κάθε δεδομένου έτους και για ένα δεδομένο προϊόν περιλαμβάνεται ανάλυση με βάση την προσδοκώμενη κατάσταση στην αγορά, η οποία αιτιολογεί την πρώιμη συγκομιδή ως μέτρο πρόληψης κρίσης.

3.  Η πρώιμη συγκομιδή και η μη συγκομιδή δεν εφαρμόζονται συγχρόνως για το ίδιο προϊόν και την ίδια συγκεκριμένη περιοχή για ένα δεδομένο έτος, ή για δύο διαδοχικά έτη.

4.  Για την πρώιμη συγκομιδή και τη μη συγκομιδή, τα ποσά αποζημιώσεων, που αποτελούνται από την κοινοτική συνδρομή και τη συνδρομή της οργάνωσης παραγωγών, καταβάλλονται ως στρεμματικές ενισχύσεις που καθορίζονται από το κράτος μέλος δυνάμει της παραγράφου 1 στοιχείο α):

Τμήμα 4

Προώθηση και επικοινωνία

Άρθρο 87

Εφαρμογή των μέτρων προώθησης και επικοινωνίας

1.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για την εφαρμογή των μέτρων προώθησης και επικοινωνίας. Οι εν λόγω διατάξεις επιτρέπουν την ταχεία εφαρμογή των μέτρων όταν απαιτείται.

2.  Οι δράσεις στο πλαίσιο των μέτρων προώθησης και επικοινωνίας είναι συμπληρωματικές προς τυχόν τρέχουσες δράσεις προώθησης και επικοινωνίας που εφαρμόζονται από την ενδιαφερόμενη οργάνωση παραγωγών.

Τμήμα 5

Κατάρτιση

Άρθρο 88

Εφαρμογή μέτρων κατάρτισης

Όσον αφορά τα μέτρα κατάρτισης, τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για την εφαρμογή των μέτρων αυτών.

Τμήμα 6

Ασφάλιση της συγκομιδής

Άρθρο 89

Στόχος των μέτρων ασφάλισης της συγκομιδής

Οι δράσεις ασφάλισης συγκομιδής αποτελούν αντικείμενο διαχείρισης από την οργάνωση παραγωγών· συμβάλλουν στην προστασία των εισοδημάτων των παραγωγών και στην κάλυψη των απωλειών αγοράς που υπέστη η οργάνωση παραγωγών ή/και τα μέλη της σε περίπτωση που πλήττονται από θεομηνίες, κλιματικά φαινόμενα και, ενδεχομένως, ασθένειες ή προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς.

Άρθρο 90

Εφαρμογή των μέτρων ασφάλισης της συγκομιδής

1.  Όσον αφορά τα μέτρα ασφάλισης της συγκομιδής, τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για την εφαρμογή των μέτρων αυτών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι αναγκαίες για να διασφαλιστεί ότι τα μέτρα ασφάλισης της συγκομιδής δεν προκαλούν στρέβλωση του ανταγωνισμού στην αγορά ασφάλισης.

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να συμβάλουν στην πρόσθετη εθνική χρηματοδότηση για τη στήριξη των μέτρων ασφάλισης της συγκομιδής για τα οποία χορηγείται ενίσχυση από το επιχειρησιακό ταμείο. Ωστόσο, η συνολική δημόσια στήριξη για την ασφάλιση της συγκομιδής δεν μπορεί να υπερβαίνει:

Το όριο που καθορίζεται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου εφαρμόζεται ακόμη και στις περιπτώσεις στις οποίες το επιχειρησιακό ταμείο είναι επιλέξιμο μέχρι ποσοστό 60 % για κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

3.  Τα μέτρα ασφάλισης της συγκομιδής δεν καλύπτουν τις αποζημιώσεις από ασφάλεια που καταβάλλονται στους παραγωγούς για περισσότερο από το 100 % της απώλειας εισοδήματος, λαμβανομένων υπόψη τυχόν αποζημιώσεων που λαμβάνουν οι παραγωγοί από άλλα καθεστώτα ενίσχυσης σε σχέση με τους ασφαλιζόμενους κινδύνους.

4.  Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, το «δυσμενές καιρικό φαινόμενο που μπορεί να εξομοιωθεί με θεομηνία» έχει το νόημα που του αποδίδεται στο άρθρο 2 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1857/2006 της Επιτροπής ( 30 ).

Τμήμα 7

Στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας

Άρθρο 91

Όροι που αφορούν τη στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας

1.  Όσον αφορά τη στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας, τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις εφαρμογής του μέτρου αυτού.

2.  Η στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας συνίσταται, κατά το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο έτος λειτουργίας του ταμείου αλληλοβοήθειας αντίστοιχα, στο ακόλουθο ποσοστό της εισφοράς της οργάνωσης παραγωγών στο ταμείο αλληλοβοήθειας κατά το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο έτος λειτουργίας:

3.  Τα κράτη μέλη ορίζουν ανώτατα όρια όσον αφορά τα ποσά τα οποία είναι δυνατό να λάβει μια οργάνωση παραγωγών ως στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας.

Τμήμα 8

Κρατικές ενισύχεις για μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων

Άρθρο 92

Λεπτομερείς διατάξεις στις εθνικές στρατηγικές

Τα κράτη μέλη που χορηγούν κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 43 δεύτερο εδάφιο στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για την εφαρμογή της διάταξης αυτής στις εθνικές τους στρατηγικές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Εθνική χρηματοδοτική συνδρομή

▼M13

Άρθρο 93

Βαθμός οργάνωσης των παραγωγών

Για τους σκοπούς του άρθρου 103ε παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, ο βαθμός οργάνωσης των παραγωγών σε μια περιφέρεια κράτους μέλους θεωρείται ιδιαίτερα χαμηλός όταν οι οργανώσεις παραγωγών, οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών και οι ομάδες παραγωγών έχουν διαθέσει στο εμπόριο λιγότερο από το 20 % της μέσης αξίας της παραγωγής οπωροκηπευτικών της εν λόγω περιφέρειας κατά τα τρία τελευταία έτη για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.

Μόνο για την παραγωγή οπωροκηπευτικών της περιφέρειας που αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο μπορεί να χορηγηθεί εθνική χρηματοδοτική συνδρομή.

▼B

Άρθρο 94

Έγκριση της καταβολής εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής

Τα κράτη μέλη υποβάλλουν αίτηση στην Επιτροπή για την έγκριση της καταβολής εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, για τα επιχειρησιακά προγράμματα που θα εφαρμοστούν σε οποιοδήποτε ημερολογιακό έτος, έως τις 15 Ιανουαρίου του εν λόγω έτους.

 ◄

▼M13

Η αίτηση συνοδεύεται από δικαιολογητικά τα οποία αποδεικνύουν ότι ο βαθμός οργάνωσης των παραγωγών στη συγκεκριμένη περιφέρεια είναι ιδιαίτερα χαμηλός, όπως ορίζεται στο άρθρο 93 του παρόντος κανονισμού, και ότι μόνο για προϊόντα του οπωροκηπευτικού τομέα τα οποία παράγονται στην εν λόγω περιφέρεια χορηγείται χρηματοδοτική συνδρομή, καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με τις ενδιαφερόμενες οργανώσεις παραγωγών, το ποσό της σχετικής συνδρομής και το ποσοστό των χρηματοδοτικών εισφορών που καταβάλλονται δυνάμει του άρθρου 103β του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007.

▼B

2.  Η Επιτροπή εγκρίνει ή απορρίπτει την αίτηση εντός προθεσμίας τριών μηνών από την υποβολή της. Εάν η Επιτροπή δεν αντιδράσει εντός αυτής της προθεσμίας, θεωρείται ότι η αίτηση έχει εγκριθεί.

▼M5

Άρθρο 94α

Τροποποιήσεις του επιχειρησιακού προγράμματος

Η οργάνωση παραγωγών η οποία επιθυμεί να υποβάλει αίτηση για εθνική χρηματοδοτική συνδρομή τροποποιεί, εφόσον είναι αναγκαίο, το επιχειρησιακό της πρόγραμμα σύμφωνα με το άρθρο 67.

▼B

Άρθρο 95

Αίτηση και καταβολή της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής

Οι οργανώσεις παραγωγών υποβάλλουν αίτηση για εθνική χρηματοδοτική συνδρομή και τα κράτη μέλη καταβάλλουν την ενίσχυση σύμφωνα με τα άρθρα 70 έως 73.

Άρθρο 96

Μέγιστο ποσοστό της επιστροφής από την Κοινότητα της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής

Το ποσοστό της επιστροφής από την Κοινότητα της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής ανέρχεται στο 60 % της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγήθηκε στην οργάνωση παραγωγών.

Άρθρο 97

Επιστροφή από την Κοινότητα της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής

▼M5

1.  Τα κράτη μέλη υποβάλλουν αίτηση για την επιστροφή από την Κοινότητα της εγκεκριμένης εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής που καταβλήθηκε πράγματι στις οργανώσεις παραγωγών πριν από την 1η Ιανουαρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους εφαρμογής του προγράμματος.

Η αίτηση συνοδεύεται από δικαιολογητικά τα οποία αποδεικνύουν ότι οι όροι που προβλέπονται στο άρθρο 11 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 έχουν τηρηθεί κατά τα τρία από τα προηγούμενα τέσσερα έτη, καθώς και από τα στοιχεία των ενδιαφερόμενων οργανώσεων παραγωγών, το ποσό της συνδρομής που καταβλήθηκε και μια περιγραφή του επιχειρησιακού ταμείου η οποία περιλαμβάνει το συνολικό ποσό, τις συνεισφορές της Κοινότητας, τις συνεισφορές του κράτους μέλους (εθνική χρηματοδοτική συνδρομή) και τις συνεισφορές των οργανώσεων παραγωγών και των μελών.

▼B

2.  Η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση σχετικά με την έγκριση ή την απόρριψη της αίτησης.

3.  Σε περίπτωση που εγκρίνεται η επιστροφή από την Κοινότητα της συνδρομής, οι επιλέξιμες δαπάνες δηλώνονται στην Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2006 της Επιτροπής ( 31 ).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

Γενικές διατάξεις

Τμήμα 1

Κοινοποιήσεις

Άρθρο 98

Εκθέσεις των οργανώσεων παραγωγών

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών υποβάλλουν ετήσιες εκθέσεις, οι οποίες συνοδεύουν τις αιτήσεις ενίσχυσης, σχετικά με την εφαρμογή των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

Οι εκθέσεις αυτές αφορούν τα ακόλουθα θέματα:

2.  Για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα που έχει τεθεί σε εφαρμογή, η ετήσια έκθεση αναφέρει:

Ενδεχομένως, η ετήσια έκθεση διευκρινίζει ποια αποτελεσματικά μέτρα έχουν ληφθεί, σύμφωνα με την εθνική στρατηγική και κατ’ εφαρμογή του άρθρου 9 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, για τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος από πιθανές αυξημένες πιέσεις που απορρέουν από επενδύσεις οι οποίες αποτελούν αντικείμενο στήριξης στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος.

3.  Για το τελευταίο έτος εφαρμογής του επιχειρησιακού προγράμματος, η ετήσια έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 αντικαθίσταται από τελική έκθεση.

Οι τελικές εκθέσεις καταδεικνύουν σε ποιο βαθμό επιτεύχθηκαν οι επιδιωκόμενοι στόχοι των προγραμμάτων. Εξηγούν τις τροποποιήσεις στις δράσεις ή/και τις μεθόδους και προσδιορίζουν τους παράγοντες που συνέβαλαν στην επιτυχία ή την αποτυχία της εφαρμογής του προγράμματος και που εξετάστηκαν ή θα εξεταστούν για την κατάρτιση των επόμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων ή την τροποποίηση υφιστάμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων.

4.  Με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, όταν μια οργάνωση παραγωγών δεν προβαίνει στην κοινοποίηση προς το κράτος μέλος, η οποία απαιτείται από τον παρόντα κανονισμό ή από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, ή εάν η κοινοποίηση εμφανίζεται εσφαλμένη με βάση τα αντικειμενικά στοιχεία που διαθέτει το κράτος μέλος, το κράτος μέλος αναστέλλει την έγκριση του σχετικού επιχειρησιακού προγράμματος για το επόμενο έτος μέχρις ότου διαβιβαστεί η σωστή κοινοποίηση.

Το κράτος μέλος περιλαμβάνει στην ετήσια έκθεσή του που αναφέρεται στο άρθρο 99 παράγραφος 3 του παρόντος κανονισμού λεπτομέρειες σχετικά με τις εν λόγω περιπτώσεις.

Άρθρο 99

Απαιτούμενες κοινοποιήσεις από τα κράτη μέλη

1.  Τα κράτη μέλη ορίζουν μία μόνη αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για τις κοινοποιήσεις μεταξύ της Επιτροπής και του κράτους μέλους σε θέματα που αφορούν τις οργανώσεις παραγωγών, τις ομάδες παραγωγών και τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή το διορισμό αυτό και τα λεπτομερή στοιχεία επαφής με την αρχή.

2.  Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το αργότερο στις 31 Ιανουαρίου το συνολικό ποσό του επιχειρησιακού ταμείου που εγκρίθηκε όσον αφορά το σχετικό έτος για όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα. Στην κοινοποίηση αυτή αναφέρεται σαφώς το συνολικό ποσό του επιχειρησιακού ταμείου καθώς επίσης και το συνολικό ποσό της κοινοτικής χρηματοδότησης του εν λόγω επιχειρησιακού ταμείου. Τα αριθμητικά αυτά στοιχεία κατανέμονται στη συνέχεια μεταξύ των ποσών για τα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων και των ποσών για τα λοιπά μέτρα.

3.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 15 Νοεμβρίου κάθε δεδομένου έτους, ετήσια έκθεση σχετικά με τις οργανώσεις παραγωγών, τις ομάδες παραγωγών και τα επιχειρησιακά ταμεία, τα επιχειρησιακά προγράμματα και τα σχέδια αναγνώρισης που τέθηκαν σε εφαρμογή κατά το προηγούμενο έτος. Η ετήσια έκθεση περιλαμβάνει ιδίως τα στοιχεία που αναφέρονται στο παράρτημα XIII.

Τμήμα 2

Έλεγχοι

Άρθρο 100

Ενιαίο σύστημα ταυτοποίησης

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι εφαρμόζεται ένα ενιαίο σύστημα ταυτοποίησης όσον αφορά όλες τις αιτήσεις ενίσχυσης που υποβλήθηκαν από την ίδια οργάνωση παραγωγών ή ομάδα παραγωγών. Η ταυτοποίηση είναι συμβατή με το σύστημα καταγραφής της ταυτότητας που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου ( 32 ).

Άρθρο 101

Αιτήσεις ενίσχυσης

Με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θεσπίζουν κατάλληλες διαδικασίες για την υποβολή των αιτήσεων ενίσχυσης, για τις αιτήσεις αναγνώρισης ή έγκρισης επιχειρησιακών προγραμμάτων, καθώς και για τις αιτήσεις πληρωμής.

Άρθρο 102

Δειγματοληψία

Όταν κρίνεται σκόπιμο να διενεργηθούν έλεγχοι με δειγματοληψία, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν, μέσω της φύσης και της συχνότητάς τους και βάσει ανάλυσης κινδύνου, ότι οι έλεγχοι είναι ενδεδειγμένοι για το σχετικό μέτρο.

Άρθρο 103

Διοικητικοί έλεγχοι

Διοικητικοί έλεγχοι πραγματοποιούνται σχετικά με όλες τις αιτήσεις ενίσχυσης ή πληρωμής και καλύπτουν όλα τα πιθανά και ενδεδειγμένα στοιχεία που πρέπει να ελεγχθούν διοικητικά. Οι διαδικασίες προβλέπουν την καταγραφή των πραγματοποιούμενων ελεγκτικών εργασιών, των αποτελεσμάτων των επαληθεύσεων και των μέτρων που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση των αποκλίσεων.

Άρθρο 104

Επιτόπιοι έλεγχοι

1.  Για κάθε επιτόπιο έλεγχο συντάσσεται έκθεση παρακολούθησης, ώστε να καθίσταται δυνατή η επισκόπηση των λεπτομερειών των ελέγχων που διενεργούνται. Η έκθεση αναφέρει ιδίως:

2.  Στο δικαιούχο μπορεί να δίνεται η ευκαιρία να υπογράψει την έκθεση, για να βεβαιώσει την παρουσία του στον έλεγχο και να προσθέσει παρατηρήσεις. Σε περίπτωση που έχουν διαπιστωθεί παρατυπίες, ο δικαιούχος λαμβάνει αντίγραφο της έκθεσης παρακολούθησης.

3.  Είναι δυνατό να γνωστοποιηθεί εκ των προτέρων η πραγματοποίηση επιτόπιων ελέγχων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν τίθεται σε κίνδυνο ο στόχος του ελέγχου. Η προηγούμενη γνωστοποίηση πρέπει να περιορίζεται στον απαραίτητο ελάχιστο χρόνο.

4.  Εάν είναι δυνατόν, οι επιτόπιοι έλεγχοι βάσει του παρόντος κανονισμού και οι λοιποί έλεγχοι που προβλέπονται από τους κοινοτικούς κανόνες σχετικά με τις γεωργικές επιδοτήσεις πραγματοποιούνται ταυτόχρονα. Ωστόσο, το 2008, οι επιτόπιοι έλεγχοι μπορούν, ενδεχομένως, να διενεργούνται από διαφορετικούς οργανισμούς σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.

Άρθρο 105

Έγκριση αιτήσεων αναγνώρισης και έγκριση επιχειρησιακών προγραμμάτων

1.  Πριν από την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη διενεργούν επιτόπια επίσκεψη στην οργάνωση παραγωγών πριν χορηγήσουν την αναγνώριση, προκειμένου να ελέγξουν την τήρηση των όρων αναγνώρισης.

2.  Πριν από την έγκριση επιχειρησιακού προγράμματος δυνάμει του άρθρου 65, η αρμόδια εθνική αρχή επαληθεύει με κάθε ενδεδειγμένο τρόπο, συμπεριλαμβανομένων και των επιτόπιων ελέγχων, το επιχειρησιακό πρόγραμμα που υποβλήθηκε για έγκριση και, ενδεχομένως, τις αιτήσεις τροποποιήσεων. Οι εν λόγω έλεγχοι αφορούν κυρίως τα ακόλουθα θέματα:

Άρθρο 106

Έλεγχοι των αιτήσεων ενίσχυσης για επιχειρησιακά προγράμματα

Τα κράτη μέλη, πριν χορηγήσουν την πληρωμή, διενεργούν διοικητικούς ελέγχους όλων των αιτήσεων ενίσχυσης, καθώς και επιτόπιους ελέγχους σε δειγματοληπτική βάση.

Άρθρο 107

Διοικητικοί έλεγχοι των αιτήσεων ενίσχυσης για επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Οι διοικητικοί έλεγχοι των αιτήσεων ενίσχυσης περιλαμβάνουν ιδίως, και στο μέτρο που ενδείκνυται για τη συγκεκριμένη αίτηση πληρωμής, την επαλήθευση των εξής:

2.  Για τις πληρωμές που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος προσκομίζονται τιμολόγια και δικαιολογητικά με τα οποία αποδεικνύεται η πληρωμή. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, οι πληρωμές συνοδεύονται από δικαιολογητικά ισοδύναμης αποδεικτικής ισχύος. Τα χρησιμοποιηθέντα τιμολόγια πρέπει να εκδίδονται επ’ ονόματι της οργάνωσης παραγωγών, της ένωσης οργανώσεων παραγωγών, της ομάδας παραγωγών ή της θυγατρικής, όπως προβλέπεται στο άρθρο 52 παράγραφος 7 ή, με την επιφύλαξη της έγκρισης του κράτους μέλους, επ’ ονόματι ενός ή περισσότερων των μελών της.

Άρθρο 108

Επιτόπιοι έλεγχοι των αιτήσεων ενίσχυσης για επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Στο πλαίσιο της επαλήθευσης της αίτησης ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 70 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη διενεργούν επιτόπιους ελέγχους στις οργανώσεις παραγωγών, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση με τους όρους χορήγησης ενίσχυσης ή του υπολοίπου της για το συγκεκριμένο έτος.

Οι εν λόγω έλεγχοι αφορούν κυρίως τα ακόλουθα θέματα:

2.  Οι έλεγχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αφορούν σημαντικό δείγμα αιτήσεων ετησίως. Το δείγμα αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 30 % του συνολικού ποσού της ενίσχυσης, στα κράτη μέλη στα οποία υπάρχουν άνω των 10 αναγνωρισμένων οργανώσεων παραγωγών. Στις άλλες περιπτώσεις, πραγματοποιείται τουλάχιστον μία επίσκεψη ανά τριετία σε κάθε οργάνωση παραγωγών.

Ένας τουλάχιστον έλεγχος πραγματοποιείται σε κάθε οργάνωση παραγωγών πριν από την καταβολή της ενίσχυσης ή του υπολοίπου της κατά το τελικό έτος του επιχειρησιακού της προγράμματος.

3.  Τα αποτελέσματα των επιτόπιων ελέγχων αξιολογούνται για να προσδιοριστεί κατά πόσο τα προβλήματα που τυχόν εντοπίσθηκαν είναι συστημικού χαρακτήρα και συνεπάγονται κινδύνους για άλλες παρόμοιες δράσεις, άλλους δικαιούχους ή άλλους οργανισμούς. Η αξιολόγηση προσδιορίζει επίσης τις αιτίες αυτών των καταστάσεων, την περαιτέρω εξέταση που ενδεχομένως απαιτείται, καθώς και τα αναγκαία διορθωτικά και προληπτικά μέτρα.

Στην περίπτωση κατά την οποία διαπιστωθούν κατά τους ελέγχους σημαντικές παρατυπίες σε περιφέρεια, μέρος περιφέρειας ή συγκεκριμένη οργάνωση παραγωγών, το κράτος μέλος διενεργεί συμπληρωματικούς ελέγχους εντός του συγκεκριμένου έτους και αυξάνει το ποσοστό των αντίστοιχων αιτήσεων που πρέπει να ελεγχθούν το επόμενο έτος.

4.  Το κράτος μέλος προσδιορίζει ποιες οργανώσεις παραγωγών πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου βάσει ανάλυσης κινδύνου.

Για την ανάλυση κινδύνου λαμβάνονται υπόψη ιδίως:

Άρθρο 109

Επιτόπιοι έλεγχοι σχετικά με μέτρα επιχειρησιακών προγραμμάτων

1.  Με τους επιτόπιους ελέγχους όσον αφορά τα μέτρα επιχειρησιακών προγραμμάτων, τα κράτη μέλη επαληθεύουν ειδικότερα τα εξής:

2.  Η αξία της παραγωγής που διατέθηκε στο εμπόριο επαληθεύεται με βάση τα δεδομένα του λογιστικού συστήματος που απαιτείται από την εθνική νομοθεσία.

Για το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι η δήλωση της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο πιστοποιείται κατά τον ίδιο τρόπο με τα λογιστικά δεδομένα τα οποία απαιτούνται από την εθνική νομοθεσία.

Ο έλεγχος της δήλωσης της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο είναι δυνατό να διενεργηθεί πριν από τη διαβίβαση της σχετικής αίτησης ενίσχυσης.

3.  Εκτός από εξαιρετικές περιστάσεις, ο επιτόπιος έλεγχος περιλαμβάνει επίσκεψη στον τόπο εκτέλεσης της δράσης ή, όταν η δράση είναι άϋλη, στον ανάδοχο της δράσης. Ειδικότερα, οι δράσεις σε επιμέρους εκμεταλλεύσεις που καλύπτονται από το δείγμα που αναφέρεται στο άρθρο 108 παράγραφος 2 αποτελούν αντικείμενο μίας τουλάχιστον επίσκεψης για την επαλήθευση της εκτέλεσής τους.

Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην πραγματοποιήσουν τέτοιες επισκέψεις για μικρότερες ενέργειες ή σε περιπτώσεις στις οποίες θεωρούν ότι υπάρχει χαμηλός κίνδυνος να μην έχουν τηρηθεί οι προϋποθέσεις χορήγησης της ενίσχυσης ή να μην έχει όντως πραγματοποιηθεί η ενέργεια. Η απόφαση αυτή και η αιτιολογία της καταγράφονται.

4.  Οι επιτόπιοι έλεγχοι καλύπτουν όλες τις αναλήψεις υποχρεώσεων και τις δεσμεύσεις της οργάνωσης παραγωγών ή των μελών της που μπορούν να ελεγχθούν τη στιγμή της επίσκεψης.

5.  Για τη συμπλήρωση του ποσοστού ελέγχων που ορίζεται στο άρθρο 108 παράγραφος 2 μπορούν να προσμετρηθούν μόνον οι έλεγχοι που πληρούν όλες τις απαιτήσεις του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 110

Πρωτοβάθμιοι έλεγχοι των ενεργειών απόσυρσης

1.  Τα κράτη μέλη διενεργούν πρωτοβάθμιους ελέγχους των ενεργειών απόσυρσης στις οποίες προβαίνει κάθε οργάνωση παραγωγών, που συνίστανται σε έλεγχο των εγγράφων και της ταυτότητας, καθώς και σε φυσικό έλεγχο, με δειγματοληψία εφόσον απαιτείται, του βάρους των προϊόντων που αποσύρονται από την αγορά καθώς και σε έλεγχο συμμόρφωσης με τις διατάξεις του άρθρου 77, σύμφωνα με τις διαδικασίες που θεσπίζονται στο κεφάλαιο II του τίτλου II. Ο έλεγχος διενεργείται μετά την παραλαβή της κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 79 παράγραφος 1, εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στο άρθρο 79 παράγραφος 2.

2.  Οι πρωτοβάθμιοι έλεγχοι που προβλέπονται στην παράγραφο 1 αφορούν το 100 % της ποσότητας των προϊόντων που αποσύρθηκαν από την αγορά. Μετά τον έλεγχο, παρουσία των αρμόδιων αρχών, τα αποσυρθέντα προϊόντα πλην εκείνων που προορίζονται για δωρεάν διανομή μετουσιώνονται ή διατίθενται στη μεταποιητική βιομηχανία, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται από το κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 81.

Ωστόσο, όταν τα προϊόντα προορίζονται για δωρεάν διανομή, τα κράτη μέλη μπορούν να ελέγξουν ποσοστό μικρότερο από το προβλεπόμενο στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, με την προϋπόθεση ότι δεν είναι μικρότερο από το 10 % των σχετικών ποσοτήτων κατά την περίοδο εμπορίας. Ο έλεγχος μπορεί να διενεργηθεί στην οργάνωση παραγωγών ή/και στις εγκαταστάσεις των αποδεκτών των αποσυρθέντων προϊόντων. Σε περίπτωση που κατά τους ελέγχους διαπιστώνονται ουσιαστικές παρατυπίες, οι αρμόδιες αρχές διενεργούν συμπληρωματικούς ελέγχους.

Άρθρο 111

Δευτεροβάθμιοι έλεγχοι των ενεργειών απόσυρσης

1.  Στο πλαίσιο των ελέγχων που αναφέρονται στο άρθρο 108, τα κράτη μέλη διενεργούν δευτεροβάθμιους ελέγχους.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν κριτήρια για την ανάλυση και την αξιολόγηση του κινδύνου που παρουσιάζει μια συγκεκριμένη οργάνωση παραγωγών να προβεί σε αποσύρσεις που δεν είναι σύμφωνες προς τις κανονιστικές ρυθμίσεις. Τα κριτήρια αυτά αφορούν, μεταξύ άλλων, τις διαπιστώσεις κατά τους προηγούμενους πρωτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους ελέγχους, καθώς και την ύπαρξη ή όχι διαδικασίας διασφάλισης της ποιότητας εκ μέρους της οργάνωσης παραγωγών. Βάσει των κριτηρίων αυτών, τα κράτη μέλη καθορίζουν για κάθε οργάνωση παραγωγών, την ελάχιστη συχνότητα με την οποία θα πρέπει να διενεργείται δευτεροβάθμιος έλεγχος.

2.  Οι έλεγχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 συνίστανται σε επιτόπιους ελέγχους στις εγκαταστάσεις των οργανώσεων παραγωγών και των αποδεκτών των αποσυρθέντων προϊόντων, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η τήρηση των απαιτουμένων προϋποθέσεων για την πληρωμή της κοινοτικής στήριξης. Οι έλεγχοι αυτοί περιλαμβάνουν:

3.  Οι έλεγχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 2 διενεργούνται στις σχετικές οργανώσεις παραγωγών και στους συνδεδεμένους με τις οργανώσεις αυτές αποδέκτες. Κάθε έλεγχος αφορά δείγμα που αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 5 % των ποσοτήτων που έχουν αποσυρθεί από την οργάνωση παραγωγών στη διάρκεια της περιόδου εμπορίας.

4.  Τα λογιστικά και τα χρηματοοικονομικά βιβλία που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) διακρίνουν, για κάθε προϊόν που αποτελεί αντικείμενο απόσυρσης, τις κινούμενες ποσότητες, εκφρασμένες σε όγκο, όσον αφορά:

5.  Οι έλεγχοι προορισμού των προϊόντων, που αναφέρονται στην παράγραφο 4 στοιχείο γ) περιλαμβάνουν ιδίως:

6.  Εάν κατά τους δευτεροβάθμιους ελέγχους διαπιστωθούν ουσιαστικές παρατυπίες, οι αρμόδιες αρχές διενεργούν διεξοδικότερους δευτεροβάθμιους ελέγχους για την υπό εξέταση περίοδο εμπορίας και αυξάνουν τη συχνότητα των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων ελέγχων κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου εμπορίας για τις εν λόγω οργανώσεις παραγωγών ή τις ενώσεις τους.

Άρθρο 112

Πρώιμη συγκομιδή και μη συγκομιδή

1.  Πριν από την πραγματοποίηση των εργασιών πρώιμης συγκομιδής, τα κράτη μέλη επαληθεύουν με επιτόπιο έλεγχο ότι τα σχετικά προϊόντα δεν έχουν υποστεί ζημιές και ότι το αγροτεμάχιο έχει διατηρηθεί σε καλή κατάσταση. Μετά την πρώιμη συγκομιδή, τα κράτη μέλη επαληθεύουν ότι πραγματοποιήθηκε πλήρης συγκομιδή της σχετικής περιοχής και ότι το συγκομιζόμενο προϊόν έχει μετουσιωθεί.

Στο τέλος της περιόδου συγκομιδής, τα κράτη μέλη επαληθεύουν την αξιοπιστία της ανάλυσης με βάση την προσδοκώμενη κατάσταση στην αγορά που αναφέρεται στο άρθρο 86 παράγραφος 2. Επίσης αναλύουν τις ενδεχόμενες αποκλίσεις μεταξύ της προσδοκώμενης κατάστασης στην αγορά και της πραγματικής κατάστασης στην αγορά.

2.  Πριν από την πραγματοποίηση των εργασιών μη συγκομιδής, τα κράτη μέλη επαληθεύουν με επιτόπιο έλεγχο ότι η συγκεκριμένη περιοχή έχει διατηρηθεί σε καλή κατάσταση, ότι δεν έχει ήδη πραγματοποιηθεί μερική συγκομιδή και ότι το προϊόν έχει αναπτυχθεί επαρκώς και ότι είναι γενικά υγιούς, ανόθευτης και εμπορεύσιμης ποιότητας.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η παραγωγή μετουσιώνεται. Εάν τούτο δεν είναι δυνατό, διασφαλίζουν, με επιτόπια επίσκεψη ή επιτόπιες επισκέψεις κατά την περίοδο συγκομιδής, ότι δεν πραγματοποιείται συγκομιδή.

3.  Οι παράγραφοι 1, 2, 3 και 6 του άρθρου 111 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών.

Άρθρο 113

Έλεγχοι πριν από την έγκριση των σχεδίων αναγνώρισης ομάδων παραγωγών

1.  Πριν από την έγκριση ενός σχεδίου αναγνώρισης ομάδας παραγωγών δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη διενεργούν επιτόπιο έλεγχο στη νομική οντότητα ή στο σαφώς οριζόμενο μέρος νομικής οντότητας.

2.  Το κράτος μέλος εξακριβώνει με κάθε ενδεδειγμένο μέσο, συμπεριλαμβανομένου του επιτόπιου ελέγχου:

Άρθρο 114

Έλεγχοι αιτήσεων ενίσχυσης ομάδων παραγωγών

1.  Τα κράτη μέλη, πριν χορηγήσουν την πληρωμή, διενεργούν διοικητικούς ελέγχους όλων των αιτήσεων ενίσχυσης που υποβάλλονται από ομάδες παραγωγών, καθώς και επιτόπιους ελέγχους σε δειγματοληπτική βάση.

2.  Μετά την υποβολή της αίτησης ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 47, τα κράτη μέλη διενεργούν επιτόπιους ελέγχους στις ομάδες παραγωγών, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση με τους όρους χορήγησης ενίσχυσης για το συγκεκριμένο έτος.

Οι εν λόγω έλεγχοι αφορούν κυρίως τα ακόλουθα θέματα:

3.  Οι έλεγχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 2 αφορούν σημαντικό δείγμα αιτήσεων ετησίως. Το δείγμα αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 30 % του συνολικού ποσού της ενίσχυσης.

Κάθε ομάδα παραγωγών ελέγχεται τουλάχιστον μία φορά ανά πενταετία.

4.  Τα άρθρα 107 και 109 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών.

Άρθρο 115

Διεθνικές οργανώσεις παραγωγών και διεθνικές ενώσεις οργανώσεων παραγωγών

1.  Το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η έδρα διεθνικής οργάνωσης παραγωγών ή διεθνικής ένωσης οργανώσεων παραγωγών φέρει τη συνολική ευθύνη για την οργάνωση των ελέγχων στη συγκεκριμένη οργάνωση ή ένωση και επιβάλλει κυρώσεις εφόσον απαιτείται.

2.  Τα λοιπά κράτη μέλη τα οποία οφείλουν να παρέχουν τη διοικητική συνεργασία που αναφέρεται στο άρθρο 30 παράγραφος 2 στοιχείο γ) και στο άρθρο 37 παράγραφος 2 στοιχείο γ) διενεργούν τους διοικητικούς αυτούς ελέγχους και τους επιτόπιους ελέγχους που απαιτούνται από το κράτος μέλος το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και του διαβιβάζουν τα σχετικά αποτελέσματα. Τηρούν όλες τις προθεσμίες που ορίζει το κράτος μέλος το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 1.

3.  Οι κανόνες που ισχύουν στο κράτος μέλος το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 1 ισχύουν για την οργάνωση παραγωγών, το επιχειρησιακό πρόγραμμα και το επιχειρησιακό ταμείο. Ωστόσο, όσον αφορά τα περιβαλλοντικά και φυτοϋγειονομικά θέματα, και σε σχέση με τη διάθεση των αποσυρθέντων προϊόντων, ισχύουν οι κανόνες του κράτους μέλους στο οποίο πραγματοποιείται η παραγωγή.

Τμήμα 3

Κυρώσεις

Άρθρο 116

Μη τήρηση των κριτηρίων αναγνώρισης

1.  Τα κράτη μέλη ανακαλούν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγής σε περίπτωση ουσιαστικής μη τήρησης των κριτηρίων αναγνώρισης, από πρόθεση ή από σοβαρή αμέλεια της οργάνωσης παραγωγών.

Ειδικότερα, τα κράτη μέλη ανακαλούν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών εάν η μη τήρηση των κριτηρίων αναγνώρισης αφορά:

Η ανάκληση της αναγνώρισης δυνάμει της παρούσας παραγράφου παράγει αποτελέσματα από την ημερομηνία κατά την οποία δεν πληρούνται οι όροι της αναγνώρισης, με την επιφύλαξη τυχόν οριζόντιας νομοθεσίας εφαρμοστέας σε εθνικό επίπεδο περί παραγραφής.

2.  Όταν δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 1, τα κράτη μέλη αναστέλλουν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών σε περίπτωση ουσιαστικής, πλην όμως προσωρινής, μη τήρησης των κριτηρίων αναγνώρισης.

Κατά τη διάρκεια της αναστολής, δεν καταβάλλεται καμία ενίσχυση. Η αναστολή παράγει αποτελέσματα από την ημέρα διενέργειας του ελέγχου και λήγει την ημέρα του ελέγχου που αποδεικνύει ότι τα σχετικά κριτήρια πληρούνται.

Η περίοδος αναστολής δεν υπερβαίνει τους 12 μήνες. Εάν τα σχετικά κριτήρια εξακολουθούν να μην πληρούνται μετά από 12 μήνες, ανακαλείται η αναγνώριση.

▼M5

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβαίνουν σε πληρωμές μετά την προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 71, εφόσον είναι αναγκαίο για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου. Όμως, αυτές οι καθυστερημένες πληρωμές δεν είναι δυνατόν σε καμία περίπτωση να καταβάλλονται μετά τις 15 Οκτωβρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους εφαρμογής του προγράμματος.

▼B

3.  Σε άλλες περιπτώσεις μη τήρησης των κριτηρίων αναγνώρισης, στις οποίες δεν εφαρμόζονται οι παράγραφοι 1 και 2, τα κράτη μέλη αποστέλλουν προειδοποιητική επιστολή στην οποία αναφέρονται τα διορθωτικά μέτρα που επιβάλλονται. Τα κράτη μέλη μπορούν να καθυστερήσουν την καταβολή της ενίσχυσης μέχρι τη λήψη των διορθωτικών μέτρων.

▼M5

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβαίνουν σε πληρωμές μετά την προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 71, εφόσον είναι αναγκαίο για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου. Όμως, αυτές οι καθυστερημένες πληρωμές δεν είναι δυνατόν σε καμιά περίπτωση να καταβάλλονται μετά τις 15 Οκτωβρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους εφαρμογής του προγράμματος.

▼B

Η παράλειψη λήψης των διορθωτικών μέτρων εντός περιόδου 12 μηνών θεωρείται ως ουσιαστική αθέτηση των κριτηρίων και, ως εκ τούτου, εφαρμόζεται η παράγραφος 2.

Άρθρο 117

Απάτη

1.  Με την επιφύλαξη τυχόν άλλων κυρώσεων δυνάμει της κοινοτικής ή εθνικής νομοθεσίας, τα κράτη μέλη ανακαλούν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών, ένωσης οργανώσεων παραγωγών ή ομάδας παραγωγών εάν διαπιστωθεί όταν έχει διαπράξει απάτη όσον αφορά ενίσχυση στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Τα κράτη μέλη δύνανται να αναστείλουν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών, ένωσης οργανώσεων παραγωγών ή ομάδας παραγωγών, ή να αναστείλουν τις πληρωμές προς το συγκεκριμένο φορέα, εάν υπάρχει υποψία για τη διάπραξη απάτης όσον αφορά ενίσχυση στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Άρθρο 118

Ομάδες παραγωγών

1.  Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν, κατά περίπτωση και τηρουμένων των αναλογιών, τις κυρώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 116 ή/και στο άρθρο 119 όσον αφορά τα σχέδια αναγνώρισης.

2.  Επιπλέον της παραγράφου 1, εάν, μετά τη λήξη της περιόδου που καθόρισε το κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 51 παράγραφος 4, η ομάδα παραγωγών δεν έχει αναγνωριστεί ως οργάνωση παραγωγών, το κράτος μέλος ανακτά:

Άρθρο 119

Επιχειρησιακό πρόγραμμα

1.  Οι πληρωμές υπολογίζονται με βάση τις δαπάνες που κρίνονται επιλέξιμες.

2.  Τα κράτη μέλη εξετάζουν την υποβληθείσα αίτηση ενίσχυσης του δικαιούχου και καθορίζουν τα ποσά που είναι επιλέξιμα για ενίσχυση. Καθορίζονται τα εξής:

3.  Εάν το ποσό που καθορίζεται βάσει του στοιχείου α) της παραγράφου 2 υπερβαίνει το ποσό που καθορίζεται βάσει του στοιχείου β) της παραγράφου 2 κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 3 %, εφαρμόζεται μείωση στο ποσό που πρέπει πράγματι να καταβληθεί στο δικαιούχο. Το ποσό της μείωσης προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ των ποσών που υπολογίστηκαν στα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 2.

Εντούτοις, δεν εφαρμόζεται μείωση εάν η οργάνωση παραγωγών ή η ομάδα παραγωγών είναι σε θέση να αποδείξει ότι δεν ευθύνεται για την ένταξη του μη επιλέξιμου ποσού.

4.  Οι παράγραφοι 2 και 3 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών στις μη επιλέξιμες δαπάνες που εντοπίζονται κατά τους επιτόπιους ελέγχους.

5.  Εάν η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο δηλώνεται και ελέγχεται πριν από την αίτηση ενίσχυσης, εφαρμόζεται μείωση στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο η οποία χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό των ποσών σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3.

6.  Εάν διαπιστωθεί ότι δικαιούχος έχει υποβάλει ψευδή δήλωση εκ προθέσεως, η υπό εξέταση ενέργεια αποκλείεται από την ενίσχυση του επιχειρησιακού προγράμματος ή του σχεδίου αναγνώρισης και τα τυχόν ποσά που έχουν καταβληθεί ανακτώνται. Επιπλέον, ο δικαιούχος αποκλείεται, για τη συγκεκριμένη ενέργεια, από τη χορήγηση στήριξης στο πλαίσιο του σχετικού επιχειρησιακού προγράμματος κατά το επόμενο έτος.

Άρθρο 120

Κυρώσεις σε σχέση με ενέργειες απόσυρσης κατόπιν πρωτοβάθμιων ελέγχων

Εάν, έπειτα από τον έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 110, διαπιστώνονται παρατυπίες όσον αφορά τις προδιαγραφές εμπορίας ή τις ελάχιστες απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 77, ο δικαιούχος υποχρεούται:

Άρθρο 121

Άλλες κυρώσεις που επιβάλλονται σε οργανώσεις παραγωγών σε σχέση με ενέργειες απόσυρσης

1.  Οι κυρώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 119 καλύπτουν την ενίσχυση για την οποία υποβλήθηκε αίτηση όσον αφορά τις ενέργειες απόσυρσης που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των δαπανών του επιχειρησιακού προγράμματος.

2.  Οι δαπάνες της ενέργειας απόσυρσης θεωρούνται μη επιλέξιμες εάν τα προϊόντα που δεν εκτίθενται προς πώληση δεν έχουν διατεθεί όπως προβλέπεται από το κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 81 παράγραφος 1 ή εάν η απόσυρση ή ο προορισμός της είχε αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον ή αρνητικές φυτοϋγειονομικές συνέπειες κατά παράβαση των διατάξεων που θεσπίστηκαν δυνάμει του άρθρου 81 παράγραφος 1.

Άρθρο 122

Κυρώσεις που επιβάλλονται στους αποδέκτες αποσυρθέντων προϊόντων

Όταν κατά τους ελέγχους που διενεργούνται σύμφωνα με τα άρθρα 110 και 111, διαπιστώνονται παρατυπίες οι οποίες είναι καταλογιστέες στους αποδέκτες αποσυρθέντων προϊόντων, εφαρμόζονται οι ακόλουθες κυρώσεις:

Η κύρωση που προβλέπεται στο στοιχείο α) παράγει αποτελέσματα αμέσως, διαρκεί μία τουλάχιστον περίοδο εμπορίας και μπορεί να παραταθεί ανάλογα με τη σοβαρότητα της παρατυπίας.

Άρθρο 123

Πρώιμη συγκομιδή και μη συγκομιδή

1.  Όσον αφορά την πρώιμη συγκομιδή, εάν διαπιστωθεί ότι η οργάνωση παραγωγών δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, της επιβάλλεται χρηματική ποινή ποσού ίσου με την αποζημίωση σχετικά με τις εκτάσεις για τις οποίες δεν τηρήθηκε η υποχρέωση. Η μη τήρηση των υποχρεώσεων περιλαμβάνει τις περιπτώσεις στις οποίες:

2.  Όσον αφορά τη μη συγκομιδή, εάν διαπιστωθεί ότι η οργάνωση παραγωγών δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, της επιβάλλεται χρηματική ποινή ποσού ίσου με την αποζημίωση σχετικά με τις εκτάσεις για τις οποίες δεν τηρήθηκε η υποχρέωση. Η μη τήρηση των υποχρεώσεων περιλαμβάνει τις περιπτώσεις στις οποίες:

3.  Οι χρηματικές ποινές των παραγράφων 1 και 2 εφαρμόζονται επιπλέον της ενδεχόμενης μείωσης των πληρωμών που πραγματοποιείται δυνάμει του άρθρου 119.

Άρθρο 124

Παρεμπόδιση της διενέργειας επιτόπιου ελέγχου

Αίτηση για ενίσχυση απορρίπτεται όσον αφορά το μέρος των σχετικών δαπανών εάν η οργάνωση παραγωγών, μέλος αυτής ή ο αρμόδιος αντιπρόσωπος παρεμποδίζει τη διενέργεια επιτόπιου έλεγχου.

Άρθρο 125

Ανάκτηση ενισχύσεων

Η αχρεωστήτως καταβληθείσα ενίσχυση ανακτάται, προσαυξημένη με τόκους, από τις οργανώσεις παραγωγών, τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών, τις ομάδες παραγωγών ή άλλες ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις. Οι κανόνες που καθορίζονται στο άρθρο 73 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 796/2004 ( 33 ), εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών.

Η εφαρμογή διοικητικών κυρώσεων και η ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών, που προβλέπονται στο παρόν τμήμα, πραγματοποιούνται με την επιφύλαξη της κοινοποίησης των παρατυπιών στην Επιτροπή δυνάμει του κανονισμού αριθ. 1848/2006 της Επιτροπής ( 34 ).

Τμήμα 4

Παρακολούθηση και αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων και των εθνικών στρατηγικών

Άρθρο 126

Κοινή δέσμη δεικτών απόδοσης

1.  Τόσο οι εθνικές στρατηγικές όσο και τα επιχειρησιακά προγράμματα αποτελούν αντικείμενο παρακολούθησης και αξιολόγησης με σκοπό την εκτίμηση της συντελούμενης προόδου προς την επίτευξη των στόχων που έχουν καθοριστεί για τα επιχειρησιακά προγράμματα, καθώς και της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας σε σχέση με τους εν λόγω στόχους.

2.  Η πρόοδος, η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητα εκτιμώνται με τη βοήθεια κοινής δέσμης δεικτών απόδοσης αναφορικά με την κατάσταση εκκίνησης καθώς και τη δημοσιονομική εκτέλεση, τις επιδόσεις, τα αποτελέσματα και τον αντίκτυπο των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υλοποιούνται.

3.  Η κοινή δέσμη δεικτών απόδοσης εμφαίνεται στο παράρτημα XIV του παρόντος κανονισμού.

4.  Όταν κρίνεται σκόπιμο από τα κράτη μέλη, η εθνική στρατηγική καθορίζει περιορισμένη δέσμη πρόσθετων δεικτών ειδικά για τη στρατηγική αυτή, που να αντικατοπτρίζουν τις εθνικές ή/και περιφερειακές ανάγκες, τους ιδιαίτερους όρους και στόχους των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υλοποιούνται από οργανώσεις παραγωγών. Όταν υπάρχουν, συμπεριλαμβάνονται πρόσθετοι δείκτες σχετικά με τους περιβαλλοντικούς στόχους που δεν καλύπτονται από τους κοινούς δείκτες απόδοσης.

Άρθρο 127

Διαδικασίες παρακολούθησης και αξιολόγησης σχετικά με τα επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών εξασφαλίζουν την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων τους, χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους δείκτες από την κοινή δέσμη δεικτών απόδοσης του άρθρου 126 και, ενδεχομένως, τους πρόσθετους δείκτες που καθορίζονται στην εθνική στρατηγική.

Προς το σκοπό αυτό θεσπίζουν σύστημα για τη συλλογή, την καταγραφή και τη διατήρηση πληροφοριών χρήσιμων για την κατάρτιση των εν λόγω δεικτών.

2.  Η παρακολούθηση αποσκοπεί στην εκτίμηση της προόδου που συντελείται προς την επίτευξη των ειδικών στόχων που έχουν καθοριστεί για το επιχειρησιακό πρόγραμμα. Η παρακολούθηση ασκείται με τη χρήση οικονομικών δεικτών, καθώς και δεικτών επιδόσεων και αποτελεσμάτων. Τα αποτελέσματα της διαδικασίας αυτής προορίζονται να χρησιμεύσουν για τους εξής σκοπούς:

Οι πληροφορίες σχετικά με τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων παρακολούθησης περιλαμβάνονται σε κάθε ετήσια έκθεση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 98 παράγραφος 1, την οποία η οργάνωση παραγωγών οφείλει να διαβιβάσει στην εθνική αρχή που είναι αρμόδια για τη διαχείριση της εθνικής στρατηγικής.

3.  Η αξιολόγηση λαμβάνει τη μορφή ξεχωριστής ενδιάμεσης έκθεσης.

Η ενδιάμεση αξιολόγηση, που μπορεί να διενεργηθεί με τη βοήθεια ειδικευμένου γραφείου παροχής συμβουλών, αποσκοπεί στην εξέταση του βαθμού χρησιμοποίησης των χρηματοδοτικών πόρων, της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας του επιχειρησιακού προγράμματος, καθώς και στην εκτίμηση της προόδου που συντελέστηκε σχετικά με τους γενικούς στόχους του προγράμματος. Προς το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται κοινοί δείκτες σχετικά με την κατάσταση εκκίνησης, τα αποτελέσματα και, ενδεχομένως, τις επιπτώσεις.

Ενδεχομένως, η ενδιάμεση αξιολόγηση περιλαμβάνει μια ποιοτική εκτίμηση των αποτελεσμάτων και του αντίκτυπου των περιβαλλοντικών δράσεων με στόχο:

Τα αποτελέσματα της διαδικασίας αυτής χρησιμοποιούνται για τους εξής σκοπούς:

Η ενδιάμεση αξιολόγηση διενεργείται κατά τη διάρκεια της υλοποίησης του επιχειρησιακού προγράμματος, εγκαίρως ώστε η εξέταση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης να συμβάλει στην κατάρτιση του επόμενου επιχειρησιακού προγράμματος.

Η έκθεση ενδιάμεσης αξιολόγησης επισυνάπτεται στην αντίστοιχη ετήσια έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 98 παράγραφος 1.

Άρθρο 128

Διαδικασίες παρακολούθησης και αξιολόγησης σχετικά με την εθνική στρατηγική

1.  Η παρακολούθηση και η αξιολόγηση της εθνικής στρατηγικής πραγματοποιούνται με τη χρήση κατάλληλων δεικτών από την κοινή δέσμη δεικτών απόδοσης του άρθρου 126 και, ενδεχομένως, των πρόσθετων δεικτών που καθορίζονται στην εθνική στρατηγική.

2.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα για τη συλλογή, την καταγραφή και τη διατήρηση πληροφοριών σε ηλεκτρονική μορφή, οι οποίες είναι κατάλληλες για την κατάρτιση των δεικτών που αναφέρονται στο άρθρο 126. Προς το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη βασίζονται στις πληροφορίες που διαβιβάζει η οργάνωση παραγωγών στο πλαίσιο της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των επιχειρησιακών της προγραμμάτων.

3.  Η παρακολούθηση είναι συνεχής και αποσκοπεί στην εκτίμηση της προόδου που συντελείται προς την επίτευξη των γενικών και ειδικών στόχων που έχουν καθοριστεί για τα επιχειρησιακά προγράμματα. Η παρακολούθηση ασκείται με τη χρήση οικονομικών δεικτών, καθώς και δεικτών επιδόσεων και αποτελεσμάτων. Προς το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται οι πληροφορίες που περιέχονται στις ετήσιες εκθέσεις προόδου, τις οποίες διαβιβάζει η οργάνωση παραγωγών σχετικά με την παρακολούθηση των επιχειρησιακών της προγραμμάτων. Τα αποτελέσματα της παρακολούθησης χρησιμοποιούνται για τους εξής σκοπούς:

4.  Η αξιολόγηση αποσκοπεί στην εκτίμηση της προόδου που συντελέστηκε προς την επίτευξη των γενικών στόχων της στρατηγικής. Η αξιολόγηση διενεργείται με τη χρήση κοινών δεικτών σχετικά με την κατάσταση εκκίνησης, τα αποτελέσματα και, ενδεχομένως, τις επιπτώσεις. Προς το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται τα αποτελέσματα της παρακολούθησης και της ενδιάμεσης αξιολόγησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων, όπως αναφέρεται στις ετήσιες εκθέσεις προόδου και στις τελικές εκθέσεις που διαβιβάζουν οι οργανώσεις παραγωγών. Τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων αυτών χρησιμοποιούνται για τους εξής σκοπούς:

Η αξιολόγηση περιλαμβάνει τη διενέργεια αξιολόγησης το 2012, που πραγματοποιείται εγκαίρως ώστε να είναι δυνατή η συμπερίληψη των αποτελεσμάτων της σε χωριστή έκθεση αξιολόγησης η οποία πρέπει να προσαρτηθεί, για το ίδιο έτος, στην ετήσια εθνική έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 99 παράγραφος 3. Η έκθεση εξετάζει το βαθμό χρησιμοποίησης των χρηματοδοτικών πόρων, την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα των υλοποιούμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων, και αξιολογεί τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις των εν λόγω προγραμμάτων, σε σχέση με τους γενικούς και ειδικούς όρους που καθόρισε η στρατηγική και, ενδεχομένως, άλλους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Η έκθεση αποβλέπει στην άντληση χρήσιμων διδαγμάτων για τη βελτίωση της ποιότητας των μελλοντικών εθνικών στρατηγικών, και ιδίως στον προσδιορισμό πιθανών ελλείψεων όσον αφορά τον καθορισμό των επιλέξιμων για στήριξη γενικών στόχων, ειδικών στόχων ή μέτρων, ή στον εντοπισμό των αναγκών καθορισμού νέων μέσων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

Επέκταση των κανόνων στους παραγωγούς μιας οικονομικής περιοχής

Άρθρο 129

Κοινοποίηση του καταλόγου οικονομικών περιοχών

Η κοινοποίηση του καταλόγου των οικονομικών περιοχών που προβλέπεται στο άρθρο 14 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες που είναι αναγκαίες για να εκτιμηθεί κατά πόσο πληρούνται οι όροι που καθορίζονται στο άρθρο 14 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο του εν λόγω κανονισμού.

Άρθρο 130

Κοινοποίηση δεσμευτικών κανόνων· αντιπροσωπευτικότητα

1.  Όταν κράτος μέλος, δυνάμει του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, κοινοποιεί τους κανόνες που έχει καταστήσει δεσμευτικούς για ένα συγκεκριμένο προϊόν και μία συγκεκριμένη οικονομική περιοχή, ενημερώνει συγχρόνως στην Επιτροπή σχετικά με:

2.  Για τον καθορισμό της αντιπροσωπευτικότητας κατά την έννοια του άρθρου 14 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 τα κράτη μέλη καθορίζουν τους κανόνες με τους οποίους αποκλείονται:

Άρθρο 131

Χρηματοδοτικές εισφορές

Όταν κράτος μέλος αποφασίζει, σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, ότι οι παραγωγοί που δεν είναι μέλη οργάνωσης οφείλουν χρηματοδοτικές εισφορές, διαβιβάζει στην Επιτροπή τα απαραίτητα στοιχεία για να εκτιμηθεί η τήρηση των όρων που προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο. Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνουν ιδίως τη βάση υπολογισμού της εισφοράς, το μοναδιαίο ποσό αυτής, τον ή τους δικαιούχους και τη φύση των διαφόρων εξόδων που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) του άρθρου 21.

Άρθρο 132

Επεκτάσεις πέρα από μια εμπορική περίοδο

Όταν η επέκταση αποφασίζεται για περίοδο που υπερβαίνει μία περίοδο εμπορίας, τα κράτη μέλη ελέγχουν, για κάθε περίοδο, ότι οι όροι αντιπροσωπευτικότητας που προβλέπονται στο άρθρο 14 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εξακολουθούν να πληρούνται καθόλη τη διάρκεια εφαρμογής της εν λόγω επέκτασης. Καταργούν την επέκταση αυτή μόλις διαπιστωθεί ότι δεν πληρούνται πλέον οι σχετικοί όροι, με ισχύ από την έναρξη της επομένης περιόδου εμπορίας. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή για οποιαδήποτε κατάργηση, η οποία δημοσιοποιείται με τον τρόπο που κρίνει ενδεδειγμένο η Επιτροπή.

Άρθρο 133

Πώληση προϊόντων επί του δένδρου· αγοραστές

1.  Σε περίπτωση πώλησης των προϊόντων επί του δένδρου από παραγωγό ο οποίος δεν είναι μέλος οργάνωσης παραγωγών, ο αγοραστής θεωρείται ως παραγωγός των εν λόγω προϊόντων για την τήρηση των κανόνων που αναφέρονται στο παράρτημα Ι σημείο 1 στοιχεία ε) και στ) και σημείο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει ότι οι κανόνες που αναφέρονται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εκτός από εκείνους που αναφέρονται στην παράγραφο 1, μπορούν να καταστούν δεσμευτικοί για τον αγοραστή όταν είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση της εν λόγω παραγωγής.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Πιστοποιητικά εισαγωγής

Άρθρο 134

Πιστοποιητικά εισαγωγής μήλων

▼M4

1.  Οι εισαγωγές μήλων που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 0808 10 80 για τα οποία απαιτείται η προσκόμιση άδειας εισαγωγής αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 376/2008 της Επιτροπής ( 35 ).

▼M19

2.  Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 376/2008 εφαρμόζεται στα πιστοποιητικά εισαγωγής που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου.

▼B

3.  Οι εισαγωγείς μπορούν να υποβάλλουν αιτήσεις πιστοποιητικών εισαγωγής στις αρμόδιες αρχές οποιουδήποτε κράτους μέλους.

Οι εισαγωγείς αναγράφουν τη χώρα καταγωγής στη θέση 8 της αίτησης πιστοποιητικού και σημειώνουν με ένα σταυρό τη λέξη «ναι».

▼M4

4.  Κατά την υποβολή της αίτησης, οι εισαγωγείς προβαίνουν σε σύσταση εγγύησης σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2220/85 ώστε να διασφαλίζεται η τήρηση της δέσμευσης εισαγωγής κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας εισαγωγής.

Εκτός περιπτώσεων ανωτέρας βίας, η εγγύηση καταπίπτει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, εάν η εισαγωγή δεν πραγματοποιηθεί ή πραγματοποιηθεί μόνο εν μέρει κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας εισαγωγής.

Η περίοδος ισχύος του πιστοποιητικού εισαγωγής και το ποσό της προς καταβολή εγγύησης καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 376/2008.

▼B

5.  Τα πιστοποιητικά εισαγωγής εκδίδονται αμελλητί για κάθε αιτούντα, ανεξαρτήτως του τόπου εγκατάστασης στην Κοινότητα.

Η χώρα προέλευσης αναγράφεται στη θέση 8 του πιστοποιητικού εισαγωγής και η λέξη «ναι» σημειώνεται με ένα σταυρό.

▼M4

6.  Οι άδειες εισαγωγής ισχύουν μόνο για εισαγωγές καταγωγής της αναφερόμενης χώρας.

▼M19

7.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 12:00 το μεσημέρι (ώρα Βρυξελλών) κάθε Τετάρτη τις ποσότητες μήλων για τις οποίες εκδόθηκαν πιστοποιητικά εισαγωγής κατά την προηγούμενη εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένων των κοινοποιήσεων με περιεχόμενο «ουδέν», κατανεμημένες ανά τρίτη χώρα καταγωγής.

Οι κοινοποιήσεις στην Επιτροπή βάσει της παρούσας παραγράφου πραγματοποιούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 792/2009 της Επιτροπής ( 36 ).

▼B

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Εισαγωγικοί δασμοί και σύστημα τιμής εισόδου

Τμήμα 1

Σύστημα τιμής εισόδου

Άρθρο 135

Πεδίο εφαρμογής και ορισμοί

1.  Στο παρόν τμήμα θεσπίζονται οι κανόνες για την εφαρμογή του άρθρου 34 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος:

Άρθρο 136

Κοινοποίηση των τιμών

1.  Για κάθε προϊόν και για τις περιόδους που καθορίζονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV, για κάθε ημέρα της αγοράς και κάθε καταγωγή, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 12:00 το μεσημέρι (ώρα Βρυξελλών) την επόμενη εργάσιμη ημέρα:

Σε περίπτωση που οι συνολικές ποσότητες οι οποίες αναφέρονται στο στοιχείο β) είναι κάτω του ενός τόνου, οι αντίστοιχες τιμές δεν κοινοποιούνται στην Επιτροπή.

2.  Οι τιμές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) καταγράφονται:

Οι τιμές αυτές μειώνονται κατά τα ακόλουθα ποσά:

Για τα έξοδα μεταφοράς και ασφάλισης που πρέπει να αφαιρεθούν σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίσουν κατ’ αποκοπή ποσά. Αυτά τα πάγια ποσά και οι μέθοδοι υπολογισμού διαβιβάζονται αμελλητί στην Επιτροπή.

3.  Οι τιμές που καταγράφονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 και εφόσον καθορίζονται στο στάδιο του χονδρεμπόρου/εμπόρου λιανικής, μειώνονται αρχικά κατά ποσό ίσο με 9 % ώστε να ληφθεί υπόψη το εμπορικό περιθώριο του χονδρεμπόρου, και τότε κατά ποσό ίσο με 0,7245 ευρώ ανά 100 χιλιόγραμμα ώστε να ληφθούν υπόψη τα έξοδα φορτοεκφόρτωσης, οι φόροι και τα τέλη αγοράς.

4.  Ως αντιπροσωπευτικές τιμές θεωρούνται οι ακόλουθες:

Ο συντελεστής προσαρμογής που αναφέρεται στο στοιχείο γ) του πρώτου εδαφίου εφαρμόζεται στις τιμές μετά την αφαίρεση των ποσών που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 137

Αντιπροσωπευτικές αγορές

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις συνήθεις ημέρες αγοράς όσον αφορά τις αγορές που απαριθμούνται στο παράρτημα XVI, οι οποίες θεωρούνται αντιπροσωπευτικές αγορές.

Άρθρο 138

Κατ’ αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή

1.  Για κάθε προϊόν και για τις περιόδους που περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV, η Επιτροπή καθορίζει, κάθε εργάσιμη ημέρα και για κάθε καταγωγή, μια κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή ίση με το σταθμισμένο μέσο όρο των αντιπροσωπευτικών τιμών που αναφέρονται στο άρθρο 136, από την οποία αφαιρούνται ένα κατ’ αποκοπή ποσό 5 ευρώ ανά 100 χιλιόγραμμα και οι δασμοί κατ’ αξία.

2.  Όταν καθορίζεται κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή για τα προϊόντα και τις περιόδους εφαρμογής που περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV, σύμφωνα με το παρόν τμήμα, η τιμή μονάδας που αναφέρεται στο άρθρο 152 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής ( 38 ), δεν εφαρμόζεται. Αντικαθίσταται από την κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

3.  Όταν δεν υπάρχει ισχύουσα κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή για ένα προϊόν συγκεκριμένης καταγωγής, εφαρμόζεται ο μέσος όρος των κατ’ αποκοπή τιμών κατά την εισαγωγή για το εν λόγω προϊόν.

4.  Κατά τις περιόδους εφαρμογής που ορίζονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV, οι κατ’ αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή εξακολουθούν να εφαρμόζονται μέχρι να τροποποιηθούν. Παύουν να εφαρμόζονται, ωστόσο, όταν δεν διαβιβάζεται στην Επιτροπή μέση αντιπροσωπευτική τιμή κατά επτά διαδοχικές ημέρες αγοράς.

Όταν, δυνάμει του πρώτου εδαφίου, δεν εφαρμόζεται κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή σε ένα συγκεκριμένο προϊόν, η εφαρμοστέα για το εν λόγω προϊόν κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή ισούται με την τελευταία μέση κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή.

5.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, όταν δεν κατέστη δυνατόν να υπολογιστεί κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή, δεν εφαρμόζεται κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή από την πρώτη ημέρα των περιόδων εφαρμογής που ορίζονται στο μέρος A του παραρτήματος XV.

6.  Οι αντιπροσωπευτικές τιμές σε ευρώ μετατρέπονται χρησιμοποιώντας την αντιπροσωπευτική ισοτιμία της αγοράς που υπολογίστηκε για τη συγκεκριμένη ημέρα.

7.  Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τις κατ’ αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή εκφραζόμενες σε ευρώ με τον τρόπο που κρίνει ενδεδειγμένο.

Άρθρο 139

Βάση της τιμής εισόδου

1.  Η τιμή εισόδου με βάση την οποία τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV κατατάσσονται στο δασμολόγιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ισούται, ανάλογα με την επιλογή του εισαγωγέα:

2.  Η τιμή εισόδου με βάση την οποία τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στο μέρος Β του παραρτήματος XV κατατάσσονται στο δασμολόγιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πρέπει να ισούται, ανάλογα με την επιλογή του εισαγωγέα:

3.  Όταν η τιμή εισόδου υπολογίζεται με βάση την τιμή fob των προϊόντων στη χώρα καταγωγής, η δασμολογητέα αξία υπολογίζεται με βάση τη σχετική πώληση στην τιμή αυτή.

Όταν η τιμή εισόδου υπολογίζεται σύμφωνα με μία από τις διαδικασίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) ή γ) ή στην παράγραφο 2 στοιχείο β), η δασμολογητέα αξία υπολογίζεται επί της ίδιας βάσεως όπως και η τιμή εισόδου.

4.  Ο εισαγωγέας οφείλει εντός ενός μηνός από την πώληση των εν λόγω προϊόντων, και το πολύ εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία έγκρισης της δήλωσης θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία, να αποδείξει ότι η παρτίδα διατέθηκε υπό τις συνθήκες που επιβεβαιώνουν την ορθότητα των τιμών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) δεύτερο εδάφιο ή στην παράγραφο 2 στοιχείο α), ή να προσδιορίσει τη δασμολογητέα αξία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) και στην παράγραφο 2 στοιχείο α). Η μη τήρηση μίας από τις ανωτέρω προθεσμίες έχει ως συνέπεια την απώλεια της συσταθείσας εγγύησης, με την επιφύλαξη της εφαρμογής της παραγράφου 5.

Η συσταθείσα εγγύηση αποδεσμεύεται εφόσον τα δικαιολογητικά στοιχεία τα σχετικά με τους όρους διάθεσης υποβάλλονται στις τελωνειακές αρχές προς ικανοποίησή τους.

Διαφορετικά, η εγγύηση καταπίπτει, για να πληρωθούν οι εισαγωγικοί δασμοί.

5.  Η προθεσμία των τεσσάρων μηνών που αναφέρεται στην παράγραφο 4 δύναται να παραταθεί από την αρμόδια αρχή, κατά τρεις μήνες το πολύ, κατόπιν δεόντως αιτιολογημένης αίτησης του εισαγωγέα.

6.  Εάν με την ευκαιρία ελέγχου, οι αρμόδιες αρχές διαπιστώσουν ότι οι όροι του παρόντος άρθρου δεν έχουν τηρηθεί, προβαίνουν στην είσπραξη των οφειλομένων δασμών σύμφωνα με το άρθρο 220 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92. Για τον καθορισμό του ποσού των προς είσπραξη δασμών ή του προς είσπραξη υπολοίπου, λαμβάνεται υπόψη το τρέχον επιτόκιο αρχής γενομένης από την ημερομηνία θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία του εμπορεύματος έως εκείνη της είσπραξης. Το εφαρμοζόμενο επιτόκιο είναι εκείνο το οποίο ισχύει κατά τις συναλλαγές ανάκτησης σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

Τμήμα 2

Πρόσθετοι εισαγωγικοί δασμοί

Άρθρο 140

Πεδίο εφαρμογής και ορισμοί

1.  Πρόσθετος εισαγωγικός δασμός, όπως αναφέρεται στο άρθρο 35 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εφεξής «πρόσθετος δασμός», μπορεί να επιβληθεί στα προϊόντα και κατά τις περιόδους που περιλαμβάνονται στο παράρτημα XVII, υπό τους όρους που ορίζονται στο παρόν τμήμα.

2.  Τα επίπεδα ενεργοποίησης των πρόσθετων δασμών απαριθμούνται στο παράρτημα XVII.

Άρθρο 141

Κοινοποίηση των όγκων

1.  Για κάθε ένα από τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στο παράρτημα XVII και κατά τις περιόδους που ορίζονται, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή λεπτομερή στοιχεία για τους όγκους που τέθηκαν σε ελεύθερη κυκλοφορία σύμφωνα με τη μέθοδο επιτήρησης των προτιμησιακών εισαγωγών που ορίζεται στο άρθρο 308δ του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93.

Οι κοινοποιήσεις αυτές πραγματοποιούνται το αργότερο στις 12:00 το μεσημέρι, ώρα Βρυξελλών, κάθε Τετάρτη, όσον αφορά τις ποσότητες που τέθηκαν σε ελεύθερη κυκλοφορία την προηγούμενη εβδομάδα.

2.  Οι διασαφήσεις για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν τμήμα, τις οποίες οι τελωνειακές αρχές δύνανται να αποδεχθούν, μετά από αίτηση του διασαφιστή, χωρίς να αναγράφονται σ’ αυτές ορισμένα από τα στοιχεία που προβλέπονται στο παράρτημα 37 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93, πρέπει να περιλαμβάνουν, πέραν από τα στοιχεία πού αναφέρονται στο άρθρο 254 του ως άνω κανονισμού, και την αναγραφή της καθαρής μάζας (σε kg) των εν λόγω προϊόντων.

Εφόσον χρησιμοποιείται η διαδικασία απλουστευμένης διασάφησης, που αναφέρεται στο άρθρο 260 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93, για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν τμήμα, οι απλουστευμένες διασαφήσεις πρέπει να περιλαμβάνουν, πέραν από τα άλλα στοιχεία που απαιτούνται, και την αναγραφή της καθαρής μάζας (σε kg) των εν λόγω προϊόντων.

Εφόσον χρησιμοποιείται η διαδικασία εκτελωνισμού στον προσδιοριζόμενο από τον εισαγωγέα τόπο, που αναφέρεται στο άρθρο 263 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93, για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν τμήμα, η γνωστοποίηση στις τελωνειακές αρχές που αναφέρεται στο άρθρο 266 παράγραφος 1 του ως άνω κανονισμού πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τον προσδιορισμό της ταυτότητας των εμπορευμάτων, καθώς και την αναγραφή της καθαρής μάζας (σε kg) των εν λόγω προϊόντων.

Το άρθρο 266 παράγραφος 2 στοιχείο β) δεν εφαρμόζεται στις εισαγωγές των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν τμήμα.

Άρθρο 142

Επιβολή πρόσθετου δασμού

1.  Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι, για προϊόν και περίοδο που αναφέρονται στο παράρτημα XVII, η ποσότητα που τέθηκε σε ελεύθερη κυκλοφορία υπερβαίνει το αντίστοιχο επίπεδο ενεργοποίησης, η Επιτροπή επιβάλλει πρόσθετο δασμό, εκτός εάν οι εισαγωγές δεν ενδέχεται να διαταράξουν την κοινοτική αγορά ή εάν οι επιπτώσεις θα ήταν δυσανάλογες προς τον επιδιωκόμενο στόχο.

2.  Ο πρόσθετος δασμός επιβάλλεται για τις ποσότητες οι οποίες τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφορία μετά από την ημερομηνία εφαρμογής του δασμού αυτού, υπό την προϋπόθεση ότι:

Άρθρο 143

Ποσό του πρόσθετου δασμού

Ο πρόσθετος δασμός που επιβάλλεται δυνάμει του άρθρου 142 ισούται με το ένα τρίτο του δασμού που εφαρμόζεται για το δεδομένο προϊόν σύμφωνα με το κοινό δασμολόγιο.

Ωστόσο, για τις εισαγωγές που τυγχάνουν δασμολογικών προτιμήσεων σχετικά με το δασμό κατ’ αξία, ο πρόσθετος δασμός ισούται προς το ένα τρίτο του ειδικού δασμού ο οποίος εφαρμόζεται στο σχετικό προϊόν, στο μέτρο που εφαρμόζεται το άρθρο 142 παράγραφος 2.

Άρθρο 144

Εξαιρέσεις από τον πρόσθετο δασμό

1.  Εξαιρούνται από την εφαρμογή του πρόσθετου δασμού:

2.  Θεωρούνται ότι ήδη έχουν αρχίσει να μεταφέρονται προς την Κοινότητα τα προϊόντα εφόσον:

3.  Οι ενδιαφερόμενοι προσκομίζουν τα στοιχεία τα οποία τους ζητούνται από τις τελωνειακές αρχές και με τα οποία αποδεικνύεται ότι πληρούνται οι όροι που προβλέπονται στην παράγραφο 2.

Εντούτοις, οι αρχές δύνανται να θεωρήσουν ότι τα σχετικά προϊόντα έχουν αποχωρήσει από τη χώρα καταγωγής πριν από την ημερομηνία επιβολής του πρόσθετου δασμού, όταν προσκομίζεται ένα από τα ακόλουθα έγγραφα:

ΤΙΤΛΟΣ V

ΓΕΝΙΚΕΣ, ΚΑΤΑΡΓΗΤΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 145

Έλεγχοι

Με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού ή της λοιπής κοινοτικής νομοθεσίας, τα κράτη μέλη θεσπίζουν ελέγχους και μέτρα στο βαθμό που αυτό απαιτείται για να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και του παρόντος κανονισμού. Πρέπει να εξασφαλίζουν αποτελεσματική, σύμμετρη και αποτρεπτική προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Κοινοτήτων.

Συγκεκριμένα, εξασφαλίζουν ότι:

Άρθρο 146

Εθνικές κυρώσεις

Με την επιφύλαξη τυχόν κυρώσεων που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό ή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη μεριμνούν για την επιβολή κυρώσεων σε εθνικό επίπεδο όσον αφορά τις παρατυπίες που διαπιστώνονται σχετικά με την τήρηση των απαιτήσεων που προβλέπει ο παρόν κανονισμός ή ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, οι οποίες εξασφαλίζουν αποτελεσματική, σύμμετρη και αποτρεπτική προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Κοινοτήτων.

Άρθρο 147

Δημιουργία τεχνητών καταστάσεων

Με την επιφύλαξη ειδικών μέτρων που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό ή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, δεν πραγματοποιούνται πληρωμές σε δικαιούχους για τους οποίους έχει αποδειχθεί ότι δημιούργησαν τεχνητά τους όρους που απαιτούνται για την καταβολή των ενισχύσεων, προκειμένου να αποκομίσουν οφέλη αντίθετα με τους στόχους του σχετικού καθεστώτος στήριξης.

Άρθρο 148

Κοινοποιήσεις

1.  Με την επιφύλαξη τυχόν ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, όλες οι κοινοποιήσεις των κρατών μελών προς την Επιτροπή στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού πραγματοποιούνται με τους τρόπους και τη μορφή που ορίζει η Επιτροπή.

Οι κοινοποιήσεις που δεν πραγματοποιούνται με τον οριζόμενο τρόπο ή μορφή μπορούν να θεωρηθούν ότι δεν έχουν πραγματοποιηθεί, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3.

2.  Με την επιφύλαξη τυχόν ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την τήρηση των προθεσμιών σχετικά με τις κοινοποιήσεις που προβλέπει ο παρών κανονισμός.

3.  Εάν κράτος μέλος παραλείψει να προβεί σε κοινοποίηση η οποία προβλέπεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού ή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 ή εάν η κοινοποίηση εμφανίζεται εσφαλμένη με βάση τα αντικειμενικά στοιχεία που διαθέτει η Επιτροπή, η Επιτροπή δύναται να αναστείλει μέρος ή το σύνολο των μηνιαίων πληρωμών που αναφέρονται στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου ( 39 ), για τον τομέα των οπωροκηπευτικών μέχρι την ορθή πραγματοποίηση της κοινοποίησης.

Άρθρο 149

Πρόδηλα σφάλματα

Οποιαδήποτε κοινοποίηση, αξίωση ή αίτημα υποβάλλεται σε κράτος μέλος δυνάμει του παρόντος κανονισμού ή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, συμπεριλαμβανομένης αίτησης ενίσχυσης, μπορεί να αναπροσαρμοστεί ανά πάσα στιγμή μετά την υποβολή σε περίπτωση πρόδηλων σφαλμάτων τα οποία έχει αναγνωρίσει η αρμόδια αρχή.

Άρθρο 150

Ανωτέρα βία και εξαιρετικές περιστάσεις

Όταν, δυνάμει του παρόντος κανονισμού ή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, πρέπει να υποβληθεί κύρωση ή να ανακληθεί όφελος ή αναγνώριση, η κύρωση δεν επιβάλλεται ή η ανάκληση δεν πραγματοποιείται στις περιπτώσεις ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων κατά την έννοια του άρθρου 40 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003.

Ωστόσο, οι περιπτώσεις ανωτέρας βίας με τις σχετικές αποδείξεις που κρίνονται ικανοποιητικές από την αρμόδια αρχή, κοινοποιούνται στην εν λόγω αρχή εντός δέκα εργασίμων ημερών από τη στιγμή που ο ενδιαφερόμενος είναι σε θέση να το πράξει.

Άρθρο 151

Καταργούμενες διατάξεις

Καταργούνται οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 3223/94, (ΕΚ) αριθ. 1555/96, (ΕΚ) αριθ. 961/1999, (ΕΚ) αριθ. 544/2001, (ΕΚ) αριθ. 1148/2001, (ΕΚ) αριθ. 2590/2001, (ΕΚ) αριθ. 1791/2002, (ΕΚ) αριθ. 2103/2002, (ΕΚ) αριθ. 48/2003, (ΕΚ) αριθ. 606/2003, (ΕΚ) αριθ. 761/2003, (ΕΚ) αριθ. 1432/2003, (ΕΚ) αριθ. 1433/2003, (ΕΚ) αριθ. 1943/2003, (ΕΚ) αριθ. 103/2004, (ΕΚ) αριθ. 1557/2004, (ΕΚ) αριθ. 179/2006, (ΕΚ) αριθ. 430/2006, (ΕΚ) αριθ. 431/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1790/2006.

Εντούτοις, οι καταργούμενοι κανονισμοί εξακολουθούν να εφαρμόζονται, ενδεχομένως, για τους σκοπούς του άρθρου 55 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Άρθρο 152

Μεταβατικές διατάξεις

1.  Κατά παρέκκλιση του άρθρου 2 του παρόντος κανονισμού, και μόνο για τους σκοπούς εφαρμογής του άρθρου 55 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εφαρμόζονται οι ορισμοί των περιόδων εμπορίας για τα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96, οι οποίοι υπήρχαν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

2.  Οι κανόνες έγκρισης όλων των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υποβλήθηκαν το 2007 είναι εκείνοι που εφαρμόζονταν αμέσως πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

Τα επιχειρησιακά προγράμματα που καλύπτονται από το άρθρο 55 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, μπορούν να εξακολουθούν να εφαρμόζονται έως τη λήξη τους, υπό τον όρο ότι πληρούν τους κανόνες που εφαρμόζονταν πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

Κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 66 και 67 του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν κάθε αναγκαία διάταξη, ώστε να είναι σε θέση οι οργανώσεις παραγωγών να τροποποιήσουν τα επιχειρησιακά τους προγράμματα το συντομότερο δυνατό μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, για την εφαρμογή του άρθρου 55 παράγραφος 3 στοιχεία β) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

▼M1

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν ότι οι δαπάνες που αφορούν ένα ή περισσότερα από τα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων σε σχέση με τις αποσύρσεις από την αγορά, την προώθηση, την επικοινωνία και την κατάρτιση τα οποία εφαρμόζονται το 2008 από μια οργάνωση παραγωγών είναι επιλέξιμες ακόμη και αν το επιχειρησιακό πρόγραμμα δεν έχει ακόμη τροποποιηθεί για να καλύψει τα σχετικά μέτρα. Για να είναι επιλέξιμες οι εν λόγω δαπάνες πρέπει:

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν ότι, δυνάμει του άρθρου 55 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, μία τροποποίηση μέτρου σε ένα υφιστάμενο επιχειρησιακό πρόγραμμα καλύπτει τις δαπάνες των εργασιών που πραγματοποιούνται το 2008, ακόμη και πριν γίνει η τροποποίηση, υπό τον όρο ότι ικανοποιούνται τα προβλεπόμενα στοιχεία α), β) και γ) του τετάρτου εδαφίου.

▼B

3.  Για τους σκοπούς του άρθρου 55 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, και πέραν τυχόν σχετικών προδιαγραφών εμπορίας που αναφέρονται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, οι κανόνες σχετικά με τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά των πρώτων υλών που παραδίδονται για μεταποίηση και τις στοιχειώδεις ποιοτικές απαιτήσεις για τα τελικά προϊόντα εξακολουθούν να ισχύουν για τις πρώτες ύλες που συγκομίζονται στην επικράτεια των κρατών μελών τα οποία χρησιμοποιούν τη μεταβατική ρύθμιση του άρθρου 68β ή του άρθρου 143βγ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, είναι εκείνοι που περιλαμβάνονται στους κανονισμούς της Επιτροπής που απαριθμούνται στο παράρτημα XVIII.

▼M5

4.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 47 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, οι ομάδες παραγωγών οι οποίες υλοποιούν σχέδια αναγνώρισης στα οποία εφαρμόζεται το άρθρο 55 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και τα οποία δεν υποδιαιρούνται σε εξαμηνιαίες περιόδους, μπορούν να υποβάλλουν αιτήσεις ενίσχυσης που καλύπτουν εξαμηνιαίες περιόδους. Οι εν λόγω αιτήσεις μπορούν να καλύπτουν μόνο εξαμηνιαίες περιόδους που αντιστοιχούν σε ετήσιες περιόδους που άρχισαν πριν από το 2008.

5.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 96, όσον αφορά τα επιχειρησιακά προγράμματα που υλοποιήθηκαν το 2007, η πρόσθετη χρηματοδοτική ενίσχυση των επιχειρησιακών ταμείων χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων σε ποσοστό 50 % της χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγήθηκε στην οργάνωση παραγωγών.

6.  Τα σχέδια αναγνώρισης που έχουν εγκριθεί βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και τα οποία εξακολουθούν να επωφελούνται από αυτήν την έγκριση, σύμφωνα με το άρθρο 55 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, για τις ομάδες παραγωγών που δεν βρίσκονται σε κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Κοινότητα την 1η Μαΐου 2004 ή ύστερα από την ημερομηνία αυτή, ούτε στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες που προβλέπονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της συνθήκης, ή στα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους όπως ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1405/2006, χρηματοδοτούνται βάσει των ποσοστών που καθορίζονται στο άρθρο 7 παράγραφος 5 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Τα σχέδια αναγνώρισης που έχουν εγκριθεί βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και έχουν επωφεληθεί από τις διατάξεις του άρθρου 14 παράγραφος 7 του εν λόγω κανονισμού και τα οποία εξακολουθούν να επωφελούνται από αυτήν την έγκριση, σύμφωνα με το άρθρο 55 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, χρηματοδοτούνται βάσει των ποσοστών που καθορίζονται στο άρθρο 7 παράγραφος 5 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

7.  Οι πληρωμές κοινοτικής αντιστάθμισης απόσυρσης και οι σχετικοί έλεγχοι που αφορούν αποσύρσεις του 2007, οι οποίες όμως δεν είχαν πραγματοποιηθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2007, μπορούν να πραγματοποιηθούν και μετά την ημερομηνία αυτή με βάση τον τίτλο IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 όπως ίσχυε κατά την εν λόγω ημερομηνία.

8.  Στις περιπτώσεις όπου, ως προς αιτήσεις ενίσχυσης οι οποίες υποβάλλονται για επιχειρησιακά προγράμματα που υλοποιήθηκαν το 2007 ή παλαιότερα, προβλέπεται η επιβολή κύρωσης σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο V τμήμα 3 σχετικά με πράξεις ή παραλείψεις που σημειώθηκαν κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, όμως η κύρωση αυτή θα ήταν επιεικέστερη βάσει της ισχύουσας κατά τη συγκεκριμένη περίοδο νομοθεσίας, ή δεν θα υπήρχε καμία κύρωση, τότε επιβάλλεται αυτή η επιεικέστερη κύρωση ή, κατά περίπτωση, δεν επιβάλλεται καμία κύρωση.

▼M10

9.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 65 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο του παρόντος κανονισμού, ένα κράτος μέλος δύναται, για λόγους δεόντως αιτιολογημένους, να λάβει απόφαση όσον αφορά το επιχειρησιακό πρόγραμμα και τα επιχειρησιακά ταμεία του 2009 έως την 1η Μαρτίου 2009 το αργότερο. Στην απόφαση έγκρισης μπορεί να διευκρινίζεται ότι οι δαπάνες είναι επιλέξιμες από την 1η Ιανουαρίου 2009 και εξής.

10.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 99 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη που ανέβαλαν τη λήψη αποφάσεων για τα επιχειρησιακά προγράμματα του 2009, βάσει της προηγούμενης παραγράφου, κοινοποιούν στην Επιτροπή, έως τις 31 Ιανουαρίου 2009, εκτίμηση του ποσού του επιχειρησιακού ταμείου για το έτος 2009 για όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα. Στην κοινοποίηση αυτή αναφέρεται σαφώς το συνολικό ποσό του επιχειρησιακού ταμείου καθώς και το συνολικό ποσό της κοινοτικής χρηματοδότησης του εν λόγω ταμείου. Τα αριθμητικά αυτά στοιχεία κατανέμονται στη συνέχεια μεταξύ ποσών για τα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων και ποσών για τα λοιπά μέτρα.

Τα κράτη μέλη που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο κοινοποιούν στην Επιτροπή για όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα το τελικό εγκεκριμένο ποσό του επιχειρησιακού ταμείου για το έτος 2009, συμπεριλαμβανομένης της κατανομής που αναφέρεται ανωτέρω, έως τις 15 Μαρτίου 2009.

▼M13

11.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 44 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, στον υπολογισμό της αξίας της εμπορεύσιμης παραγωγής των ομάδων παραγωγών, που αναφέρονται στο άρθρο 203α παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, για τις πωλήσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2007, το 2008 και το 2009, περιλαμβάνονται οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν βάσει των κανονισμών της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1621/1999 ( 40 ), (ΕΚ) αριθ. 1622/1999 ( 41 ), (ΕΚ) αριθ. 1535/2003 ( 42 ) και (ΕΚ) αριθ. 2111/2003 ( 43 ).

Όσον αφορά τις ομάδες παραγωγών στα κράτη μέλη τα οποία προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004 ή μετά την ημερομηνία αυτή με ετήσιες περιόδους σχεδίων αναγνώρισης που άρχισαν το 2007 και ολοκληρώθηκαν το 2008, η ετήσια στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 103α παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 υπολογίζεται ως το άθροισμα της αξίας των πωλήσεων βάσει τιμολογίων κατά τη σχετική περίοδο του 2007, πολλαπλασιαζόμενης επί το ποσοστό που ίσχυε τη συγκεκριμένη ετήσια περίοδο και της αξίας των πωλήσεων βάσει τιμολογίων του 2008, πολλαπλασιαζόμενης επί το νέο ποσοστό που ίσχυε τη συγκεκριμένη ετήσια περίοδο.

12.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 47 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, οι ομάδες παραγωγών που αναφέρονται στο άρθρο 203α παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 μπορούν να υποβάλουν χωριστή αίτηση για την ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 103α παράγραφος 1 στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού για τις ενισχύσεις μεταποίησης τις οποίες έλαβαν βάσει των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1621/1999, (ΕΚ) αριθ. 1622/1999, (ΕΚ) αριθ. 1535/2003 και (ΕΚ) αριθ. 2111/2003 για τις περιόδους εμπορίας 2006/2007 και 2007/2008 εάν δεν είχαν ληφθεί υπόψη στις προηγούμενες αιτήσεις.

13.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 53 του παρόντος κανονισμού, σε περίπτωση που οι οργανώσεις παραγωγών παρήγαγαν αρτυματικά φυτά τα οποία αναγράφονται στο παράρτημα Ι μέρος IX του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, ιδίως κρόκο, θυμάρι, νωπά ή διατηρημένα με ψύξη, βασιλικό, μελισσόχορτο, δυόσμο, origanum vulgare (ρίγανη/μαντζουράνα η κοινή), δενδρολίβανο, φασκόμηλο, νωπά ή διατηρημένα με ψύξη το 2008 και το 2009, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για τα εν λόγω προϊόντα για τα επιχειρησιακά προγράμματα που εφαρμόστηκαν τα εν λόγω έτη υπολογίζεται ως η πραγματική αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για 12μηνη περίοδο κατά την οποία εφαρμόστηκε το επιχειρησιακό πρόγραμμα.

▼B

Άρθρο 153

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2008.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

▼M8

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΈΣ ΕΜΠΟΡΊΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΈΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΆΡΘΡΟ 2α

ΜΕΡΟΣ Α

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ

1.   Ελάχιστες ποιοτικές απαιτήσεις

Με την επιφύλαξη των επιτρεπόμενων ορίων ανοχής, τα προϊόντα πρέπει να είναι:

Η κατάσταση των προϊόντων πρέπει να είναι τέτοια ώστε να τους επιτρέπει:

2.   Ελάχιστες απαιτήσεις ωρίμανσης

Τα προϊόντα πρέπει να είναι επαρκώς αναπτυγμένα και σε ικανοποιητικό στάδιο ωρίμανσης.

Η ανάπτυξη και το στάδιο ωρίμανσης των προϊόντων πρέπει να επιτρέπουν τη συνέχιση της διαδικασίας ωρίμανσής τους, ώστε να φθάσουν σε ικανοποιητικό βαθμό ωρίμανσης.

3.   Όρια ανοχής

Επιτρέπεται σε κάθε παρτίδα όριο ανοχής 10 % του αριθμού ή του βάρους προϊόντος που δεν ικανοποιεί τις ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας. Αυτό το όριο ανοχής δεν καλύπτει, ωστόσο, προϊόντα που έχουν υποστεί φθορά λόγω σήψης ή οποιαδήποτε άλλη υποβάθμιση που τα καθιστά ακατάλληλα για κατανάλωση.

4.   Σήμανση της καταγωγής των προϊόντων

Πλήρης ονομασία της χώρας καταγωγής. Για προϊόντα καταγωγής κράτους μέλους η σήμανση γίνεται στη γλώσσα της χώρας καταγωγής ή σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα κατανοητή από τους καταναλωτές της χώρας προορισμού. Για άλλα προϊόντα η ένδειξη αυτή είναι σε οποιαδήποτε γλώσσα κατανοούν οι καταναλωτές της χώρας προορισμού.

ΜΕΡΟΣ B

ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΈΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ

ΜΕΡΟΣ 1:   ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΗΛΑ

I.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Η παρούσα προδιαγραφή αφορά τα μήλα των ποικιλιών (καλλιεργούμενων ειδών) που προέρχονται από το Malus domestica Borkht. και προορίζονται να διατεθούν νωπά στον καταναλωτή, ενώ εξαιρούνται τα μήλα που προορίζονται για βιομηχανική χρήση.

ΙΙ.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Οι παρούσες προδιαγραφές ορίζουν τις ποιοτικές απαιτήσεις για τα μήλα μετά την προετοιμασία και τη συσκευασία.

A.   Ελάχιστες απαιτήσεις

Σε όλες τις κατηγορίες, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για την κάθε κατηγορία και των επιτρεπόμενων ορίων ανοχής, τα μήλα πρέπει να είναι:

Επιπλέον πρέπει να έχουν συλλεχθεί προσεκτικά.

Η ανάπτυξη και η κατάσταση των μήλων πρέπει να είναι τέτοια που να επιτρέπουν:

B.   Ταξινόμηση

Τα μήλα ταξινομούνται στις κατωτέρω τρεις κατηγορίες:

i)   Κατηγορία «Έξτρα»

Τα μήλα που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι ανώτερης ποιότητας. Πρέπει να παρουσιάζουν το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα που χαρακτηρίζουν την ποικιλία ( 46 ) και να φέρουν ακέραιο ποδίσκο.

Η σάρκα πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση.

Δεν πρέπει να παρουσιάζουν ελαττώματα εκτός από ανεπαίσθητες επιφανειακές αλλοιώσεις, με την προϋπόθεση ότι αυτές δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση του προϊόντος, την ποιότητα, τη διατήρησή του και την παρουσίασή του στη συσκευασία.

ii)   Κατηγορία I

Τα μήλα που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να έχουν το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα που χαρακτηρίζουν την ποικιλία ( 47 ).

Η σάρκα πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση.

Μπορεί, ωστόσο να επιτραπεί να παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαφρά ελαττώματα, με την προϋπόθεση ότι αυτά δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση, την ποιότητα, τη διατήρηση και την παρουσίασή τους στη συσκευασία:

Ο ποδίσκος μπορεί να λείπει, με την προϋπόθεση ότι ο αποχωρισμός είναι καθαρός και δεν έχει υποστεί φθορά ο προσκείμενος φλοιός.

iii)   Κατηγορία II

Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει τα μήλα που δεν μπορούν να ταξινομηθούν στις ανώτερες κατηγορίες, αλλά ικανοποιούν τις προκαθορισθείσες ελάχιστες απαιτήσεις ( 48 ).

Η σάρκα πρέπει να είναι απαλλαγμένη από σοβαρά ελαττώματα.

Επιτρέπονται τα ακόλουθα ελαττώματα, υπό την προϋπόθεση ότι τα φρούτα διατηρούν τα βασικά χαρακτηριστικά όσον αφορά την ποιότητα, την διατήρηση και την εμφάνιση:

ΙΙΙ.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

Το μέγεθος καθορίζεται με βάση την μέγιστη διάμετρο της ισημερινής τομής ή το βάρος.

Για όλες τις ποικιλίες και όλες τις κατηγορίες, το ελάχιστο μέγεθος είναι 60 mm, όταν το μέγεθος καθορίζεται με βάση την διάμετρο, ή 90 γραμμάρια, όταν το μέγεθος καθορίζεται με βάση το βάρος. Φρούτα μικρότερου μεγέθους μπορούν να γίνουν αποδεκτά, εάν η τιμή Brix του προϊόντος είναι μεγαλύτερη ή ίση με 10,5o Brix και το μέγεθος δεν είναι μικρότερο από 50 mm ή 70 γραμμάρια.

Για να εξασφαλιστεί η ομοιογένεια μεγέθους σε μια συσκευασία:

Δεν υφίσταται απαίτηση ομοιογένειας ως προς το μέγεθος για τους καρπούς της κατηγορίας ΙΙ που παρουσιάζονται χωρίς διάταξη σε κιβώτιο ή σε συσκευασία κατανάλωσης.

IV.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ

Επιτρέπονται όρια ανοχής όσον αφορά την ποιότητα και το μέγεθος σε κάθε συσκευασία, για τα προϊόντα που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της κατηγορίας στην οποία δηλώνεται ότι ανήκουν.

A.   Όρια ανοχής ως προς την ποιότητα

i)   Κατηγορία «Έξτρα»

5 % σε αριθμό ή σε βάρος μήλων που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας αυτής, αλλά ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας Ι ή εμπίπτουν κατ' εξαίρεση στα όρια ανοχής αυτής της κατηγορίας.

ii)   Κατηγορία I

10 % σε αριθμό ή βάρος μήλων που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας αυτής, αλλά ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ ή εμπίπτουν κατ' εξαίρεση στα όρια ανοχής αυτής της κατηγορίας.

iii)   Κατηγορία II

10 % σε αριθμό ή βάρος μήλων που δεν ικανοποιούν ούτε τις απαιτήσεις της κατηγορίας αυτής ούτε τις ελάχιστες απαιτήσεις, εξαιρουμένων πάντως των καρπών που έχουν υποστεί σήψη ή οποιαδήποτε άλλη αλλοίωση που να τα καθιστά ακατάλληλα για κατανάλωση.

Εντός αυτού του ορίου ανοχής, μπορούν να γίνουν αποδεκτοί κατ' ανώτατο όριο 2 % κατά αριθμό ή κατά βάρος καρποί που παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαττώματα:

B.   Όρια ανοχής ως προς το μέγεθος

Για όλες τις κατηγορίες:

Για όλες τις κατηγορίες επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % σε αριθμό ή βάρος φρούτων που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις όσον αφορά το μέγεθος. Αυτό το όριο ανοχής δεν μπορεί να περιλαμβάνει προϊόντα μεγέθους:

V.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

A.   Ομοιογένεια

Το περιεχόμενο κάθε συσκευασίας πρέπει να είναι ομοιογενές και να περιλαμβάνει μήλα της ίδιας καταγωγής, ποικιλίας, ποιότητας και μεγέθους (εάν ισχύουν απαιτήσεις ως προς το μέγεθος) και του ίδιου σταδίου ωρίμανσης.

Επιπλέον, τα μήλα της κατηγορίας «Έξτρα» πρέπει να έχουν ομοιογενές χρώμα.

Οι συσκευασίες πώλησης μήλων με ανώτατο καθαρό βάρος 5 χλγ. μπορούν να περιέχουν μήλα διαφορετικών ποικιλιών, υπό τον όρο ότι αυτά είναι ομοιογενή όσον αφορά την ποιότητα και, για την κάθε ποικιλία, την καταγωγή, το μέγεθος (εάν ισχύουν απαιτήσεις ως προς το μέγεθος) και το στάδιο ωρίμανσης.

Το ορατό τμήμα του περιεχομένου της συσκευασίας πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου.

B.   Συσκευασία

Η συσκευασία των μήλων πρέπει να εξασφαλίζει την κατάλληλη προστασία του προϊόντος. Ειδικότερα, οι συσκευασίες πώλησης καθαρού βάρους ανωτέρου των 3 χλγ. πρέπει να είναι επαρκώς στερεές για να προστατεύουν ικανοποιητικά το προϊόν.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό της συσκευασίας πρέπει να είναι καινούρια, καθαρά και από ύλη που να μην προκαλεί στα προϊόντα εξωτερικές ή εσωτερικές αλλοιώσεις. Η χρησιμοποίηση υλικών, και ιδίως χαρτιών ή σημάτων που περιέχουν εμπορικές ενδείξεις επιτρέπεται, με την προϋπόθεση ότι η εκτύπωση ή η τοποθέτηση της ετικέτας έχει γίνει με μη τοξική μελάνη ή κόλλα.

Οι συσκευασίες πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κάθε ξένη ύλη.

Οι αυτοκόλλητες ετικέτες επάνω σε κάθε φρούτο δεν πρέπει, όταν αφαιρούνται, να αφήνουν εμφανή ίχνη κόλλας ούτε να προκαλούν αλλοιώσεις στην εξωτερική επιφάνεια.

Γ.   Παρουσίαση

Τα φρούτα της κατηγορίας «Έξτρα» πρέπει να είναι συσκευασμένα σε στρώσεις.

VI.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΣΗ

Κάθε συσκευασία πρέπει να φέρει στο εξωτερικό τμήμα της, συγκεντρωμένες στην ίδια πλευρά με ευανάγνωστους, ανεξίτηλους και εμφανείς χαρακτήρες τις ακόλουθες ενδείξεις:

A.   Ταυτοποίηση

Το όνομα και την διεύθυνση του συσκευαστή ή/και του αποστολέα

Η ένδειξη αυτή μπορεί να αντικαθίσταται:

B.   Φύση του προϊόντος

Γ.   Καταγωγή του προϊόντος

Χώρα καταγωγής και, προαιρετικά, ζώνη παραγωγής, ή εθνική, περιφερειακή ή τοπική ονομασία.

Δ.   Εμπορικά χαρακτηριστικά

Εάν η ταυτοποίηση γίνεται με την ταξινόμηση κατά μέγεθος, αυτό πρέπει να αναγράφεται:

E.   Σήμα επίσημου ελέγχου (προαιρετικά)

Δεν είναι απαραίτητο τα μέσα συσκευασίας να φέρουν τις αναφερόμενες στο πρώτο εδάφιο ενδείξεις, όταν περιέχουν συσκευασίες πώλησης, ορατές εξωτερικά, οι οποίες φέρουν αυτές τις ενδείξεις. Οι συσκευασίες αυτές δεν πρέπει να φέρουν καμία παραπλανητική ένδειξη. Όταν οι συσκευασίες αυτές παρουσιάζονται σε παλέτες, οι ενδείξεις πρέπει να αναγράφονται σε δελτίο τοποθετημένο σε εμφανή θέση σε τουλάχιστον δύο πλευρές της παλέτας.

Προσάρτημα

1.   Κριτήρια χρωματισμού, ομάδες χρωματισμού και κωδικοί

2.   Κριτήρια σκωριόχρωσης

3.   Μη εξαντλητικός κατάλογος των ποικιλιών μήλων ταξινομημένων βάσει των κριτήριων χρωματισμόυ και σκωριόχρωσης

Τα φρούτα των ποικιλιών που δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο πρέπει να ταξινομούνται ανάλογα με τα ποικιλιακά χαρακτηριστικά τους.

ΜΕΡΟΣ 2:   ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ

I.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Οι παρούσες προδιαγραφές εφαρμόζονται στα κατωτέρω προϊόντα που κατατάσσονται στο είδος των «εσπεριδοειδών» και προορίζονται να διατεθούν νωπά στον καταναλωτή, με εξαίρεση τα εσπεριδοειδή που προορίζονται για βιομηχανική χρήση:

II.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Οι προδιαγραφές αποσκοπούν στον ορισμό των χαρακτηριστικών που πρέπει να εμφανίζουν τα εσπεριδοειδή μετά την προετοιμασία και τη συσκευασία.

A.   Ελάχιστες απαιτήσεις

Σε όλες τις κατηγορίες εάν ληφθούν υπόψη οι ειδικές διατάξεις που προβλέπονται για κάθε κατηγορία και τα αποδεκτά όρια ανοχής, τα εσπεριδοειδή όλων των κατηγοριών πρέπει να είναι:

Τα εσπεριδοειδή πρέπει να έχουν επιμελώς συλλεγεί και να έχουν φθάσει σε κατάλληλο στάδιο ανάπτυξης και ωρίμανσης με βάση τα κριτήρια που αφορούν την ποικιλία, την περίοδο συλλογής και τη ζώνη παραγωγής.

Το στάδιο ανάπτυξης και ο βαθμός ωρίμανσης των εσπεριδοειδών πρέπει να επιτρέπουν στους καρπούς:

Τα εσπεριδοειδή τα οποία πληρούν τα κριτήρια ωρίμανσης του παρόντος Παραρτήματος μπορούν να υποβάλλονται σε «αποπρασινισμό». Η επεξεργασία αυτή επιτρέπεται μόνον εφόσον δεν αλλοιώνονται τα άλλα φυσικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά.

B.   Απαιτήσεις ωρίμανσης

Η ωρίμανση των εσπεριδοειδών ορίζεται από τις ακόλουθες παραμέτρους που αναφέρονται για καθένα από τα κατωτέρω είδη:

Ο χρωματισμός πρέπει να είναι τέτοιος ώστε με βάση τη φυσιολογική ανάπτυξή τους τα εσπεριδοειδή να αποκτούν στον τόπο προορισμού το τυπικό χρώμα της ποικιλίας τους.

i)   Λεμόνια

ii)   Μανταρίνια

iii)   Πορτοκάλια

Ο χρωματισμός πρέπει να είναι το τυπικός της ποικιλίας. Επιτρέπονται καρποί με ανοικτό πράσινο χρωματισμό, υπό τον όρο ότι ο χρωματισμός αυτός δεν υπερβαίνει το ένα πέμπτο της συνολικής επιφάνειας του καρπού. Οι καρποί πρέπει να παρουσιάζουν την ακόλουθη ελάχιστη περιεκτικότητα σε χυμό:

Εντούτοις, τα πορτοκάλια που παράγονται σε περιοχές με υψηλές θερμοκρασίες αέρα και υψηλή σχετική υγρασία κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του καρπού μπορούν να έχουν πράσινο χρώμα που υπερβαίνει το ένα πέμπτο της συνολικής επιφάνειας του καρπού, υπό τον όρο ότι έχουν την ακόλουθη ελάχιστη περιεκτικότητα σε χυμό:

Γ.   Ταξινόμηση

Τα εσπεριδοειδή ταξινομούνται στις κατωτέρω τρεις κατηγορίες:

i)   Κατηγορία «Extra»

Τα εσπεριδοειδή που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι ανώτερης ποιότητας. Το σχήμα, η εξωτερική όψη τους, η ανάπτυξη και ο χρωματισμός τους πρέπει να παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας ή/και του εμπορικού τύπου.

Δεν πρέπει να παρουσιάζουν ελαττώματα, εκτός από πολύ ελαφρές επιφανειακές αλλοιώσεις, με την προϋπόθεση ότι αυτές δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση του προϊόντος, την ποιότητά του, τη διατήρησή του και την παρουσίασή του στη συσκευασία.

ii)   Κατηγορία I

Τα εσπεριδοειδή που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να παρουσιάζουν τα τυπικά χαρακτηριστικά της ποικιλίας ή/και του εμπορικού τύπου.

Οι καρποί μπορούν, ωστόσο, να παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαφρά ελαττώματα, με την προϋπόθεση ότι δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση, την ποιότητα, τη διατήρηση και την παρουσίαση στη συσκευασία:

iii)   Κατηγορία II

Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει τα εσπεριδοειδή τα οποία δεν μπορούν να καταταγούν στις ανώτερες κατηγορίες, αλλά ανταποκρίνονται στις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται ανωτέρω.

Μπορούν, εντούτοις, να παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαττώματα, υπό την προϋπόθεση όμως ότι διατηρούν τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά ποιότητας, διατήρησης και παρουσίασης:

ΙΙΙ.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

Η ταξινόμηση κατά μέγεθος προσδιορίζεται από τη μέγιστη διάμετρο της ισημερινής τομής του καρπού.

A.   Ελάχιστο μέγεθος

Αποκλείονται οι καρποί που δεν έχουν τις ακόλουθες ελάχιστες διαστάσεις:

B.   Κλίμακες μεγέθους

Λαμβάνονται υπόψη οι παρακάτω κλίμακες μεγέθους:

Επιτρέπεται η συσκευασία εσπεριδοειδών με βάση τον αριθμό τεμαχίων. Στην περίπτωση αυτή, επιτρέπεται οι καρποί της ίδιας συσκευασίας να μην ανήκουν σε μία μόνο, αλλά σε δύο γειτονικές κατηγορίες διαμετρήματος, με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι προβλεπόμενοι στον τίτλο ΙΙΙ σημείο Γ κανόνες ομοιογένειας διαμετρήματος.

Γ.   Ομοιογένεια

Η ομοιογένεια ως προς το μέγεθος επιτυγχάνεται με βάση τις προαναφερόμενες κλίμακες μεγέθους, εκτός από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

IV.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ

Επιτρέπονται όρια ανοχής όσον αφορά την ποιότητα και το μέγεθος σε κάθε συσκευασία, για τα προϊόντα που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της κατηγορίας στην οποία δηλώνεται ότι ανήκουν.

A.   Όρια ανοχής ως προς την ποιότητα

i)   Κατηγορία «Extra»

5 % κατ' αριθμό ή κατά βάρος εσπεριδοειδών που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας, αλλά ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας Ι ή είναι κατ' εξαίρεση αποδεκτά εντός των ορίων ανοχής της κατηγορίας αυτής.

ii)   Κατηγορία I

10 % κατ' αριθμό ή κατά βάρος εσπεριδοειδών που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας, αλλά που ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας II ή είναι κατ' εξαίρεση αποδεκτά εντός των ορίων ανοχής της κατηγορίας αυτής.

iii)   Κατηγορία II

10 % κατ' αριθμό ή κατά βάρος εσπεριδοειδών που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας ούτε τις ελάχιστες απαιτήσεις, με εξαίρεση τα εσπεριδοειδή που έχουν προσβληθεί από σήψη, έντονους μώλωπες ή κάθε άλλη αλλοίωση που τα καθιστά ακατάλληλα για κατανάλωση. Εντός του παρόντος ορίου ανοχής, μπορεί να γίνει δεκτό μέγιστο ποσοστό 5 % καρπών που παρουσιάζουν ελαφρές επιφανειακές μη επουλωθείσες φθορές ή ξηρές σχισμές, ή μαλακών και συρρικνωμένων καρπών.

B.   Όρια ανοχής ως προς το μέγεθος

Για όλες τις κατηγορίες και για κάθε τύπο παρουσίασης: επιτρέπεται 10 % κατ' αριθμό ή κατά βάρος εσπεριδοειδών που αντιστοιχούν στο αμέσως κατώτερο ή/και ανώτερο μέγεθος από το αναφερόμενο στη συσκευασία (ή τα αναφερόμενα, σε περίπτωση συνδυασμού τριών μεγεθών).

Σε κάθε περίπτωση, το όριο ανοχής του 10 % αφορά μόνο τους καρπούς, το μέγεθος των οποίων δεν είναι μικρότερο από τα ακόλουθα ελάχιστα όρια:

V.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

A.   Ομοιογένεια

Το περιεχόμενο κάθε συσκευασίας πρέπει να είναι ομοιογενές και να περιέχει αποκλειστικά εσπεριδοειδή της ίδιας καταγωγής, ποικιλίας ή εμπορικού τύπου, ποιότητας, μεγέθους και σαφώς του ιδίου βαθμού ανάπτυξης και ωρίμανσης.

Επιπλέον, για την κατηγορία «Έξτρα» απαιτείται ομοιογένεια χρωματισμού.

Το ορατό τμήμα του περιεχομένου της συσκευασίας πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου της.

B.   Συσκευασία

Τα εσπεριδοειδή πρέπει να συσκευάζονται κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η κατάλληλη προστασία του προϊόντος.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό της συσκευασίας πρέπει να είναι καινούρια, καθαρά και από ύλη που να μην προκαλεί εξωτερικές ή εσωτερικές αλλοιώσεις των προϊόντων. Η χρησιμοποίηση υλικών, και ιδίως χαρτιών ή σημάτων που περιέχουν εμπορικές ενδείξεις επιτρέπεται, με την προϋπόθεση ότι η εκτύπωση ή η τοποθέτηση της ετικέτας έχει γίνει με μη τοξικό μελάνι ή κόλλα.

Όταν οι καρποί είναι περιτυλιγμένοι πρέπει να χρησιμοποιείται λεπτό, στεγνό, καινούριο και άοσμο ( 49 ) χαρτί.

Απαγορεύεται η χρήση οποιασδήποτε ουσίας που ενδέχεται να μεταβάλει τα φυσικά χαρακτηριστικά των εσπεριδοειδών και ιδίως την οσμή και τη γεύση τους ( 50 ).

Οι συσκευασίες πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κάθε ξένη ύλη. Επιτρέπεται, ωστόσο, μία παρουσίαση που περιλαμβάνει ένα βραχύ (μη ξυλώδη) κλώνο με πράσινα φύλλα προσκολλημένο στον καρπό.

Οι αυτοκόλλητες ετικέτες πάνω σε κάθε καρπό δεν πρέπει, όταν αφαιρούνται, να αφήνουν εμφανή ίχνη κόλας ούτε να προκαλούν ελαττώματα στην εξωτερική επιφάνεια.

Γ.   Παρουσίαση

Τα εσπεριδοειδή μπορούν να παρουσιάζονται:

VI.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΣΗ

Κάθε συσκευασία πρέπει να φέρει εξωτερικά συγκεντρωμένες στην ίδια πλευρά με ευανάγνωστους, ανεξίτηλους και ευδιάκριτους χαρακτήρες τις ακόλουθες ενδείξεις:

A.   Ταυτοποίηση

Το όνομα και η διεύθυνση του συσκευαστή ή/και του αποστολέα

Η ένδειξη αυτή μπορεί να αντικαθίσταται:

B.   Φύση του προϊόντος

Γ.   Καταγωγή του προϊόντος

Χώρα καταγωγής και, προαιρετικά, ζώνη παραγωγής, ή εθνική, περιφερειακή ή τοπική ονομασία.

Δ.   Εμπορικά χαρακτηριστικά

E.   Σήμα επισήμου ελέγχου (προαιρετικά)

Δεν είναι απαραίτητο να αναγράφονται στα μέσα συσκευασίας οι προβλεπόμενες στο πρώτο εδάφιο ενδείξεις, όταν αυτά περιέχουν συσκευασίες έτοιμες για πώληση, ορατές εξωτερικά και η καθεμία από αυτές φέρει τις εν λόγω ενδείξεις. Οι συσκευασίες αυτές δεν πρέπει να φέρουν καμία παραπλανητική ένδειξη. Όταν αυτά τα μέσα συσκευασίας είναι σε παλέτες, οι ενδείξεις πρέπει να αναγράφονται σε εμφανή θέση σε δύο τουλάχιστον πλευρές της παλέτας.

ΜΕΡΟΣ 3:   ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΚΤΙΝΙΔΙΑ

I.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Οι παρούσες προδιαγραφές εφαρμόζονται στις ποικιλίες των καλλιεργούμενων ειδών Actinidia chinensis (Planch.) και Actinidia deliciosa (A. Chev., C.F. Liang και A.R. Ferguson) που διατίθενται νωπά στον καταναλωτή και εξαιρούνται τα ακτινίδια που προορίζονται για βιομηχανική χρήση.

II.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Οι παρούσες προδιαγραφές αποσκοπούν στον ορισμό των ποιοτικών απαιτήσεων για τα ακτινίδια, μετά την προετοιμασία και τη συσκευασία τους.

Α.   Ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας

Σε όλες τις κατηγορίες, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτέρων διατάξεων που προβλέπονται για κάθε κατηγορία και των επιτρεπομένων ορίων ανοχής, τα ακτινίδια πρέπει να είναι:

Η ανάπτυξη και η κατάσταση των ακτινιδίων πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μπορούν:

Β.   Ελάχιστες απαιτήσεις ωρίμανσης

Τα ακτινίδια πρέπει να είναι επαρκώς ανεπτυγμένα και σε ικανοποιητικό στάδιο ωρίμανσης. Για να πληρούν αυτή την απαίτηση, οι καρποί πρέπει να έχουν φθάσει ένα βαθμό ωρίμανσης:

Γ.   Ταξινόμηση

Τα ακτινίδια ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες ως εξής:

i)   Κατηγορία «Έξτρα»

Τα ακτινίδια που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι ανώτερης ποιότητας. Πρέπει να είναι καλώς αναπτυγμένα και να παρουσιάζουν όλα τα χαρακτηριστικά και τον τυπικό χρωματισμό της ποικιλίας.

Πρέπει να είναι απαλλαγμένα από ελαττώματα, εκτός από πολύ ελαφρές επιφανειακές αλλοιώσεις, με την προϋπόθεση ότι αυτές δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση του προϊόντος, την ποιότητά του, τη διατήρησή του και την παρουσίασή του στη συσκευασία.

Η αναλογία της ελάχιστης διαμέτρου προς την μέγιστη διάμετρο του καρπού μετρούμενη στην ισημερινή τομή πρέπει να είναι 0,8 ή μεγαλύτερη.

ii)   Κατηγορία I

Τα ακτινίδια που ταξινομούνται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας.

Πρέπει να είναι συνεκτικά και η σάρκα τους να είναι τελείως υγιής.

Οι καρποί μπορούν, ωστόσο, να παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαφρά ελαττώματα, με την προϋπόθεση ότι αυτά δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση, την ποιότητα, τη διατήρηση και την παρουσίαση στη συσκευασία:

Η αναλογία της ελάχιστης διαμέτρου προς την μέγιστη διάμετρο του καρπού μετρούμενη στην ισημερινή τομή πρέπει να είναι τ 0,7 ή μεγαλύτερη.

iii)   Κατηγορία II

Στην κατηγορία αυτή κατατάσσονται τα ακτινίδια που δεν μπορούν να ταξινομηθούν στις ανώτερες κατηγορίες αλλά ικανοποιούν τις προαναφερόμενες ελάχιστες απαιτήσεις.

Οι καρποί πρέπει να είναι αρκετά συνεκτικοί και η σάρκα τους δεν πρέπει να εμφανίζει σοβαρά ελαττώματα.

Επιτρέπονται, ωστόσο, τα ακόλουθα ελαττώματα, υπό τον όρο ότι τα ακτινίδια διατηρούν τα βασικά τους χαρακτηριστικά όσον αφορά την ποιότητα, τη διατήρηση και την παρουσίαση:

ΙΙΙ.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

Το μέγεθος καθορίζεται με βάση το βάρος του καρπού.

Το ελάχιστο βάρος για την κατηγορία «Έξτρα» ορίζεται σε 90 γραμμάρια, για την κατηγορία I σε 70 γραμμάρια και για την κατηγορία II σε 65 γραμμάρια.

Η διαφορά βάρους μεταξύ του μεγαλύτερου και του μικρότερου καρπού σε κάθε συσκευασία δεν πρέπει να υπερβαίνει τα:

IV.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ

Επιτρέπονται όρια ανοχής όσον αφορά την ποιότητα και το μέγεθος σε κάθε συσκευασία, για τα προϊόντα που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της κατηγορίας στην οποία δηλώνεται ότι ανήκουν.

A.   Όρια ανοχής ως προς την ποιότητα

i)   Κατηγορία «Έξτρα»

5 % κατά αριθμό ή βάρος ακτινιδίων που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας αυτής, αλλά ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας Ι ή εμπίπτουν, κατ' εξαίρεση, στα όρια ανοχής αυτής της κατηγορίας.

ii)   Κατηγορία I

10 % κατά αριθμό ή βάρος ακτινιδίων που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας αυτής, αλλά ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας II, ή εμπίπτουν, κατ' εξαίρεση, στα όρια ανοχής αυτής της κατηγορίας.

iii)   Κατηγορία II

10 % κατά αριθμό ή βάρος ακτινιδίων που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας αυτής ή τις ελάχιστες απαιτήσεις, εξαιρουμένων πάντως των καρπών που έχουν προσβληθεί από σήψη, φέρουν έντονους μώλωπες ή έχουν υποστεί οποιαδήποτε άλλη αλλοίωση που να τα καθιστά ακατάλληλα για κατανάλωση.

B.   Όρια ανοχής ως προς το μέγεθος

Για όλες τις κατηγορίες: 10 % σε αριθμό ή σε βάρος ακτινιδίων που δεν ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές όσον αφορά το ελάχιστο βάρος ή/και το μέγεθος.

Εντούτοις, το μέγεθος των καρπών πρέπει να είναι το αμέσως κατώτερο ή ανώτερο από το αναγραφόμενο μέγεθος ή, εάν το μέγεθος είναι μικρότερο, το βάρος δεν πρέπει να είναι κατώτερο από 85 γραμμάρια στην κατηγορία «Έξτρα», από 67 γρ. στην κατηγορία I και από 62 γρ. στην κατηγορία II.

V.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

A.   Ομοιογένεια

Το περιεχόμενο κάθε συσκευασίας πρέπει να είναι ομοιογενές και να περιέχει μόνο ακτινίδια της ιδίας προέλευσης, ποικιλίας, ποιότητας και μεγέθους.

Το ορατό τμήμα του περιεχομένου της συσκευασίας πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου της.

B.   Συσκευασία

Τα ακτινίδια πρέπει να συσκευάζονται κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την κατάλληλη προστασία του προϊόντος.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό της συσκευασίας πρέπει να είναι καινούρια, καθαρά και από ύλη που να μην προκαλεί στα προϊόντα εξωτερικές ή εσωτερικές αλλοιώσεις. Η χρησιμοποίηση υλικών, και ιδίως χαρτιών ή σημάτων που περιέχουν εμπορικές ενδείξεις επιτρέπεται, με την προϋπόθεση ότι η εκτύπωση ή η τοποθέτηση της ετικέτας έχει γίνει με μη τοξική μελάνη ή κόλλα.

Οι αυτοκόλλητες ετικέτες επάνω σε κάθε προϊόν δεν πρέπει, όταν αφαιρούνται, να αφήνουν εμφανή ίχνη κόλλας ούτε να προκαλούν ελαττώματα στην εξωτερική επιφάνεια.

Οι συσκευασίες πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κάθε ξένη ύλη.

Γ.   Παρουσίαση

Στην κατηγορία «Έξτρα», οι καρποί πρέπει να παρουσιάζονται διαχωρισμένοι μεταξύ τους, ταξινομημένοι κανονικά σε μία μόνο στρώση.

VI.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΣΗ

Κάθε συσκευασία πρέπει να φέρει τις ακόλουθες ενδείξεις εξωτερικά, συγκεντρωμένες στην ίδια πλευρά με ευανάγνωστους, ανεξίτηλους και ευδιάκριτους χαρακτήρες:

A.   Ταυτοποίηση

Όνομα και διεύθυνση του συσκευαστή ή/και του αποστολέα.

Η ένδειξη αυτή μπορεί να αντικαθίσταται:

B.   Φύση του προϊόντος

Γ.   Καταγωγή του προϊόντος

Χώρα καταγωγής και, προαιρετικά, ζώνη παραγωγής, ή εθνική, περιφερειακή ή τοπική ονομασία.

Δ.   Εμπορικά χαρακτηριστικά

E.   Σήμα επισήμου ελέγχου (προαιρετικά)

Δεν είναι αναγκαίο να αναγράφονται πάνω στα μέσα συσκευασίας οι προβλεπόμενες στο πρώτο εδάφιο ενδείξεις, όταν αυτά περιέχουν συσκευασίες έτοιμες για πώληση, ορατές από έξω, και όταν σε κάθε μία από αυτές αναγράφονται οι εν λόγω ενδείξεις. Οι συσκευασίες αυτές δεν πρέπει να φέρουν καμία παραπλανητική ένδειξη. Όταν οι συσκευασίες παρουσιάζονται σε παλέτα, οι ενδείξεις πρέπει να αναγράφονται σε ευδιάκριτο σημείο σε δύο τουλάχιστον πλευρές της παλέτας.

▼M15

ΜΈΡΟΣ 4:   ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΈΣ ΕΜΠΟΡΊΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΡΟΎΛΙΑ, ΤΑ ΚΑΤΣΑΡΆ ΑΝΤΊΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΑΤΎΦΥΛΛΑ ΑΝΤΊΔΙΑ

I.    ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Οι παρούσες προδιαγραφές εφαρμόζονται:

τα οποία προορίζονται να διατεθούν νωπά στον καταναλωτή.

Οι παρούσες προδιαγραφές δεν εφαρμόζονται στα προϊόντα που προορίζονται για βιομηχανική μεταποίηση, ούτε στα προϊόντα που εμφανίζονται με τη μορφή μεμονωμένων φύλλων, ούτε στα μαρούλια με ριζόμπαλα, ούτε στα μαρούλια σε φυτοδοχεία.

II.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Οι παρούσες προδιαγραφές αποσκοπούν στον καθορισμό των ποιοτικών απαιτήσεων για τα προϊόντα μετά την προετοιμασία και τη συσκευασία.

A.    Ελάχιστες απαιτήσεις

Σε όλες τις κατηγορίες, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για κάθε κατηγορία και των επιτρεπόμενων ορίων ανοχής, τα προϊόντα πρέπει να είναι:

Όσον αφορά τα μαρούλια, επιτρέπεται λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της βλάστησης να έχουν αποκτήσει κοκκινωπό χρώμα, χωρίς βέβαια να αλλάζει σημαντικά η εμφάνιση του προϊόντος.

Οι ρίζες πρέπει να κόβονται στη βάση των τελευταίων φύλλων και η τομή πρέπει να είναι συμμετρική.

Τα προϊόντα πρέπει να παρουσιάζουν κανονική ανάπτυξη. Επίσης, πρέπει να είναι σε κατάσταση και σε στάδιο ανάπτυξης που να τους επιτρέπει:

B.    Ταξινόμηση

Τα προϊόντα κατατάσσονται στις δύο κατωτέρω κατηγορίες:

i)    Κατηγορία I

Τα προϊόντα που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να φέρουν τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας ή του εμπορικού τύπου, κυρίως δε το χρωματισμό.

Επίσης, τα προϊόντα πρέπει να είναι:

Τα κεφαλωτά μαρούλια πρέπει να έχουν μία μόνο καρδιά καλά σχηματισμένη. Ωστόσο, τα κεφαλωτά μαρούλια που καλλιεργούνται υπό κάλυψη είναι αποδεκτό να έχουν μικρή καρδιά.

Τα μαρούλια τύπου ρωμάνα πρέπει να έχουν καρδιά, η οποία επιτρέπεται να είναι μικρή.

Το κεντρικό μέρος των κατσαρών αντιδιών και των πλατύφυλλων αντιδιών (σκαρόλες) πρέπει να είναι χρώματος κίτρινου.

ii)    Κατηγορία II

Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει τα προϊόντα που δεν μπορούν να καταταχθούν στην κατηγορία Ι, αλλά ικανοποιούν τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται ανωτέρω.

Τα προϊόντα αυτά πρέπει να είναι:

Τα προϊόντα αυτά επιτρέπεται να παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαττώματα, υπό τον όρο ότι διατηρούν τα βασικά χαρακτηριστικά ποιότητας, διατηρησιμότητας και παρουσίασης:

Τα κεφαλωτά μαρούλια, πρέπει να έχουν καρδιά που μπορεί να είναι μικρή. Ωστόσο, αυτά που καλλιεργούνται υπό κάλυψη επιτρέπεται να μην έχουν καθόλου καρδιά.

Τα μαρούλια ρωμάνα μπορούν να μην έχουν καρδιά.

III.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΤΑ ΜΕΓΕΘΟΣ

Η ταξινόμηση κατά μέγεθος καθορίζεται σε βάρος ανά τεμάχιο.

A.    Ελάχιστο βάρος

Το ελάχιστο βάρος για τις κατηγορίες Ι και ΙΙ ανέρχεται σε:

B.    Ομοιογένεια

α)    Μαρούλια

Για όλες τις κατηγορίες, η διαφορά ανάμεσα στο βάρος των ελαφρότερων και των βαρύτερων τεμαχίων μέσα στην ίδια συσκευασία δεν πρέπει να υπερβαίνει:

β)    Κατσαρά αντίδια και πλατύφυλλα αντίδια (σκαρόλες)

Για όλες τις κατηγορίες, η διαφορά ανάμεσα στο βάρος των ελαφρότερων και των βαρύτερων τεμαχίων μέσα στην ίδια συσκευασία δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 300 γραμμάρια.

IV.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ

Επιτρέπονται όρια ανοχής όσον αφορά την ποιότητα και το μέγεθος σε κάθε συσκευασία, για τα προϊόντα που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της κατηγορίας στην οποία δηλώνεται ότι ανήκουν.

A.    Όρια ανοχής ως προς την ποιότητα

i)    Κατηγορία I

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό, για τα τεμάχια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά είναι σύμφωνα με εκείνες της κατηγορίας ΙΙ. Εντός του παρόντος ορίου ανοχής, το συνολικό ποσοστό των τεμαχίων που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 1 %. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση.

ii)    Κατηγορία II

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό, για τα τεμάχια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση.

B.    Όρια ανοχής ως προς το μέγεθος

Για όλες τις κατηγορίες επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό, για τα τεμάχια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις όσον αφορά το μέγεθος αλλά που έχουν βάρος μέχρι 10 % κατώτερο ή ανώτερο από το εν λόγω μέγεθος.

V.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

A.    Ομοιογένεια

Το περιεχόμενο κάθε συσκευασίας πρέπει να είναι ομοιογενές και να περιέχει μόνο προϊόντα της ίδιας καταγωγής, ποικιλίας, ή εμπορικού τύπου ποιότητας και μεγέθους.

Ωστόσο, τα μείγματα προϊόντων σαφώς διαφορετικών χρωματισμών, ποικιλιών και/ή εμπορικών τύπων μπορούν να συσκευαστούν μαζί, σε μία μονάδα πώλησης ( 51 ), με την προϋπόθεση ότι τα προϊόντα θα είναι ομοιογενή ως προς την ποιότητα, και για κάθε χρωματισμό, ποικιλία ή/και εμπορικό τύπο ως προς την καταγωγή.

Το ορατό τμήμα του περιεχομένου της συσκευασίας πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου της.

B.    Συσκευασία

Τα προϊόντα πρέπει να συσκευάζονται κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την προστασία τους. Πρέπει να είναι συσκευασμένα με αρκετή πληρότητα, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος και τον τύπο της συσκευασίας, χωρίς κενούς χώρους και θρυμματισμό.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό της συσκευασίας πρέπει να είναι καθαρά και από ύλη που να μην προκαλεί στα προϊόντα εξωτερικές ή εσωτερικές αλλοιώσεις. Η χρησιμοποίηση υλικών και ιδίως χαρτιών ή σημάτων που περιέχουν εμπορικές ενδείξεις επιτρέπεται, με την προϋπόθεση ότι η εκτύπωση ή η τοποθέτηση της ετικέτας έχει γίνει με μελάνι ή κόλλα πού δεν περιέχει τοξικές ουσίες.

Οι συσκευασίες πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κάθε ξένη ύλη.

VI.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΣΗ

Κάθε κιβώτιο ( 52 ) πρέπει να φέρει με χαρακτήρες συγκεντρωμένους στην ίδια πλευρά, ευανάγνωστους, ανεξίτηλους και ορατούς εξωτερικά, τις ακόλουθες ενδείξεις:

A.    Ταυτοποίηση

Συσκευαστής ή/και αποστολέας,

B.    Φύση του προϊόντος

Γ.    Καταγωγή του προϊόντος

Δ.    Εμπορικά χαρακτηριστικά

Ε.    Σήμα επισήμου ελέγχου (προαιρετικά)

Δεν είναι απαραίτητο να αναγράφονται στα μέσα συσκευασίας οι προβλεπόμενες στο πρώτο εδάφιο ενδείξεις, όταν αυτά περιέχουν συσκευασίες έτοιμες για πώληση, ορατές εξωτερικά και η καθεμία από αυτές φέρει τις εν λόγω ενδείξεις. Οι συσκευασίες αυτές δεν πρέπει να φέρουν καμία παραπλανητική ένδειξη. Όταν αυτά τα μέσα συσκευασίας είναι σε παλέτες, οι ενδείξεις πρέπει να αναγράφονται σε εμφανή θέση σε δύο τουλάχιστον πλευρές της παλέτας.

▼M8

ΜΕΡΟΣ 5:   ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΡΟΔΑΚΙΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΚΤΑΡΙΝΙΑ

I.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Οι παρούσες προδιαγραφές αφορούν τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια ( 54 ) των καλλιεργούμενων ποικιλιών που προέρχονται από το Prunus persica Sieb. και Zucc., τα οποία προορίζονται να διατεθούν νωπά στον καταναλωτή, με εξαίρεση τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια που προορίζονται για βιομηχανική χρήση.

ΙΙ.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Οι προδιαγραφές αποσκοπούν στον ορισμό των ποιοτικών απαιτήσεων που πρέπει να ικανοποιούν τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια μετά την τυποποίηση και τη συσκευασία.

Α.   Ελάχιστες απαιτήσεις

Λαμβανομένων υπόψη των ειδικών διατάξεων που προβλέπονται για κάθε κατηγορία και των αποδεκτών ορίων ανοχής, τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια όλων των κατηγοριών πρέπει να είναι:

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια πρέπει να έχουν συλλεγεί προσεκτικά.

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια πρέπει να παρουσιάζουν ανάπτυξη και κατάσταση τέτοια που να τους επιτρέπουν:

Β.   Ελάχιστες απαιτήσεις ωρίμανσης

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια πρέπει να είναι επαρκώς ανεπτυγμένα και να έχουν ικανοποιητικό βαθμό ωρίμανσης.

Η ανάπτυξη και η ωρίμανση των ροδάκινων και των νεκταρινιών πρέπει να τους επιτρέπουν να συνεχίσουν τη διαδικασία ωρίμανσης, ώστε να μπορούν να φθάσουν σε ικανοποιητικό βαθμό ωρίμανσης. Για να τηρείται η διάταξη αυτή, ο δείκτης διαθλάσεως της σάρκας του καρπού, μετρώμενος στη διάμεση ζώνη και στο ισημερινό επίπεδο, πρέπει να είναι μεγαλύτερος ή ίσος προς 8o Brix και η σκληρότητα πρέπει να είναι κατώτερη από 6,5 kg, μετρώμενη με τη βοήθεια ακίδας διαμέτρου 8 mm (0,5 cm2) σε δύο σημεία του ισημερινού επιπέδου του καρπού.

Γ.   Ταξινόμηση

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια κατατάσσονται στις τρεις ακόλουθες κατηγορίες:

i)   Κατηγορία «Έξτρα»

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι ανώτερης ποιότητας. Πρέπει να έχουν το σχήμα, την ανάπτυξη και το χρωματισμό που είναι χαρακτηριστικά της ποικιλίας, λαμβάνοντας υπόψη την περιοχή παραγωγής. Δεν πρέπει να έχουν ελαττώματα, με εξαίρεση πολύ ελαφρές αλλοιώσεις του φλοιού, υπό την προϋπόθεση ότι δεν βλάπτουν τη γενική όψη του προϊόντος, την ποιότητά του, τη διατήρησιμοτητά του και την παρουσίασή του στη συσκευασία.

ii)   Κατηγορία I

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να έχουν τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας, λαμβανομένης υπόψη της περιοχής παραγωγής. Μπορεί, ωστόσο, να γίνει αποδεκτό ένα ελαφρύ ελάττωμα όσον αφορά το σχήμα, την ανάπτυξη ή το χρωματισμό.

Η σάρκα δεν πρέπει να έχει υποστεί φθορά.

Αποκλείονται τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια που είναι ανοιχτά στο σημείο πρόσφυσης του ποδίσκου.

Μπορούν, ωστόσο, να έχουν ελαφρά ελαττώματα του φλοιού, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά δεν βλάπτουν τη γενική όψη του προϊόντος, την ποιότητά του, τη διατηρησιμότητά του και την παρουσίασή του στη συσκευασία, και δεν πρέπει να ξεπερνούν:

iii)   Κατηγορία II

Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια που δεν είναι δυνατό να καταταγούν στις ανώτερες κατηγορίες, αλλά ικανοποιούν τις ανωτέρω ελάχιστες απαιτήσεις.

Η σάρκα δεν πρέπει να παρουσιάζει σοβαρά ελαττώματα. Επίσης, τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια που είναι ανοικτά στο σημείο πρόσφυσης του ποδίσκου γίνονται δεκτά μόνο στο πλαίσιο των ορίων ανοχής ως προς την ποιότητα.

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια μπορούν να έχουν ελαττώματα του φλοιού, υπό την προϋπόθεση ότι διατηρούν τα βασικά χαρακτηριστικά τους όσον αφορά την ποιότητα, τη διατηρησιμότητα και την παρουσίαση και δεν πρέπει να ξεπερνούν:

ΙΙΙ.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΤΑ ΜΕΓΕΘΟΣ

Το μέγεθος καθορίζεται:

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια ταξινομούνται κατά μέγεθος σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:

Το ελάχιστο αποδεκτό μέγεθος για την κατηγορία «Έξτρα» είναι 17,5 cm (περίμετρος) και 56 mm (διάμετρος).

Το μέγεθος D (διάμετρος από 51 mm περιλαμβανομένων έως 56 mm μη περιλαμβανομένων και περίμετρος από 16 cm περιλαμβανομένων έως 17,5 cm μη περιλαμβανομένων) δεν επιτρέπεται κατά τη διάρκεια της περιόδου από την 1η Ιουλίου έως τις 31 Οκτωβρίου.

Η ταξινόμηση κατά μέγεθος είναι υποχρεωτική για όλες τις κατηγορίες.

IV.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ

Υπάρχουν αποδεκτά όρια ανοχής ως προς την ποιότητα και το μέγεθος σε κάθε συσκευασία για τα προϊόντα που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αναφερόμενης κατηγορίας.

A.   Όρια ανοχής ποιότητας

i)   Κατηγορία «Έξτρα»

5 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος ροδάκινων ή νεκταρινιών που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας, αλλά που ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας Ι ή είναι κατ’ εξαίρεση αποδεκτά εντός των ορίων ανοχής της κατηγορίας αυτής.

ii)   Κατηγορία I

10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος ροδάκινων ή νεκταρινιών που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας, αλλά ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ ή είναι κατ’ εξαίρεση αποδεκτά εντός των ορίων ανοχής της κατηγορίας αυτής.

iii)   Κατηγορία II

10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος ροδάκινων ή νεκταρινιών που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κατηγορίας ούτε τις ελάχιστες απαιτήσεις, με εξαίρεση τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη, φέρουν εκτεταμένους μώλωπες ή οποιαδήποτε άλλη αλλοίωση που τα καθιστά ακατάλληλα για κατανάλωση.

B.   Όρια ανοχής ως προς το μέγεθος

Για όλες τις κατηγορίες: 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος ροδάκινων ή νεκταρινιών που διαφέρουν από το μέγεθος που αναγράφεται στη συσκευασία εντός ορίου συν ή πλην 1 cm στην περίπτωση που το μέγεθος ορίζεται με βάση την περίμετρο και συν ή πλην 3 mm στην περίπτωση που το μέγεθος καθορίζεται με βάση τη διάμετρο. Ωστόσο, για τα ροδάκινα ή νεκταρίνια που κατατάσσονται στο μικρότερο μέγεθος, αυτό το όριο ανοχής αφορά αποκλειστικά τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια μεγέθους που δεν υπολείπεται κατά περισσότερο από 6 mm (περίμετρος) ή από 2 mm (διάμετρος) από το καθορισμένο ελάχιστο μέγεθος.

V.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

A.   Ομοιογένεια

Το περιεχόμενο κάθε κιβωτίου πρέπει να είναι ομοιογενές και να περιέχει αποκλειστικά ροδάκινα ή νεκταρίνια της ίδιας προέλευσης, ποικιλίας, ποιότητας, βαθμού ωρίμανσης και μεγέθους και, για την κατηγορία «Έξτρα», ομοιόμορφου χρώματος.

Το εμφανές μέρος του περιεχομένου της συσκευασίας πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου.

B.   Συσκευασία

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια πρέπει να συσκευάζονται κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η κατάλληλη προστασία του προϊόντος.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό της συσκευασίας πρέπει να είναι καινούρια, καθαρά και από ύλη που να μην προκαλεί στα προϊόντα εξωτερικές ή εσωτερικές αλλοιώσεις. Η χρησιμοποίηση υλικών, και ιδίως χαρτιών ή σημάτων που περιέχουν εμπορικές ενδείξεις επιτρέπεται με την προϋπόθεση ότι η εκτύπωση ή η τοποθέτηση της ετικέτας έχει γίνει με μη τοξική μελάνη ή κόλλα.

Οι αυτοκόλλητες ετικέτες που τοποθετούνται σε κάθε προϊόν πρέπει να είναι τέτοιες ώστε, όταν αφαιρούνται, να μην αφήνουν ορατά ίχνη κόλλας ούτε αλλοιώσεις στον φλοιό.

Τα υλικά συσκευασίας πρέπει να είναι απαλλαγμένα από κάθε ξένη ύλη.

Γ.   Παρουσίαση

Τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια μπορούν να παρουσιάζονται:

Για τις κατηγορίες Ι και ΙΙ:

VI.   ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΣΗ

Κάθε συσκευασία πρέπει να φέρει με χαρακτήρες συγκεντρωμένους στην ίδια πλευρά, ευανάγνωστους, ανεξίτηλους και ευδιάκριτους εξωτερικά, τις ακόλουθες ενδείξεις:

A.   Ταυτοποίηση

Το όνομα και η διεύθυνση του συσκευαστή ή/και του αποστολέα,

Η ένδειξη αυτή μπορεί να αντικαθίσταται:

B.   Φύση του προϊόντος

Γ.   Καταγωγή του προϊόντος

Χώρα καταγωγής και, προαιρετικά, ζώνη παραγωγής, ή εθνική, περιφερειακή ή τοπική ονομασία.

Δ.   Εμπορικά χαρακτηριστικά

E.   Σήμα επισήμου ελέγχου (προαιρετικά)

Δεν είναι απαραίτητο να αναγράφονται στα μέσα συσκευασίας οι προβλεπόμενες στο πρώτο εδάφιο ενδείξεις, όταν αυτά περιέχουν συσκευασίες έτοιμες για πώληση, ορατές εξωτερικά και η καθεμία από αυτές φέρει τις εν λόγω ενδείξεις. Οι συσκευασίες αυτές δεν πρέπει να φέρουν καμία παραπλανητική ένδειξη. Όταν αυτά τα μέσα συσκευασίας είναι σε παλέτες, οι ενδείξεις πρέπει να αναγράφονται σε εμφανή θέση σε δύο τουλάχιστον πλευρές της παλέτας.

▼M15

ΜΕΡΟΣ 6:   ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΧΛΑΔΙΑ

I.    ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

Οι παρούσες προδιαγραφές αφορούν τα αχλάδια των καλλιεργούμενων ποικιλιών που προέρχονται από την Pyrus communis L., τα οποία προορίζονται να διατεθούν νωπά στον καταναλωτή, με εξαίρεση τα αχλάδια τα οποία προορίζονται για βιομηχανική μεταποίηση.

II.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Οι παρούσες προδιαγραφές αποσκοπούν στον καθορισμό των ποιοτικών απαιτήσεων που πρέπει να ικανοποιούν τα αχλάδια μετά την προετοιμασία και τη συσκευασία.

A.    Ελάχιστες απαιτήσεις

Σε όλες τις κατηγορίες, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων διατάξεων που προβλέπονται για κάθε κατηγορία και των ορίων ανοχής που επιτρέπονται, τα αχλάδια πρέπει να είναι:

Η ανάπτυξη και η κατάσταση των αχλαδιών πρέπει να είναι τέτοιες που να επιτρέπουν:

B.    Ταξινόμηση

Τα αχλάδια ταξινομούνται στις κατωτέρω τρεις κατηγορίες:

i)    Κατηγορία «Έξτρα»

Τα αχλάδια που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι εκλεκτής ποιότητας. Πρέπει να παρουσιάζουν σχήμα, μέγεθος και χρωματισμό χαρακτηριστικό της ποικιλίας και να φέρουν ανέπαφο ποδίσκο.

Η σάρκα πρέπει να είναι απολύτως υγιής και ο φλοιός να μην έχει τραχύ σκωριόχρωο χρωματισμό.

Δεν πρέπει να παρουσιάζουν ελαττώματα, εκτός από πολύ ελαφρές επιφανειακές αλλοιώσεις του φλοιού, με την προϋπόθεση ότι αυτές δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση του προϊόντος, την ποιότητα, τη διατηρησιμότητα και την παρουσίασή του στη συσκευασία.

Τα αχλάδια δεν πρέπει να παρουσιάζουν λιθίαση.

ii)    Κατηγορία I

Τα αχλάδια που ταξινομούνται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να έχουν το χαρακτηριστικό σχήμα, μέγεθος και χρώμα της ποικιλίας ( 55 ).

Η σάρκα πρέπει να είναι απολύτως υγιής και ο φλοιός να μην έχει τραχύ σκωριόχρωο χρωματισμό.

Μπορούν ωστόσο οι μεμονωμένοι καρποί να φέρουν ελαφρά ελαττώματα, υπό τον όρο ότι αυτά δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση του προϊόντος, την ποιότητά του, τη διατηρησιμότητά του και την παρουσίασή του στη συσκευασία:

Ο ποδίσκος μπορεί να είναι ελαφρά κατεστραμμένος.

Τα αχλάδια δεν πρέπει να παρουσιάζουν λιθίαση.

iii)    Κατηγορία II

Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει τα αχλάδια που δεν μπορούν να ταξινομηθούν στις ανώτερες κατηγορίες, αλλά ικανοποιούν τις προαναφερόμενες ελάχιστες απαιτήσεις.

Η σάρκα δεν πρέπει να παρουσιάζει σημαντικά ελαττώματα.

Τα αχλάδια αυτά επιτρέπεται να παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαττώματα, υπό τον όρο ότι διατηρούν τα βασικά χαρακτηριστικά ποιότητας, διατηρησιμότητας και παρουσίασης:

III.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

Το μέγεθος ορίζεται από τη μέγιστη διάμετρο της ισημερινής τομής.

Απαιτείται το ελάχιστο μέγεθος για κάθε κατηγορία ως εξής:

Οι θερινές ποικιλίες αχλαδιών που αναφέρονται στο Προσάρτημα της παρούσας προδιαγραφής, δεν απαιτείται να τηρούν το ελάχιστο μέγεθος.

Για να εξασφαλίζεται η ομοιογένεια μεγέθους σε μια συσκευασία, η διαφορά διαμέτρου μεταξύ των καρπών της ιδίας συσκευασίας περιορίζεται σε:

Δεν υφίσταται όριο ομοιογένειας ως προς το μέγεθος για τους καρπούς της κατηγορίας ΙΙ που είναι συσκευασμένοι χύμα στη συσκευασία ή σε συσκευασία που προορίζεται για πώληση στον καταναλωτή.

IV.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ

Επιτρέπονται όρια ανοχής όσον αφορά την ποιότητα και το μέγεθος σε κάθε συσκευασία, για τα προϊόντα που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της κατηγορίας στην οποία δηλώνεται ότι ανήκουν.

A.    Όρια ανοχής ως προς την ποιότητα

i)    Κατηγορία «Έξτρα»

Επιτρέπεται όριο ανοχής 5 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, για τα αχλάδια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά είναι σύμφωνα με εκείνες της κατηγορίας ΙΙ. Εντός του παρόντος ορίου ανοχής, το συνολικό ποσοστό των προϊόντων που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 0,5 %.

ii)    Κατηγορία I

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, για τα αχλάδια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά είναι σύμφωνα με εκείνες της κατηγορίας ΙΙ. Εντός του παρόντος ορίου ανοχής, το συνολικό ποσοστό των τεμαχίων που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 1 %. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση. Η ανοχή αυτή δεν καλύπτει τα αχλάδια χωρίς ποδίσκο.

iii)    Κατηγορία II

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, για τα αχλάδια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση.

Στο πλαίσιο της ανοχής αυτής, μπορούν να γίνουν αποδεκτοί κατ’ ανώτατο όριο 2 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος καρποί που παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαττώματα:

B.    Όρια ανοχής ως προς το μέγεθος

Για όλες τις κατηγορίες:

V.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

A.    Ομοιογένεια

Το περιεχόμενο κάθε συσκευασίας πρέπει να είναι ομοιογενές και να περιλαμβάνει αχλάδια της ίδιας καταγωγής, ποικιλίας, ποιότητας και μεγέθους (εάν εφαρμόζεται η ταξινόμηση κατά μέγεθος) και του ίδιου σταδίου ωρίμανσης.

Επιπλέον, για την κατηγορία «Έξτρα», επιβάλλεται ομοιογένεια χρωματισμού.

Ωστόσο, τα μείγματα αχλαδιών σαφώς διαφορετικών ποικιλιών μπορούν να συσκευαστούν μαζί, σε μία μονάδα πώλησης ( 56 ), με την προϋπόθεση ότι τα προϊόντα θα είναι ομοιογενή ως προς την ποιότητα, και, για κάθε ποικιλία, ως προς την καταγωγή.

Το ορατό τμήμα του περιεχομένου της συσκευασίας πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου της.

B.    Συσκευασία

Τα αχλάδια πρέπει να συσκευάζονται κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την κατάλληλη προστασία του προϊόντος.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό της συσκευασίας πρέπει να είναι καθαρά και από ύλη που να μην προκαλεί στα προϊόντα εξωτερικές ή εσωτερικές αλλοιώσεις. Η χρησιμοποίηση υλικών, και ιδίως χαρτιών ή σημάτων που περιέχουν εμπορικές ενδείξεις επιτρέπεται, με την προϋπόθεση ότι η εκτύπωση ή η τοποθέτηση της ετικέτας έχει γίνει με μελάνι ή κόλλα που να μην είναι τοξικά.

Οι αυτοκόλλητες ετικέτες επάνω σε κάθε προϊόν δεν πρέπει, όταν αφαιρούνται, να αφήνουν εμφανή ίχνη κόλας ούτε να προκαλούν ελαττώματα στην εξωτερική επιφάνεια.

Οι συσκευασίες πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κάθε ξένη ύλη.

VI.    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΣΗ

Κάθε κιβώτιο ( 57 ) πρέπει να φέρει με χαρακτήρες συγκεντρωμένους στην ίδια πλευρά, ευανάγνωστους, ανεξίτηλους και ορατούς εξωτερικά, τις ακόλουθες ενδείξεις.

A.    Ταυτοποίηση

Συσκευαστής ή/και αποστολέας:

B.    Φύση του προϊόντος

Γ.    Καταγωγή του προϊόντος

Δ.    Εμπορικά χαρακτηριστικά

Ε.    Σήμα επισήμου ελέγχου (προαιρετικά)

Δεν είναι απαραίτητο να αναγράφονται στα μέσα συσκευασίας οι προβλεπόμενες στο πρώτο εδάφιο ενδείξεις, όταν αυτά περιέχουν συσκευασίες έτοιμες για πώληση, ορατές εξωτερικά και η καθεμία από αυτές φέρει τις εν λόγω ενδείξεις. Οι συσκευασίες αυτές δεν πρέπει να φέρουν καμία παραπλανητική ένδειξη. Όταν αυτά τα μέσα συσκευασίας είναι σε παλέτες, οι ενδείξεις πρέπει να αναγράφονται σε εμφανή θέση σε δύο τουλάχιστον πλευρές της παλέτας.

Προσάρτημα

Κριτήρια μεγέθους για τα αχλάδια

Μη εξαντλητικός κατάλογος των μεγαλόκαρπων και θερινών ποικιλιών αχλαδιών